Zo klein, zo pril
En toch al zo een sterke wil
Urenlang naar je kijken
Op wie jij zal gaan lijken
Zo kwetsbaar, sterk en mooi
Waarvan ik ontdooi
Die kijken rond alsof je alles al weet
En dan komt er weer een kreet
Soms van geluk, soms van verdriet
Maar dat wij, papa en mama van je houden dat vergeet je niet

07-10-2008 om 16:48 geschreven door vana