Twee maanden na het galabal.

Kaat: Papa, ik zit vol.
Fons: Dan mag je de rest laten staan. Je hebt goed gegeten.
K: Nee ik bedoel iets anders. Ik ben zwanger.
F: Ah. Proficiat. Voor wanneer is ‘t?
K: Als de negen maanden om zijn eh papa.
F: Negen of wat! Zo lang. Da wordt dan afzien voor u!
K: Hoezo?
F: Ziek, platliggen, doktersonderzoeken, weer ziek. Je moet het mij allemaal niet meer vertellen Kaat. Ik heb alles al meegemaakt met ons zotte Betsy. Die heeft pas afgezien. Dat kan jij je niet voorstellen. En ik maar lachen toen.
K: Fijn.
F: Ja geweldige periode. “Betsy, doe de afwas eens”, “Betsy, ’t is tijd om te kuisen”, “Koken Betsy, nu!” En zo de hele dag. Lachen jong!
K: Ja, klinkt plezant.
F: In ieder geval, Kaat, van mij moet je geen steun verwachten. Afgesproken?
K: Dankjewel papa. Zou ik het ook aan mama vertellen?
F: Aan die zotte doos! Laat die nog maar wat stoven in het gesticht.
 

Iedereen was opvallend blij met het nieuws van Kaat. Zo blij dat ze zelfs een klein feestje organiseerde in De Trut. Ze had al haar vriendinnen uitgenodigd om nog eens keihard door te gaan. Het zou haar laatste keer worden, daarna ging ze volledig voor de zwangerschap gaan. Sammie had ondertussen een auto. Ze had haar rijbewijs gehaald tijdens de zomervakantie en instant een auto erbovenop gekregen van haar ouders. Het zag er een tof ding uit, maar er mee rijden was een ware nachtmerrie. Het was een grijs Peugeotke. Ze was er toch heel blij mee. Logisch, nu kon ze met haar vriendinnen overal naar toe karren. Zo ook deze avond. Sammie haalde Lieve, Kaat en Jenny één voor één op en zette dan koers richting Karel. Bij De Trut aangekomen werden direct vier pintjes besteld. Met de typische Karel-snelheid werd hun bestelling afgeleverd. Het was duidelijk, Kaat ging er volledig tegenaan gaan. Ze waren de enigste klanten op dat moment. Het was ook maar een doordeweekse dag. Karel had vooral op vrijdag en zaterdag veel te doen. De laatste tijd wel iets minder omdat de wekelijkse optredens afgevoerd waren. Dat besluit had Karel genomen nadat zijn tent bijna afgebroken was bij een mislukt optreden van Fink Ployd. De herstellingswerken waren trouwens ook nog maar net afgerond. Het podium was verdwenen en het meubilair, inclusief toog, was volledig vervangen. Karel had nog gedacht om zijn café om te dopen tot De Nieuwe Trut maar had daar toch van af gezien. De Trut was een gevestigde naam, een begrip. Daar mocht je niet aankomen. Dat was een monument.

Lieve en Sammie waren ondertussen overgegaan op Fristi. Kaat en Jenny niet, hélemaal niet…

(wordt vervolgd)