Na 15 minuten kan je het resultaat aflezen. Zie je in het eerste venster een roze streep verschijnen, dan ben je zwanger. Dit klinkt als die belerende toon telkens je naar één van de overheidsdiensten belt. 15 minuten en 2 sigaretten later. Jaja, u hebt gewonnen... Fuck! Ik hoopte dat ik 2 weken over tijd zou zijn omwille van de stress. Niet omwille van dit...
Ik heb hem al 3 weken niet gehoord en onze laatste ontmoeting was zeker niet de beste. Opdringerig, noemde hij me nadat ik hem gevraagd had of hij inderdaad getrouwd was. Jan, onverwacht in mijn leven opgedoken en het klikte meteen. 2 ongelooflijke maanden gehad. Voornamelijk in de donkere straten van Antwerpen waar niemand ons kon zien. Zalige vrijpartijen tegen de kathedraal. In het gallerijtje van het Vleeshuis. Tegen t Steen. Of bij hem thuis. Zijn vrouw en hij zijn gescheiden van tafel en bed al 4 jaar. Geen officiële scheiding omwille van de kinderen en zijn BV-schap. Anders zou het allemaal in de boekskes verschijnen... Ben enkel in de laatste week te weten gekomen hoe de vork op de steel zat. En, trouwens, ik zie ons niet samen oud worden. Samen oud worden? Wie is de vrouw van ons tweeën? Mijn toekomstplannen gingen niet verder dan in wiens appartement we dit weekend gingen vertoeven. Of welk lingeriesetje ik zou aandoen. Of hoe ik mijn bikinilijn nu ging scheren. Samen oud worden, was een vraag die me absoluut niet bezighield. Eens te meer het bewijs dat vrouwen van Mars komen en mannen van Venus.
Fuck! Zou ik hem bellen? Heeft hij wel hier recht op? Toch maar doen, dan valt er mij al zeker niets te verwijten. Hey Hallo. Waarom bel je? Gewoon... Ja, nee, niet gewoon. Ik ben zwanger... Stilte... Hallo? Is dit een grap? Ik ben dit gedrag echt grondig beu: Nee, dit is niet mijn manier om op een zondagmiddag grappig te zijn. 5 minuten heen en weer met kordate antwoorden: Nee, ik heb je niets geflikt. Je weet toch dat ik mijn vorige relatie heb beëindigd omdat HIJ kinderen wou en niet ik. Morgen naar de dokter en dan vertel ik je meer. Opgehangen.
Naar de dokter. Alleen? Mijn zus even opbellen. Mag Tom mee? Tom, mijn neefje, gewoonweg om op te eten. Hij heeft een mooie tekening gemaakt deze week op school voor Tante Tathalie. Tuurlijk mag hij mee, als hij maar niet recht in de tunnel kijkt... Oké. Dat is geregeld. Wat nu? Veel opties, maar weinig goede. Fuck! Ik had meer de Flair moeten lezen, en niet enkel kopen voor de goedkope restaurantbonnen, weekendjes, massages, vibrators... Mmm, vibrator.. Heb echt wil zin om een potje te vrijen... Stop. Bij de les blijven.
Een kind opvoeden? Ik? Alleen? Tja, waarom niet. Maar toch. Ok, ik heb mijn vader die alles voor zijn dochters doet. Ik heb mijn moeder die altijd goede raad heeft. Mijn zus heeft al enige ervaring op dit gebied.... Moet toch lukken? Ohh!! Ik weet het niet!!
Bij de dokter. Ik lig klaar in de stijgbeugels met een laken over me heen. Echt niet de meest aangename positie. Bwa, positie misschien nog wel. Al zeker niet de juiste plek en het juiste gezelschap. Soit... Mooi, mooi. Is dit wat een dokter tegen zijn patiënt hoort te zeggen tijdens de echografie? U bent 5 weken ver. Dat is dan duidelijk. En u bent in verwachting van een tweeling. Dit is zo het moment dat je in de film die dramatische achtergrondmuziek hoort en dat je een close-up van me zou krijgen. Sarah, mijn zus, is in ieder geval heel opgetogen. Laten we ons vader bellen! Laten we dat in ieder geval even niet doen.
Jan bellen, zoals beloofd. En hoever sta je? 5 weken. Bon, niet te laat voor een abortus. Abortus? Jan, ik denk dat je me niet goed begrepen hebt. Je bepaalt zelf je betrokkenheid en op welk niveau. Wil je dat niet, dan beloof ik je plechtig om geen advocaat onder de arm te nemen. Ik wil geen geld, enkel wat stabiliteit en een gezonde verstandhouding. En ik vrees dat je mij er niet bij zult helpen. Oh ja, Jan, het zal een tweeling worden.
Ik mis hem nog. Ik mis de passie, de etentjes in Nederland, de ontvoering naar Parijs waar we de hele nacht gefeest hebben, de picknik aan t Scheld, de filmavondjes in de zetel waar hij door mijn haar strijkt, me zegt hoe goed ik ruik, hoe zacht mijn huid aanvoelt en hij stevig mijn borsten wel zijn. Ik mis de kussen in mijn nek, de vlinderkusjes op mijn rug en de zachte beetjes in mijn tepels... Ohh fuck!!! Hij heeft gelogen en verzwegen, gelogen en verzwegen, gelogen en verzwegen...
Afwachten... De dokter had me ook de slaagkansen gegeven om deze zwangerschap tot een goed einde te volbrengen, rekening houdend met mijn levensstijl. Anderhalve maand geleden nam ik nog antibiotica tegen die klierkoorts, en mijn weekends de afgelopen maand bestonden voornamelijk uit bier, vodka Red Bull en Cava. Ik rook 1 tot 2 pakjes sigaretten per dag. En ben op 4 weken tijd al 5 kilo kwijt. En dan nog mijn 2 vorige miskramen. Die waren niet mijn schuld. Miskraam numero uno: op mijn 18de ziek geworden in Spanje van het eten. Veel moeten overgeven en de pil dus ook... Miskraam nummer twee: verkeerd geplaatste spiraal. Slaagkans voor de tweeling: 30%. Niet te veel hopen. Beloofd, maar toch...
De telefoon. Jan. Hij wilt me steunen en zijn verantwoordelijkheden nemen, als vader. Maar hij wil wel zijn rechten, bezoekrecht, zijn naam doorgeven, een tweeling is niet niks in ... BV-land. Fuck, Jan! Ik wil je niet als vader. Ik wil geen leugenaar en bedrieger. Pech, zijn advocaat is al ingelicht en is bezig met de het contract. Mokerslag, na mokerslag en wat wil ik?
Ik heb raad nodig. Ally McBeal en die vrouwen van Sex and the City konden ook altijd op elkaar rekenen. Karen bellen. Al 12 jaar beste vrienden. Al 12 jaar heel België afgeschuimd naar de ideale man. Nu zijn we beide einde de 20 en geen ideale man. Karen wilt absoluut geen kinderen, maar werkt wel met kinderen. Ideaal! Wat zwanger? Weeral? Van een tweeling? Ja, dat is het zo kort samengevat. Alles op een rijtje gezet. Nathalie, hoe zit het met reizen? Je wilde toch alle continenten gedaan hebben en op een van de poolkappen gelopen hebben? Ik weet het niet. Een trip naar de Himalaya met de tweeling kan toch ook. Serieus, meid. Je bent echt niet bij je verstand. Mischien niet. En hoe zit het met je opleidingen? Ik weet het niet. Hoe zit het met je kersverse nieuwe appartementje dat je zo vol trots hebt ingericht als de kinderloze carrièrevrouw van de 21ste eeuw? Ik weet het niet. Waar ga je de bedden zetten? Wel, voor de bedjes heb ik plaats. Vermits het 2 kindjes zullen zijn en vermits ik niet direct een bedpartner ga vinden, want laten we eerlijk zijn mijn marktwaarde is gedaald, dan kan dat perfect naast mijn bed staan. In de badkamer is er plaats genoeg voor de verschoningstafel. Nog zotter dan ik dacht, is het enige dat Karen nog kan zeggen. Maar ik zie je zo graag...
Maar ik wil hem echt niet als vader. En na een google-uurtje weet ik dat hij een DNA-test kan afdwingen en daar kan ik niets tegen in brengen. Maar je ziet hem toch graag. Klopt! Veel te graag. Maar hij ziet me net niet graag genoeg om mij te willen. Moet ik daarom de rest van mijn leven met hem worden geconfronteerd? Nathalie, dit is puur egoïsme. Dat is waar. Maar ik wil in topvorm zijn om het moederschap aan te kunnen en met hem in mijn leven, is dat onmogelijk.
Mijn ergste nachtmerrie: een alleenstaande moeder zijn.. Niet voor mij, dacht ik... Nachtrust zal me goed doen. En 30% slaagkans is niet veel... Al 48 uur geen koffie, geen canderelletjes, dit zou blijkbaar ook niet goed zijn, en maar een half pakje sigaretten gerookt. Ik wil jullie een goede en gezonde thuis geven, mijn engeltjes. En de warmte die jullie verdienen. Het kersenpitkussentje boven halen en verwarmen. Maar niet te warm, zoals bij die grootmoeder die zo de slaapkamer in brand stak. Een rustig muziekje. Ik ga jullie alle liefde geven die ik heb. Jullie gaan naar de muziekschool, tekenschool, sportclub... maakt niet uit. Zoek jullie eigen weg. Word sterk en weerbaar, maar wees liefdevol en dankbaar. Slaap zacht...
8 uur. Opstaan. Mijn maandstonden zijn er. Geen tijd om na te denken. Of misschien wel. Een reis boeken. Naar de poolkappen of de Himalaya. Zou Jan misschien niet met me mee willen?
Hersenspinsels uit een grootstad
