Jaren geleden de droom van ieder kind in de buurt van west-vlaanderen, en ook al ben ikzelf van kilometers verder hier hebben we toch jaren doorgebracht.                     

Het plan was jaren geleden al om hier naartoe te gaan, om foto's te gaan nemen, om te proberen het gevoel van vroeger te herinneren, maar helaas sinds september 2013 is de afbraak van de speeltuin begonnen, en nu blijft enkel nog het restaurant over, wat jammer is om te zien want dit was iets wat veel te bieden had.                                  

Pijnlijk te zien dat hier niet veel meer van overschiet, dat het nu slechts gewoon een stuk grond is waar niks meer staat, waar ooit miljoenen kinderen hebben gespeelt, waar nu alleen nog gedacht kan worden aan herinneringen. 

 Ps. de eerste foto is een foto van internet van hoe het vroeger was, om het geheugen op te frissen.

With love.  

Bijlagen:
1912219_10202364671090678_7051727379146946038_n.jpg (180.8 KB)   

De bedoeling hiervan is jullie onbekende en leegstaande panden, speeltuinen, dorpjes, en nog zoveel meer te tonen op een manier die jullie niet kennen, voor sommigen zijn dit misschien gewoon foto's waar niet veel op te zien is buiten gewoon wat oude vervallen dingen, maar het is meer dan dat, op de plaats staan waar zoveel jaren geleden gewerkt, gewoond, gespeelt werd, om dat gevoel opnieuw te beleven of proberen te beleven is gewoon wat ik hier zo geweldig aan vind.

Probeer je maar voor te stellen hoeveel mijoenen kinderen ooit op deze speeltuin in Dadizele zouden gezeten hebben, hoeveel zieke mensen hier in dit ziekenhuis gelegen hebben.                                                                                                                                                                                Het is gewoon zoveel meer dan een paar foto's van verlaten gebouwen, het is het gevoel proberen zoeken die bij de foto's horen.

J.Urban.Exploration.  

08-04-2014 om 12:36 geschreven door J.Urban.Exploration