Het was wennen nu ik Sumire niet meer zag gezien haar verblijf in het buitenland. Ik stortte me op mijn werk. Als leerkracht heb ik vele toetsen te verbeteren en veel voorbereidingswerk. Op het einde van de week kreeg ik een eerste brief van Sumire. Daarin schreef ze dat alles super was. Ze had het er naar haar zin met Mioe. Samen waren ze door Italië gereisd en vertoefden op het moment van schrijven op een Grieks eiland. Ik was gerustgesteld en blij iets van Sumire dicht bij me te hebben. Ik gaf de brief een kus. Enkele dagen erna belde Mioe me op. Het maakte me op een of andere manier zenuwachtig. Ze zei dat ik onmiddellijk moest komen omdat Sumire al twee dagen spoorloos verdwenen was. Heel bezorgd, nam ik de volgende dag direct het vliegtuig naar het Griekse eiland waar Mioe zich bevond. Ze vertelde me alles wat er gebeurd was. Op een avond had Sumire haar gevoelens voor Mioe getoond. Laatstgenoemde voelde helaas niets voor haar. Sumire was geaffronteerd en de volgende ochtend was ze nergens meer te bespeuren. Waar kan ze toch zijn? Ik hoop uit de grond van mij hart dat ze geen zelfmoord heeft gepleegd en dat ze ergens nog levend is. Haar kennende zal ze even alleen willen zijn. Ik hoop uit de grond van mij hart dat ze geen zelfmoord heeft gepleegd en ergens nog levend is. Ik wil Sumire helemaal niet kwijt, daarvoor betekent ze teveel voor mij…

08-02-1999 om 00:00 geschreven door K.  

Ik ben net terug van de luchthaven. Ik heb Sumire en Mioe gevoerd en ben hen gaan uitzwaaien. Inderdaad, er is weer heel wat gebeurd! Mioe heeft voor haar werk nog allerlei zaken af te handelen in verschillende landen. Aangezien Sumire bij haar werkt en verschillende talen vlot spreekt, gaat ze mee. Het is niet enkel om te werken, het is ook een vakantie voor hen samen. Wat ga ik Sumire missen! Ze heeft me wel beloofd vele brieven te sturen. Daar kijk ik al naar uit. Ikzelf ben nu ongeveer een jaar afgestudeerd als leerkracht. Ja inderdaad, ik ben veranderd van studierichting. Ik heb enorm veel werk, dus ga ik jullie laten.

27-01-1999 om 00:00 geschreven door K.  

Vandaag ben ik gaan lunchen met Sumire. Ze had me iets belangrijks te zeggen. Eerst herkende ik haar niet. Haar haar was verzorgd, ze was geschminkt en had deftige kleren aan. Ze zei dat ze een job aangeboden had gekregen in het bedrijf van Mioe, de vrouw van haar dromen. Vandaar kwam de verandering van haar look. Ik zei dat ik heel blij was voor haar. Enerzijds wou ik helemaal niet dat ze daar gaat werken, want dan ziet ze Mioe nog meer. Anderzijds ben ik wel tevreden dat ze een job heeft gevonden en nu geld verdient. Ze had zelfs nog meer nieuws. Door te werken, kon ze een nieuw appartement kopen, een weliswaar iets groter. Daarop klonken we. Ik beloofde haar te helpen met de verhuis. Ik voel me zo gelukkig bij haar.

09-10-1998 om 00:00 geschreven door K.  

Ik ken Sumire nu zo goed als een jaar. We zien elkaar meer en meer en zijn beste vrienden. Stilaan heb ik haar beter leren kennen. Sumire werkt niet en is dus niet zo rijk. Ze draagt tweedehandskleren, woont in een klein appartement en heeft geen telefoon. We bellen veel met elkaar en dan moet ze telkens naar de telefooncel in de buurt van haar appartement gaan. Ik kan alles aan haar kwijt en omgekeerd. Soms belt ze me zelfs midden in de nacht met allerlei vragen zoals ‘Weet jij het verschil tussen een teken en een symbool?’ Wat houd ik toch van onze (filosofische) gesprekken en van Sumire natuurlijk ook. Ik zou mijn gevoelens aan haar willen duidelijk maken, maar het lukt me niet. Na vandaag zal het zeker niet makkelijker worden. Want op deze dag is mijn wereld toch wat ingestort. Sumire vertelde me in één van onze telefoongesprekken dat ze een oudere vrouw, Mioe, had leren kennen. Meer nog, ze had gevoelens voor deze vrouw gekregen. Ik deed alsof het met niets deed, maar zo was het helemaal niet. Sumire valt op vrouwen! Wat moet ik nu doen? Betekent dit dat ze nooit iets voor mij zal voelen?

19-02-1998 om 00:00 geschreven door K.  

Hier ben ik weer. Ik heb jullie namelijk heel wat te vertellen over deze week. Het was niets zoals gewoonlijk. Meer nog, het was de beste week van mijn leven. Ik heb het gevoel dat heel mijn leven op een positieve manier veranderd is. Ik zal jullie vertellen hoe het allemaal begon. Maandagochtend stond ik, zoals gewoonlijk, te wachten aan de bushalte om de bus naar de universiteit te nemen. Ik was een roman van Paul Nizan aan het lezen, toen plots een meisje naast me ging staan en reikhalsde om in mijn boek te gluren. Ze heette Sumire. We keken elkaar in de ogen en hadden een heel vlot en aangenaam gesprek. Het klikte onmiddellijk tussen ons. Zo vroeg ik wat haar naam betekende. Het is Japans voor een viooltje. Ze is ook genoemd naar een Japans model. Nu denken jullie misschien dat ze een prachtige meid is, maar dit is niet zo. Dit doet er echter niet toe. We gingen samen naar de universiteit, waar we uiteindelijk elk naar onze eigen lessen gingen. Ze was twee jaar jonger dan mij. Later in de week spraken we nog een paar keer af. Eerlijk gezegd ben ik smoorverliefd op haar. Al vanaf het eerste gesprek voelde ik me sterk tot haar aangetrokken. Ze heeft gevoel voor humor en heeft, zoals ik, interesse in boeken. Ze is heel natuurlijk want ze draagt geen schmink. Ik voel dat Sumire me ook graag heeft. Ook al kennen we elkaar nu ongeveer een week, het voelt alsof we elkaar al jaren kennen. Had ik maar eerder zo iemand ontmoet!

18-03-1997 om 00:00 geschreven door K.  

Hallo allemaal!

Ik ben K., ben 22 jaar oud en woon in Japan. Ik ben een heel gewone jongen. Mijn grootste en enigste hobby is lezen. Dit is al zo vanaf mijn geboorte. Al van kleins af aan ben ik een fervent lezer. Veel gebeurt er dus niet in mijn leven. Als 22-jarige heb ik ook nog nooit een lief gehad. Meisjes interesseren me namelijk niet. Het enigste wat me interesseert, zijn mijn boeken. Op dit moment studeer ik biologie aan de universiteit. Zo, ik denk dat jullie nu de belangrijkste zaken over mij weten.  

13-02-1997 om 00:00 geschreven door K.