Wat kan je meer doen dan luisteren, luisteren naar iemand wiens ouders problemen hebben doordat de moeder zwaar ziek is. Ik weet al lang dat de relatie tussen mijn vriend, laat ik hem R. noemen, en zijn ouders niet schitterend is, maar toch zijn ze nog steeds heel belangrijk voor hem. Wat kan ik meer doen dan er zijn voor hem, ook al heb ik zijn ouders nog nooit gezien. Maar toen R. onlangs vertelde dat zijn ma enorm veel vergeet de laatste tijd en soms heel prikkelbaar is, in combinatie met diabetes en nog andere aandoeningen, kon ik het niet helpen om aan dementie te denken. Tja, heb dan ook 10 jaar lang als verpleegkundige gewerkt en ervaring haal je zoveel uit. Wat kan ik meer doen dan R. mijn schouder aanbieden, toen vanavond bleek dat de situatie van kwaad naar erger gaat en hij vraagt naar mijn ervaringen vroeger. Ik kan de situatie toch niet mooier voorstellen, ik kan toch niet verzwijgen dat dit waarschijnlijk nog niet het begin is, maar dat het ergste nog moet komen. Wat kan ik meer doen wanneer ik de tranen in mijn schat zijn ogen zie, dan hem troosten en zeggen dat ik er ben voor hem? Het zal zwaar worden lieverd, heel zwaar, maar verlies nooit de liefde voor je ma, hoe erg ze ook doet. Besef dat het de ziekte is die van haar een ander mens maakt. En weet vooral dat ik er altijd voor jou zal zijn xxx
31-07-2008 om 21:29
geschreven door anoniempje 
|