|
Aangezien we bepaalde deadlines moesten halen waren we vrijdag van plan schoolwerk te make. Omdat het een zonnige dag ging worden hebben we het werk verzet naar zondag. Onze hawaïaanse huisgenote Tiffaney stelde voor naar Paarl te gaan omdat ze er al veel leuke verhalen over had gehoord.
Zon 40 minuten later kwamen we aan in het stadje. Op het eerste zicht leek het heel toeristisch
maar eens we weg reden van the main road (de hoofdweg) viel het best mee. Eén ding viel wel direct op: het was er prachtig! Onbeschrijfelijk mooie omgeving, kleine winkeltjes, wijn- en olijf velden,
. .
Het waren deze laatste die we absoluut wilden zien: we wilden heel graag een bezoek brengen aan een wijnboerderij en wijn proeven. Nadat we een paar keer de verkeerde weg hadden ingeslaan (ok ik geef het toe
het was mijn fout maar ik ben dan ook verschrikkelijk slecht met kaarten) vonden we onze eerste stopplaats: wijnboerderij Lejoubert. Aangezien zowel geen personeel als bezoekers zagen gingen we op zoek naar iemand. In het huis ernaast vonden we de eigenares.
Weetje: Vijf jaar geleden kochten Adelene Lejoubert en haar man de boerderij van de toenmalige eigenaars. Drie maanden geleden, na heel wat renovatiewerken en het opnieuw planten van de druiven (vroeger groeiden er eet-druiven, nu wijn-druiven), hebben ze hun deuren open gezet voor het grote publiek. Doordat hun exclusieve wijn (zon 500 rand of 50 euro de fles) pas rond 2011 zal klaar zijn hadden ze absoluut nog geen bezoekers verwacht.
Ondanks ons onverwachts bezoekje werden we héél warm ontvangen door Anneliz (bij ons zeg je Annelies), de onthaaldame. We kregen een rondleiding door het bezoekershuis, de badkamer,
en stopten in de living met brandende open haard voor een kopje koffie. Daarbij gaf ze meer informatie over Paarl en plaatsen die we zeker moesten bezoeken. Toen Anneliz verder ging met de opkuis kregen we de toestemming om het hele huis en bijhorende wijngaard te bezoeken, wat we ook deden. Het was er prachtig!
Daarna zijn we terug naar de hoofdweg gereden om een paar kleine kunstgalerietjes te bezoeken. We waren erg geschrokken van de kostprijs voor een werkje: het viel erg mee in vergelijking met de kostprijs in west europa!
Toen we rond 13u30 honger kregen zijn we naar Junos getrokken: een eetcaféetje dat ook dienst doet als kunstgallerij, waarbij een mevrouw ter plaatse schilderijen maakt. Het was er super gezellig én lekker
wat konden we nog meer wensen?
Nadat ons we ons buikje hadden rond gegeten zijn we naar een toeristische trekpleister getrokken: het taal monument. Dit monument is een hoog, gebogen betonnen constructie die symbool staat voor de Afrikaanse taal. Doordat het op een berg staat hadden we een heel heel mooi zicht maar aangezien het er heel erg waaide zijn we, na het trekken van een aantal fotos, niet zo lang gebleven.
Toen we het taal monument verlaatten zagen we een bordje met crocodile farm of krokodillen boerderij, daar wilden we toch eens een kijkje nemen! We zagen letterlijk duizenden krokodillen: een albino, kleine, grootte, met of zonder staart,
ze zaten echt overal! We kregen er veel uitleg en sterke verhalen gratis bovenop, dankzij Tiffaney. Op de boerderij is er een restaurant waar je krokodillenvlees kan eten en als we de gids mogen geloven smaakt het als kip. Mama en papa zijn dus gewaarschuwd voor hun komst!
Rond 18u besloten we naar huis te trekken om even te rusten. Het was een lange, vermoeiende dag geweest en we wilden s avonds nog naar een klein jazz caféetje in tigervalley gaan.
Maar op de weg terug sloeg de bom in
eindigde als een nachtmerrie
Wordt vervolgd!
18-10-2009 om 12:41 geschreven door veerle 
|
, we werken heel hard tijdens en na onze stage!
