Er liep iets mis met de foto's ,ik probeer nog eens. Tot binnenkort nu! We kregen van Marry een heel foto-album over ons verblijf, dus jullie zullen alles kunnen meemaken...
We reden dus gisteren naar Phoenix. Ook weeral door kilometers woestijn en bergen. Ook Phoenix zelf ligt helemaal tussen de bergen, al merk je daar in de tuin waar ik nu zit te schrijven niks van. Eddy en ik zijn eerst op. Eddy heeft al gezwommen. Ik stuur enkele foto's mee ,dan hebben jullie ook een idee van waar ze wonen. Niet mis! En met airco en ventilators is het binnen precies de goede temperatuur. Marry had gisteren voor ons levende kreeften laten overkomen van de oostkust. Dus de verwennerij is nog niet gedaan. Vanmiddag gaan senaat een verjaardagsfeestje voor Reece die 13 wordt. Maken we dat ook eens mee op zijn Amerikaans.
ps nu ik met mijn ipad kan foto's nemen krijgen jullie er een paar meer!
Na een ongelooflijke week trekken we morgen naar Phoenix. Dan logeren we nog enkele dagen bij Joris en Marry, en begint het aftellen naar het eind van ons verblijf hier. We komen recht uit de hottub,waar we als afscheid nog maar even hebben liggen genieten. Vanmorgen deden we met zijn allen een jeeptour rond Sedona, onder deskundige begeleiding van Sid Vicious- zit je in cowboyland of niet. In de middag maakten we een flinke wandeling, en vanavond waren we uitgenodigd om voor de laatste avond samen uit eten te gaan. Als jullie je afvragen waarom de blogs soms wat kort uitvallen... Ps: Sedona was in de hippietijd, en nog altijd, beroemd om zijn uitzonderlijke helende eigenschappen. Zie foto waar de jongens een 'behandeling' ondergaan. Ryan viel prompt in slaap
Wij zijn het nieuwe familieleven hier al helemaal gewend. Reece en Ryan zijn flinke jongens, en ik heb het gevoel dat we best goed kunnen opschieten.We worden hier trouwens door Joris en Marry ongelooflijk verwend- en laten het ons met vel plezier welgevallen.Vandaag zijn Eddy en ik voor een hele dag met een busje op uitstap geweest naar Horseshoe bend- een indrukwekkende canion, en naar de Antilope canion. Dit is werkelijk prachtig. Gelukkig hebben we dit nog gezien vooraleer naar huis te gaan. Jullie kunnen zien dat we al beginnen aftellen stilaan. Hoe we het leven als werkende mens nog ooit gaan gewend geraken...
We kwamen gisterenavond aan in Sedona en zijn meteen met Joris,Marry en Reece en Ryan gaan Thais eten.dus geen tijd voor veel bloggen. Ik neem nu vlug vijf minuten om iedereen gerust te stellen ,maar Marry heeft voor ons een dergelijk gevuld weekschema opgesteld dat ik niet weet of er nog tijd zal zijn voor jullie! We worden door M en J dusdanig verwend! Vanmorgen zijn we gaan brunchen - uitzonderlijk lekker trouwens - en we komen net uit de hot water tub ,waar we een glas wijn dronken. Morgenvroeg stappen we met zijn allen de bergen in. Seffens gaan we nog Jathsee spelen met zijn allen. De jongens zijn al heel vertrouwd.
We maakten er vandaag een rustige dag van; Onze laatste dag in Utah. Morgenvroeg vertrekken we -6 uur rijden- naar Sedona, niet zo ver meer van Phoenix. Daar zullen we een week samen vakantie hebben met Joris, Marry en de jongens. Jullie horen ervan
Het moet voor jullie wel stilaan saai worden- weeral een extra-ordinaire wandeldag gehad.We wandelden de Fairyland trail in Bryce Park. Zoals jullie wel aan de foto's kunnen zien: hoogst ongewoon geërodeerde rotsen, een hele vallei vol.Het lijken wel verlaten gebouwen en versteende reuzen. Ook de Indianen dachten al dat hier resten van een vroegere beschaving te zien waren.
Gisteren kon ik niets posten,want er was geen internet verbinding. We deden toen ook een hele mooie wandeling, waarbij we wel 20 herten zagen, de laatste op 1 meter voor onze auto. Gelukkig kon Eddy nog tijdig remmen.Ik moet wel zeggen, het 20ste is al wat minder spectaculair dan het eerste. Zeldzaamheid verhoogt de marktprijs, zegge n de economen. We zagen ook een paar 'kuddens' prairiehoenen- iets tussen fazant en kalkoen, en enkel voorkomend in Noord-Amerika, naar 't schijnt.
Seffens gaan we voor de eerste keer en DVD kijken in bed. Dat is hier overal voorzien, en nu gaan we daar dus gebruik van maken.
Jullie denken waarschijnlijk dat wij hier niets doen dan rondwandelen. Inderdaad: jullie hebben gelijk. Vandaag in de Zion Canyon hadden we bijzonder veel geluk: het was bewolkt. Om te klimmen een hele verademing in vergelijking met boven de 30° en volle zon.Ik denk niet dat wij in België nog vlug tevreden gaan zijn. Het is hier allemaal zo overweldigend! En vandaag ook erg zacht. Op heel wat plaatsen zijn door bosbranden open vlaktes ontstaan die nadien snel worden terug ingepalmd door allerlei struiken en bloemen. Met de herfstkleuren erbij erg mooi. de rotsen hier, en de stenen onderweg hebben de meest gevarieerde kleuren en structuren. We missen Brecht zijn expertise.
We hebben weer een flink stuk van de dag gereden naar ons huisje bij Zion park. Zo mooi als vandaag hebben we he nog niet gehad. Ongelooflijk, en niet te vergelijken met iets dat we in Europa ooit zagen. gewoon ,zoals je dar verwacht van Amerika allemaal veel groter. Kilometers en kilometers van de prachtigste rotsen in alle tinten rood en bruin. En dat lange afstanden rijden hoort natuurlijk bij Amerika. Wel niet road 66, maar 15.We logeren dsan nog bj een echt indiaanse dame,die toen we aankwamen haar tipi aan 't schilderen was. Zonet kwam ze zeggen dat ze met haar man naar de cardioloog reed omdat hij zivh niet goed voelde: dan ook 50 miles door de bergen
