Het is alweer héél lang geleden dat ik nog iets geschreven heb, dus ik vrees
dat dit een heel lang bericht gaat worden. Hou jullie al maar klaar:
Waar was ik de laatste keer gebleven .. Oh, bij mijn trip naar Dresden!
Intussen zijn er natuurlijk al weer vele andere dingen gebeurd hier in München
en omstreken.
Na mijn bezoek aan Dresden, was ik een beetje ziek geworden. Totaal
niets ernstig, maar ik had wat last van de koude, of lag het misschien aan
Oost-Duitsland? Hoe dan ook, ik heb toch twee dagen zonder stem rondgelopen.
Maar de apotheker had me keelpastilles gegeven die me er meteen bovenop
hielpen. Dat was ook grappig, zonder stem uitleggen aan de apotheker dat je
iets nodig hebt voor je stem. Maar ze begreep me direct, hoe zou dat toch
komen?
Op 14 november ben ik naar Regensburg gegaan. De stad op zich was wel
mooi, maar er was niet zo heel veel te doen. Toen we rondliepen in de stad,
kwamen we steeds weer bij hetzelfde uit. En hoewel er mooie gebouwen stonden,
waaronder een hele mooie kerk, konden we moeilijk de hele dag naar dezelfde
gebouwen kijken. En dus besloten we een Konditorei te zoeken, iets wat altijd
dichtbij is in Duitsland. Een Konditorei is een café waar je ook lekkere cakes
en taarten kan eten.
Daar zijn we dan een tijdje gebleven (ook een beetje om van de koude te
schuilen), met een Apfelstrudel en Glühwein. Duitser kon echt niet, me dunkt.
Hoewel er niet zo heel veel te beleven viel, hebben we ons toch geamuseerd.
Maar we hebben die dag besloten dat we voortaan niet meer met de
Erasmus-organisatie op city-trip zouden gaan. We zouden vanaf nu altijd zelf
iets plannen.
De week erna was erg gevuld. Dinsdagavond heb ik samen met de familie
waar ik bij woon, avondgegeten. Dat was ook een belevenis: op tafel stond
salade, gekookte aardappelen en een sausje. En natuurlijk wachtte ik
vriendelijk tot het vlees zou komen, tot Olivia zei dat ik mocht beginnen. Het
was dus gewoon sla met patatten. Niet dat ik dat erg vind (het was lekker),
maar uit gewoonte verwachtte ik vlees. Die avond heb ik dus weer aardig wat
Duits kunnen spreken. De mama heeft me toen trouwens gezegd dat mn Duits verbeterd
was. Een geslaagde avond dus.
Oh ja, sommige beweren dat ik een Frans accent heb als ik Duits spreek. Ik was
daar eerlijk gezegd door verrast, dat zou je ook zijn als je een echte Fransman
Duits hoort spreken (hé Benedicte :p). Maar een Münchner heeft me verzekerd dat
dat niet zo is, maar dat ik eerder een Hollands accent heb en dat ik praat
zoals de trainer van Bayern München. Nu weet ik niet precies of dat positief of
negatief is.
Op donderdag heb ik de fabriek van BMW bezocht. Persoonlijk vond ik het
echt indrukwekkend, ik had ook nog nooit een fabriek in het echt gezien. t
Was ook interessant om te zien hoe hetgeen je in de univ geleerd hebt in de
praktijk wordt omgezet. Ik denk dan ook dat het een goed idee zou zijn als de
KUL af en toe zoiets zou organiseren. Maar ja, van de KUL mag je nooit te veel
verwachten.
We kregen daar een 3uur-durende rondleiding in het Duits. En raar maar waar,
onze gids heeft het duistere verleden (Joden die als slaven bij BMW werkten
tijdens WOII) niet genegeerd, maar er doodgewoon over verteld.
Hij vertelde ook dat BMW oorspronkelijk vliegtuigen maakte, maar na WOI werd
hen dit verboden, en dus concentreerde BMW zich vanaf dat moment op autos en motos.
Allemaal héél interessant, dus.
In het weekend ben ik zaterdag voor de eerste keer gaan zwemmen in het
Olympisch zwembad (72). Het werd wel tijd dat ik ging, want ik heb al sinds
het begin van het semester een sportkaart. Sporten is hier trouwens heel
goedkoop, het kost 15 voor een heel jaar om te zwemmen, en je mag zoveel gaan
als je wil. Dansen, voetbal, basketbal ,etc. kost maar7,5 per jaar. Spijtig genoeg zijn er geen
kaarten voor maar één semester. Maar hoe dan ook, 15 is heel goedkoop, zeker
als je weet dat één zwembeurt in Leuven vijf euro kost.
Na het zwemmen zijn we nog iets gaan eten, want van zon olympische lengtes
krijg je wel honger.
Zondag zijn we naar Lindau gegaan, een stad(je) dat op een eiland ligt aan het
Bodenmeer (Bodensee auf Deutsch). Echt een hele mooie stad, met veel te
bezichtigen. Alleen zijn we op zondag gegaan, en raar maar waar; alles was toe.
Van de meest toeristische winkeltjes tot de gezelligste restaurants. Normaal
kan je daar ook met de boot rondvaren, maar dit gaat maar tot oktober. Er stond
ook een Kerstmarkt .. die het weekend daarna zou openen. Het was dus niet
helemaal geslaagd, maar het was echt de moeite waard. En zoals altijd, hebben
we ons goed geamuseerd.
De daarop volgende week was eigenlijk ook vrij druk .. Tijdens de week had
mijn Finse vriendin ons uitgenodigd voor Fins eten en hebben we een film
gekeken, ben ik iets gaan drinken, en ook nog s gaan zwemmen.
Maar het meest leuke van de hele week was vrijdag: toen Benedicte aan kwam in
het wonderbaarlijke München! Het weerzien na twee maanden was super, en we
hebben ons goed geamuseerd tijdens het weekend.
Vrijdag hebben we München zelf bezocht, een beetje geshopt (goede schoenen voor
maar16, enkel mogelijk in München!),
de Kerstmakrt afgeschuimd en s avonds een echt Duits bier gedronken.
Zaterdag wouden we gaan zwemmen, maar omdat er een wedstrijd van duiken of
springen (wie zal het zeggen) bezig was, was het zwembad gesloten voor publiek.
Dat was eigenlijk nog niet zó slecht, want nu hadden we meer tijd om Dachau te
bezoeken. Daar heb ik de persoonlijke gids van Benedicte gespeeld, en ik hoop
dat ik dat een beetje goed gedaan heb. Op hetzelfde moment bezochten de
Erasmussers ook Dachau, en dus heeft mijn zusje enkele mensen van de fotos
live gezien!
Hoewel het mijn tweede bezoek aan het concentratiekamp was, was ik toch nog
onder de indruk. Als je die barakken ziet, de cellen, de douches, de
verbrandingsovens, de massagraven én de informatie-film, kan je ook niet anders
dan onder de indruk zijn. Ongeacht hoeveel keer je het al gezien hebt.
Om onze gedachten een beetje te verzetten, zijn we die avond naar
Theresienwiese gegaan. Een ongelofelijk groot plein, waar het Oktoberfest was,
en waar nu een mega-Kerstmarkt is. Hoewel ik het te internationaal (Kebabs en
didgeridoos op een Kerstmarkt vind ik niet echt passend) vond, en er veel volk
was, was het toch indrukwekkend om te zien. Misschien dat ik nog is terug ga
tijdens de week, als er wat minder toeristen zijn.
Zondag zijn we naar het Stadtmuseum gegaan, waar we een tentoonstelling over
Sociaal-Nationalisme in Duitsland (en München) en een foto-tentoonstelling over
WOII gezien hebben. Wat je ook doet in München, je komt altijd maar weer bij
WOII uit.
Daarna zijn we nog is naar de gezellige Kerstmarkt op Marienplatz gegaan, maar
dan was het spijtig genoeg tijd om naar de luchthaven te vertrekken.
Ik hoop dat Benedicte het leuk vond, maar van wat ze me verteld heeft, kan ik
daar wel vanuit gaan. Hoedanook, ze heeft nu alleszins een beter beeld van waar
ik zit en wat ik hier de ganse tijd doe.
Om mijn zinnen wat te verzetten, ben ik die avond bij een Oekraïnse vriendin
die in Canada woont, Valeriya, cake gaan eten en zelfgemaakte Glühwein gaan
drinken. Echte lekkere chocolade-cake, bijna zo lekker zoals ik ze thuis maak. Het
is wel handig om vriendinnen te hebben die zo graag koken en bakken.
De week daarna heb ik het wat rustig gehouden, een beetje gestudeerd, de
was en de plas gedaan, enz. Ja, ik word al een echte huisvrouw!
Zaterdag 5 december (Jep, op de verjaardag van Reinout!), ben ik met enkele
vrienden naar Nürnberg gegaan. Het oorspronkelijke plan was naar Bamberg en
naar Nürnberg te gaan, maar degene die het georganiseerd had, de Poolse Rafal,
had ons op de verkeerde trein gezet waardoor we een beetje tijd hebben
verloren. We besloten dan om langer in Nürnberg te blijven, wat eigenlijk goed
was aangezien er daar zoveel te beleven valt: marktplein, kathedraal, kerk,
stadhuis, Burg (een soort burcht), .. En natuurlijk ook de kerstmarkt. De
kerstmarkt van Nürnberg is de beroemdste van heel Duitsland, en is echt groot.
Maar zoals altijd op zaterdag was er héél veel volk, waardoor het, volgens mij,
een beetje van zijn charme verloor. Als je je door een mensen-massa moet
wurmen, is de fun er een beetje af.
Maar zoals altijd hebben we ons goed geamuseerd!
Na onze trip nodigde Rafal, de poolse organisator, ons uit voor warm bier, een
Poolse specialiteit om zich te verontschuldigen voor zijn slechte
organisatie.
Ik moet zeggen, warm bier is toch niet echt mijn ding. De ingrediënten passen
ook niet zo goed samen, vind ik: bier, appelsap, véél kruiden, suiker, etc.
Maar ja, je moet alles is geprobeerd hebben.
Gisteren ben ik naar de Beauty Night gegaan van de winkel van de mama
van de familie waar ik bij woon (kan je nog volgen?). Die mama, laten we ze
Carmen noemen, heeft een schoonheidssalon en gisterenavond was er een soort van
opendeurdag. Het was van half 6 tot 10, maar omdat ik Deutschkurs had tot half
9, heb ik niet de hele avond meegemaakt. Ik kende daar ook niet zoveel mensen;
enkel die familie en enkele vriendinnen van Olivia. Olivia heeft me op een
bepaald moment op de schmink-stoel gezet en voor ik het wist waren mijn lippen
bruin-rood en mijn ogen goud-bruin. Valerie met zoveel make-up, dat is ook
niets dat je elke dag tegenkomt.
Dit weekend ga ik naar Wenen! Morgenvroeg om 7u15 (!!) vertrekken we met
de bus. Dat worden weer lange uren in de bus, maar het zal de moeite wel waard
zijn. Olivia vertelde me dat ze Wenen echt mooi vindt, en ik denk dat dat de eerste
keer is dat ze gezegd heeft dat een andere stad dan München mooi is. Ze zei ook
dat de mensen daar Duits met een heel grappig accent praten, en dat ik ze
waarschijnlijk niet zal verstaan. Tof.
Alexander, een vriend vanuit België, is op erasmus in Wenen en dus zie ik een bekend
gezicht en kan ik weer even Nederlands spreken, als dat geen goed nieuws is!
Ik hoop dat ik weer niet ziek word na deze uitstap, maar met mij nieuwe Duits
winterjas zou dat geen probleem mogen zijn.
Het weekend daarna, zondag 20 december, komt Johanna naar München! Dan gaan
we nog enkele daagjes München onveilig maken, en dan off to Belgium! Ik kijk er
wel naar uit om weer s thuis te zijn. De gezellige Kerstdagen thuis, iedereen
terug zien na meer dan twee maanden, Godi (!), mijn kamer, mijn bed, de zetel,
de hele dag Nederlands spreken; zoveel om naar uit te kijken. Niet elke dag
Schwein of Wurst eten, zal wel een aanpassing worden. Oh ja, en de Belgische
frietjes! (Ik ben nog steeds niet bij de Belgishe frituur hier geraakt Schande!)
Dat was zon beetje hetgeen ik hier de
laatste weken heb meegemaakt. Hopelijk is toch iemand blijven lezen tot het
einde.
Tot binnenkort allemaal & natuurlijk
blijft iedereen altijd welkom in München!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets op deze blog heb gezet, dus bij deze zal ik proberen een interessant verslag te schrijven over de afgelopen weken en dagen.
Vrijdagnacht (30 okt) zijn Johanna, Maarten & Reinout hier in München aangekomen. Na wat gesukkel op de weg, door de vele wegwerken zijn er veel files, zelfs om 12u 's avonds, en wat gsm-problemen van mijn Duitse gsm, zijn ze toch heel aangekomen. Zaterdag hebben we eerst een beetje uitgeslapen en dan zijn we de stad ingetrokken. We zijn begonnen met de universiteit (Ludwig-Maximilians-Universität München), en die maakte al meteen een goede indruk. Het hoofdgebouw is dan ook super mooi, véél mooier dan de KUL. Het hoofdgebouw is gelegen aan het plein "Geschwister-Scholl Platz"; genoemd naar Hans en Sophie Scholl, studenten van de LMU en lid van de Weiße Rose, een verzetsgroep tijdens WOII. Daarna zijn we naar het centrum gegaan. Eerst naar de Frauenkirche, de meest bekende kerk in München, hoewel ik het persoonlijk niet de mooiste vind. (Er zijn hier ongelofelijk veel kerken). Vervolgens zijn we naar Marienplatz gegaan om het wondermooie Glockenspiel (Klokkenspel) van het Neues Rathaus (Nieuw Stadhuis) te bewonderen, dat elke dag opnieuw de overwinning van de Plaag viert. Zoals het hoort, zijn we daarna naar Saturn gegaan om een nieuwe portie dvd's in te slaan. Daar zijn we tot de ontdekking gekomen dat K3 ook in een Duitse versie bestaat: W3 (voluit Wir 3= Wij 3)! Ook van Studio100, en dezelfde liedjes, maar dan in het Duits. Foto's kan je op de site vinden. (hierzo). Na een typisch Duits avondmaal (=worst met zuurkool), was het tijd om te gaan slapen. Zondag zijn we naar Dachau Gedenkstätte gegaan; een concentratiekamp van WOII. Echt indrukwekkend, zoals je wel kan verwachten. We zijn daar bijna de hele dag gebleven, want we deden mee aan de rondleiding. Dat duurt wat langer, maar krijg je toch meer info. 's Avonds zijn we het stadion van Bayern München gaan bewonderen, maar dat bleek spijtig genoeg niet open. Er was ook veel mist, waardoor we niet zoveel zagen. Maar wel een hele mooie blauwe kleur, 't leek een beetje op een zwembad, maar ja. Dan zijn we nog even iets gaan drinken in Hofbräuhaus, dé plaats waar je moet geweest zijn. Spijtig genoeg was er niet zoveel volk, dus misschien was het niet zo'n goed idee om dit op zondag te doen (slechte organisatie...). Maar we hebben ons daar toch geamuseerd, en een beetje van de typische Duitse cultuur kunnen proeven. De laatste dag hebben we een Third Reich-tour gemaakt (we kregen maar niet genoeg van WOII), en alle plaatsen leren kennen waar Hitler (of de SS en SA) ooit geweest was. Omdat we de vorige keer het stadion van München niet zo goed hebben kunnen zien, besloten we nog is terug te gaan om ook de binnenkant te bewonderen. Maar spijtig genoeg mochten we niet helemaal binnen en konden we geen rondleiding doen omdat de spelers van Bordeaux daar aan het trainen waren. Er was de volgende dag namelijk een Champions League wedstrijd (die München trouwens verloren heeft met 0-2). Maar we hebben toch een beetje kunnen zien én het stadion in de twee andere kleuren gezien: wit & rood. Die avond zijn we nog naar het Shellingsalon gegaan, een oud restaurant/bar waar Hitler (inderdaad, Adolf) indertijd veel naartoe ging. We hebben daar lekkere Apfelstrudel & Weißwurst gegeten. Na wat probleempjes dinsdagmorgen (overslapen, sleutels vergeten, ...) zijn Johanna, Maarten & Reinout terug naar België vertrokken. Het was een druk, maar héél plezant weekend. Hopelijk is München hen goed bevallen, maar dat kan bijna niet anders.
De week daarna begon het gewone leven terug, elke dag les en proberen om in het Duits te studeren.
Maar tijdens het weekend ben ik naar Dresden gegaan! Een trip die door de Erasmus-organisatie van mijn univ was georganiseerd. Vrijdagmorgen zijn we vertrokken en zondagavond waren we terug in München. Dresden is echt een mooie stad, met veel oude gebouwen, iets wat ik totaal niet verwacht had (aangezien wat er daar gebeurd is in 1945). Het deed me een beetje denken aan België, een kleine gezellige stad. De eerste dag zijn we 's avonds in het centrum iets gaan eten, maar veel tijd om iets te doen was er niet aangezien we daar pas om 4u waren aangekomen. Zaterdagvoormiddag hebben we een rondleiding in de stad gehad, en tijdens de middag heb ik met enkele vriendinnen de stad nog wat verder ontdekt. Spijtig genoeg konden we niet in de Frauenkirche (die kerk die ingestort was in '45), omdat er een concert was. Als je naar de foto's kijkt, kan je zien dat de kerk donkere en wittere stenen heeft; de donkere zijn de originele. (en het zijn er niet zo veel, ongeveer 20%). Voor de kerk staat er een groot origineel stuk van de kerk. Zoals jullie allemaal wel weten, was het maandag 20 jaar geleden dat de Berlijnse muur gevallen is. En voor die gelegenheid was er in Dresden op zaterdag een groot feest in het centrum: "Unity Fest". Alle gebouwen (maar dan ook alle; winkelcentrum, McDonald's, Starbucks, ...) waren de hele nacht open en overal was er muziek. Zondag zijn we terug vertrokken, maar onderweg zijn we nog gestopt in een natuurpark ("Rathen"), waar we konden genieten van de mooie (maar koude) Duitse herfst.
Hier in München was er trouwens niets te doen voor het vallen van de Muur. Vreemd, aangezien het wel in Dresden (en zelfs Parijs) gevierd werd. Misschien is dat een verschil tussen Oost- en West-Duitsland. Ik heb wel naar de tv gekeken hoe die domino-stenen in Berlijn zijn gevallen, en heb ook een krant gekocht. Vandaag, 11 november (het einde van WOI) is trouwens geen feestdag in Duitsland. Ok, ze hebben dan wel verloren, maar toch. Ik zat dus vandaag gewoon in de les. Ik heb ook gevraagd aan Olivia of het geen feestdag is (dat ik niet voor niets naar de univ ging), maar zij vroeg me simpelweg "Warum?". Ja, dan weet je genoeg natuurlijk.
Dit weekend ga ik zaterdag naar Regensburg. Weer gepland door Erasmus, en 't kost maar 5 dus dat kan ik niet laten liggen. Regensburg is niet zo ver van München en naar 't schijnt een hele mooie Middeleeuwse stad (foto's zullen zeker volgen). Zondag hou ik vrij, en ga ik me verplichten nog wat te studeren. We hebben nog niet zoveel gezien, maar 't is allemaal in 't Duits waardoor het veel trager gaat. En 't is natuurlijk ook altijd handig als je in de les wat kan volgen.
Ik heb trouwens Kerstvakantie van 24dec tot 6jan, en dan kom ik naar België! Johanna (speciaal voor jou:) de meeste lessen vallen deze week weg, dus je kan gerust vanaf vrijdag 18 dec komen (ik heb wel verplichte les tot half 9) en dan kunnen we naar (de) Kerstmarkt(en) gaan!
Zo, ik zie jullie allemaal zeker dan, maar natuurlijk zijn jullie ook altijd welkom hier in München!
Ik ben hier al bijna een volledige maand! Maar dit weekend zal ik München zelf eindelijk is bezoeken. Johanna, Maarten & Reinout komen vanavond aan en dit weekend staat er vanalles op het programma.
Deze week was echt druk. Ook de oefenzittingen aan de univ zijn nu begonnen, waardoor ik 20uur les per week heb, waarvan slechts 4u in het Engels. Studeren in het Duits is niet simpel, maar ik versta wel steeds meer en meer in de les. Tijdens de oefenzittingen is het wel wat moeilijk, aangezien die gegeven worden door jonge mensen die nog niet zoveel ervaring hebben met het lesgeven, en bijgevolg dus veel te snel praten. Gelukkig heb ik geen enkele prof/leraar die Beiers (het dialect van hier) spreekt, want dat kom je hier op de univ ook wel tegen. Ik heb mijn oefenzittingen een beetje van dag verschoven, zodat ik nu nog maar twee keer per week om 8u 's morgens les heb, in plaats van 4 keer. Maandag en dinsdag zijn heel zware dagen; les van 8u tot 18u. Maar de rest van de week heb ik het dan wel rustig.
De Duitsers hier hebben trouwens een heel rare gewoonte in de les. Na elke les, of elke keer nadat iemand gesproken heeft voor een publiek, kloppen de studenten met hun hand (eigenlijk hun knokels) op tafel. Normaal zouden wij dan in onze handen klappen, en dan alleen aan het einde van het semester. Maar zij kloppen dus op tafel én na elke les. Echt vreemd, en niemand van de buitenlanders kan eraan wennen. We hebben trouwens een kleine enquête gehouden, en nergens anders in Europa, Amerika of Azië doen ze dit. Duitsers zijn soms toch echt raar.
Deze week ben ik ook begonnen met leren. Wauw! Met een woordenboek en de computer, om on-line economische woorden te zoeken, gaat het wel, maar ik doe er toch veel langer over dan normaal. Hetgeen dat we hier in de les zien is meestal herhaling van wat ik de vorige jaren in Leuven al geleerd heb. Dat helpt wel, maar toch. Ik heb trouwens al mijn boeken al gekocht, dus ik kan er echt al invliegen...
Maar ik doe hier natuurlijk ook andere dingen dan naar de les gaan.
Zo ben ik zaterdag met vier vriendinnen naar Salzburg gegaan, in
Oostenrijk net aan de Duitse grens. En hoewel je zo dicht bij Duitsland
bent, zijn de mensen daar toch helemaal anders. Helemaal niet zo
vriendelijk en echte afzetters qua inkom om iets te bezoeken. 7,50 om een kasteel te bezoeken, vind ik gewoon te veel. En dan stond er nog in grote letters dat studenten geen korting krijgen.
Maar desalniettemin hebben we ons daar goed geamuseerd, in de stad
van Mozart. De reis duurde twee uur, maar aangezien we 's morgens al
vroeg waren vertrokken, hadden we toch nog een volledige dag die we
daar konden doorbrengen. We hebben daar de Dom bezocht, het woon- en
geboortehuis van Mozart, een kasteel/burcht op een berg, enkele parken
en gewoon wat rondgelopen in de kleine stad. En natuurlijk hebben we daar ook echte Salzburger Schnitzel en Mozartkugeln gegeten, zoals echte toeristen dus.
We spreken hier 's avonds ook vaak af om iets te gaan doen. Het is namelijk zo dat de meesten alleen wonen op een kamer in een appartementsgebouw of bij een familie. Er zijn maar enkele die een "Studentenwohnheim" hebben gekregen van de univ, zo een beetje het kot dat we in België kennen en waar vele studenten bij elkaar wonen. Maar deze worden niet privé-verhuurd en je moet geluk hebben dat de univ zo eentje aan jou wil verhuren. En ja, niet veel mensen hier hebben dat geluk gehad, ik ook niet. Maar dus, als je helemaal alleen thuis zit, begin je rap op internet met mede-erasmussers te babbelen en voordat je het weet, zit je met 20 mensen aan tafel in een goedkoop restaurantje. Da's wel plezant natuurlijk.
Volgende week staat er al een nieuwe uitstap op het programma: Dresden! MESA, de erasmus-organisatie van hier organiseert de "Ausflug", het enige wat wij moeten doen is betalen en zij regelen alles. 't Is trouwens helemaal niet duur, maar 60 inclusief reis, hotel, ontbijt en alle bezoeken. Het is vrij ver van hier, dus vertrekken we vrijdagochtend al om 8u en komen pas zondagavond terug. Dat zal wel pijnlijk worden, aangezien ik maandag om 8u in de les moet zijn. Maar dat heb ik er graag voor over natuurlijk.
Ik heb straks nog Duitse taalles, van 19 tot 20.30u (een echt ambetant uur, want ofwel moet je heel vroeg eten, ofwel heel laat). En elke week krijgen we huiswerk... Ik moet het mijne nog maken, dus ik ga afronden.
Tot een volgend verslag!
Valerie
PS. Je kan ook foto's bekijken! Klik op "Foto's vind je hier" boven de kaart van Duitsland. Je kan trouwens ook foto's bekijken op Facebook.
Op algemeen verzoek, en om meer specifiek te zijn: op verzoek van Johanna en Benedicte, heb ik een blog aangemaakt. Zo kunnen jullie toch een beetje mijn avonturen hier in het exotische Duitsland meebeleven.
Dit is al mijn derde week hier in München (wat gaat de tijd toch snel), en ik moet zeggen dat het mij aangenaam verrast heeft. Echt een toffe stad: vriendelijke mensen, toffe cultuur, veel te bezoeken, heel veilig en natuurlijk lekker eten en drinken. Ik zal beginnen bij het begin:
Zaterdag 3 oktober ben ik samen met Moeke & Papa vertrokken naar München. Onderweg zijn we gestopt in twee steden, één waarvan ik de naam vergeten ben en in Ulm. De eerste stad was een beetje een tegenvaller. Aangezien het toen de nationale feestdag van Duitsland was, was alles gesloten en het leek meer een industriestad. Maar we hebben daar toch lekker gegeten in een Zuid-Amerikaans restaurant. Daarna zijn we nog gestopt in Ulm, een echt typisch Duits dorpje. Je kan je de berghuisje zeker al wel voorstellen. Daar hebben we dan even rondgelopen, een kerk bezocht én een cadeautje voor Reinout gekocht. 's Avonds zijn we dan aangekomen in München. Na een goeddoende nachtrust zijn we zondag naar het wereldbekende Oktoberfest gegaan. Een echte aanrader. Er is daar een kermis die naar Belgische normen super groot is en natuurlijk ook de vele Festhalle. Dit zijn zalen waar 2000 man in kan en waar je (natuurlijk) bier drinkt, met live muziek en een ongelofelijk goede sfeer. Daarna hebben we nog even de stad verkend, maar echt bezoeken zat er niet meer in. Maandagochtend zijn we dan naar mijn kot gereden, hoewel je het zeker een appartement mag noemen. Ik woon in een rustige wijk, op 10 minuten van het cetrum. Dat vind ik wel vreemd aan München: je rijdt even buiten het centrum en je zit binnen in het groen. Je zou echt niet zeggen dat een stad van 1,3 miljoen inwoners op de hoek ligt, zó rustig is het hier. Je kan het gerust vergelijken met Linden.
Maar dus, die maandag hadden we niet veel tijd omdat ik al om half 10 op de universiteit moest zijn voor een info-vergadering. Daar kregen we algemene info over de univ (lees: geschiedenis) en werden we geregistreerd bij de ziekenkas. Dat was het eerste van de vele dingen die ik hier in orde moest brengen. Voor ik naar München kwam, moest ik via internet een kleine Duitse test doen. Aan de hand van je resultaat op die test werden we ingedeeld in groepjes. Ik was in groep 4 beland, en als je weet dat 8 de hoogste was, vind ik dat ik dat nog niet zo slecht gedaan heb. In deze groepjes kregen we dan een rondleiding in de univ: bibliotheek, belangrijkste aula's, computerlokalen, e.d. Later op de namiddag was er nog een "Stadtrundfahrt" gepland: in een bus door de stad rijden om toch een beetje een idee te krijgen waar we waren. De eerste twee weken kregen we les in deze groepjes. Daar werd ons over de Duitse gewoontes verteld (en raar maar waar die zijn soms volledig anders als bij ons), info gegeven over de honderden papieren die we in orde moeten brengen en natuurlijk kregen we ook wat Duitse les.
De andere Erasmussers hier zijn echt toffe mensen en komen van over de hele wereld: Spanje, Engeland, Frankrijk, Finland, Zwitserland, Italië, Nederland, Zuid-Korea, Canada, China, Polen, Tsjechië, etc. En aangezien er maar één taal is die we allemaal toch een beetje kunnen, spreken we bijna altijd Duits met elkaar (er zijn dus nog mensen die geen Engels kunnen!). Natuurlijk zijn er wel Fransen of Zwitsers die meteen in het Frans tegen mij beginnen van zodra ze weten dat ik van België kom, maar 90% van de tijd is het hier in het Duits te doen. Het gebeurt ook wel vaak dat we een mix van Engels & Duits spreken, als we het woord niet in 't Duits kennen bijvoorbeeld. Hier zijn nog 3 andere belgen, twee jogens van de KULeuven en één meisje van Brussel. Maar dat meisje spreekt geen Nederlands (hoewel ze in Overijse woont), dus veel Nederlands kan ik hier niet spreken.
's Avonds na de les gingen we vaak iets drinken in het centrum. Ten slotte zijn we hier allemaal alleen en kennen we enkel elkaar. Zo leer je ook andere mensen en de Duitse cultuur kennen. Er is hier ook een hele goede Erasmus-organisatie van de univ, MESA, die bijna elk weekend iets gepland heeft en vaak ook een feestje organiseert. Zo blijven we hier bezig.
Deze week zijn dan de echte lessen begonnen. Ik heb 4 vakken, die opgedeeld zijn in 2 of 4 uur Vorlesung (les) en 2 uur Übung (oefeningen). Drie er van zijn in het Duits en ééntje is in het Engels. Ik moet zeggen, les in het Duits is toch niet zo simpel, maar dat had ik wel verwacht. Ik ga er van uit dat het binnen enkele weken veel beter gaat, maar dat wordt afwachten natuurlijk. Ik heb al schrik voor die examens in het Duits, gelukkig zijn het allemaal schriftelijke examens zodat ik niet voor de neus van de prof kan afgaan. Dit zijn mijn vakken, om jullie een beetje een idee te geven: - Internes und externes Rechnungswesens (zo'n beetje boekhouden) - Makroökonomie (macro-economie) - Market Analysis (Marketing met statistiek) - Produktion und Organisation (dat lijkt me duidelijk denk ik)
In Leuven had ik normaal 5 vakken, maar omdat Makroökonomie hier zo zwaar is, mocht ik van de KUL hier twee vakken van in Leuven mee vervangen. Gelukkig. Ik heb mij ook nog ingeschreven voor een Duitse cursus, die valt woensdag en vrijdag telkens 1,5uur. Dat lijkt me wel nuttig, aangezien ik totaal niets ken van de grammatica en eerlijk gezegd gewoon wat Nederlands met een accent praat. Maar desalniettemin heb ik van echte Münchener (of hoe noem je een inwoner van München?) een compliment gekregen over mijn Duits. Het helpt wel dat mijn moedertaal Nederlands is, maar soms maakt het dat alleen nog maar verwarrender. Niet alle woorden kan je zomaar "verduitsen" en soms zeg ik dan dingen die op niet veel slaan. Maar, zo leer ik het natuurlijk.
Het dagelijkse leven begint nu stillaan zijn echte vorm aan te nemen, want de eerste twee weken was nog een beetje vakantie. En het bevalt me hier wel. Mijn "kot" (lees: luxe-woning) is echt super: mijn kamer is vrij groot, zelfs groter als thuis, maar wel opgedeeld in twee verdiepingen. Nu, zó groot is het nu ook niet, er is hier een trap naar boven en daar ligt dan mijn matras. De keuken is zo goed als voor mij alleen, want dat meisje waar ik mee samenwoon (Olivia, heet ze) gaat meestal bij haar ouders eten. Even voor de duidelijkheid: ik woon bij een familie, maar eigenlijk totaal privé. Zij wonen op de eerste verdieping en ik en de dochter wonen op de tweede. Het is dus niet zo dat ik samen met die mensen tv kijk 's avonds, wat veel mensen denken als ik zeg dat ik bij een familie woon. Maar het is hier wel plezant wonen, heel rustig en al het nodige in de buurt. Hier in de buurt is ook een park, Westpark genaamd, en naar 't schijnt echt de moeite. Maar ik heb nog geen tijd gehad om er naartoe te gaan. Dat zal misschien iets voor volgende week zijn. Ik woon ook dicht bij het centrum, 10 minuutjes met de metro van Marienplatz (voor degene die München (nog) niet zo goed kennen, Marienplatz is zoals de Grote Markt van Leuven). Ik heb deze week ook voor de eerste keer in mijn leven gewassen en gestreken. Het ging wel niet zo snel vooruit (het strijken bedoel ik dan), maar ik denk dat ik het voor de eerste keer toch niet zo slecht gedaan heb. Die familie hier heeft trouwens ook een poetsvrouw, die ook de kamer van Olivia en de badkamer hier kuist. De keuken en mijn kamer moet ik wel zelf doen, maar wat een luxe heb ik toch!
Ik heb nog niet erg veel van München kunnen bezoeken. Ik heb het hier zo druk gehad de eerste dagen en weken. Maar natuurlijk heb ik de typische toeristische dingen wel al gezien. We hebben ook al een uitstap gemaakt naar "Schloss Neuschwanstein", een kasteel in de bergen waarop het kasteel van Disney is gebaseerd. Echt mooi, met een super uitzicht over het landschap. Persoonlijk vond ik de binnenkant wat kitsch, maar het is dan ook een kasteel natuurlijk. Het was een mooie trip, en hopelijk volgen er zo nog.
Dit weekend heb ik met een paar vriendinnen een trip gepland naar Salzburg. Dat zal ook mooi zijn. Reizen is hier trouwens heel goedkoop: er is hier een "Bayern Karte" en daarmee kan je door heel Beieren met de trein reizen. Die kaart kost 28 en je kan die met maximaal 5 personen gebruiken. Nog geen 6 per persoon, echt geen geld dus.
Zo, dat waren mijn belevenissen de afgelopen weken hier in München. Volgend weekend heb ik trouwens bezoek uit België! Dan heb ik toch weeral iets om naar uit te kijken. Maar eerst nog een weekje naar de universiteit in het Duits gaan.
Nog enkele (grappige) weetjes:
- Gisteren ben ik een Duitser van rond de 20 tegengekomen die Adolf heet - De nummerplaat van de auto van Olivia begint met MOF (haha) - Het eerste semester heet Wintersemester en wordt met WS afgekort en het tweede semester heet Sommersemester maar wordt met SoSe afgekort. Want SS, nu ja. - Men zegt dat München de veiligste stad is in Europa, en tot nu toe kan ik dat niet tegenspreken - München is héél proper - Het cliché klopt: Duitsers zijn zeer stipt - Hier in München lijkt het soms alsof de tijd enkele jaren is stilgestaan - Het is hier momenteel vrij koud, vorige week heeft het gesneeuwd maar deze dagen is er vooral veel regen - Mensen die van het vroegere Oost-Duitsland komen, worden nog altijd beschouwd als achterlijk en worden vaak geplaagd - Hier in München spreken de mensen dialect, wat zijn charmes heeft maar het niet altijd even makkelijk maakt
Dat was het zo'n beetje denk ik, het is een hele boterham geworden.
Hou jullie goed daar in het warme België en tot binnenkort in München !
