Ik ben opgepikt door een schip dat naar de Noordpool aan het varen was. Ze
konden niet meer verder. De kapitein was zo vriendelijk om mij te verplegen en
als wederdienst die een oude man kan geven vertelde ik hem verhalen over mijn
creatie.Verhalen over mijzelf en het monster dat ik had gecreëerd.
Allereerst vertelde ik de kapitein over mijn beginjaren in Geneva, waar ik
de beste kindertijd heb gehad die een kleine jongen zich kon wensen. Wat wil je
ook als je deze tijd mag doorbrengen met je nichtje. Voor mij was Elizabeth
meer dan mijn nicht. Ook al was ik toen nog een kleine jongen, ik hield van
haar.
Na mijn kindertijd wou ik gaan studeren aan de universiteit van Ingolstadt.
Het werd onderbroken door de dood van mijn moeder. Elizabeth had roodvonk
gekregen. Mijn moeder kon het niet aanschouwen hoe Elizabeth aan haar einde zou
komen dus ze verzorgde haar, met alle gevolgen van dien.Achter het ongelukkige
toeval ging ik dan toch naar Ingolstadt en studeerde er natuurfilosofie en
chemie. Hier kreeg ik de passie om het geheim des levens te vinden en ik denk
dat ik het daar ook gevonden heb.
In mijn appartement had ik van oude lichaamsdelen een wezen gecreëerd. Op
een nacht was het mij gelukt om hem tot leven te wekken. De grootste fout die
ik ooit begaan ben. Het keek mij de hele nacht aan. Ik liep de straat op en
kwam Henry tegen. Mijn oude jeugdvriend. Toen ik hem het monster wou tonen was
het gevlucht. Alhoewel het monster weg was begon ik mij ziek te voelen dus ik
maakte mijzelf klaar om terug naar Geneva te gaan. Ik kreeg een van mijn vader
waarin er stond dat mijn jongste broer vermoord was in de bossen. Door het
toeval wou ik nog sneller naar huis dus ging ik ook door de bossen. Ik zag er
het monster en wist meteen dat hij mijn broer had vermoord.
In Geneva was Justine veroordeeld voor de moord op mijn broer en had zelf
de doodstraf gekregen. De gedachte dat ik nu twee doden op mijn geweten had
verbitterde ik Ik ging naar de bergen van Schotland. Mijn creatie volgde mij.
Het gaf toe dat het William vermoord had maar smeekte om vergiffenis. Het wou
mij pijnigen door mijn broer te doden omdat ik hem tot leven had gewekt. Hij
voelde zich zo alleen en wou dat ik een vrouw voor hem zou maken dat gelijkt op
hem.
In het begin wou ik niet, maar na veel proberen wist hij mij te overtuigen.
Ik was bezig aan mijn tweede creatie, maar toen ik het monster zag kijken
vernietigde ik mijn tweede creatie. Het monster barstte in woede uit, zwerend
dat hij er zou zijn op mijn trouwnacht. Ik dumpte de lichaamsdelen met mijn
boot maar kon niet terug aan land. De wind zat verkeerd. De volgende ochtend
was ik gestrand in een klein dorp. Ik werd beschuldigd van een moord. Toen ze
mij het lichaam toonde zag ik wie het was. Henry, mijn oude en beste
jeugdvriend was vermoord. Ik zag het monster zijn vingerafdruk staan.
Ik probeerde dan om alles te ontvluchten en waar kon dat beter dan thuis.
Al mijn familie woonde in Geneva. Elizabeth wachtte daar op mij. We trouwden.
Ik vreesde voor wat mijn creatie had gezegd en vertelde Elizabeth dat ze naar
een andere kamer moest gaan. Ik bereide mij voor op de komst van het monster.
Maar hij kwam mij niet doden. In plaats daarvan vermoorde hij Elizabeth. Oog om
oog tand om tand. Ik ging het monster achterna. Tot op de Noordpool. Te ziek om
verder te gaan en dus opgepikt door de kapitein. Ik stierf op die boot.
Kapitein Walton had mij in een kamer gelegd en toen hij enkele dagen later terugkeerde
zag hij hoe mijn creatie weende om het gene dat mij overkomen was.
Frankenstein, zoals hij genoemd werd wou ook sterven zodat hij zijn lijden kon
eindigen. Hij ging verder en verder op de Noordpool waar hij ook zijn einde
tegenkwam.
