Lezen. Een vaardigheid die men leert in het eerste leerjaar. Een vaardigheid die soms van levensbelang kan zijn. Hoe vaak horen we niet de waarschuwing: “Vergeet niet de kleine lettertjes te lezen?!”

Het alfabet dat wij hier in West-Europa gebruiken telt 26 letters. Niet moeilijk dus om te leren. Maar het zijn de combinaties van deze letters die woorden, zinnen, teksten maken en dus het “Het Schrift” een betekenis geeft.

Neem bijvoorbeeld de woorden “man” en “maan”. Tweemaal dezelfde letters, waarvan 1 in het tweede woord dubbel gebruikt wordt. Toch een wereld van verschil tussen deze 2 woorden. Een man is een volwassen persoon die een penis heeft. De maan is een hemellichaam die de getijden beïnvloedt. Niet gemakkelijk dus, maar deze eerste stap is gemakkelijk te vatten.

<!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]-->

Het tweede punt is al wat moeilijker. Een woord dat bij verschillende individuen een verschillende betekenis heeft. Neem nu het woord “vrijheid”. We willen allemaal vrijheid, maar de realiteit dwingt ons ertoe om niet 100% vrij te zijn.  Absolute vrijheid bestaat niet, want ik ben bijvoorbeeld niet vrij om door het rood te rijden omwille van de veiligheid en orde. Toch zeggen wij dat we in een vrij land leven. Dit idee is een typisch idee dat de grote filosofen van de Verlichting ons hebben geleerd, onder andere Montesquieu.

<!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]-->

Taal, wat aan de grondslag ligt van het Schrift, blijft zelfs in vakken die ons performale hersengedeelte aanspreekt, een essentieel, doch ondergeschikte factor. Als wij bij fysica spreken over een vloeistof, gas of vaste stof dan heeft taal en de definities die deze fenomenen omschrijven een heel duidelijke, onmiskenbare betekenis die voor ons allemaal hetzelfde is. Discussie over deze begrippen zijn quasi onbestaande in de natuurwetenschappen.

<!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]-->

In poëzie en proza is taal nog verheven tot een hoger niveau. Hier heerst het concept van de artistieke vrijheid. De auteur van een gedicht kan zijn intenties overduidelijk neerschrijven of kan zijn toevlucht zoeken in symboliek voor zijn ervaring, emotie of het onderwerp van zijn schrijven....

<!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]-->

Betekenis en woorden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Stel nu: “Zij is zo lelijk als een draak.” Ooit een zeer wijze zin. Maar enkel omdat de symboliek die eronder verscholen zit een grotere betekenis heeft. Draak als symbool die we vinden in de Oosterse filosofieën, gecombineerd met de symboliek die wij hier in het Westen gebruiken...

09-07-2010 om 00:00 geschreven door Urban Solitude