De holebi
geschiedenis wordt voor het eerst in ons land neergeschreven.
De Antwerpse schrijver Paul Borghs stelde op 19 april zijn
boek Holebipioniers voor in het Roze Huis. Ik vind het verbazingwekkend dat
dit het eerste boek was waar de holebi geschiedenis in werd neergeschreven. De
holebibeweging is een van de grootste sociale bewegingen, er zal dus een breed
publiek bereikt worden met dit boek. Door dit boek zal de kennis over holebis
bij lezers verrijken en zal hun visie breder worden dan daarvoor.
Bovendien is het belangrijk dat holebis niet worden
uitgesloten in onze maatschappij, voor vele mensen zijn holebis iets nieuws,
iets dat ze nog niet goed kennen en daardoor soms een afkeur krijgen over deze
mensen, ik ben er van overtuigd dat dit boek mede met andere aandacht in de
media er kan voor zorgen dat holebis gelijkwaardig aan andere mensen kunnen
worden behandelt.
Peter Vandenabeele
schreef een boek over zijn grootvader die tijdens de eerste wereldoorlog
leefde.
Ik bewonder dat er mensen zijn zoals Peter die boeken
schrijven over de wereldoorlogen op basis van getuigenissen van familieleden,
vrienden, kennissen en andere mensen. Ik ben blij dat er heel wat schrijvers
zijn die moeite doen om lezers te informeren hoe het leven vroeger was en hoe
dit werd ervaren bij de mensen die vroeger leefden.
Verhalen over wereldoorlogen zijn themas waarin ik zeer
geïnteresseerd in ben. Ik lees persoonlijk graag waargebeurde verhalen omdat ik
dan kan terugkeren met mijn gedachten naar hoe mensen vroeger leefden of hoe
het er op een bepaald moment aan toeging op een bepaalde plaats.
De Australische auteur Dalia Mae Lachlan wil kinderen bewust
maken van de waarheid achter de terreuraanslagen op de Twin Towers meet het
boek The 3 tall buildings. Ik vind het fantastisch dat ze het verhaal op
kinderniveau brengt zodat ook kinderen de kans krijgen om te begrijpen hoe deze
tragische gebeurtenis is kunnen gebeuren. Zo leren kinderen al vroeg hoe ze
moeten om gaan met situaties zoals deze, kinderen moeten ook bewust worden dat
rampen zoals deze altijd kunnen gebeuren. Op een correcte manier geïnformeerd
worden op eigen niveau lijkt me daarom zeer belangrijk.
Johanna Van Roy schreef een gedicht tegen pesten. Zelf werd ze
ook ooit gepest, door dit gedicht te maken hoopt ze pesten tegen te gaan door
aandacht aan dit onderwerp te schenken. Ik bewonder dat ze zich inzet tegen
pesten en dit probleem probeert tegen te gaan en mensen die gepest worden te
kunnen helpen. Ik sta zelf ook altijd heel open om anderen te kunnen helpen en
samen met hun problemen proberen op te lossen. Mensen verdienen het niet om
slecht behandelt te worden en daarom is het belangrijk dat er alles aan wordt
gedaan om deze mensen te helpen.
Bjorn, een jongen van
12 jaar met progeria schrijft over zijn ziekte.
Bjorn woont in Nederland en heeft de verouderingsziekte
progeria, hij is de enige in Nederland die deze ziekte heeft. Ik vind het
speciaal dat hij op zeer jonge leeftijd al een boek heeft geschreven over deze
ziekte. Zelf ben ik altijd zeer geboeid in het verhaal van andere. Ik hoorde in
de media al meer van hem en zijn positieve ingesteldheid is iets waar veel
mensen iets van kunnen leren. Hij is heel tevreden over zijn leven terwijl hij
eigenlijk niet meer zo lang te leven heeft. Ik vind zijn manier van leven heel
intrigerend.
