Zoals sommigen onder jullie misschien al weten ben ik half-Portugees. Mijn moeder is in 1969 naar België komen, toen ze 10 jaar was, wat in de tijd niet abnormaal was in Vlaanderen. België had gastarbeiders nodig, zoals mijn grootvader en aan hen werd een gouden toekomst beloofd. Een vergiftigd geschenk bleek achteraf...
Zo leerde mijn vader mijn moeder dus kennen toen ze beiden in hun twintiger jaren waren. Een huwelijk bleef niet lang uit. In 1980 trouwden ze en ik werd kort daarna geboren.
Een verhaal uit die periode dat me is bijgebleven was het verhaal over hun schijnhuwelijk. Dat mijn moeder hier meer dan 10 jaar woonde, leefde en werkte, bleek voor de autoriteiten van die tijd geen motief te zijn voor integratie. Mijn geboorte en mijn toekomstige nationaliteit zouden ook een struikelblok worden.
Uiteindelijk zijn mijn ouders na 15 jaar huwelijk gescheiden. Gewoon omdat het op was, niet omwille van een schijnhuwelijk...
14 jaar later hertrouwde mijn vader, nu met een vrouw uit Mongolië. (Jaja, mijn vader houdt dus duidelijk van het exotische..) Weeral dezelfde procedure voor een onderzoek naar een schijnhuwelijk. Beste lezer, als mijn vaders getuige kan ik u verzekeren dat dit geen schijnhuwelijk is. Mijn stiefmoeder is een prachtige vrouw die onze familie verrijkt heeft met twee even prachtige dochters.
Dit is geen aanklacht naar de overheid, nee. Dit is een aanklacht voor alle fraudeurs die wel een schijnhuwelijk aangaan. Onlangs kwam me een verhaal ter ore dat ik weerzinwekkend vond.
Een barmeisje in Antwerpen dat uit was op geld, heeft zich door huwelijksbemiddelaars laten ompraten om met een Algerijnse man te trouwen. De roep naar Easy Money bleek groter te zijn dan de integriteit die wij van onze medeburgers verwachten. Uiteindelijk was het beloofde geld veel groter dan de effectieve som die ze ontving. Maar deze situatie zou van korte duur zijn, twee jaar getrouwd blijven met deze wildvreemde man en dan terug vrij zijn. Maar net zoals zij had deze nieuwe man een dubbele agenda. Het begrip Easy Money was voor hem ook niet onbekend en hij was zeker van plan om zijn investering terug te verdienen. En amper 6 maanden nadien kreeg het barmeisje brieven van schuldeisers. Door het huwelijk was zij aansprakelijk voor zijn schulden... Al snel werd dit liefdeloze huwelijk nog grimmiger.
Dit huwelijk zou haar niet verhinderen om zelf haar pleziertjes te krijgen. En zo werd een niets wetende jongeman een web vol leugens gezogen. Want een horecaloontje voldeed niet om én schulden af te betalen én in haar eigen onderhoud te voorzien. Dus een relatie aangaan was een financiële zekerheid.
Schulden afbetaald en ja zeker, weg was zij en een berooide jongeman had ze achtergelaten...
Hersenspinsels uit een grootstad
