Vanmorgen hebben we goed door geslapen, tot na 8 uur, dat deed deugd.We hebben een paar keer de trein horen toeteren maar voor de rest een rustige nacht gehad.
Vanmorgen was het weer shoptijd en we hebben al het nodige binnen gehaald voor 3 dagen, klaar voor de Redwoods.Dan zijn we beginnen rijden, dus westwaarts richting Trinidad, CA.Dit is 1 weg, de 299 highway, waar we een dikke 200 km moesten afleggen, weliswaar door de bergen en mooie landschappen (zie fotos).Deze weg loopt door het Shasta National Forest langs de Trinity rivier.Daar vonden we een rustig plekje om te picknicken, gezellig en nog warm ook (een goede 30 gr).
Bijna op bestemming beginnen rondbellen om een RV Park te vinden en na het 2de gesprek was het OK, we zijn er voor 16 u 30 aangekomen en we kregen een plekje met zicht op de Stille Oceaan, heel hoog in het park.Direct te voet vertrokken om de kustlijn te verkennen en dat was zeker de moeite: veel sjieke diertjes gezien in het ondiepe zeewater en op een goede 50 m lagen wat zeeleeuwen te rusten, prachtig.
Eigenlijk staat dit plekje ons zo aan dat we mogelijks hier 1 dag extra blijven, dus misschien morgen nog 1 dag aan het strand en pas dan naar de Redwoods.De details van de planning moeten we nog bekijken maar dit zien we wel zitten hoor!
Volgens de originele planning zijn we voor het komend weekend op weg naar de Redwoods in het noordwesten van California.Wij komen van helemaal rechts in California, dit doorkruisen in 1 dag zou betekenen dat we zeker 7 tot 8 uur moeten rijden (met een RV en ook door het gebergte).Volgens die planning zouden we dan 1 dag aan de zee (westkust) doorbrengen, maar het weer is daar niet zo gunstig momenteel, enkel een 22 gr en bewolkt. Vandaar besloten we het wat rustiger aan te doen en enkel vandaag naar Redding, CA (halfweg tussen de 2) te rijden.
Hier passeren we een vulkanisch park genoemd het Volcanic National Park, waar nog een actieve vulkaan te bezichtigen valt.Eens in het park aangkomen is het nog 45 min rijden (remember, everything is big here, dus is dit wel iets groter dan de Palingbeek) en dan was het nog bijna 2 uur berg op stappen eer we het echt konden zien.Zeker de moeite, we hebben van de geur van rotte eieren kunnen genieten, een brobbelend koud meer gezien en helemaal boven kokende dampen gassen en modderputten ; je kan dit ook zien op de fotos.Het was wel warm, zo een goeie 30 gr op een hoogte tegen de 3000 m (gelukkig nog een briesje).We zijn dan rond 4 u doorgereden naar Redding en op een RV Park terecht gekomen met een zwembad... dus onnodig te zeggen dat de kids na hun tukje in de auto weer energie hadden om het niveau van het zwembad wat te laten zakken.Wij hebben ons ook even verfrist in het zwembad, want hier was het trouwens toch zo een 38 gr...
De planning voor morgen moeten we nog maken, daarom is internet zo interessant, we beslissen pas savonds hoe ver we echt gaan rijden de volgende dag en waar we zullen overnachten, de GPS brengt ons snel op de juiste bestemming.
De kinderen vinden het tof dat vele Amerikanen (meestal oudere mensen) een babbeltje slaan en heel vriendelijk vragen waar we vandaan komen en ons het beste toe wensen!Op de lastige wandeling kwam dit frequent voor!
Moment van de dag: in het National Park zagen we plots moeder Hert de straat over steken, ze aarzelde nog wat, dus remde ik ; wat bleek, klein hertje volgde nog en liep vlug mama achterna, een prachtig zicht was dit.
Do 26 juli Vandaag zou het een drukke dag worden, op de weg toch.Vandaar was ik voor 6 u opgestaan om al te beginnen rijden terwijl de rest nog sliep.Het waren geen echte bergwegen, dus dit was te doen.
We zijn dus van Bridgeport, CA naar Lake Tahoe gereden.Een machtig groot meer waar we om 8u30 aan kwamen en wouden ontbijten, maar zelfs om een uurtje te parkeren aan het meer moest je al betalen of kom je in een rijkeluisbuurt terecht waar je zeker niet met een RV mag parkeren.Na een korte stop aan het Lake dan maar op de parking van de shopping gaan ontbijten en de nodigste zaken erbij gehaald.Ook een lekker kopje koffie deed eens echt deugd... wel moet je wijs geraken uit alle opties die je moet kiezen... dit geldt trouwens niet alleen voor koffie.De kinderen mochten dan kiezen: gaan wandelen bij het meer of nog een cowboystadje gaan bezoeken.Ze kozen (natuurlijk) voor het laatste en dit was echt de moeite: Virginia City, NV (Nevada).De rit ernaar toe en ervan weg was al meer dan de moeite: door de Sierra Nevada door allerlei wisselende landschappen, je ziet er kms geen huizen en dan plots weer een stad.
Virginia City heeft zeker iets heel speciaals: het heeft nog de echte looks van een cowboystad zoals in de films van John Wayne.Dit was ook de streek van de goudzoekers.Ook de shops en de echte saloons zijn tof om te doen.We deden een kleine rondrit met een trolley (soort open bus) en hebben zo nog alle bezienswaardigheden van dit kleine stadje gezien! Een oud station met de daarbij horende heel oude saloons (met de bovenverdieping voor de meisjes van plezier), een oude mijn, en zoveel typische zaken die deze herinneringen naar boven brengen.De kinderen vonden het berechique!
Dan moesten we nog verder geraken, tot in de buurt van Susanville, CA maar dat was nog 2 uur rijden. Het was lastig, toch een 6 uur gereden vandaag!
Moment van de dag: het was niet echt aan te raden om de weg naar Virginia City te doen met een RV, omdat er een stuk helling was van meer dan 15%, eventjes dacht ik dat ik er met mijn tank zou blijven staan... maar door op 1ste aan 5 per uur naar boven te rijden is het dan toch gelukt, oef...
WOE 25 juli Weer vroeg uit de veren vanmorgen, om 7u45 al op weg om door Yosemite National Park te rijden op de highway 120.Dit is de hoogste weg door Yosemite en gaat tot meer dan 9000 ft (meer dan 2700 m). Het was weer een stralende dag met temperaturen tegen en boven de 30 gr.Die weg gaf ons onvergetelijke beelden, vooral de rotsvlakten met allerlei soorten keien erbovenop waren fantastisch, nog niet te spreken over de fantastische valleien en mooie uitzichten.
Dan hebben we in Tuolumne Meadows, in het noordoosten van het park, een wandeling gemaakt.Dit zijn weiden en moerassen op een hoogte van meer dan 2600 m!
Dan hebben we het park verlaten en kwamen we bij Mono Lake, een prachtig zoutig meer van 180 km2.Dit wordt al jaren benut als drinkwater voor Los Angeles, je kan dan ook zien dat het niveau al heel wat gezakt is.Niet alleen de impressie van het landschap, de grootte en het space-achtige aan dit meer maken indruk, maar dan zie je nog kalkachtige stenen die zo uit het water steken.Dit zijn zogenaamde tufas, ze zijn onstaan doordat er zoetwater van onder de poreuze grond als bubbels omhoog komen, na jaren vormt dit met het zout en alkaline van het meer kalk, wat een prachtig zicht geeft, je zal dit wel zien op de fotos.
Naast het Mono Lake is er een echte woestijn waar slangen, coyotes en allerlei eekhoorntjes leven.We zijn van plan niet meer ver door te rijden vandaag, gewoon tot aan Bridgeport nog een 70 km noordwaarts.Na wat zoeken vinden we er een RV park aan het Bridgeport Lake, tof, propere WCs en douches en weer aansluiting voor elektriciteit en water...
En tenslotte nog melden dat het goed is dat de dollar goedkoop staat, easy living is een motto van de Amerikanen, maar ook easy spending.Wat de RV verorbert aan benzine in 100 km kan je vergelijken met een bus gepensioneerden die eens halt houden in abdij van West-Vleteren: 25 tot 30 liter.
Goed dat de benzine hier nog goedkoper is dan bij ons (3.2 dollar per gallon 3.78 l) maar weet ook dat dit in de laaste 4 jaar gewoon verdubbeld is ; is dit niet net wat Bush wou vermijden door oorlogje te gaan spelen in Irak?
Na onze eerste nacht in de RV waren we al om 6 uur wakker.Allerlei geluiden zorgden ervoor dat er direct al ambiance was...Na een frisse douche en een stevig ontbijt zijn we vertrokken naar het National Park.Een dik uur rijden door prachtige landschappen, moeilijk uit te drukken, de fotos spreken voor zich.
Eens aangekomen op Yosimite Village hebben we een 3 uur durende wandeling gedaan naar watervallen.Lastig in een temperatuur van 27 graden, maar ze hebben allemaal flink gestapt.Dan kwam een onweer voor wat verfrissing zorgen, maar we waren net op tijd terug beneden, een tukje gedaan in ons mobiel huisje.In het terug keren nog getankt in een klein tankstation met een laag dak, niet evident met een voertuig van 8 m lang, 3 m breed en 3m80 hoog...
Niet vergeten te melden dat we in de wandeling een prachtige confrontatie gezien hebben van een 1-meter lange ratelslang met een eekhoorn.Het eekhoorntje begon indruk te maken door met zijn staart te zwaaien, ik wou hetzelfde doen, maar er stonden al te veel mensen te kijken!
Dan konden de kids ook de eekhoorns vanuit de handen voederen!
Eens terug op de camping was het weer een goede 30 graden en konden zij zich nog verfrissen in het zwembad...
We hopen dat het weer toch wat betert in Belgie voor al onze supporters daar ter plekke!Alvast bedankt voor alle leuke reacties en berichtjes, we denken veel aan jullie!
We zijn vanmorgen weer op stap gegaan, nu eerst naar Lombard Street, de bekende bochtige straat van in de films, helemaal in de bloemen gezet in de zomer.Dit levert weer prachtige plaatjes op.Dan naar de buurt van Pier 39 gegaan, de kids wouden zeker het Acquarium of the Bay zien, een spektakel van allerlei lokale vissen van het ondiepe water en dan ook van alle fauna en flora wat onder de Golden Gate bridge leeft.
Na dit aanschouwelijk spektakel van vissen hadden we honger en zijn we vervolgens naar een typische sandwichbar geweest om er een gezond broodje te verorberen.We hadden dus weer nieuwe energie om de volgende sportieve uitdaging aan te gaan,nl. met de fiets naar Sausalito, een gezellig dorpje over de Golden Gate bridge.Ja inderdaad van aan de haven tot in Saulsalito is het ongeveer 13 km rijden, waarvan 2.7 km een 67 m boven de waterspiegel, de pijlers waar de kabels aan verbonden zijn, zijn 227 m hoog.Om er te geraken en af te rijden waren er een paar lastige heuvels, maar de meiden hebben het goed gedaan: I achteraan op de tandem, J met een aanhangfiets achter den dad.Het was onvoorstelbaar: de pelikanen vlogen boven ons hoofd en we hadden een prachtig zicht op de oceaan, en heel San Francisco downtown!
Dan nog een half uurtje stappen naar ons hotel en I mocht op haar verjaardag het avondmaal kiezen: lekkere Amerikaanse pizza!Goed gesmuld, en lekker moe, klaar om morgen de RV (Recreation Vehicle) of mobielhome op te pikken... zeker een verjaardag om nooit meer ter vergeten!
I: Bedankt voor de kaartjes die ik al heb ontvangen en alle leuke berichtjes op de blog, het was een superleuke verjaardag, we hebben al zo veel mooie dingen gezien... daaaaaaaaaaaaaaaag!
De heenreis was al een belevenis op zich: op Zaventem waren er wat vragen met de tickets die in 2 keer geboekt waren en het feit dat er 2 minderjarigen alleen zouden zitten.Al bij al was het goed dat we vroeg in Zaventem waren en alles is er in orde gekomen.
Dan afscheid nemen van mams, maar ze heeft het blijkbaar heel goed gedaan: later in BRU vertrokken en in IAD (Washington Dullus) stond ze eerder aan de juiste gate voor SFO dan wij in JFK (JFK luchthaven in New York).Weer hetzelfde liedje daar in JFK: vertraging aan de gate, niet lang maar na het instappen en sluiten van de deuren hebben we nog een 3 tal uur (jawel) op de asfalt gestaan.Wel ja, eens weg van de gate mag je in de rij gaan staan en eigenlijk had Jana nog niet echt een vliegtuig van dicht gezien maar er stonden er meteen een rij zover je kon kijken vanuit het onze.Jammer maar ze hadden een beter lotje getrokken: ze waren allemaal voor ons. En dan nog zeggen dat we gelopen hebben in JFK om die connectie te halen...
Bij mams in IAD was er een technisch probleem (aan t vliegtuig wel te verstaan), maar ze hadden nog een wisselstuk liggen en we hopen dat ze alle vijzen ook weer goed aanspannen... (ook aan t vliegtuig, of wat dacht je?)
Jana had wat last van oorpijn bij het dalen in New York, bij het opstijgen naar SFO was het er eigenlijk niet op verbeterd, maar bij het landen was het al veel beter, ze heeft goed geslapen.
Wonder boven wonder, beiden met 3 u vertraging zijn we aangekomen in San Fransisco, taxi genomen en nu in hotel, geen luxe maar ok.
