|
vrijdag
3 oktober 2014xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Molinaseca
Cacabelos 23,5 km
De route vandaag nam een grote boog rond de stad
Ponferrada om aan de andere kant bij een prachtig kasteel uit te komen. Daar ontmoette ik Jan opnieuw,een Nederlander
uit Vaals (drielandenpunt N-D-B)
Gisteren kwam hij even bij ons aan tafel zitten toen Willy en ik de
peregrinos-menu aten. (Hij wandelt de
camino omwille van zn werk. Hij
schrijft artikels voor een plaatselijk Nederlands tijdschrift. Tijdens ons gesprek merkte je dit wel. Hij beleeft de pelgrimstocht niet zoals de
meeste anderen. Voor hem was (eerder)
zakelijk
)
Gisteren hadden Willy en ik ook nog de volkstuintjes aan
de rand van het stadje gekeurd. Mooie
groenten, maar verschrikkelijk veel onkruid
dat zou op mn zenuwen werken
De eerste helft van mn tocht verliep vooral in drukkere
agglomeraties, weinig aantrekkelijk. Dan
stapte ik vaak zingend verder om het toch nog vlot te laten verlopen. Alle
Chiro-stap-liedjes passeerden de revue! Maar ook al liep ik alleen, steeds kwam ik andere pelgrims tegen, vaak bekenden, soms ook nieuwe gezichten.
En dan dacht ik zo: hier loop ik nu, met een rugzak
waarin het hoogstnoodzakelijke zit, een wandelstok en wat geld, goed om eten,
onderdak en een bed te verkrijgen. Meer
heb je niet nodig op de camino-weg.
Drinkwater vind je langs de weg bij de kraantjes met aqua
potable. Je wast met je handen je
sokken en truitjes,
en je loopt blijgezind verder. Eenmaal thuis wen je dan weer vlug aan de
luxe en het comfort. Toch wel raar hé,
als je daar bij stil staat!
De tweede helft van het traject was weer mooier, door een
wijnstreek. Deze wijn van Del
Bierzostreek proberen ze (opnieuw) te promoten. Wie wilde, mocht een wijnbottelarij binnen en
natuurlijk ook proeven.
Dààr vergat ik toch wel mn wandelstok zeker! Gelukkig was ik nog niet te ver toen ik het
besefte.
Willy stond me reeds op te wachten in het stadje. Ik verkreeg mn stempel in een plaatselijke
aubergue en samen trokken we naar de camping, enkele kms verder in Villamartin
de la Abadia. (Dit ligt buiten de camino-route).
Voor Willy zijn
het soms wel wat lange dagen, zeker als ik voor 2 dagen in aubergues
verblijf! Maar toch heeft hij reeds
prachtige dingen ontdekt. Zo vond hij in
een boom op de camping een nest vleermuizen.
De moeite om te zien. Ook geniet
hij van de heldere sterrenhemel. (Veel
boeiender dan in het fel verlichte Vlaanderen).
Ook alle vogels in de omgeving, groot en klein, heeft hij gezien en
gehoord.
|
