|
zondag
5 oktober 2014xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
La Laguna Triacastela 24 km
Om 7.00u., nog pikdonker, verliet ik de aubergue. En ja,
ik kon vertrekken in het droge. Er
blonken opnieuw heldere sterren. Alleen
zocht ik mn weg door dat stille bergdorpje.
Vóór O Cebreiro stond de grote steen met de nieuwe (laatste) provincie
op: Galicia. Toen ik door het dorpje O
Cebreiro wandelde kwam de zon op. Dit
dorpje is (bijna) een museum op zich, mooi, maar mn camera kon de donkerte nog
niet aan. Ik had ogen te kort om te
genieten van de pracht van moeder aarde.
Ik liep boven de wolken (in het dal).
Tot driemaal toe moesten we klimmen naar een Alto. Bij de Alto de San Roque posseerde ik naast
een grote bronzen pelgrim die zich schrap zet tegen de wind. Op de derde Alto (do Poio) ontmoetten Willy
en ik elkaar toevallig. Willy was op weg
naar de nieuwe slaapplaats en ik kwam juist uit het steile bergpad op de
top. We dronken er samen een potje
koffie in de plaatselijke bar.
Na die laatste pas ging het bergaf tot Triacastela. Onderweg stond een vrouwtje met pannenkoeken
voor de pelgrims.
Ik babbelde ook wat met twee Deense vrouwen (Ilse en
Loane) tijdens het wandelen. De natuur
bleef fascineren. Galicia is zeer
groen. Er valt dan ook, in vergelijking
met andere delen van Spanje, veel regen in Galicia. Waarschijnlijk zullen we er ook nog mee te
maken krijgen.
We stonden op een grote weide vóór een aubergue. Niets bijzonders, maar ik kon gebruik maken
van de douches en toiletten. En dat is
toch ook best meegenomen!
|
