Je veranderde, je werd agressiever, je dwong me Het meisje in de spiegel te gaan zoeken samen met je en mijn sleuteltje, we vonden het in de kluis van een bank. Je was dan weer dolgelukkig en gaf mij schoenen en een pracht van een kleed. Alles leek weer goed te zijn tot je mij vertelde dat jij het was die me had gewurgd op de manege, dat je me achtervolgd had. Enkel en alleen omdat jij als restaurator zo graag het kunstwerk wou restaureren. Dit had ik niet van jou verwacht. Ik vluchtte met je auto, je klampte aan de wagen vast en brak zo je vingers. Nu ben ik uiteindelijk vrij. Ik heb een huisje gehuurd. Ik ben je wel dankbaar omdat je mij niet hebt aangegeven. Ook omdat jij en niet ik uiteindelijk Kel had vermoord. Ik vergeef het je, leef rustig verder Restaurator!

Ik ben terug naar de manege gevlucht, het paard was er niet meer, ik zocht het midden in de nacht. Plots stond er iemand achter me in de wei. Hij grinnikte, ik schrok en begon te lopen, hij achtervolgde mij, ik spurtte naar mijn auto en hij naar de zijne. We raceten in de bergen, ik had mijn Ford Fiesta niet meer controle en slingerde van de baan en werd wakker in het huis van een blonde mooie man die ik "jij" ga noemen.

Je was zo lief voor me, je kookte, je gaf mij een bed. Ik was weer beter. We hadden een leuke tijd samen, maar je veranderde. Waarom? 

Deze ochtend zat ik in de ontbijtzaal en kwam er een man tegen, ik kende hem van ergens, hij sprak me aan. Het klikte goed tussen ons. We hebben een jointje gerookt en toen wist ik het, het was Kel, ik verschoot toen ik zijn glimlach herkende. In het begin was Kel zeer lief maar na een paar weken werd hij steeds arroganter, hij maakte mij bang. Op een avond begon hij mij uit te schelden. Ik kon het niet meer aan en sloeg met een koperen object op zijn hoofd. Hij lag half dood op de grond. Ik ging terug naar mij kamer en Kel belde, hij zij dat hij me in stukjes zou hakken. Ik boekte de kamer naast de mijne zodat hij me niet zou vinden. Er klopte iemand op de deur van mijn vorige kamer, het was Kel niet omdat de telefoon weer afging. Ik was zo bang dat ik vluchtte, de stad uit.

Ik heb het koffertje opengedaan. Naast de papieren die in het zij-zakje zaten die ik al ontdekt had, was er een slot op het koffertje. Ik sloeg het open met een steen en vond een pak geld, heel veel , ik heb niet geteld hoeveel omdat er gewoon te veel was. Naast al het geld was er ook een sleuteltje, dat moest belangrijk zijn! Waarvan het kwam, weet ik niet, ik kan me nog steeds mijn verleden niet herinneren. Ik ben gevlucht van de manege. Ik heb een taxi genomen en gevraagd om mij aan het duurste hotel af te zetten. Hij zette me af aan het Grand Plaza. Een luxueus hotel. Ik boekte er een kamer voor een week.

Deze nacht ben ik aangevallen. Ik lag te slapen toen er plots een groot hand me bij keel greep. De lange nagels priemden in mijn huid. Toen ik wakker werd, zag ik dat de hele kamer doorzocht was. Alles lag door elkaar. Zocht hij misschien het koffertje? Ja, dat zal het zijn. Dat lag goed verstopt en dat heeft hij dus niet gevonden. Voor de rest was het niet verdwenen. Hij kwam voor het koffertje, maar waarom? Nu denk ik er pas over na dat ik het nog nooit heb geopend.

Ik ben deze ochtend wakker geworden door de felle zon in een stal van een manege. Mijn hoofd doet pijn. Ik weet niet hoe ik hier terecht ben gekomen. Het enige dat ik bij me had was een attachékoffertje, waarvan  dat komt weet ik niet. Ik ben alles vergeten, zelfs mijn naam. Ik liep de stal uit en daar stond een oude man, een kwaaie man. Hij riep naar me en bood me een job aan. Ik moest alle paarden verzorgen, inclusief dat ene paard dat altijd alleen in wei staat en iedereen de stuipen op het lijf jaagt. Ik heb de job aangenomen, ik weet wel niet waarom ik dit gedaan heb. In het attachékoffertje zitten een paar papieren. Een van die papieren is een identiteitsbewijs. Volgens dat papier heet ik Isolde Chevron. 

Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, ik heb er geen woorden voor.

Mijn broer Kel heeft me verplicht samen met hem drie schilderijen te stelen waaronder Het meisje in de spiegel. Hij heeft het met een andere verf overschildert zodat het niet herkend zou worden. Ik voel me hier helemaal niet goed bij, moet ik vluchten? Liefste dagboek help me alstublieft. Ik weet het allemaal niet meer. Kel heeft me nadat  we het schilderij hadden gestolen gesneden met een mes onder mijn oog omdat ik hem zogezegd tegenwerkte. Het doet pijn! Waar is Kel nu?