Vanmorgen om 7u opgestaan. Na het ontbijt nog even het thuisfront gebeld en dan op weg naar San Francisco! Het zou een lange rit worden  van ongeveer 4u, maar morgen hebben we toch een rustdag dus nog even afzien!

Al snel kwamen we uit het bosachtig gebied en reden we door grote, vloeiende velden met een geelachtige kleur, de amerikanen willen hier een spectaculairdere naam aan geven en noemen dit deel van het land Golden County….

Vanaf Modesto werd het weer wat drukker op de weg en in Oakland besloten we even de auto te gaan voltanken, daar ook iets gegeten bij Wendy’s, een Mc Donaldskloon maar dan iets beter!

Rond 2u kwamen we aan bij onze eerste stop in San Francisco, Twin Peaks. Dit uitzichtspunt over de stad ligt hoog in de bergen en je moet dan ook aardig klimmen met de auto om er te geraken maar het uitzicht is weer prachtig!! We hadden ook geluk dat er geen mist was want dat kan in San Francisco wel eens een probleem zijn! Van hieruit heb je een goed uitzicht op downtown, Alcatraz, de Golden Gate Bridge en de omriggende woonwijken! Echt prachtig!

Dan verder naar onze volgende stop, Alamo Square. Hier vindt je de huisje van de bekende TV-serie Full House. Leuk om even te stoppen maar niet echt speciaal…

Daarna op weg voor onze laatste stop, de wereldberoemde Golden Gate Bridge! We probeerden ons te parkeren aan het zuiden van de brug omdat we van plan waren hier een kleine wandeling op te maken… En we hadden geluk want we konden een plaats bemachtigen waarvan er nog 3 kwartier op de parkeermeter stond!

De brug zelf is zeer imposant! Die mooie rode kleur, honderden auto’s die erover daveren, de grootte en natuurlijk het uitzicht op het centrum van San Francisco.

Na deze wandeling nog even naar beneden gereden waar we een plekje zochten om de brug volledig op foto te krijgen, hier ook even over een pier gelopen waar allerlei vissers zitten…

Het is hier wel enorm koud in SF, zo’n 20°… Dat is wat anders dan wat we gewoon waren! Maar de stad zelf maakt al veel goed, ze noemen dit niet voor niets de meest europese stad van Amerika!

Tegen 5u dan naar ons hotel, het Travelodge By The Bay. Hier de bagage op de kamers gezet en dan op weg richting Fishermans Wharf, de toeristische haven van SF.

Hier hebben we wat in de winkeltjes gekeken en nog serieus gelachen met de mannen van Duck Tours ofzoiets, ik ben de naam even kwijt… Wat een sfeer op die boot!

Op pier 39 even naar de zeehonden gaan kijken die daar gewoon liggen te showen voor al de toeristen!

Daarna besloten we iets te gaan eten bij Bubba Gump Schrimp & CO. Dit restaurants staat volledig in teken van de film Forrest Gump. Als je de film gezien hebt zal je wel weten voor wat deze naam staat. De serveerden moet je roepen door het bordje “Stop Forrest, Stop!” op de tafel te zetten, als je wilt dat hij je gerust laat moet je het bordje “run Forrest, run!” zetten, leuk gedaan! Het eten was weer heerlijk, er staat vooral vis op de kaart maar het is vooral hoe het geserveerd wordt! Ik bestelde een bucket of boat trash en ik kreeg gewoon een emmer met allemaal scampi’s, vis, enz in en het leek gewoon alsof je een emmer zeeafval kreeg, zeer leuk gedaan!

Toen we na het eten terug naar het hotel gingen was het al aardig afgekoeld! Voor de eerste keer deze vakantie moesten we de truien boven halen! Het is vooral de wind uit de zee die het hier zo koud maakt!

Na een kwartiertje stappen kwamen we alweer aan het hotel aan waar we na zo’n 10min als een blok in slaap vielen…

Morgen doen we een stadswandeling in SF. We gaan langs plaatsen zoals Fishermans Wharf, de Coit Tower, Financial District, de italiaanse wijk en Chinatown… Ook gaan we de gevangenis Alcatraz bezoeken en maken we een ritje met de alom bekende Cable Car!

Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Vanmorgen op ons gemak opgestaan want we hoeven nergens naartoe vandaag. Er staat een dagje Yosemite (uitgesproken : josemitie) op het programma.

Na ons ontbijt nog even naar de plaatselijke supermarkt gegaan waar we wat drank en salades gekocht hebben voor deze middag. Ook nog een goede koop gedaan want de prijs voor 30 blikjes bier bleek dezelfde als die voor 18 blikjes bier, begrijpen wie begrijpen kan…!

Tegen een uur of 10 waren we dan eindelijk op weg richting het park. Onze eerste stop op de planning waren de reuzegrote sequoiabomen in het zuiden van het park. Hier heb je wel het risico dat de parking snel vol staat en dan geraak je er niet meer in, en juist dit was bij ons het geval! Vananvond nog eens proberen dan!

Volgende stop was de Glacier Road. Na een halfuurtje rijden kwamen we plotseling aan werken en kregen we dus te maken met een half uurtje vertraging. Daarna konden we verder rijden aan een laag tempo… Deze weg is zeer mooi, je hebht prachtige uitzichten over de vallei en de omriggende bergen!

Onze eerste stop op de weg was één die ver op het einde ligt, Washburn Point. Van hieruit heb je een zeer mooi uitzicht over 3 watervallen, waarvan er één echt zeer groot is!

Het beste moest eigenlijk nog komen! Aan het einde van de Glacier Road ligt Glacier Point, het mooiste uitzichtspunt van het park. Hier heb je echt een prachtig uitzicht over de hele vallei, je ziet zelfs de mensen op de bodem van de vallei! Hier is het wel serieus druk dus hebben we op een afgelegen stukje rustig onze salades opgegeten terwijl we een prachtig uitzicht hadden!!

Daarna terug op weg. Via dezelfde weg terug naar beneden waar we weer een half uurtje in de file gestaan hebben, en dan op weg richting vallei.

Na een uurtje rijden kwamen we aan bij de Bridalveil Falls. Dit is een grote waterval en je moet er niet zo’n lange wandeling voor maken om er te geraken. Gevolg is dus dat het er aardig druk is.

Yosemite is trouwens één van de drukst bezochte plekken van Amerika!!

De waterval zelf is prachtig! Niet zo veel water, omdat het zomer is, maar ze blijft prachtig! Beneden aan de waterval kan je wat over rotsen kruipen zodat je dichter bij het water komt….

Hier een kwartiertje gezeten en dan weer weg.

Het plan was nu om gewoon wat in het riviertje te gaan zwemmen. Hiervoor gingen we naar Swining Bridge. Hier heb je een klein strandje vlak naast de rivier. Ik, Lisa en Steff hebben ons in het water gewaagd, wat zeer koud was! En voor je het wist was je 100m verder door de sterke stroming in de rivier. Chantal en Luc hebben rustig uitgerust op het strandje…

Er waren ook verschillende mensen die van de brug in het water doken, leuk om eens te zien!

Tegen half 5 gingen we dan weer op weg richting ons hotel. Hiervoor moesten we weer de zeer bochtige weg afrijden. Een tip voor als je Yosemite bezoekt, neem een hotel in het park! Je verliest anders echt veel tijd!

Voor de uitgang bleek dat de weg naar de sequoiabomen nu wel open was, dus zijn we daar ook nog even gezien. Wat zijn die bomen groot! Je krijgt ze met moeite op de foto! We hebben hier een kleine wandeling gemaakt tussen deze reuzen en dan weer verder op weg….

Tegen half 7 kwamen we dan weer aan in Oakhurst en besloten we onmiddellijk te gaan eten omdat we gisteren problemen hadden met zo laat nog iets te vinden!

Eerste keuze was Castillo’s Mexican Kitchen omdat ik hier veel goede reacties had over gelezen op het internet, maar er het bleek er zo doods als iets…

Dus zijn we maar gaan eten in één of ander BBQ-restaurant, en dit viel serieus tegen! We namen een schotel voor 5 personen waarbij de ribbetjes en de rundsvlees op niets trokken, juist de kip was eetbaar….Mja, morgen beter zeker!

Daarna naar het hotel waar ik, Lisa en Steff nog wat gaan zwemmen zijn. Een half uurtje later lagen we alle 5 op de kamer, moe van alweer een lange maar zeer mooie dag!

Morgen laten we de natuur weer achter ons en trekken we de stad weer in… Nu is mijn lievelingsstad aan de beurt, San Francisco! Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Om 7u uit ons bed en dan gaan ontbijten vlak naast ons deur. Weer niet meer dan wat getoast brood, fruitsap, wat fruit maar wel wafels!

Tegen kwart voor negen reden we van de parking van ons hotel richting Erik Schat’s Bakery, iets verder in de straat. Hier vind je allerlei koffiekoeken en brood die je in Belgie ook kunt vinden.

Hier hebben we dus onze lunch gekocht en tegen half 10 waren we dan echt op weg richting onze eerste stop, Bodie.

Bodie is een echt authentiek spookstadje, dus niets toeristisch! Het is verlaten omdat er geen goud meer gevonden werd in de mijnen en er dus anders niets te beleven is…

Na een uurtje of 2 rijden, waarbij het laatste deel over een onverharde, hobbelige weg liep, kwamen we aan bij Bodie. We hebben aan de ingang een brochure gekocht voor een extra 2 dollar waar een volledige tour in vermeld staat.

Dit is echt wel handig omdat je dan weet wat elk gebouw voorsteld! De tour was zeer interessant, zo zagen we een kerkje, een schooltje, de gevangenis, de bank en allerlei kleine huisjes waar je telkens kan inkijken en dan zie je echt nog tafeltjes en stoeltjes staan, kleren liggen,… Zeer mooi!

Na zo’n 2u rondgestapt te hebben besloten we maar te vertrekken naar onze volgende stop, ons hotel in Oakhurst. Hiervoor moesten we door Yosemite NP, ons laatste nationale park van de reis, welke we morgen nog uitgebreid gaan bezoeken. Vandaag concentreerden we ons vooral op Tioga Road, de hoogste weg in de VS…

Onze eerste stop op deze route was Tenaya Lake, dit is één van de mooiste meren van het gebied en ik moet zeggen, het was prachtig! Dat mooie blauwe water helemaal omringd door hoge bergen die vol staan met dennebomen! Mooier als dit kan niet denk ik!

Hier hebben we dan ook rustig gepicknickt, alhoewel het er wel aardig koud was!

Volgende stop was Olmsted Point. Dit is een uitzichtspunt waar je een mooi uitzicht hebt op de vallei en de omringende bergen. Hier eventjes rondgehangen en dan verder op weg richting hotel. Na een serieuze afdaling kwamen we aan in de vallei waar het al een pak warmer was. Hier hebben we nog 1x uitgestapt bij Tunnel View, dit is één van de meeste gefotografeerde uitzichtspunten ter wereld en dit was wederom prachtig! Waarschijnlijk het mooiste wat we al gezien hebben deze vakantie! Wel enorm druk daar, waarschijnlijk stopt iedereen wel eens een keer…

Vervolgens nog een uurtje moeten rijden over een weg waar geen einde aan kwam. Veel bochten, stijgen en dalen en eigenlijk altijd hetzelfde uitzicht, dennen!

Rond 6u kwamen we dan aan in Oakhurst, juist buiten het park. Ingechecked in ons hotel en de bagage naar de kamer gebracht, hier hebben we nog eens een klein kamertje…

Daarna het zwembad maar eens opgezocht waar Lisa en Steff nog wat gezwommen hebben . Ik heb even de jacuzzi uitgeprobeerd en deze veel serieus goed mee!

Tegen half 10 gingen we dan op zoek naar iets om te eten, maar dat bleek hier niet zo simpel. Alles sluit hier vrij snel dus hebben we maar de Taco Bell eens uitgeprobeerd. Dit is een fastfood mexicaan en ik vond dit op mijn vorige reis vrij goed meevallen.

Omdat we niet goed wisten wat te kiezen kozen we ons allemaal een Vulcano Box. Dit was niet meteen de beste keuze want de box was inderdaad zijn naam waard, wat pikant! Niet te doen!

Na slechts enkele happen gegeten te hebben, waar we het trouwens aardig warm van gekregen hebben, besloten we maar te gaan slapen want morgen wordt weer een drukke dag!

Ik zou zeggen, tot morgen en groeten vanuit de USA!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Vanmorgen er weer nog eens vroeg uit om 7u want vandaag stond de lange rit door Death Valley op het programma.

Na een stevig ontbijt de laatste stukken bagage ingepakt en dan op weg voor een zeer lange rit, ja Sofie, die zijn er nu eenmaal ook ;)

Na een uurtje of 2 kwamen we aan in Pahrump waar we de auto nog eens volgedaan hebben. Het doet eigenlijk wel deugd om uit de drukte van Vegas te zijn, hier is het heerlijk rustig!

Daarna verder gereden tot onze eerste stop, Dante’s View. Dit is een uitzichtspunt hoog in de bergen waar het gemiddeld zo’n 20° C kouder is als op de bodem van het park. Hier heb je een mooi uitzicht op een groot deel van het park en de omliggende bergen.

Volgende stop was Zabriskie Point waar alleen ik en Steff zijn uitgestapt om wat foto’s te trekken want het is hier inmiddels al ruim boven de 40°! Ook weer zeer mooi!

Omdat het inmiddels al na de middag was zijn we broodjes gaan kopen in de general store van Furnace Creek Ranch, een oase midden in de bloedhete woestijn. Deze hebben we in de auto opgegeten omdat het buiten niet te doen was.

Al etend reden we dus verder naar onze volgende stop, Devil’s Golf Course. Zeer raar uitkijkpunt is dit. Je gaat via een onverhard pad naar het midden van de vallei en daar vind je allerlei kleine zouttorentjes… je bent precies op één of andere planeet!

Onderweg zijn we trouwens nog een koppel joggers tegen gekomen, je moet er maar zin in hebben!

Toen we rond 2u nog eens naar de temperatuur keken bleek het 122° fahrenheit te zijn, omgerekend dus juist 50° C, pfff dat is ons toch iets te warm!!

Onze voorlaatste stop is Badwater, dit is het laagste punt van het park en het ligt zo’n 86m onder de zeespiegel… je vind er een plas water die zo zout is zodat de naam van het punt vanzelfsprekend lijkt. Normaal is dit het warmste punt van het park maar bleek dat het hier slecht 48° was J

Opnieuw verder gereden en dan afgeslagen in de Artist Drive, dit is een weg van 9 mijl door allemaal gekleurde rotsen die ontstaan zijn door vulkanische activiteit, daar nog 1x gestopt bij Artist Palette.

Dit park is niet zo spectaculair als alle andere parken in het Zuidwesten maar het is gewoon zeer speciaal, precies dat je je op één of andere planeet bevindt!

Daarna vertrokken voor een rit van 5u (!!) richting ons hotel in Bishop, CA. Onderweg even uitgestapt bij de Sand Dunes voor enkele foto’s en dan weer verder….

In Lone Pine, net buiten het park, hebben we even een stop gehouden en hebben we even uitgerust in het plaatselijke parkje, hier is het al iets minder warm!

Daarna nog een uurtje gereden vooraleer we aankwamen in Bishop. Daar ingecheckt en de bagage naar de kamer gebracht. Hier hebben we weer een suite dus qua plaats moeten we niet klagen.

Na ons gedoucht te hebben zijn we gaan eten naast de deur bij Sizzler. Dit is een keten met allerlei steaks, ribbetjes, … Het eten smaakte wederom heerlijk, wat zijn de steaks hier toch veel beter dan in ons belgenlandje! Chantal kreeg ook nog allerlei complimentjes over haar parfum, je moest haar zien glunderen!

Na het eten terug naar de kamer waar we nu aan het bekomen zijn van een lange rijdag!

Morgen richting Yosemite NP, weer helemaal anders dan vandaag, maar eerst nog naar één van de mooiste spookstadjes van de VS, Bodie!

Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Weer pas opgestaan om 8u. Vandaag stond er niet zoveel op het programma dus zijn we maar rustig gaan ontbijten. Tegen een uur of 9 besloten we naar het zwembad te gaan en we hebben daar zo’n 3 uurtjes genoten van de zon, alé de schaduw, want in de zon was het echt niet uit te houden!

Tegen 12u zijn we dan richting de Las Vegas Outlets gegaan om naar hartelust te shoppen. In Las Vegas heb je er twee, één binnen en één buiten. Wij kozen voor die binnen aangezien de temperatuur al weer boven de 40° uitsteeg!

Onze winst is weer enorm… T-shirts, broeken, schoenen,… alles hebben we mee! En dat voor geen geld!

Onder de middag nog geluncht bij Burger King, ikzelf koos voor Dunkin Donuts.

Tegen 6u waren we dan eindelijk uitgeshopt en besloten we met de auto naar het verste deel van de strip te rijden omdat gisteren bleek dat dit te voet niet te doen was.

Wat is het toch druk op die strip! We parkeerden in de gratis garage van het Palazzo en liepen naar de Grand Canal Shops van the Venetian, je weet wel, dat winkelcentrum welk helemaal op Venetie lijkt.

Rond 9u besloten we naar Treasure Island te gaan omdat om 9u30 daar een piratenshow is. Aangezien we vroeg aangekomen waren hadden we een goed plekje!

De show zelf was mooi… Veel explosies, vrouwelijke piraten in kleine pakjes en op het einde een mooi vuurwerk!

Na de show gingen we op zoek naar iets om te eten. Hiervoor kwamen we uit bij California Pizza Kitchen in the Mirage, hier heb ik 2 jaar geleden al eens gegeten en dat was goed meegevallen dus gingen we hier maar… We namen allemaal een spaghetti, buiten Luc die een pizza nam. En het smaakte weer heerlijk, over het eten hoeven we hier niet te klagen! We hebben nog maar één keer iets slecht gehad en dat was het buffet bij Bryce Canyon…

Na het eten gingen we verder naar de fontijnenshow van het Bellagio. Hierbij gingen we door Caesars Palace met zijn prachtige Forum Shops.

Bij het Bellagio moesten we 5 minuutjes wachten en dan begon de show, en wat was dat prachtig! Wat een show! Wat een kracht van de fontijnen! Hier kon ik gerust wel een hele avond naar kijken!

Het was toen al ruim half 12 geworden en we moesten nog helemaal terug naar onze auto.

Je ziet Las Vegas echt wel veranderen naarmate het later wordt! Bijna iedereen in chique avondkledij, met alcohol in de hand… ook enorm veel zatte mensen!

Na een half uurtje stappen waren we terug aan de auto en keerden we terug naar ons hotel…

Wat een vermoeiende dag! Maar wel weer zeer leuk, Las Vegas laat bij ons een drukke indruk na maar je moet er wel ooit eens geweest zijn om te weten wat het eigenlijk is!

Morgen hebben we een overlevingstocht voor de boeg want dan gaan we naar de heetste plek op het westelijk halfrond, Death Valley NP, waar het vandaag zo’n 49° was! Dat wordt zweten!

Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

( weer niet veel foto’s genomen maar we hebben we enorm veel gefilmd!)

Vanmorgen uitgeslapen tot 8u. Eerst zijn we maar eens gaan ontbijten. Het ontbijt is hier trouwens wat uitgebreider als in de kleinere hotels waar we al gezeten hebben, je kan hier zelfs gratis Starbucks koffie drinken terwijl je daarvoor in een Starbucksfiliaal toch al snel 3$ betaalt!

Tegen 9u30 besloten ik en Luc om de strip te gaan verkennen. Lisa, Chantal en Steff gingen liever even aan het zwembad liggen.

We besloten vandaag het verste deel van de strip te doen en dus vertrokken we vol goede moed te voet naar The Venetian.

Na ongeveer een uurtje stappen in echt zeer, maar dan ook zeer warm weer, kwamen we rond 10u30 aan in The Venetian. Dit is een hotel/casino helemaal in venetiaanse stijl. Buiten zie je al van ver de gondels op de kanalen varen! Binnen is het zelfs nog mooier! Je hebt er een groot winkelcentrum waarbij je volledig het gevoel hebt dat je in Venetië bent, inclusief blauwe lucht!

Na hier even rondgewandeld te hebben gingen we verder naar Treasure Island. Hier hebben we eens gecheckt welke de uren zijn voor de shows van vanavond. Elke avond hebben ze hier 4 shows buiten met een heus piratenschip, vuur,… maar dat is voor vanavond!

Vervolgens verder door het casino waar we de monorail naar het Mirage genomen hebben. Dit hotel is op zich niet zo speciaal buiten een groot atrium in het midden en een reuze aquarium achter de receptie.

Daarna naar buiten gestapt, waar we weer een klop van de hamer kregen! Het is hier ruim 105° fahrenheit, zo’n 42°!! Te voet naar het Caesars Palace waar we de Forum shops bezocht hebben.

Dit is net zoals in the Venetian een winkelcentrum maar dan zogezegd in Rome, met prachtige fonteinen! Echt de moeite waard!

Omdat het al ruim tegen 12u was, en we om 1u hadden afgesproken met de rest gingen we nog snel even naar Paris. Hier weer hetzelfde verhaal, een groot winkelcentrum maar dan echt met Parijse straatjes, zeer gezellig! Buiten vind je ook de eifeltoren en de Arc de Triomphe, maar dan in het klein!

Tegen half 1 dan vlug naar de kruising van het Tropicana en het Excalibur omdat we daar hadden afgesproken om samen iets te eten. We besloten te gaan eten in het Excalibur bij de Pizza Hut Express…. Eigenlijk gewoon hetzelfde als in België!

Na het eten gingen we samen naar de grootste M&M-store ter wereld. Hier heb je 4 verdiepingen vol met M&M spullen, van bekers tot kussens, T-shirts en zelfs kleine gokautomaten! Ook hebben we hier een tour gedaan over hoe M&M’s juist gemaakt worden, zeer leuk gedaan!

Daarna nog naar de Coca Cola store, die iets kleiner is, maar ook wel zeer leuk!

Vervolgens terug naar het hotel waar ik als een blok in slaap ben gevallen. De rest is nog even naar het happy hour geweest.

Tegen 20u vetrokken we dan weer richting strip. De bedoeling was om dezelfde tour te doen als vanmorgen maar dan met iedereen, maar hier hebben we snel van afgezien vanwege de drukte!

Dus zijn we maar iets gaan eten bij de Outback Steakhouse. Hier heb ik al veel goede verhalen over gehoord en het eten was echt heerlijk. Volgens Lisa is de New York strip steak echt een aanrader!

Omdat we toch nog iets wilden doen zijn we maar richting het New York New York gegaan. Zoals je al kan raden is dit een  hotel volledig in New Yorkse stijl, zelfs met een grote achtbaan langs de buitenkant! Binnen loop je door typische New Yorkse straatjes vooraleer je in een reuze casino terecht komt.

Tegen 11u besloten we dan maar om terug naar ons hotel te gaan waar we snel in ons bedje kropen. Wat een drukte, wat een stad! Moet je ooit wel eens gezien hebben! Je weet niet waar eerst te kijken!

Morgen nog een dagje Vegas die waarschijnlijk goed gevuld zal zijn met shoppen!

Alé de groeten vanuit Las Vegas en tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Zoals gewoonlijk weer om 7u opgestaan. Eerst gaan ontbijten en dan onze koffers gepakt… de volgende 3 dagen zal dit niet meer nodig zijn want dan zitten we in Las Vegas!

Tegen 9u waren we terug op weg richting Zion, eerst nog even gestopt bij een supermarkt om wat drank in te slaan…. We hebben al een groot deel van het park gisteren gedaan maar we wilden nog graag de Narrows lopen. Dit is een wandeling door de Virgin River, je loopt dus echt door het water!

Na een rit van zo’n 3 kwartier kwamen we aan aan het visitor center, parkeerden onze auto en namen de shuttle richting de Temple of Sinawava, de laatste stop van het park.

Hier begint de Riverside Walk, een wandeling van een uurtje die aankomt bij de Narrows…

De wandeling zelf was zeer aangenaam! Het was nog niet te warm en je liep vlak naast de rivier en had dus mooie uitzichspunten!

Bij de Narrows aangekomen liep het echt vol met eekhoorns. Een echte plaag! En ze hebben totaal geen schrik voor mensen, ze komen zelfs gewoon tot in je rugzak snuffelen en je moet ze echt wegjagen anders zijn ze met heel je inboedel weg!

Voor  de wandeling in de Narrows hadden we op voorhand waterschoenen gekocht, en dat bleek geen miskoop… je zag veel mensen op bloten voeten gaan en deze zagen echt serieus af!

Chantal besloot niet mee te gaan en heeft wat zitten wachten op een bankje in het zonnetje!

We hebben er zo’n uurtje rondgelopen en soms is het echt niet simpel, zeker niet met een camera in je hand… ik heb er verschillende bijna zien vallen!!

Op het einde was het mijn beurt, ik kreeg iets te veel vertrouwen en stootte mijn teen tegen een rots en lag bijna volledig in het water maar heb de camera juist nog kunnen redden! Gelukkig!

Tegen de middag keerden we terug naar de Lodge en besloten we daar iets te eten. Was niet zo duur en we hebben dan toch weer gegeten.

Tegen 2u moesten we dan echt wel verder richting volgende stop, Las Vegas! Eerst wel nog een boete moeten betalen van 10$ want bleek dat je maar 2u aan het visitor center mocht staan!          Het werd een lange rit door verlaten woestijn… Onderweg wel een uurtje terug gewonnen omdat we van Utah in Arizona kwamen.

Rond een uur of vier zagen we Las Vegas dan eindelijk in de verte liggen, gewoon midden in de woestijn! Het was er enorm druk en het duurde toch een halfuurtje om aan ons hotel ter geraken!

En dat hotel viel zeker niet tegen! We slapen in het Desert Rose Resort, zo’n 5min van de strip, de belangrijkste straat in LV!

Onze hotelkamer is eigenlijk een heel appartement met een living, keuken en 2 slaapkamers met elk een badkamer! Elke avond is er ook happy hour van 5 tot 7 waar je gratis drank kan krijgen!

Na even nagenoten te hebben van onze kamer met een gratis drankje besloten we de strip te gaan verkennen. Omdat we al redelijk moe waren besloten we enkel het Excalibur en het Luxor te doen.

Elke hotel/casino heeft hier zijn eigen thema en dat van het Excalibur is de middeleeuwen. Je loopt hier  eigenlijk door oude middeleeuwse staatjes met winkeltjes en dan kom je plotseling in het casino… wat een geluid!! Allemaal klingelende machientjes met verschillende knipperlichtjes!

Om zot te worden! Maar wel heel leuk om te zien!

Het is hier wel enorm druk! Dit moet één van de drukste plekken zijn waar we ooit zijn geweest.

Via de roltrappen gingen we dan naar het Luxor, een hotel met een egyptisch thema. Ook heel mooi om te zien maar niet echt speciaal…

Het is hier wel zeer warm! Telkens als je uit zo’n koel casino komt krijg je echt zo’n klop van de warmte, volgens onze thermometer in de auto was het hier vandaag zo’n 42°, zelf ’s avonds blijft het hier zeer doef!

Tegen half 11 besloten we dan maar terug naar onze kamer te gaan want we waren echt kapot!

De rest van de stad die nooit slaapt zal voor morgen en overmorgen zijn!

Veel foto’s gaan we hier wel niet trekken want het is hier echt niet te doen! Veel te veel om te fotograferen en zeer moeilijk met al die verschillende lichtjes…

Ale ik ga jullie laten voor vandaag… Morgen weer een dag Las Vegas! Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag: http://picasaweb.google.com/basketter9

Opgestaan om 7u, de kamer viel hier eigenlijk nog best mee… kamers waren wel wat klein maar alles was wel proper en verzorgd!

Aangezien er bij dit hotel geen ontbijt was inbegrepen, waren we al snel op pad. Het plan was om onderweg te ontbijten bij de Subway die we gisteren zijn tegen gekomen.

Na een 5min rijden waren we er al en namen we snel een klein ontbijtje, wat trouwens heerlijk smaakte! Was wel wat naar de dure kant, nog een geluk dat we bijna elke dag gratis ontbijt hebben!

Tegen kwart na negen vetrokken we dan eindelijk voor een rit van 2 uur naar ons volgens nationale park, Zion.

Het werd een zeer mooie rit waar vooral het laatste stuk echt spectaculair was! Rijdend tussen hoge kliffen, bezaaid met allerlei bomen,… zelfs de weg is hier in het rood zodat alles goed bij elkaar past.

Vlak voor de tunnel die naar het echte park leidt, hebben we nog de Canyon Overlook Trail gelopen.

Dit is een wandeling van 2km heen & terug en waarbij je een prachtig uitzicht hebt over de vallei op het einde!

De wandeling zelfs was echter niet zo makkelijk, we hebben serieus wat moeten stijgen en dalen en soms liep je echt wel langs diepe randen! Maar het uitzicht was die inspanning weeral waard! Wat een uitzicht!

Na eventjes uitgerust te hebben gingen we terug op weg naar onze auto en vandaaruit naar het stadje Springdale waar we geluncht hebben bij een plaatselijke broodjeszaak.

Omdat je het park niet in mag met je auto hebben we in Springdale de shuttlebus genomen naar het visitor center, van waaruit we overgestapt zijn op een andere shuttlebus richting park.

Het eerste punt waar we zijn uitgestapt was het Court of the Patriarchs Viewpoint. Van hieruit kan je een wandeling maken van zo’n 100m naar een uitzichtspunt op 3 zeer sherpe rotsen genoemd naar 3 apostelen… Niet echt speciaal maar we hebben het dan ook eens gezien!

Terug verder met de shuttle en uitgestapt bij Weeping Rock. Het is intussen al serieus warm geworden in het park. De buschauffeur had het over zo’n 40°.

Hier hebben we de wandeling gemaakt naar Weeping Rock. Dit is een zeer korte wandeling van zo’n 30min, naar amerikaanse maten, want wij hebben er slechts zo’n 10min over gedaan.

Het was wel zeer aangenaam want op het einde kom je onder een rots waarvan er water sijpelt. Heel leuk om eens af te koelen en we hebben er dus ook zo’n kwartiertje gezeten…

Als laatste stoppunt hebben we nog Big Bend gedaan. Dit is eigenlijk gewoon een uitzichtspunt dus eventjes foto’s trekken en dan naar Zion Lodge.

Hier eventjes wat drankjes gehaald en dan heerlijk een half uurtje in het gras gelegen onder een boom. Is ook wel eens leuk, zo helemaal niets doen!

Omdat het nog maar 4u was zijn we nog aan de wandeling naar de Lower Emerald Pools begonnen.

Dit is één van de populairste wandeling van het park en ze is eerder makkelijk aangezien je altijd op een verhard pad loopt.

Na een uurtje kwamen we aan bij de Lower Emerals Pools, eigenlijk niet meer dan een plas water dus besloten we verder te wandelen naar de Middle Emerald Pools, zo’n halfuurtje verder.

Daar aangekomen hadden we nog steeds zin om verder te wandelen dus gingen we maar naar het einde van de wandeling, de Upper Emerald Pools. Dit werd echter een zeer zware wandeling waarbij je steeds moest stijgen en dalen op rotsblokken. Chantal is zelfs even door haar knie gezakt.

Na een wandeling van in totaal 2u kwamen we dan eindelijk aan bij de Upper Emerald Pools… een zeer leuk plaatsje waar je een klein meertje hebt waar je eventjes kan zwemmen!

Na een half uurtje daar gezeten te hebben zijn we maar aan de terugweg begonnen.

Tegen half 7 waren we dan eindelijk terug bij de lodge en hebben we nog even uitgerust op een bankje.

Aangezien we toch al wat honger gekregen hadden, hebben we het aprk maar verlaten en zijn we in Springdale gaan eten bij Oscar’s Café. Weer een tip gekregen vanop het Alles Amerika-forum!

Het eten smaakte heerlijk en we konden eindelijk nog eens buiten op een terrasje eten.

Toen was het reeds 8u en we moesten nog ruim 3 kwartier rijden naar ons volgend hotel in Hurricane.

Toen we aankwamen bij dit hotel viel het op het eerste zich wat tegen… en dat gevoel is ons eigenlijk de hele avond bijgebleven. Nog een geluk dat we hier maar één nacht zitten…

Morgen nog even terug naar Zion voor een wandeling door de Narrows en dan naar de city of entertainment, Las Vegas! We hebben er zin in!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Na een korte maar zeer goede nacht weer om 7u opgestaan. Het Holiday Inn In Kanab is zeker een aanrader… ruime kamers met zeer goede bedden!

Na een degelijk ontbijt zijn we rond kwart voor negen vertrokken naar Bryce Canyon NP. Het was een rit van ongeveer 2u waar vooral het laatste deel echt prachtig is. Hier rijd je door Red Rock SP en krijg je al een klein voorsmaakje op het natuurgeweld van Bryce Canyon.

Aangekomen bij Bryce zijn we eerst maar eens gestopt bij het parksign voor onze traditionele foto voor de naam van het park, je bent een echte toerist of je bent het niet!

Daarna doorgereden naar het einde van het park. Dit is een algemene tip die men aan iedereen meegeeft omdat alle viewpoints aan de andere kant van de weg liggen…

Vervolgens zijn we alle viewpoint afgegaan om enkele foto’s te trekken en om te genieten van het uitzicht!

Wij vonden vooral Agua Canyon en Natural Bridge er g mooi!

Het beste deel van het park ligt echter in het begin waar de Hoodoos echt het grootst zijn!

Rond een uur of één zijn we iets gaan eten in de Bryce General Store, gewoon een kleine snack om ons voor te bereiden op de wandeling van vandaag, de combinatie van Navajo en Queens Garden Trail!

Dit is naar het schijnt één van de mooiste wandelingen van het park en dat hebben we geweten!

Echt prachtig! In het begin daal je sterk tot je eigenlijk op de bodem van de canyon staat en pas dan zie je hoe hoog die Hoodoos wel zijn!

We hebben zo’n 2,5 uur over de wandeling gedaan en we hebben ons geen enkele seconde verveelt!

Juist het stijgen op het einde was wel even afzien omdat het toch ruim over de 30° was vandaag.

Na even uitgerust te hebben op een bankje zijn we richting uitgang van het park gereden en hebben we nog het laatste viewpoint meegepikt, Fairyland point. Deze viel echter wat tegen, waarschijnlijk omdat we al wat verwend geworden zijn van al die natuurpracht!

Vervolgens zijn we naar ons hotel gegaan, het Bryce View Lodge, vlak naast het park! Het inchecken verliep wat stroef en toen we op onze kamer kwamen, zagen we wat we verwacht hadden… klein maar wel proper!

Aangezien het nog maar 5u was zijn we maar eens gaan kijken bij het Ruby’s Inn, een groter hotel aan de overkant van de straat. Hier zijn Lisa en Steff nog wat gaan zwemmen en zijn we nog gaan zien bij Old Bryce Town, een nagemaakt western dorpje met wat winkeltjes en heerlijke ijsjes, best wel leuk!

Omdat hier niet zo veel te vinden is om te eten hebben we het ons gewaagd om te gaan eten bij het plaatselijke buffet, en dat is eigenlijk wel wat tegengevallen… Maar ja, toch weeral gegeten.

Daarna zijn we maar terug gegaan naar onze kamer waar we nu wat zitten na te puffen van de wandeling van vandaag…

Het was weeral een prachtige dag en ik verwacht dat het morgen nog beter zal worden in Zion NP.

Wat het wordt zal je morgen wel lezen!

Ik zou zeggen.. slaapwel en tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag  : http://picasaweb.google.com/basketter9

Vandaag hebben we eens mogen uitslapen tot 8u. Daarna gaan ontbijten en het was zoals gewoonlijk niet zo vet… wat getoast brood, een muffin en een stukje fruit…. Mja, als we maar iets gegeten hebben!

Tijdens het ontbijt waren we aan het discussieren wat we vanmiddag zouden gaan doen want ik had eigenlijk nog niet echt iets voorzien.

Toen we er niet aan uit kwamen heb ik het maar gezegd. Ik had eigenlijk een verrassing voorzien voor vandaag en dit was dat we een speedboot zouden gaan huren, volledig op mijn rekening,  en hiermee 2u zouden gaan rondvaren op Lake Powell!!

De rest reageerde enthousiast en ze hadden er meteen zin in!

Maar eerst stond Antelope Canyon nog op het programma.

Na onze bagage ingepakt te hebben zijn we in de plaatselijke Safeway, een reuze supermarkt, nog wat croissantjes en donuts gaan halen voor deze middag.

Onze tour naar Antelope Canyon vertrok om 11u30, dit is de beste tour van de dag ivm de lichtinval maar tevens ook de drukste…

Rond kwart voor 11 kwamen we aan bij het gebouw waar de jeeps vertrekken en checkten in bij de tourverantwoordelijken.

Om deze canyon te bezoeken word je in enorme 4x4’s tot aan de canyon gebracht. Hiervoor wordt je eerst een kwartiertje goed door elkaar geschud in de laadbak van de jeeps, maar de tocht was zeker de moeite waard! Wat een schoonheid, heel speciaal!! Vooral de lichtinval in de kloof liet een diepe indruk bij ons na! Je mag zo’n 50min rondlopen in de kloof waarna je terug gebracht wordt naar Page.

Dit was zin geld dubbel en dik waard!

Daarna op weg naar de bootverhuur. Eerst gingen we bij Whawheap Marina proberen… daar hebben ze de meeste boten dus zouden we het meeste kans maken. Dit was wel zo maar de prijs viel hier wel serieus tegen, dus gingen we maar op weg naar de andere bootverhuur, Antelope Point.

Hier wordt je vanop de parking met een golfkaartje naar de verhuur gebracht, zeer leuk!

En ja, hier hadden ze ook nog boten en wel tegen een serieus goede prijs, $60 per uur!

Eerst werd ons nog uitgelegd hoe alles werkte, wat je moet doen wanneer je in problemen komt, enz… en dan konden we eindelijk op weg! Luc begon nogal aarzelend maar na een tijdje begon het wat te vlotten, daarna was het aan mij, Steff, Chantal en zelfs Lisa heeft een stukje gevaren!

Het was echt zalig! Het was tegen de 40° vandaag en dan zo heerlijk in de wind genieten!

Toen we de boot eerst zagen leek hij wat naar de trage kant, maar als je dan de gas eens goed induwt gaat hij nog stevig vooruit hoor!

We hebben een klein deeltje van Lake Powell verkent en na 2u moesten we al terug naar de verhuur.. Wat een ervaring, zeker een aanrader!

Na betaald te hebben, weer met het golfkaartje naar boven en we werden vlak voor onze auto afgezet, wat een service!

Even uitgerust en dan weer op weg want we hadden nog een rit van 2u voor de boeg, en we zouden nog een uurtje verliezen want we kwamen door een andere tijdszone in de staat Utah.

Na een vlotte rit kwamen we rond 7u30 aan in Kanab bij Het Holiday Inn. Van dit hotel had ik grote verwachtingen en deze werden volledig ingelost!

Een zeer mooie kamer met prachtige bedden, een zwembadje en zelfs een mooi meisje aan de receptie! Wat moet een man meer hebben ?!

Na ons gedoucht te hebben moesten we uiteraard nog iets eten. Op het internet had ik al de tip gekregen om te gaan eten in het Rocking V Cafe, en dit is inderdaad een aanrader. Geen hamburgers ofzo deze keer maar wel gewoon kip of een steak,…

Na onze buikje rondgegeten te hebben , dan maar weer naar de kamer waar we na een klein halfuurtje als een blok in slaap vielen, wat een dag!

Morgen naar één van de mooiste parken in het Zuidwesten, Bryce Canyon NP!! Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Vandaag was het de nationale feestdag van Amerika maar toch staan we weer op om 7u.

Na alles ingepakt te hebben zijn we gaan ontbijten maar dit was zo druk dat dit niet echt lang geduurd heeft.

Na het ijsautomaat weer geplunderd te hebben gingen we dan weer op weg naar de Grand Canyon.

Eerst nog even gestopt bij de plaatselijke supermarkt van Tusayan waar we ons watervoorraad weer wat bijgevuld hebben en ook wat broodjes gekocht hebben voor vanmiddag.

Vandaag hebben we het oostelijke deel van het park gedaan. Dit is een weg van zo’n 27 mijl langs de Grand Canyon met verschillende uitzichtpunten.

Eerst zijn we gestopt bij Grandview Point. Hier heb je een mooi uitzicht op de Colorado river en er liep ook een lang pad de canyon in.

Daarna doorgereden tot Lipan Point waar je de stroomversnellingen van de rivier zeer goed zag. Eigenlijk moeilijk in te schatten hoe groot de Grand Canyon werkelijk is!!

Als laatste stop deden we Desert View Point, tevens de laatste stop voor de uitgang van het park.

Hier staat een mooie uitzichttoren waar je in kan en vanwaar je een weide blik over de canyon hebt.

Het was ondertussen al 11u geworden dus gingen we maar op weg naar onze volgende overnachting, het Super 8 in Page.

Het wer d een  zeer afwisselende rit door indianenland. Onderweg veel verlaten huisjes en auto’s tegengekomen. Ook vind je hier overal kleine winkeltjes van arme indianen naast de weg. Deze verkopen dan zelfgemaakte juwelen, pijlen, dromenvangers, enz…

Bij een mooi uitzichtspunt even gestopt en ook eens de winkeltjes bekeken.

Rond 14u kwamen we dan aan bij de Horseshoe Bend Overlook, vlak voor Page.

Dit is een wandeling van 1100m op en dezelfde afstand terug naar een mooi uitzichtspunt waar de Colorado river in hoefijzervorm rond een rots loopt.

De heenweg valt nog zeer goed te doen en je wordt echt beloond voor de inspanning, wat een uitzicht! Wel moeilijk om volledig op de foto te krijgen, ze raden je echt een camera met groothoeklens aan.

De terugweg is een stuk zwaarder want dan loop je echt op stijle stukken, en dat in los zand.

Na de wandeling even bekomen op de parking en dan op weg naar ons hotel.

Daar hebben we ingecheckt en dan zijn we maar naar het zwembad gegaan. Dat hebben we niet echt lang volgehouden want het is hier echt zeer warm.

Dus zijn we maar wat gaan afkoelen op onze kamer…

Omdat het nog maar 16u was en we echt iets wilden doen, zijn we naar Lake Powell gereden om daar wat in het meer te zwemmen. Page ligt vlak naast Lake Powell en is daarom zeer populair bij toeristen omwille van allerlei boten, jet ski’s,…

Het was aardig druk aan het “strand” en we hebben hier dan ook een klein uurtje gezeten.

Daarna terug naar het hotel gereden en onderweg de Glenn Canyon Dam overlook meegepikt.

Dit is een mooi uitzichtspunt over de plaatselijke, toch wel zeer grote, dam.

In het hotel ons gedoucht, een wasje gedraaid en dan op weg naar de Dam Bar and Grill om iets te eten. Het eten smaakte heerlijk, de porties waren weer enorm en de prijs viel al bij al nog goed mee.

Aangezien het hier nationale feestdag is, zijn we buiten nog naar het plaatselijke vuurwerk gaan kijken.

Tegen 22u dan maar naar ons hotel waar we zo dadelijk in ons bedje gaan duiken!

Zo, het einde van een alweer zeer leuke dag… Ik zou zeggen, tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Na een heerlijke nacht om 7u opgestaan. Het Comfort Inn in Sedona is echt een aanrader, wij hadden de suite geboekt en kregen een enorme kamer met uitstekende bedden!

Na ons wat klaar gemaakt te hebben zijn we naar het ontbijt gegaan. Dit was wat uitgebreider dan onze vorige nachten, je kon zelfs je eigen wafels bakken…

Tegen kwart voor 9 dan op weg voor een korte rit naar het Slide Rock SP. Dit is een klein parkje waar je op het einde aan een rivier komt waarin natuurlijke glijbanen zitten. Ik had op voorhand op het internet gelezen dat het er aardig druk kan worden naarmate het later wordt dus hebben we ervoor gezorgd dat we er goed vroeg zijn!

In het park zelf was het echt heerlijk… omringd door de prachtige rode rotsen en een goed zonnetje was het echt genieten! Ik, Lisa en Steff hebben natuurlijk ook de slides eens getest en ik moet zeggen dat het best leuk is! Het water is echt koud en je gaat niet echt snel maar het is gewoon leuk om eens te doen!

Wat ook leuk is in het park is gewoon zitten en kijken naar andere mensen die met moeite recht blijven want in de rivier is het echt spekglad!

Tegen 11u werd het al serieus wat drukker dus besloten we te vertrekken naar onze volgende stop, Williams.

Het werd een korte maar zeer mooie rit door de bergen van Oak Creek. Wat haarspeldbochten, mooie vergezichten en natuurlijk die mooie rode kleur…

Aangekomen in Williams zijn we iets gaan eten in Twisters Soda Fountain. Ik had dit plekje tegengekomen op het internet en het kreeg allerlei goede beoordelingen…

Aangezien Williams een stadje is dat vlak naast de bekende route 66 ligt, is deze snackbar helemaal ingericht zoals in de jaren 60… je weet wel, van die rode stoeltjes, veel neon-lichtjes,…

Het eten was er zeer goed en dus  besloten we nog een dessert te nemen. Ik nam een caramel-milkshake en de rest zelfgemaakt ijs, heerlijk!!

Tegen 2u vertrokken we dan richting één van de hoogtepunten van ons reis, de Grand Canyon!

Na een uurtje rijden ons onmiddellijk geparkeerd aan Mather Point, het eerst uitzichtspunt dat je tegenkomt en dan naar de rim gelopen… Het enige woordje dat ik uitbracht was : “wow”.

Je kan de Grand Canyon al veel op foto’s gezien hebben, maar wanneer je vlak naast staat zie je pas hoe groot hij eigenlijk wel is!

Het was wel serieus druk in het park, je kon met moeite een plaatsje vinden en foto’s trekken was al zeker niet makkelijk met al die mensen die voortdurend tegen je aanlopen.

Na Mather Point doorgereden naar Yavapai Observation Point waar we eventjes naar het uitzicht gaan kijken zijn en dan hebben we de shuttle bus genomen naar Hermit’s rest route.

Daar moeten overstappen op een andere bus omdat op deze route geen auto’s zijn toegelaten ivm de drukte,…

Wel even moeten wachten vooraleer we een bus hadden want er stond een serieuze rij voor ons.

Toen het eindelijk aan ons was en we op weg naar de eerste stop waren, begon het ineens enorm te regenen en zelfs hagelen.

We besloten wijselijk te blijven zitten totdat het weer opklaarde en misten zo de eerste 2 stops, wel een lichte tegenvaller!

Toen het weer opklaarde stapten we uit bij Hopi Point. Wat me vooral opviel is dat je hier een heel ander zicht hebt op de canyon dan bij Mather Point. Hier zie je de rivier echt zeer goed liggen.

Ook alle volgende stops hebben we gedaan met de shuttle bus en zo hebben we ons portfolio “gespotte wilde dieren” nog wat uitgebreid met een hert, een eekhoorn en wat vogels…

Vooral de eekhoorn was best grappig! Hij liep maar wat rond, keek eens recht naar ons, liep weer wat rond en zat toen op de rand van de canyon te genieten van het uitzicht, net als wij!

Bij de laatste stop nog even de gift shop bezocht en dan de shuttle terug naar het begin genomen.

Daar overgestapt op de village route die ons terug naar onze auto bij Yavapai Point bracht. Eigenlijk zit het shuttlesysteem hier zeer goed in elkaar… alles is zeer duidelijk aangeduid en de buschauffeur waarschuwt je steeds op tijd aan welke halte je toekomt.

Het was al na 7u als we het park verlieten en naar ons hotel in Tusayan reden, de Red Feather Lodge.

Na het inchecken en de bagage op de kamer gezet te hebben zijn ik, Lisa en Chantal de jacuzzi maar eens gaan uittesten. Heerlijk toch om na zo’n dag eens goed te relaxen!

We zaten trouwens samen met een paar mexicanen in de jacuzzi en zij dachten dat we duitsers waren, zoals wel meerdere mensen hier denken L

’s avonds nog iets gaan eten bij de MC donalds, want veel meer is hier niet echt te vinden….

Morgen doen we nog het oostelijke deel van de Grand Canyon waarna we doorrijden naar Page, AZ!

Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag : http://picasaweb.google.com/basketter9

Vanmorgen weer vroeg uit de veren en rond kwart voor 8 stonden we aan de ontbijttafel.

In mijn vorig verslag had ik al gezegd dat het aardig warm was maar toen we vanmorgen de deur van onze kamer open deden leekt het alsof er gewoon een haardroger recht in ons gezicht blaasde, zo heet was het daar, en dat om 8u ’s morgens!

Na ingecheckt te hebben vertrokken we dan richting Montezuma Castle NM. Dit beloofde een rit van zo’n dikke 4 uur te worden! Net nadat we Blythe verlieten passeerden we al onmiddellijk de grens met Arizona, de 2^de staat in onze rondreis.

De rest van de rit was eerder saai… een cactus, veel zand en hier en daar een verloren gelopen eekhoorn, of soort van…

Wel leuk om te zien zijn de enorme trucks die hier rijden. Je hebt ze in alle maten, kleuren en ze donderen je echt voorbij!

Na zo’n 2,5 uur rijden kwamen we aan in Phoenix, een enorme stad maar toch vinden we deze veel mooier en properder dan het eerder vuile LA.

Toch besloten we hier niet te stoppen aangezien hier niet echt veel te beleven is…

Naarmate we verder vorderden veranderde het landschap voortdurend. Zoals we vanmorgen door de kale woestijn reden, dan slingerde we nu door de bergen met mooie, grote saguaro cactussen op de achtergrond, je weet wel die grote groene stammen met hier en daar wat armen J.

Tegen half 1 kwamen we dan eindelijk aan in Montezuma Castle NM. Dit was vroeger een woning van de indianen, helemaal uit een rots uitgehouwen. Leuk om te zien maar niet echt spectaculair.

We hebben hier trouwens nog een stinkdier zien kruipen!

Wat me wel opgevallen is, is dat alles zeer goed georganiseerd is in de nationale parken. Alles is zeer proper, goed aangeduid en meestal heb je geasfalteerde paden om ergens te komen.

Na een half uurtje rondgelopen te hebben gingen we dan maar op weg naar ons hotel in Sedona.

Sedona is een zeer mooi stadje, gelegen tussen de rode rotsen. Nadeel is wel dat het een tikkeltje toeristisch is.

Ik moet zeggen dat de omgeving hier echt prachtig is. Die rode rotsen geven echt zo een bepaalde sfeer en ook alles in het stadje zelf heeft zo wat die kleur. Hier vind je zelf de enigste MC Donald’s ter wereld waar de M niet geel is maar oranje.

Na ingecheckt te hebben eerst maar iets gezocht om te eten. We zijn terecht gekomen in een soort foodcourt waar de porties echt enorm waren! Met moeite alles opgekregen!

De rest van de namiddag hebben we gevuld met wat aan het zwembad te liggen. Dit is zeker een aangename afwisseling en eens een moment van rust tussen al dat bezichtigen.

Tegen half 8 zijn we dan richting Tlaquepaque Village gereden. Dit is een nagemaakt mexicaans dorpje met gezellige straatjes, pleintjes, fonteintjes,… Hier vind je ook overal kleine winkeltjes maar deze waren allemaal al gesloten.

Daarna nog heerlijk gegeten in Oak Creek brewery and grill. De porties waren weer enorm maar dit was echt “normaal” eten, dus geen hamburgers met frieten!

Tegen half 10 zijn we maar terug naar onze kamer gegaan waar we momenteel nu wat TV aan het kijken zijn. Morgen weer een reisdag en wel niet van de minste! We gaan immers naar de Grand Canyon!

Tot morgen!

Familie Franck en Steff

Foto’s van vandaag: http://picasaweb.google.com/basketter9

Vanmorgen om 6u30 opgestaan, de jetlag doet dus nog altijd zijn werk!

Op ons gemak de valiezen gemaakt en dan gaan ontbijten. Bij de meeste hotels dat we geboekt hebben zit er gratis ontbijt bij, dit stelt wel niet altijd zoveel voor maar voor ons is het het belangrijkste dat we iets gegeten hebben.

Rond kwart na 8 gingen we dan eindelijk op weg maar eerst moesten we dat gevaarte maar weer eens uit die garage krijgen… na veel manoevreren was dat eindelijk gelukt dus konden we vertrekken.

Eerst stop waren de Hollywood-letters. We hadden deze gisteren al gezien maar we wilden ze nu wel eens van wat dichter gaan bekijken. Na een kwartiertje kwamen we redelijk dicht in de buurt en hebben we deze dan ook vastgelegd op de gevoelige plaat. We twijfelden nog of we nog wat dichter zouden proberen gaan maar hier hebben we van afgezien omdat we toch al een uurtje achter lagen op schema…

Op weg naar de volgende stop dus, het desert hills premium outlets, maar vooraleer we vertrokken hebben we maar eens geprobeerd hoe het tanken hier juist in zijn werk ging. Na wat zoeken werd ons duidelijk dat je hier dus eerst moet betalen en dan pas kan tanken, dat weten we dan ook al weer.

Dan eindelijk op stap richting de outlets. Dit is eigenlijk een heel groot winkelcentrum, ter vergelijken met Wijnegem shopping center, maar dan 3x zo groot. Ik dacht dat er in deze alleen al een 130 winkels waren, allemaal tegen zeer lage prijzen!

Hier hebben we dus zo’n 2,5 uur rondgelopen, wat eigenlijk veel te weinig was maar er stond nog vanalles op het programma.

Rond 13u dus vertrokken richting Yoshua Tree NP, ons eerst nationale park van de reis.

Onderweg nog een broodje gegeten in de Subway van Yucca Valley wat weer heerlijk smaakte.

In Yoshua Tree onmiddellijk doorgereden naar de Hidden Valley Trail, dit is een populaire wandeling van zo’n 1600m waar je tussen en over de rotsen moet kruipen. Toen we onze auto verlieten om aan de wandeling te starten, sloeg het noodlot toe… een fikse regenbui!! En dit in een gebied waar het normaal zeer droog is en de temperatuur dikwijls tegen de 40° aanleunt!

Maar uiteindelijk kwam deze regenbui zeer goed van pas… toen we aan het schuilen waren onder het afdak bij de WC’s zag Steff plotseling iets onder een boom liggen…. Hij liep wat dichter en zei ons dat wij dit beter ook eens zouden doen. Toen we wat dichter kwamen zagen wat het ook, er lag daar gewoon een slang! En dit vonden we natuurlijk wel héél spectaculair J onmiddellijk ons eerste wild dier gezien! En het zou niet ons laatste worden want we zijn onderweg nog massa’s salamanders, eekhoorntjes, enz… tegen gekomen.

De wandeling zelf was prachtig…mooi rotsformaties afgewisseld met cactussen, een echte aanrader!

Na een uurtje kwamen we terug aan op de parking en reden we naar onze volgende stop.

Dit was Keys view, dit is een uitzichtspunt op een hoogte van ongeveer 1500m waar je een prachtig uitzicht hebt op de wijde omgeving waaronder Palm Springs, de San Andreas breuklijn,…

Hier een kwartiertje staan kijken en dan weer op weg naar Skull rock. Dit is een rots waarin je, met wat fantasie, een doodskop herkent. Om daar te geraken hebben we een wandeling moeten maken van zo’n 800m… Wat we niet wisten was dat je wanneer je iets verder reed, Skull rock eigenlijk gewoon vanop de weg kon zien! Maar ja, van een wandeling meer of minder zal je wel niet sterven zeker!

Toen we terug aan onze auto kwamen zagen we dat het ondertussen al half 6 geworden was, en we moesten nog zo’n 2,5 uur rijden! De gas dus maar eens goed ingeduwd en op weg naar ons hotel in Blythe. Onderweg nog gestopt bij de Cholla cactus garden, waar we wat foto’s getrokken hebben.

Deze cactus is uiterst gevaarlijk want bij de kleinste aanraking klemt de cactus zich aan jou vast en dit moet naar het schijnt serieus pijn doen!

Vervolgens weer op weg en na een saai, lang stuk door niemandsland kwamen we om half 8 aan in ons hotel, het Days inn. Dit is echt zo’n amerikaans motel waar je je auto voor de deur kan parkeren.

Het hotel deed Chantal zelf een beetje denken aan een motel dat rechtstreeks uit één of andere horrorfilm komt! Maar eigenlijk is dit zeker niet het geval, alles is proper, de kamers zijn ruim, meer moet een mens niet hebben!

Buiten leunt de temperatuur nog steeds tegen de 40° aan, en dit om 8 uur ’s avonds.

We zijn op ons gemak nog wat gaan zwemmen en ik, Lisa en Steff hebben ons nog gewaagd aan de jacuzzi… maar deze was zo heet dat we het slechts enkele minuten hebben volgehouden!

Om 10u zijn we dan nog iets gaan zoeken om te eten. Eigenlijk is Blythe niets meer dan 1 hoofdstraat met wat bouwvallige gebouwen, een echt gehucht dus!

Uiteindelijk kozen we voor Domino’s pizza en hebben we deze rustig op ons kamer opgegeten voor de tv..

Ondertussen ligt iedereen hier weer KO dus zal ik ook maar eens afsluiten…

Wel wil ik nog zeggen dat we jullie reacties zeer leuk vinden!! Het is leuk om te weten dat verschillende mensen ons volgen!

Ale ik zou zeggen, slaapwel en tot morgen!

Familie Franck

Foto’s van vandaag: http://picasaweb.google.com/basketter9 

Vanmorgen na een korte nacht rond half 4 opgestaan. Dat we hebben kunnen slapen is al verwonderlijk want normaal lukt ons dit nooit voor we op reis vertrekken!

Op ons gemak de laatste stukken bagage ingepakt en rond kwart na 4 stonden Steff en zijn pa Yvan voor de deur. Yvan gaat ons samen met Sofie naar Zaventem brengen zodat we genoeg plaats hebben voor alle bagage mee te nemen.

Na een korte, rustige rit kwamen we rond 5u aan op Zaventem. Hier namen  we afscheid van Yvan en Sofie (bij deze nog een bedankt e!)

Op Zaventem zelf was het al aardig druk. We hebben dus een tijdje staan aanschuiven vooraleer we naar onze terminal konden. De rest verliep zeer vlot zodat we nog wat tijd over hadden om rustig te ontbijten.

Om 7u10 hongen we dan al in de lucht richting Londen Heathrow. Hierbij zaten we in een zeer klein vliegtuigje waar maximaal 49 personen in konden. De vlucht verliep zeer rustig en na een bijna perfecte landing kwamen we aan in Londen.

Hier kwam er toch wat stress op aangezien we maar 2 en een half uur overstaptijd hadden en dat we onze bagage moesten ophalen en opnieuw inchecken in terminal 5 omdat we beide vluchten apart geboekt hadden. Deze stress was voor niets nodig want alles verliep vlekkeloos: onze bagage was er direct (en volledig!), de transfer naar terminal 5 verliep goed waardoor we ruim op tijd bij onze nieuwe terminal waren.

Wat ons vooral opviel was hoe goed dat terminal 5 georganiseerd is. Deze terminal staat normaal garant voor chaos en verloren bagage maar daar hebben wij zeker niets van gemerkt.

Rond 9u30 konden we dan gaan inchecken en rond 10u hongen we weer in de lucht, nu met een mastodont van een vliegtuig en niet voor één uur maar voor elf…

Deze elf hebben we gevuld met slapen, eten, drinken, een filmpje kijken en nog eens slapen.

Voor dat we het wisten stonden we dus ook aan de grond in LA.

Maar nu moest onze grootste angst van de dag nog komen, namelijk de douane. Zoals verwacht hadden deze mannen weeral een slechte dag en toen Chantal over zijn balie hing om iets aan te duiden werd haar onmiddellijk duidelijk gemaakt dat dit in Amerika totaal NOT DONE was. Hij begon dan nog wat te zeveren over handboeien, enz…. en wij vonden dit dus zeker overdreven maar Chantal was er het eerste uur niet goed van.

Nadat we onze bagage opgepikt hadden namen we de shuttle naar Alamo LAX. Hier moesten we weer een half uurtje aanschuiven (we kunnen geen rijen meer zien!) en toen we uiteindelijk voor de Alamo-medewerker stonden bleek dat onze vooraf geboekte midsize SUV toch te klein zou zijn voor ons vijf.

Dus na wat onderhandelen met deze man kregen we een gloednieuwe Ford Expedition mee, maar wel tegen een aanzienlijk bedrag!

Maar wat een bak is me dat! Echt nen Amerikaan! Ideaal voor onze reis! 

Met een grote glimlach maar toch ook met wat angst (omdat we nog nooit met een automatic gereden hebben) op ons gezicht vertrokken we richting ons hotel in Hollywood.

Onderweg nog even gestopt bij Ralph’s om onze eerste inkopen te doen zoals wat water, een koelbox,… Ook hebben we hier een klantenkaart aan de kassa gekregen waardoor onze boodschappen aanzienlijk goedkoper worden!

Aangekomen in Hollywood moesten we onze truck nog in de garage krijgen. Dit leek geen simpele opdracht want de garage was maar juist hoog genoeg hiervoor.

Daarna ingechecked en onze bagage op de kamer gedropt, waarna we richting Hollywood Blvd gegaan zijn, dit was maar een 5min stappen vanuit ons hotel.

Hier hebben we de belangrijkste bezienswaardigheden gezien zoals Mann’s Chinese Theater, het Kodak theater waar jaarlijks de oscars worden uitgedeeld, het Hollywood and Highland center waar je een mooi uitzicht hebt op de beroemde Hollywoodletters,..

Na een 3 kwartier hier rondgestapt te hebben zijn we een hap gaan eten bij mijn favoriete fastfood restaurant in de USA, In ’n Out.

Hierna terug naar het hotel gegaan waar ik en Lisa nog even het zwembad uitgetest hebben.

Hierna maar naar de kamer waar we nu allemaal uitgeteld bij elkaar liggen.

We proberen het nog tot 22u uit te houden zodat we zo snel mogelijk in het Amerikaanse ritme komen.

Ik ga jullie nu laten want mijn ogen vallen hier bijna dicht na een dag van bijna meer dan 36u!!

Vlug nog een douchske pakken en dan onder de wol kruipen!

Ik zou zeggen de groeten, en tot morgen!

Familie Franck en Steff!

 Foto's van vandaag: http://picasaweb.google.com/basketter9