|
15 maart 2020
Om 8:15 zat ik opnieuw in het zadel, richting Ingelmunster. Daar lag een geocache, langs de vaart.
Zo'n 14 km van onze deur, ... dus da's haalbaar!
Richting 't Sterrebos, langs Berts eerste huisje in Rumbeke, door het industrieterrein en achter de gas-terminals om zo via het jaagpad langs de vaart verder te fietsen tot mijn eindbestemming. Er waren veel wielertoeristen, wandelaars en lopers op m'n pad. Het Corona-virus houdt zo'n sportievelingen toch niet thuis zie ik. M'n route vlotte goed. Bij de laatste brug in Ingelmunster moest ik de overkant bereiken. Deze was echter aan vernieuwing toe en stond volledig in de stijgers en afgezet. Ernaast was er voorlopig voor wandelaars en fietsers een voetgangersbrug voorzien! ...Daarover dus ... met de fiets in een velo-gleuf vooruit duwend geraakte ik behoorlijk naar omhoog. Maar nu was m'n fiets nog niet geladen!!!! Het dalen was echter véél moeilijker. Een e-bike weegt behoorlijk veel en ik had alle moeite om die tegen te houden! Wat als die dan nog volgeladen zal zijn, eenmaal we op weg zijn naar Compostela??? Iets om toch serieus over na te denken!!!
Maar 't is me gelukt. Ik bereikte veilig de overkant en dan ook vrij vlug bij mijn eindbestemming. Het vogelkooitje van de koolmees (de cache) vond ik heel gemakkelijk, maar open krijgen, ... nee, dat lukte me niet. En ik wilde geen brokken ...
Dus na wat te drinken om m'n vochtgehalte op peil te houden, fietste ik gezwind terug naar huis...
28 km staan opnieuw op m'n teller. Toch meld ik hier eventjes mijn (kleine) ongemakken: een pijnlijk gevoel (slijtage) aan mijn rechterknie, m'n poep begint me ook parten te spelen en m'n rechterarm heeft ook al betere tijden gekend. 'k Wil niet klagen, maar 't zijn toch detailtjes die in het oog moeten gehouden worden. Misschien met wat smeren en inwrijven, ... hà, moet lukken, we blijven er voor gaan!
|
