Deze ochtend stond de eerste wedstrijd van de terugronde al op het programma. Thuis wonnen we met 7-3 van Sint-Joris. Dat was toen de eerste keer dat de bezoekers als ploeg samenspeelden en ze moesten nog wat aan mekaar wennen. Het was vandaag van bij het begin van de wedstrijd duidelijk dat de ploeg nu al heel wat beter op mekaar ingespeeld was dan toen. Het meeste balbezit was voor Hertsberge, maar echt grote kansen kwam daar niet uit voort. Sint-Joris verdedigde behoorlijk goed en counterde af en toe scherp. Bij één van die counters lieten we iets te makkelijk begaan, en plots stonden we 1-0 achter.

Hertsberge ging onmiddellijk op zoek naar de gelijkmaker, en die kwam er niet veel later via Ludovic, die door Ziano goed werd aangespeeld en zo alleen voor doel kwam. Lang konden we niet genieten van deze gelijkmaker, want niet veel later kreeg een speler van Sint-Joris te veel ruimte op het middenveld. Hij mocht zomaar op doel trappen, en zette zo de thuisploeg opnieuw op voorsprong: 2-1. Opnieuw drong Hertsberge snel aan en niet veel later stonden de bordjes opnieuw in evenwicht: 2-2 nadat Ziano een goeie voorzet van Broes binnentrapte. 2-2 leek ook de stand bij het einde van het eerste kwartier te gaan worden, maar niet veel later mocht Sint-Joris weer veel te makkelijk op doel trappen en scoorde zo vlak voor het einde van het eerste kwartier de 3-2.

We voetbalden helemaal niet slecht, en gaven niet veel kansen weg, maar toch stonden we na het eerste kwartier achter en kregen we 3 doelpunten binnen. Een situatie die te vergelijken is met die van vorige week, toen Beernem geen enkele kans bij mekaar voetbalde, maar wel 3 keer scoorde doordat ze te veel ruimte kregen en te makkelijk op doel mochten trappen. Er werd voor de start van het tweede kwartier gevraagd om zelf wat minder met de bal te lopen, en om op het middenveld minder ruimte weg te geven. SKD ging tijdens dat tweede kwartier snel op zoek naar een gelijkmaker, en kreeg daar heel veel kansen toe. Aanvankelijk leek het echter niet te gaan lukken, want de paal en de lat stonden in de weg. De kansen bleven echter komen, en nog voor het rustsignaal boog Ziano met twee goals de achterstand om in een voorsprong: 3-4 bij de rust.

Tijdens het derde kwartier zagen we hetzelfde spelbeeld: balbezit en kansen voor Hertsberge, af en toe een goed uitgespeelde aanval van Sint-Joris. De thuisploeg verdient trouwens een pluim omdat ze de hele wedstrijd voetbal hebben gespeeld, zonder de bal blind naar voor te trappen! Iets wat wij soms zelf wel durven doen, terwijl dat niet de bedoeling is! Uiteindelijk konden we tijdens dit derde kwartier onze voorsprong uitbreiden tot 3-6, na goals van Nicolas en, opnieuw, Ziano.

Bij het begin van het vierde kwartier verslapte de aandacht even, en ging ook het niveau van ons spel flink achteruit. De bal werd iets te vaak blind weggetrapt, terwijl er nochtans genoeg ruimte was om goed te kijken en de bal rond te spelen. Lange tijd resulteerde dit (gelukkig) niet in een tegendoelpunt, maar halverwege het laatste kwartier mocht een speler van Sint-Joris toch weer veel te makkelijk op doel trappen vanop afstand. De bal ging binnen: 4-6 met nog een goeie 8 minuten te spelen. De buit was duidelijk nog niet binnen. Sint-Joris kreeg nog wat kansen om de aansluitingstreffer te scoren, en ook wij hadden nog kansen op een extra doelpunt. Uiteindelijk scoorde Nicolas in de allerlaatste seconde z'n tweede goal van de match en zette zo de 4-7 eindcijfers op het bord.

Een leuke wedstrijd, met twee ploegen die wilden voetballen, en uiteindelijk toch een verdiende en logische overwinning voor SKDH. Op deze manier blijven we voorlopig ongeslagen in het jaar 2015. Op naar volgend weekend!