Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
USA
Ons dagboek
28-10-2007
Foto's
Hallo iedereen,
Hier zijn we nog eens, ik weet het... het is lang geleden maar we hebben het hier ook zo druk gehad. Het sociale leven is veeleisend... Elke week hebben we wel een social waar we aanwezig op moeten zijn. Het is nu bijna Halloween en dat is weer een goede reden om te fuiven.
In ieder geval wil ik toch even melden dat hier alles ok is. Yannick spreekt al vlotjes Engels of beter gezegd Amerikaans. ¨Awesome¨ krijgen we zeker 10 x per dag te horen. Hij kan al goed zwemmen en fietsen. Zijn karakter wordt serieus op de proef gesteld tijdens de judolessen, maar dat komt wel goed denk ik.
Ondertussen zitten we hier al een slordige 3 weken dus wordt het weer eens tijd voor een nieuw verslagje. We beginnen het stillaan gewoon te worden hier, de omgeving, de huisjes, de rare manieren, de dingen die u de eerste dagen opvallen als je hier toekomt en waarvan je zegt, dat is bij ons toch heel anders.
Reden temeer om nog maar eens een indruk neer te typen vooraleer we hier helemaal veranderen in Yanks
Vorige week maandagbestond uit de administratieve formaliteiten in orde brengen, datasheets invullen, zorgen dat ge een pasje hebt om op de basis binnen te kunnen enz , spijtig genoeg hebben we nog geen toegangssticker voor de wagen en dus moeten we telkens aanschuiven in de rechterrij, voorbehouden aan potentiële terroristen waarbij je de safety dans moet doen, na identiteitscontrole, alle deuren v/d wagen open, alsook de koffer, motorkap en iedereen aan de kant force protection wordt hier heel serieus genomen, op de kritische momenten staan er ook MPs met de M4 in de aanslag en soms ook MPs met snuffelhondjes. Nu, eens je binnen bent weet je wel dat je geen gevaar meer loopt dat is ook al iets.
Dinsdag taaltest, een lachertje, binnenkort als ik meedoe aan het MMAS (Master programma) is er een bijkomende test, zal al iets moeilijker zijn en voor SAMS is er nog een bijkomende niveautest, ben eens benieuwd.
Woensdag nog meer administratie en donderdag was er een rondrit, een oriëntatietour met de bus in Kansas City, dit maakt deel uit van de IMS (International Military Students) prep course en dient om ons een beetje te indoctrineren aangaande de Amerikaanse maatschappij en de organisatie van hun leger alsook de dos & donts voor het komende jaar, hoe papers teschrijven enz . KS City dus, tegen alle verwachtingen in deden we ook de sloppenwijken en de achterbuurten aan, waar de crime rates hoge toppen scheren, de onderrichter gaf toe dat niet alles rozengeur en maneschijn was in de US of A en het was de bedoeling om erover na te denken en te vergelijken met hoe het er in onze maatschappij aan toe ging. Ook die dag nog een politiek correct bezoekje aan het negro baseball league museum, ter herinnering aan het feit dat niet zo heel lang geleden de witten en de zwarten in Amerika niet met elkaar mochten omgaan.
Tijdens de rondrit was het natuurlijk uitgebreid kennismaken met alle collegas, 48 naties in totaal, heel grappig, op een gegeven moment zat ik naast een kerel van Tonga, neen ik had er ook nog nooit van gehoord, tip zoek via google earth ten SE van FIJI. Uiteindelijk is het wel een toffe bende, de meeste zijn redelijk cool ondanks de diversiteit in religies en afkomst. Er zit oa een Israeli (onze groepsoudste) en een Libanees in de groep, maar geen wrijvingen. Ik denk dat ik de benjamin ben.
Vrijdag was het small group instruction, we werden in onze kleine groepjes van 10 IMS ingedeeld, dit zijn de groepjes waarin we blijven tot eind augustus, tot wanneer de Yanks er bijkomen. Veel uitleg gekregen over hoe het er aan toe zal gaan, dan nog een rondleiding op de basis zelf, aah hier is de px .en een megabriefing over alle valstrikken en wolfijzers. Neen in de VS mag je je kleine in de supermarkt geen tikje geven als hij lastig is, want dan wordt je opgepakt voor child abuse. Mijn computerbuddy is een Pakistani, ik mag hem de basics van word en het gebruik van het internet bijbrengen. O ja als afsluiter nog even dit (om iedereen jaloers maken) we krijgen les in het spiksplinternieuwe Lewis & Clark gebouw, dit is eind Mei geopend, de leslokalen zijn hypermodern en hyperuitgerust, twee mega flatscreens per lokaal, zeer comfortabele zetels, volledig multimedia voorzien, er is zelfs een hoekje voorzien waar je een microgolf of koffiezet kan neerpoten duidelijk niet op een paar duizend dollar gekeken.
Met Tam en Yannick is ook alles bueno, Yannick heeft wel een tand afgebroken tijdens baldadig gedrag in het zwembad en heeft zijn eerste ziekte, wat koorts gehad, achter de rug, vanaf morgen naar school, het zal hem deugd doen. Alhoewel, woensdag en donderdag is het al terug verlof, the fourth of july, nog meer star & stripes en nog meer T-shirts met I love America.
Voilà, hier zijn we dan. We zijn goed en wel aangekomen in Kansas City. De vlucht is heel goed verlopen... Yannick vond het opstijgen en het landen fantastisch. Gelukkig heeft hij 4 uurtjes geslapen zodat ook wij even konden rusten. De mensen die Yannick kennen weten wat ik bedoel.
Eénmaal in Kansas kon ons avontuur beginnen, zijnde een huurauto vastkrijgen, inchecken in het hotel, buurt verkennen, huis intrekken, enz... Dankzij Ilse en Geert verliep dit laatste heel vlot. Nochmaals bedankt !
Onze container was ook al in Kansas en kon op zaterdag 16 juni 2007 al worden geleverd zodat ons huis op dit moment al in orde is.
Eergisteren hebben we dan een beslissing genomen wat ons voertuig betreft. Hier in de States kent men de technische controles niet en mag men dus met wrakken rondrijden. We moesten dan ook extra voorzichtig zijn wat onze keuze betrof. In Leavenworth zijn er verschillende autodealers, maar die verhogen hun prijzen vanaf mei/juni met 25 %. We zijn dan maar richting Kansas City afgezakt en hebben een Dodge Neon uitgekozen.
Voor de rest kan ik nog vertellen dat het eten en de kleding veel goedkoper zijn dan in België. De mensen hier heel vriendelijk zijn... de huizen uit 80 % hout en 20 % gyproc bestaan, dus bij de eerste de beste tornado je ons huisje in 1000 stukken kan terugvinden in Texas of zo....
Dat was het voor vandaag. Groetjes Tam, Steven en Yannick.