Met gemengde gevoelens sluiten we hier het seizoen 2011-2012 af. Blij dat we even weg van het veld kunnen rusten, maar spijtig omdat het nu net zo op wieltjes liep.
De periode voor Nieuwjaar hebben we mooie resultaten behaald, maar hadden we liever sterkere tegenstanders gehad. Ons gebed werd verhoord en dit voorjaar konden we voetballen in een mooie reeks. Jammer dat het weer roet in het eten heeft gestrooid en dat enkele wedstrijden niet konden worden gepeeld. Maar toch opnieuw een redelijk positieve balans.
Onze ploeg is zeker niet de makkelijkste ploeg om mee samen te werken. Elk individu eist de nodige aandacht en een individuele aanpak. Van bij de aanvang van het seizoen had ik verschillende doelstellingen met deze groep. Ik was vast beraden om het beste in deze jongens boven te halen en ze te beladen met een mooi pakket voetbalbagage. Ik streefde er ook naar om een vaste kern te creëren. We hebben soms moeilijke momenten gehad, maar evenzeer heel aangename belevenissen meegemaakt. Na een jaar hard werken kan men wel stellen dat onze jongens over een ruim pakket voetbalbagage beschikken om op het veld met eigen kennis probleemsituaties op te lossen. We hebben een hechte, vaste kern gecreëerd, zonder twijfelaars en waarvan iedereen telkens aanwezig is op de wedstrijd. Als kers op de taart hebben we een ploeg waarvan de spelers tijdens de wedstrijden voor elkaar door het vuur gaan. Wat kan men zich meer wensen?
Ook heb ik, als trainer, enorm veel geleerd uit deze samenwerking. Bij momenten was het moeilijk en veeleisend, maar dat woog niet op tegen de appreciatie vanuit de ploeg en van de ouders. Omwille daarvan heb ik dan ook geijverd om de ingeslagen weg verder te kunnen zetten. Volgend seizoen, bij de u13, zullen deze jongens ten volle tot hun recht komen. Ik hoop dat ik op dezelfde gedreven ploeg kan rekenen.
Aan de ouders kan ik enkel dankjewel zeggen. Dankjewel voor het vertrouwen, onze gesprekken, jullie steun en aanwezigheid gedurende het seizoen.
Volgend seizoen starten we in het competitievoetbal. Onmiddellijk zal voor spelers en ouders een sfeerwijziging merkbaar zijn. Ik hoop dat ik ook in de toekomst kan rekenen op jullie medewerking en aanwezigheid naast het veld. Bedankt voor dit tof seizoen. Ik had het voor geen geld willen missen !!!!
Een mooie wedstrijd tegen een tegenstander die we de week voordien al hadden ontmoet. Vorige week was het verdict iets extremer (0-6 winst voor Keiem). We wisten dus al dat we veel kans maakten om deze partij te winnen. De doelman van Aartrijke stond deze week op de linksvoor opgesteld en onze Jens J. had er duidelijk zijn werk mee. Stevige duelletjes, misschien soms iets te stevig, maar onze Jens heeft mooi van zich afgebeten. Jens J. op de rechtsachter, dit betekent dus dat Ricardo post vatte op het middenveld en met resultaat. In de eerste helft heeft hij maar liefst twee keer gescoord. Een eerste doelpunt, waarbij de doelman de bal loste en hij in een tweede tijd kon scoren, en zijn tweede was op aangeven van Louis. Met Jesse in de spits, geflankeerd door onze tweelingbroers, kon het derde doelpunt dan ook niet lang uitblijven in de tweede helft.
SV Koekelare – Sp Keiem
Eindstand: 0-1
Een tegenstander om een versnelling hoger te schakelen en dat is duidelijk te zien aan de eindstand. We hebben het er dit seizoen al dikwijls over gehad: onze jongens zijn op hun best als ze het eerste doelpunt van de wedstrijd scoren. Na 5 minuten aandringen was het dan ook zo. Jesse kon Louis bedienen net voor het doel van Koekelare en hij aarzelde natuurlijk niet om de bal binnen te leggen. De manier waarop verdient wel een speciale vermelding. Na een kleine aarzeling besloot onze Louis om toch maar de bal met zijn linker aan te nemen en mooi binnen te schuiven. Prachtig en nu hoop ik dat je voldoende zelfvertrouwen hebt opgedaan om deze ‘mindere’ voet nog meer te gebruiken. Verder in de wedstrijd hebben we nog geprobeerd, maar scoren lukte niet. Onze achterlijn diende wel bij de pinken te zijn om de aanvallen van Koekelare af te weren. Enkele mooie tussenkomsten van onze doelman beletten dan ook dat Koekelare langszij kwam. Een spannend wedstrijdje waarin de paars-witte jongens soms diep zijn moeten gaan. Na deze tweede wedstrijd op rij, kwamen de eerste kwaaltjes boven. Oei, nog twee te gaan en geen enkele wisselspeler.
KSV Diksmuide – Sp Keiem
Eindstand: 4-0
Derde wedstrijd na een korte pauze was tegen onze zusterclub KSVD. Buiten een gezamenlijke training is deze ploeg ons onbekend. Een beetje logisch, gezien dit de Nationale U11 zijn van Diksmuide. Enkele paars-witte spelers hadden averij opgelopen in de eerste wedstrijden, maar dienden toch nog deze confrontatie aan te gaan, bij gebrek aan wisselspelers. Moeilijk gaat ook, maar het was zwaar voor onze jongens. Boven op de vermoeidheid dienden onze jongens op te boksen tegen de Diksmuidse snelle balcirculaties, betere looplijnen, prima efficiëntie… kortom: Diksmuide was duidelijk een maat te hoog voor ons en veel meer dan de wedstrijd ondergaan, konden we niet doen. Onze doelman weerde zich als een duiveltje in een wijwatervat om de zondvloed van doelpogingen af te slaan. Zelf zijn we maar heel weinig aan het Diksmuidse doel geweest en waren we niet trefzeker genoeg om de bal binnen te plaatsen. Eervol verloren, een beetje moegestreden en tevreden bij het laatste fluitsignaal konden onze jongens wat gaan rusten. Sommigen hadden nochtans andere plannen tegen dit Diksmuide en waren na afloop wat teleurgesteld. Misschien een volgende keer? Indien Diksmuide onze eerste tegenstander van de dag was geweest, dan hadden we heel misschien een kans gemaakt.
Sp Keiem –KSVD Kortemark
Eindstand: 1-0
Een ploeg waar we het altijd wat moeilijk tegen hebben, maar blijkbaar zit er evolutie in. In de competitie voor Nieuwjaar hebben we onze eerste wedstrijd tegen Kortemark verloren, de tweede was een gelijkspel en nu ging het hem dus om de eer. We konden ook een van onze ex-spelers aan het werk zien bij zijn nieuwe ploeg. Misschien wilden enkele van onze spelers wel een duidelijk signaal geven en tonen aan hun ex-ploegmaat dat hij ongelijk had. Het was een stevige wedstrijd voor beide kanten. De ALLERLAATSTE wedstrijd van onze U11 op een klein veld en de allerlaatste keer 8 tegen 8. En of ze gedreven waren? Vermoeidheid en pijn doorbijtend weerstonden ze aan elke aanval van Kortemark. Konden ze dan toch in de zone van de waarheid komen, dan botsten ze op een zelfverzekerde doelman, die niet van plan was om een bal in zijn doel te dulden. Wat een wedstrijd! Net voor halftijd, waarschijnlijk de meest ongelooflijke assist van dit seizoen: een snelle spelhervatting van de keeper bereikt in één tijd de nog steeds diep gepositioneerde spits. Jesse neemt de bal aan, dribbelt voorbij de laatste man van Kortemark, gaat alleen op doel af en verschalkt de doelman. 1-0 voor paars-wit. In de tweede helft gingen onze jongens het vast en zeker zwaar krijgen, dus werd de peptalk boven gehaald. De trainer was niet van plan om zijn jongens te laten verliezen. Ons doelpunt was misschien niet een zodanig uitstekend en mooi voetbal, hoewel het niet mogelijk was geweest zonder het inzicht van de keeper en de spits. Maar de tweede helft bewezen we het tegendeel en is Kortemark volledig op eigen helft gedwongen. Onze jongens snappen nu wel welke gevolgen “hoog druk plaatsen” hebben. Een verlossend fluitsignaal bracht een euforisch einde aan deze schitterende ALLERLAATSTE wedstrijd bij de preminiemen. Wat een ploeg en wat een seizoen?
Eerst en vooral wil ik alle spelers en ouders bedanken om op dit vroege uur hun zondag op te offeren om deel te nemen aan dit tornooi. Voor de gelegenheid kregen we versterking uit de U10-ploeg van trainer Koen Sinnaeve. Dat deze jongens ook al aardig tegen een bal kunnen trappen staat boven elke discussie. Bedankt dus aan Yitze, Axl en Ruben om de rangen van de U11 te versterken.
KVV Aartrijke – Sp Keiem 0-6
Om deze wedstrijd te kunnen evalueren, moet je ook de andere wedstrijden van het tornooi hebben gezien. Een eerste indruk zou geen juist beeld weergeven van deze tegenstander. Uit de andere wedstrijden van KVV Aartrijke kun je afleiden dat deze jongens wel degelijk voetbal brengen, maar dat ze gewoon omwille van leeftijd een maat te klein waren voor onze paars-witte kerels van Keiem. Uit deze wedstrijd blijkt dan ook dat onze jongens op hun best zijn tegen een voetballende ploeg. Waarmee ik wil zeggen dat ze oplossingen hebben tegen een ploeg die ook redelijk georganiseerd speelt. Het resultaat van deze wedstrijd was voortreffelijk, maar nog belangrijker: Keiem bracht mooi combinatievoetbal en er werd zeer mooi over de flanken gespeeld. Eindstand na 25 minuten: 0-6 winstcijfers.
Sp Keiem – WS Oudenburg 0-2
Goed in gedachten houden wat vermeld staat bij de vorige wedstrijd en iedereen zal wel akkoord gaan met deze evaluatie. Een weinig voetballende tegenpartij die hard is in het duel en zelfs op deze leeftijd de trukendoos durft te openen: tijd winnen bij hoekschoppen, bal laten liggen op de uithoeken van het veld bij doeltrap. Mijn mening: een totaal verkeerde voetbalopleiding waarbij de spelers op termijn geen enkele baat bij zullen hebben. Tegen dergelijke ploegen is het dan ook moeilijk voetballen en inderdaad onze jongens kwamen er niet uit. Een own-goal gooide nog roet in het eten toen onze laatste man een misverstandje had met de keeper. Deze laatsten waren duidelijk van hun melk geslagen. Geen erg, we hebben ons geweerd en als je de uitslagen bekijkt van de competitiewedstrijden voor Nieuwjaar (4-2 en 0-7 winstcijfers), dan weet je gewoon dat we de betere ploeg zijn. De manier waarop onze spelers na de wedstrijd behandeld werden door de spelers van de tegenpartij, was een voorbeeld van hoe het niet moet.
SV Koekelare – Sp Keiem 3-5
Een spannende en veel plezantere wedstrijd werd gebracht door beide teams, die elkaar waardig zijn. Iedereen op het veld heeft zijn taak naar behoren uitgevoerd en het was bij momenten mooi om naar te kijken. Spannend tot in de laatste minuten. Deze wedstrijd kun je catalogeren onder de rubriek “voor herhaling vatbaar”. Ik ben er niet rouwig om dat we deze week nog twee keer deze ploeg zullen ontmoeten: een keer met de oefenwedstrijd met de nieuwe ploeg U13 en aanstaande zaterdag op het tornooi in Koekelare. Onze ploeg stond er weer als een blok en iedereen had opnieuw de nodige aandacht en concentratie bij de wedstrijd. Zowel voorin, achteraan als de doelman hebben mooie manoeuvres getoond en daar houden we natuurlijk van.
Al bij al een plezant tornooi waar ik weeral enkele dingen uit heb geleerd. Het was ook eens aangenaam om enkele jongens van de U10 onder ons te hebben, zoals een sterk verdedigende Axl, een overal inzetbare Yitze en Ruben, de doelman van de U10 die dolenthousiast eens als spits opgesteld stond. Bedankt aan de spelers en zeker bedankt aan de ouders en supporters om talrijk aanwezig te zijn.
We kunnen weer speken van een meer dan geslaagde editie van de Penaltycup van Sporting Keiem, dit ondanks de zeer gure weersomstandigheden. Zoals iedereen ondertussen al weet, is de opbrengst VOLLEDIG ten voordele van de jeugdploegen van Sp Keiem. Dankzij jullie bijdrage en enthousiasme zal er weer kunnen worden geïnvesteerd in degelijk materieel voor de jeugd. Wij kunnen U daar alleen maar dankbaar voor zijn.
Alle foto's kun je vinden via onderstaande link.
Hier ook de finalisten van de U11, met dank aan Stefaan V. voor de foto.
Naar jaarlijkse gewoonte richt Sp Keiem opnieuw de Familiedag in op 15 augustus. De locatie is het voetbalterrein achter de zaal "Ter Zaele" in Beerst.
Er wordt een wedstrijd georganiseerd voor de U13 in de namiddag: - aftrap om 15u45 - ploeg ter plaatse om 15u
Gelieve zo spoedig mogelijk uw aanwezigheid voor die wedstrijd te melden bij de trainer.
Uit de heenmatch wisten we dat Lichtervelde een waardige tegenstander was, daar we thuis nipt hebben kunnen winnen met 3-2. Afgelopen zaterdag waren de jongens in paars-wit echter een maat te sterk voor de thuisploeg, waarmee ik niet wil zeggen dat alles van een leien dakje verliep. De spelers van Sporting Keiem hebben de overwinning te danken aan hun inzet en vast en zeker ook aan de demonstratie van balcirculatie en combinatievoetbal. Wanneer onze jongens gemotiveerd en zonder perikelen aan de aftrap kunnen verschijnen, dan zijn ze toch wel een zeer sterk voetballende ploeg. Vooral omdat we elke wedstrijd slechts met acht spelers op het toneel verschijnen en er dus geen enkele vervanging gebeurt. Zo spelen ze volgens mij ook op hun best. In deze wedstrijd hebben ze ook gretig gebruik gemaakt van het grote veld om telkens ruimte te maken voor de teamgenoot in balbezit en er voor gezorgd dat ze zoveel als mogelijk aanspeelbaar waren. Bal achteruit leggen, 1-2 combinaties, diepe steekpassen, flankverdedigers die in de aanval trekken, centrale spelers die het spel verdelen… zijn allemaal de revue gepasseerd. Kortom, fantastisch voetbal zoals we het graag hebben. Dit gecombineerd met een op poten staande verdediging van ALLE spelers. De speler dichtst bij de bal ging het duel aan en de rest was het veld klein aan het maken. En als er dan toch nog iemand van Lichtervelde door de mazen van het net glipte, dan stond onze doelman er die vastbesloten was zijn netten proper te houden. Wat kan je als trainer aan het einde van het seizoen nog meer verwachten? Taak volbracht? Bijlange niet, volgend seizoen starten we met de fine-tuning en ik ben er zeker van dat onze jongens zich nog meer in hun sas gaan voelen op het “grote” veld.
Zoals uit het vorige kan worden afgeleid, was het een mooie wedstrijd om naar te kijken. Een eerste helft waarbij we onmiddellijk de koe bij horens hebben gevat en ons voetbalspel hebben opgelegd aan de tegenstander. Na 14 minuten kon Victor profiteren van een mooie pass van Ricardo om de 0-1 te laten optekenen. Het viel op dat Lichtervelde toch het meeste van de twee ploegen onder druk stond. Niettegenstaande heeft onze doelman zich toch een paar keer van zijn beste zijde moeten laten zien om Lichtervelde op de 0 te houden. Net als tegen Rumbeke heeft hij nogmaals geprobeerd om het duel aan te gaan tegen de zijlijn, maar deze keer kreeg hij versterking van onze linksachter en was er dus geen direct doelgevaar. Met de afwijzende vinger van de trainer zal hij nu wel hebben begrepen dat dit risico beter niet wordt genomen, tenzij heel uitzonderlijk. Met 0-1 voorsprong zijn we dan ook de rust in gegaan.
Gewisseld van speelzijde en nu dus de wind in het voordeel. Enkele spelers hadden reeds in de eerste helft een tik of een duw gekregen en kwamen terecht hun ongenoegen uiten over de scheidsrechter, die toch een beetje slechtziend was voor de fouten van de thuisploeg. In de tweede helft werd dit er niet beter op doordat Lichtervelde ongeduldig op zoek was naar een doelpunt. Zo werd Louis in de eerste minuten van de tweede helft twee keer geattaqueerd: de eerste keer door een elleboog en weinig later wilden ze hem ontdoen van zijn paars-witte truitje. Waarschijnlijk op souvenirjacht, maar weer had de scheidsrechter niets in de gaten. Toen ik, als trainer, hem daar op aansprak, was zijn antwoord geformuleerd met woorden die zeker niet thuishoren in een jeugdopleiding. Dus scheidrechter, als je op het veld staat tijdens een jeugdwedstrijd, besef dan goed dat er KINDEREN rond U staan en probeer op een fatsoenlijke manier te communiceren met de trainers. De jeugdspelers en trainers zullen U hiervoor danken. Verder in de wedstrijd dan, na ongeveer een 10-tal minuten in de tweede helft, kon Sporting Keiem voor wat meer ademruimte zorgen en de 0-2 binnen trappen. Jesse speelde Louis aan voor het doel en deze aarzelde natuurlijk niet om de bal tegen de netten te plaatsen. Ook onze hoekschop-tactiek begint zijn vruchten af te werpen. Van de weinige hoekschoppen die werden gegeven, waren er toch al een tweetal die bijna werden gescoord. Blijven oefenen, maar volgend seizoen is de goal iets groter, dus dat moet lukken. Ongeveer vijf minuten, of waren het er nu tien, voor affluiten moest en zou onze spits nog zijn wekelijks doelpuntje scoren. Louis bracht de bal mooi voor doel van op de flank en Jesse schoof hem zonder aarzelen tussen de palen en voorbij de doelman. Hoe meer we de 50 minuten naderden, hoe steviger de duelletjes werden en ruim buiten de normale speeltijd werd de wedstrijd afgefloten.
Niet enkel de spelers, maar ook de ouders en ikzelf hebben genoten van deze wedstrijd die al bij al vlekkeloos en in een voorbeeldige kameraadschap is verlopen. Iets om elke week misschien eens aan terug te denken tijdens de trainingen en vooral tijdens de wedstrijden. Sporting Keiem stond er met een ploeg en heeft er als ploeg gewonnen. Proficiat aan de spelers en ook bedankt om deze demonstratie op het veld te hebben gezet. Er komen nog mooie tijden met deze jongens.
Scoorden voor Sporting Keiem:
0-1 Victor (14’) assist Ricardo 0-2 Louis (35’) assist Jesse 0-3 Jesse (46’) assist Louis
Een bemoedigende start van een partij waarvan we al wisten dat het niet eenvoudig zou worden. In het begin van het seizoen hadden we al een oefenwedstrijd gespeeld tegen KSV Rumbeke en het was dus gekend dat ze mooie combinaties brachten met snelle balcirculaties, waardoor onze jongens het onderste uit de kan dienden te halen. Na twee minuten in de eerste helft gaven we onze tegenstander van hetzelfde laken een broek. Aaron zag de kans mooi om Louis de bal door te steken en hij had net nog de vrijstaande Jesse in het vizier. Deze laatste aarzelde geen moment om de bal netjes binnen te plaatsen: 1-0 voor Sp Keiem. Twee minuten later werden we in onze euforie wat ingetoomd toen Rumbeke de gelijkmaker kon scoren. Onze verdediging was niet machtig genoeg om een vuist ten maken tegen het snelle voetbal van Rumbeke. De overige 20 minuten van de eerste helft was het een over en weer spel van beide ploegen, maar toch diende onze doelman enkele keren goed tussen te komen. Na een afwezigheid van een paar wedstrijden tekende hij weer present en toonde hij dat hij nog niets van zijn kunnen was verleerd. Net voor half wedstrijd assisteerde Jens J. onze Louis en brachten ze Keiem terug op voorsprong. Een mooie eerste helft, maar het valt op dat onze jongens toch iets steviger gaan moeten voetballen om aan de constante druk te kunnen weerstaan.
De ondertussen gevreesde tweede helft werd aangevat en habitues, die onze ploeg volgen, weten dat de concentratie dan het zwakke punt is van onze U11. Drie minuten in de tweede helft kon Rumbeke opnieuw op gelijke hoogte komen. 2-2, nog niets verloren, maar ik had al snel de indruk dat het niet draaide zoals in de eerste helft. Onze doelman dacht op een gegeven ogenblik dat hij nog dezelfde snelheid had als op zijn snowboard, en besloot om een dribbel aan te gaan tegen de zijlijn, ongeveer op 1/3 van het veld. Geen goede beslissing bleek achteraf, want Rumbeke profiteerde gretig van het balverlies en trapte netjes de bal in het open doel. We kunnen onze doelman dit initiatief niet verwijten, want als hij moet ingrijpen tegen de zijlijn en een open doel achterlaten, betekent dit dat er op enkele posities niet werd meegewerkt zoals het hoort. Maar geen erg, want Rumbeke speelde snel, zeer snel. Slechts een minuut later en nog steeds onder de indruk van het vorige doelpunt van Rumbeke, liet onze keeper de bal opnieuw tegen de netten gaan. Duidelijk was zijn teleurstelling, maar als keepertrainer zie ik dat als een goede eigenschap: hij wil zijn netten zoveel als mogelijk proper houden. Voetbal is een continu leerproces en ik ben zeker dat hij die fout geen tweede keer zal maken. Trouwens, ik zie maar al te graag een keeper hoog meevoetballen en het zou pas erg zijn als de spelers op deze leeftijd geen fouten meer zouden mogen maken. Voorlopig dus een tussenstand van 2-4 voor Rumbeke, maar de wedstrijd had nog een kwartier te gaan. De tegenpartij was zich daar ook van bewust en alles werd vanaf nu een beetje “à l’aise” gedaan. Het bewijs dat we toch nog gretig op zoek waren naar een treffer is ons derde doelpunt, tot stand gekomen na een lange bal van achteruit tot bij Ricardo, die Jesse op zijn wenken bediende en zijn tweede doelpunt van de dag scoorde. Eindstand 3-4, na een matige tweede helft. Een totale terugblik op de wedstrijd leert me dat Rumbeke de betere ploeg was, maar dat een gelijkspel niet onverdiend was geweest. Nu nog even voor het einde van het seizoen alle motivatie samen rapen en alle perikelen in en rond te ploeg proberen te vergeten. Proficiat aan de spelers die toch de nodige inzet hebben getoond.
Scoorden voor Sp Keiem:
1-0 Jesse (assist van Aaron & Louis) 2’ 2-1 Louis (assist van Jens J.) 25’ 3-4 Jesse (assist van Ricardo) 47’
