Het is voorbij, nog een laatste ontbijt en lunchpakket samenstellen en we kunnen vertrekken.
Jacqueline en Alex zijn vroeg opgestaan om ons uit te zwaaien. En gelukkig komen we nog te weten dat Alex jarig is. Zodat we hem nog een dikke proficiat kunnen wensen.
En dan is het echt tijd om afscheid te nemen. Maar we beloven elkaar om contact te houden en elkaar eens op te zoeken.
Om 8u30 vertrekken we richting Waardamme, een rit van 953km. We hebben er van genoten, maar verlangen toch ook om ons huisje terug te zien en vooral om terug in ons eigen bed te kunnen slapen.
De terugreis verloopt vlot, geen file alleen het weer is niet optimaal. Regelmatig regen, maar gelukkig ook af en toe de zon. Af en toe wordt er een plaspauze ingelast en maken we er gebruik van om even de benen te strekken.
Zoals voorzien arriveren we om 18u55 de afrit van Oostkamp.
We vatten de reis als volgt samen: een leuke, toffe kennismaking met de bergen. We hebben er echt van genoten en één ding staat vast, we komen zeker terug. We zijn fysisch moe, maar ons hoofd is leeg!
Vandaag onze laatste volle dag, ja het zit er bijna op.
Maar de dag ging niet zo goed van start, het was weer aan het regenen. De moed zakte even in de schoenen. Maar na het ontbijt begon het toch wat te minderen dus trokken we toch de schoenen, onze jassen aan om voor de laatste keer de bergen in te gaan.
Vandaag namen we de Sunliner om daarna een eindje te stappen naar het Fiss-Funpark. Dat is een klein pretparkje in de bergen. De kids konden daar even in de sneeuw glijden, super tof!!
Daarna opnieuw een eindje stappen om dan de Schönjochbahn te nemen naar Fisser Joch op 2436m hoogte. Daarboven aangekomen was het weer goed en hadden we een prachtig zicht!
Sinds vorig jaar is er op Zwöllerkoph een panoramaplateau gemaakt waar je een prachtig zicht hebt op Fiss, Serfaus en omstreken. Toen we daar boven stonden zagen we een eindje verder op een top een kruis staan. Aangezien we de voorbije dagen de top van Furgler niet konden bereiken, wisten we het, vandaag zouden we op de top staan. Dan wel niet die van Furgler, maar wel die van Oberer Sattelkopf. Het was een ferme klim over rotsblokken en smalle bergpaden, maar de kids zagen het volledig zitten.
En ja, het is ons gelukt we hebben de top bereikt!! We stonden op de Obere Sattelkopf 2596meter hoog!! Een zalig gevoel en een prachtig zicht.
Opnieuw de wegnemen naar de kabelbaan zagen we niet zitten, dus hebben we langs de andere kant de afdaling ingezet. Een afdaling naar Möseralm 1812meter hoog. Dus een ferme afdaling héJ
We hadden de kids beloofd als ze flink zouden stappen dat we dan met de Fisser FLitzer naar beneden zouden gaan. De Fisser Flitser is een rodelbaan, waar je alleen in een rodel de afdaling doet. Dat zagen ze natuurlijk goed zitten en stappen dat ze deden!
Toen we aan de Fisser Flitser arriveerde begon het te regenen en als voorzorgsmaatregel mag je als het regent niet naar beneden, pech dus, want we stonden al in de rij. Dan maar ons kaartje inwisselen om nog tijdig de Sunliner te halen. Maar toch nog even de kids in de sneeuw laten glijden. En maar goed ook, want toen ze uit de sneeuw kwamen, was de rodelbaan opnieuw geopend!!!
Dus met de rodelbaan naar beneden. Een hele belevenis, super tof. Papa was weer even een kindje;)
Dan nog de wandelbus genomen richting Serfaus, waar we moe maar voldaan ons hotel binnen stapten. Dit was onze laatste wandeling.
Nog een ontspannen sauna genomen terwijl de kids wat naar de tv keken.
Na het avondeten nog even op de foto met Alex en Jacqueline (onze tafelburen) we zullen elkaar zeker nog eens zien!
Nu nog vlug ons laatste verslag schrijven en dan de valiezen maken, want het is voorbij. Maar het was leuk en we hebben nu al besloten, we komen zeker nog terug!!
Vandaag nog een poging om de top van Furgler te bereiken. We zijn in form en vastberaden om de top te bereiken.
Opnieuw de kabelliften nemen en deze keer geen last van de wind maar halverwege beslisten ze een om de liften stil te leggen. Opnieuw een toch akelige bedoening voor iemand met hoogtevreesL
Eenmaal boven was het wel bewolkt maar er stond veel minder wind en we waren goed gekleed dus we gingen ervoor! En we waren niet de enige, wat ons nog meer moed gaf.
Ook de kids zagen het helemaal zitten, we zouden die top bereiken. We bewandelden een smal bergpad dat vrij stijl omhoog ging. Onderweg beseften we vlug dat het niet simpel zou zijn want ondertussen waren de wolken komen opzetten en er viel zelfs wat sneeuw uit de lucht! Opnieuw iets dat je niet verwacht in de zomer, maar we weten nu al dat in de bergen alles kan.
Ons meisje had wat last van de hoogte, vooral om te ademen en met een snijdende wind is ademen zeker niet makkelijk, maar van opgeven zat er niet in!
Tot op een gegeven moment dat we merkten dat er wandelaars aan het rechtomkeer maakten. Een geluk dat er een Belg bij was, want we verstonden wel van de Zwitsers dat het niet te doen was, maar hoe het kwam verstonden we niet. Maar dankzij de Belg was het vlug duidelijk dat we ook beter onze tocht stopte. Er kwamen meer wolken en het was niet veilig om door te wandelen, zeker niet met de kids. Jammer ook vandaag zouden we dus niet op de top staan.
We weten nu al één ding, volgend jaar komen we hier terug!! Want zowel wij als de kids hebben de microbe te pakken. De berglucht doet ons zon deugd!
Helaas zat het weer niet mee dit jaar, maar het is ons een troost dat het in België ook heel slecht weer is.
Terug beneden zijn we vroeger dan verwacht naar onze hotelkamer mogen keren. Ja, ik had het zitten, plots onwel geworden met hevige pijn in zij. Maar nog een troost dat het intussen aan het regenen was. Een pijnstiller genomen en op mijn bed gelegd, slapen was niet makkelijk met het lawaai van de werken, maar het is me toch gelukt.
Intussen zijn de kids gaan shoppen in het plaatselijke winkeltje, ze mochten chips en limonade gaan halen want daar hadden ze toch zon zin inJ
Daarna zijn ze samen met papa een tasje thee gaan drinken en een gebakje gaan etenterwijl ze samen een leuk spelletje uno speelden. Daarna zijn de kids beneden gebleven om daar spelletjes te spelen terwijl papa naar de kamer kwam om zich verder in zijn boek te verdiepen.
Het beetje rusten heeft me goed gedaan, dus hopen dat het zo blijft. Aangezien het toch slecht weer is om nog naar buiten te gaan beslis ik dan maar om nu al het verslag voor vandaag te schrijven.
De kids verlangen al naar het avondeten want er staan frietjes en een ijsje op hun menu. Ook zij vonden het eten super lekker, daarvoor alleen zouden ze al terug willen komen.
Morgen onze laatste dag en laat ons hopen dat het weer ons een beetje goed is, zodat we voor de laatste keer een mooie wandeling kunnen maken. Maar we laten ons niet kennen ook met slecht weer trekken we morgen onze bottines aanJ
De rest van de foto's staan bij picasa in album Dag 9.
Vandaag was het vroeg uit de veren want we willen op de top van Fugler gaan staan.
We namen de kabelbaan tot boven, maar onderweg werd het ons al duidelijk dat het niet gemakkelijk zou worden. De bakjes van de liften gingen al van links naar rechts door de wind en ik moet toegeven dat ik toch een beetje op mijn ongemak zatL.
Eens boven stond er een ijzige wind ons op te wachten. Maar we wilden ons niet geven en starten toch de tocht. Na een klim van 80m hoogteverschil kwamen we aan op Scheid. Vanaf daar moesten we de bergpaden bewandelen, maar dit was helaas niet te doen. De regen van de voorbije nacht had er voor gezorgd dat alles er zeer drassig bij lag. Met als gevolg dat je volledig in de modder wegzakte. Conclusie was: rechtsomkeer maken en de lift nemen tot aan het middelstation. Vandaag dus geen klim naar de topL
Dan maar de Sturzflug-route nemen. Een route voor kinderen, waarin het neerstorten van een vliegtuig centraal staat. Aanvankelijk vonden de kids het nog leuk, af en toe was er een stuk van een vliegtuig te zien in een boom en vooral voor onze toekomstige piloot;) was dit natuurlijk plezant. Alleen was de weg niet zo plezant, een makkelijk bewandelbaar pad en dat zorgde voor enig gemor.
Op het einde van de route hebben we de kaart nog eens bekeken om toch maar een moeilijkere route te kunnen nemen richting Serfaus. En dit is ons gelukt! Een tof weggetje stuurde ons in dalende lijn naar Serfaus, door het bos en langs kabbelende beekjes.
Tussen de bomen op een open plekje zalig in het zonnetje van ons zelfgemaakte picknick genoten. We voelden ons op dat moment alleen op de wereld!! Zalig!!
Gans de wandeling liepen we alleen en dat dan kan je eens iets doen hé. Zoals liedjes zingen uit de Sound of Music!! Want we zitten toch in de Alpen hé;)
Onderweg een bergstroom gekruist en dan kan je toch niet anders of daar een mooie foto maken. Maar om dat te kunnen moest er het een en het ander geforceerd worden. Het fototoestel stond zo goed als in het water, wel op een driepikkel, maar dan nog was het een leuk zicht om onze papa bezig te zien om ons goed op de foto te krijgen. En dan vlug lopen om er ook maar bij te staan, maar het is gelukt!!
We waren om 14u al terug beneden en dat was toch wat vroeg om naar het hotel te gaan, dus nog eens de lift nemen naar boven om de kids in het waterspeelplein te laten spelen. Een hele belevenis!
Terug in het hotel gingen mama en papa genieten van een ontspannen sauna terwijl de kids naar tv keken en zich klaar maakte voor het galadiner.
Ja, je leest het goed, een galadiner!! En het was echt om je vinger af te likken!!! Een dikke pluim voor de chef-kok!
Moe maar voldaan kruipen we onder de wol en hopen we dat het deze nacht niet veel zal regenen zodat we morgen toch de top kunnen gaan beklimmen.
Gisteren nog een ontspannen sauna genomen terwijl de kids op de kamer aan het spelen waren, ze vonden dat ook eens leuk de kamer voor hun alleen te hebben.
Vandaag besloten we om het wat rustiger te houden. Na een goed ontbijt en een gezellige babbel met onze tafelburen vertrokken we richting Samnaun. Een kleine 40 rijden van Serfaus, opnieuw langs een prachtig decor.
Samnaun is een stukje Zwitserland in Oostenrijk, het drie landenpunt genoemd, dat op een hoogte van 1840 meter ligt. Het uitzicht was er gewoon prachtig!! Dat alleen al was genieten.
In Samnaun zijn er overal winkels waar je tabak, parfum, juwelen, drank , kledij en elektro taks vrij kan kopen.
Het is een typisch bergdorpje waar we voor de eerste keer geproefd hebben van de heerlijke apfelstrudel. Onze zus heeft hier haar centje van omama ingeruild in mooie oorbelletjes met een Swarovski steentje. Super trots is ze nu!!
Het weer zat vandaag goed mee, al begon het op het einde toch wat te spetteren en nu is het terug aan het regenen, hopelijk is het morgen droog.
Want kids deze avond vroeg onder de wol, om morgen vroeg op te staan zodat we tijdig kunnen vertrekken voor een tocht naar de top van de berg (Furgler).
Vandaag vroeg opgestaan met de zon!! We zagen het helemaal zitten. Eerst een stevig ontbijt en het lunchpakket maken. Dan de laatste voorbereidingen doen om rond 10u te kunnen vertrekken voor een tochtje van een goeie 8km.
Vandaag ook wel een beetje een speciale dag, want vandaag zijn we 16jaar samen. Een hele opgave hé
Opnieuw namen we eerst de kabelbaan om dan de Quelnerweg te volgen.
Het zonnetje was van de partij en was zalig stappen, onderweg voor de eerste keer tussen de Alpenkoeien wandelen. Voor de ene ging dat al wat vlotter dan de andere, vooral onze broer was niet zo verzot om de koeien te passeren.
Het eerste deel was klimmen, maar dat lukte zeer goed, de kids doen dit super goed.
Op een bepaald moment kwamen de wolken dichter en toen konden we zeggen dat we letterlijk met ons hoofd in de wolken liepen. Het zicht was zo goed als niets, toch wat akelig. Maar al vlug kwam uit die wolken wat druppeltjes, in het begin viel dit nog mee maar al vlug werden we goed nat, wat de tocht toch wat moeilijker maakte. Ook de regen van de voorbije dagen zorgde er voor dat het pad er zeer drassig bij lag. En ja, nu waren er wel wat valpartijen, maar gelukkig zonder veel erg. Alleen vuile benen
De bewegwijzering was niet zo goed, waardoor we enkele km meer gestapt hebben en een afdaling gedaan hebben die toch niet zo simpel was!
Nat als een waterkonijn kwamen we aan de kabelbaan de sunliner aan. Om zo na een tocht van een kleine 4u aan ons hotel te arriveren.
Een warme douche was zeer welkom alsook een lekker gebakje en een bakje troost. Want koud hadden we wel.
Deze avond zullen we het rustig houden, nog even genieten van een sauna. Een lekker avondmaal en gezellig samen met de kids een spelletje spelen of wat tv kijken.
Morgen doen we het wat rustiger aan, zodat onze beentjes wat kunnen rusten. We gaan een kijkje nemen naar Samnaun (drielanden punt). Blijkt de moeite te zijn. Dat zullen we morgen weten te vertellen
Onze eerste dag in Serfaus. Na een stevig ontbijtmaken we ons klaar voor een wandeling. Bij het ontbijt was het nog hevig aan het regenen, maar toen we klaar waren om te vertrekken was de zon al door de wolken aan het schijnen. Hadden wij geluk!!
Eerst moesten we 2 kabelliften nemen, zodat we onze wandeling startte op een hoogte van 235O meter. Dit was al een ganse belevenis voor de kids.
De wandeling was een themawandelingde Mulmetierweg.Een wandeling die toch een hele belevenis was. Het eerste deel was een klim naar 2458 meter hoog, dit over rotsblokken. Voor onze zus niet echt handig, maar ze heeft dit super goed gedaan!! Onderweg genieten van het prachtige uitzicht, de mooie natuur, de prachtige bloemen, de koeien op onze weg
Even een stop maken om te eten, dit op de top van de berg die we op dat moment aan het bewandelen waren. Dan kon de afdaling beginnen, eerst vrij traag. Langs waterstromen, over beekjes. En dit alles zonder te vallen!!
De paden lagen er niet altijd gunstig bij, dit was vooral te wijten aan de regen die er de voorbije nacht gevallen was, waardoor er veel slijk lag en dit maakte het stappen niet altijd makkelijk. Maar moeilijk gaat ook;)
Het laatste nog een steile afdaling en wekonden de kabellift weer nemen naar ons hotel.
De kids hebben dit schitterend gedaan!! Ze hebben er ook echt van genoten en konden bij aankomst in het hotel niet vlug genoeg onder de douche kruipen;)
Onze kleine had reuze honger en het enige wat we dan hoorden was wanneer mogen we gaan eten?
En had ze dan nog een geluk dat het zeer lekker was om te eten, zeker de koude rodebietensoep vond ze heerlijk!!
Jammer genoeg is het opnieuw aan het regenen. Want deze avond is het Langenacht , maar we zullen de jas aantrekken en toch even naar buiten gaan. De regen krijgt ons niet klein hoor!
Vandaag namen we afscheid van Milaan. De één had hier al meer moeite mee dan de ander. Maar het is mooi geweest. En de zon was toch ook niet meer van de partij, dus verlieten we Milaan met een goed gevoel. Nu ja goed gevoel, we kunnen geen muggen meer zien en zeker geen Italiaanse want deze morgen was het krabben, krabben, krabben!!!!!!!!! We zien er niet uit, overal rode bubbels, bij de ene zijn die al wat dikker dan bij de ander. Vooral papa en zus hebben hele dikke rode bubbels, maar ook broer en ik hebben het zitten. Al dacht ik bij het opstaan dat ik er van gespaard gebleven was, tot we in de auto zaten Jeuk en dus ook maar krabben!!
Nog even afscheid genomen van San Siro, een paar fotos genomen en vastgesteld dat zondag de ideale dag was om het te bezoeken. Want vandaag stonden ze in file om het stadium te bezoeken.
We konden beginnen aan een rit van 28Okm naar Serfaus. Maar dit wel in 4u30, want een autosnelweg kennen ze hier niet. Maar het heeft ook zijn charmes, zo kan je genieten van de prachtige streek en kom je plots tot de vaststelling dat je hier 18j geleden ook al eens bent geweest.
Toen ik op de kaart plots Maloja zag staan, besefte ik het pas. 18jaar geleden ben ik hier op berghuttentocht geweest. Zelf het hotel van toen zijn we voorbij gereden. Even weer oude herinneringen ophalen;)
Onderweg klonk het af en toe mama, heb buikpijn, voel me niet goed Gelukkig handen we pilletjes bij de hand. Ja, dat krijg je dan hé als je filmpjes bekijkt terwijl we de Malojapas op rijden.Maar gelukkig geen verdere problemen en kan iedereen toch genieten van het uizicht en de rit.
Om 18u arriveerden we aan ons hotel Geigers Posthotel in een gezellig dorpje. Wel wat druk, maar er hangt ook een leuke sfeer. De kamer is super! Mooi ruim en gezellig.
Na het uitladen de auto op een afgesloten parking gaan zetten en dan konden we rustig de valiezen uitpakken.
Bij het avondmaal werden we vriendelijk onthaald en kregen we onze plaats toegewezen voor de rest van ons verblijf. Zelfs een naamkaartje op tafel! Het eten was zeer lekker en iedereen super vriendelijk!
Serfaus heeft alvast een goede indruk gemaakt. Enkel het weer, regen!! Maar ja, we mogen het niet aan ons hart laten komen, dus morgen wandelschoenen aan en de omgeving gaan verkennen.
Na de muggenplaag van gisterenavond, dat waren we even vergeten te vermelden, staan er sommige VOL van de muggenbeten. Met jeuk als gevolg!! En dan slaap je niet zoals het zou moeten!
Na het ontbijt even het probleem van het internet gaan bevragen, en nog een geluk dat iedereen hier heel vriendelijk en behulpzaam is. Zodat we toch al onze verslagen van de voorbije dagen konden posten.
Vandaag stond er het bezoek aan het Castello Sforzesco op het programma.
Een heel mooi kasteel uit de jaren 14OO, met een groot binnenplein. Maar wat vooral aangenaam was, was de grote fontein aan de ingang van het kasteel. Hier konden we onze voeten even doen afkoelen, wat wel aangenaam was met deze temperaturen.
Na het bezoek aan het kasteel hebben we nog even door het mooie parco Sempione gewandeld. Waar we dan ook nog even van het stralende zonnetje konden genieten. Papa is dan nog een kijkje gaan nemen nar de Arco Della Pace, terwijl ik met de kids even een rustpauze nam. Want Xandro zit met een pijnlijke knie en de kleine meid met haar pijnlijke voet. Maar aan een drankfonteintje spelen dat lukte net nog wel;)
Na de rustpauze nog even met de voeten in de fontein, om dan weer de winkelstraten verder te gaan ontdekken.
Deze keer geen pizza of pasta op het menu, maar gaan smullen naar de Mac Donalds. En ook een gelato mocht vandaag niet ontbreken.
Ook een stop bij de apotheker was noodzakelijk toen onze meid plots weer een hevige allergische reactie aan het maken was op haar muggenbeten. Grote rode vlekken die verschrikkelijke jeuk veroorzaakten. Zelfs de dame van de apotheek moest echt kijken naar haar grote bubbels. Maar de juiste zalf bracht al na een tijdje de nodige verlichting, gelukkig maar.
En sinds vandaag blinkt er een mooie ring aan mijn vingerJ Merci schatje!!
Ook de duifjes werden niet vergeten, papa en de kids vonden het weer super om die beestjes te voederen. Ik daar in tegen wat minder.
Na een terug vermoeiende dag richting hotel gegaan, waar we na een verkwikkende douche of ontspannen bad onder de lakens zullen kruipen. Want met pijn in het hart nemen we morgen afscheid van Milaan. En vooral Xandro heeft het daar wat moeilijk mee, zou hier nog heel graag blijven. Maar aan alle mooie liedjes komt een einde, dus ook aan deze.
Wat hebben we met zn allen goed geslapen! Om 21u gisteren het licht uitgedaan en als een blok in slaap gevallen. Zouden we moe geweest zijn?
Na een goed gevuld ontbijt ons klaar gemaakt om een dagje te gaan shoppen!!
Hier in Milaan neem je best de metro, voor de kids al een hele belevenis want het was voor hen de eerste maal op de metro. Dus de auto laten we mooi op stal staan, hij mag rusten na een lange rit van Waardamme naar Milaan.
Wauw, dat kwam er uit onze mond toen we aankwamen op het plein met recht voor ons de Duomo. Een pracht van een gebouw!! En overal waar je keek zag je maar een ding: winkels"!!!!
Eerst een bezoekje gebracht aan de GalleriaVittorio Emanuele II, maar daar was het vooral kijken want die winkels waren niet voor onze portemonnee bestemd.
Daarna de winkelstraat, al die mooie winkels. Zou er veel kunnen over schrijven maar het zou telkens op het zelfde uitkomen: gewoon heel indrukwekkend!!!
Vooral het gebouw waar er 8 verdiepingen waren, ja je leest het goed 8 verdiepingen!! Je zou daar iets kopen voor de verpakking alleen al.
Samen op het plein een broodje eten met de duiven aan je voeten, dat kom je nu ook niet alle dagen tegen hé.
Gisteren was het onze broer die voor het stadium stond met zijn mond open. Vandaag was papa aan de beurt. Nee niet alleen de mooi Italiaanse dames konden hem bekoren maar wat de meeste indruk maakte was toch wel in oog staan met een Formule 1 van Ferrari, in de Ferrari shop. En wat kan je dan doen om hem te plezieren, ja een foto met de formule 1 wagen. Je had zijn gezicht moeten zienJ
Tussendoor drinken van de fonteintjes en zelf pootje baden, dat konden we nu welgebruiken met het mooie weer.
Maar ook broer wist niet waar gekeken in de megastore van AC-Milan. De centjes die hij gekregen heeftvan omama zijn al goed besteed. Een tapijtje van AC Milan voor in zijn nieuwe kamer.
We kunnen het mooi samen vatten, een leuke shopping dag die morgen wordt vervolgt.
Want onze zus zou heel graag een mooi armbandje kopen, dus daar gaan we morgen naar opzoek.
Dus moe en voldaan kruipen we onder de wol.
Foto's volgen, want er waren wat problemen met het internet in het hotel, waardoor we nu pas onze verslagjes kunnen plaatsen.
