Dag vrienden en familie,
Hier in het hotel maakten we kennis met een man (van oorsprong Jamaicaan)maar reeds vele jaren woonachtig te Londen.
Zaterdagmorgen hadden we samen het ontbijt (:twee boterhammen,toaster werkt niet, met meegebrachte ZIZ kaas.
Na het ontbijt nam Lennox en zijn fieldmanager Rose ons mee naar hun project in Ndejje, een 10 km van Kampala. Hun eerste doel is daar om te zorgen dat de mensen geen 2 km moeten lopen om met een jeerycan water uit de bron te halen. Ze zijn een pijplijn aant bouwen samen met een tank van 10000 liter. Het water zal met een pomp omhoog naar de tank worden gepompt, en dan kan de bevolking ter plaatse water nemen.
Hun bedoeling is ook in de toekomst een (lagere)school te bouwen een medische post.
Wij leren van elk project, Lennox Was heel blij met de adviezen die Herman kon geven voor het leggen van de pijplijn.
Die namiddag moesten we naar de school van Rian om haar bed te gaan kiezen....... eerst is eerst. Jesus, wat was dat..... vier bedden boven elkaar, een slaapzaal wel voor een 70 kinderen. De MATRON, lees verantwoordelijke voor die slaapzaal, moest elk ding, potlood, zeep, bedlakens, noem maar op, eerst nakijken en aanduiden op een lijst.
Nadien gaf ze nog de gepaste instructies en raadgevingen. Dit alles duurde meer dan 2,5 uur, wachten en nogeens wachten, ongeloofelijk.
Onze daddy, dieons vergezelde, was intussen al int slaap gevallen.....
Hij was speciaal teruggekomen van Namutumba om verslag uit te brengen over de school. De plaatselijke mensen waren enorm blij dat er terug aan de school werd gewerkt. Men is er dadelijk terug ingevlogen........ De ramen en deuren zijn ondertussen geplaatst. Aan het glas was men nu bezig en ook de voorbereiding voor de vloer was klaar. Dus normaal gezien zou alles (bijna?) klaar moetenzijn bij ons bezoek later deze week.
s'Avonds washet een leuke bende op het terras van het Hotel. Lennox onze man uit Londen speelde op zijn gitaar en zong hierbij enkele prachtige liedjes van Elton John en Bob Marley. De stemming zat er goed in, zelfs een manager van het hotel was er komen bijzitten en klapte vrolijk in zijn handen mee.
Voordat wij vertrokken naar Uganda, bij het nakijken van de papieren, merkten we op datThadeus jarig is op 02/02. dus wij verrasten hem met het zingen van Happy birthday, We haddenwel geen taart maar een hele doos snoepjes Celebretions uit Belgie meegebracht. Nog nooit iemand zo verbaasd zien kijken.... hij wist zelf niet dat hij jarig was.
Van de gezellige gelegenheid maakten we gebruik om aan die manager te vragen of er geen werk was in het hotel voor onze Thadeus, hijhad er immers voor gestudeerd. Waarachtig de man nam Thadeus evenopzij en resultaat....... hij mag vanaf deze week op training beginnen..... 6 weken zonder loon, maar wel eten en drinken...... en een dikke kans op een job. Joepieeeeee.
Ons spontane feestje duurde tot 1 uur snachts. We moesten afscheid nemen van onze daddy want die vertrok zondag al terug naar Namutumba.
Tot later........
