Om het af te leren? Om het stapritme te onderhouden? t
Was een prachtige, zonnige dag.Ik trok
mn bergschoenen aan, zocht mn knapzak en fototoestel en trok erop uit.Niet ver, gewoon het trainingstoertje, wat ik
zo vaak vóór mn pelgrimstocht afgestapt had.De prachtige herfstkleuren bezorgden me mooie kiekjes.Met roodgloeiende wangen trok ik langs het
strowegeltje.Ja, ik was er me bewust
van dat ik dit moest onderhouden: zo nu en dan eens flink doorstappen, verder
trainen.Wie weet onderneem ik nog wel
een of ander (groter) wandelevenement.Het deed deugd.Een mens knapt er
gewoon van op!De avond trakteerde me
dan nog op een prachtige zonsondergang, een extraatje waar ik volop van genoot!
in tijden van corona ... niet geocachen, wel fotograferen
23 maart 2020
Na een online les in de voormiddag met Valerie Seys, onze lerares Creo Fotoshop Elements toch de benen strekken. (Je leest het goed, geen fysieke contacten meer, dus dan maar online toch de nodige info doorgespeeld krijgen in functie van de lesinhoud en de oefeningen. Best plezant, ... met een 15-tal op hetzelfde moment op 't scherm volgen.)
Ja, ... die Corona beheerst de hele wereld. Alle kranten, nieuwsberichten, online-berichten ... staan vol informatie om en rond de corona-besmetting, zowel interessante, plezante, hoopgevende, dramatische, ... Een van die berichtjes, hoe klein ook, was dat je best ook niet meer gaat geocachen om mogelijke besmetting tegen te gaan. Oké dan maar ...
Gewapend met m'n camera trok ik vandaag richting Rhodesgoed, een mooi natuurdomein. Zelfs bij het kleine speelparkje langs het fiets-/wandelpad in Rumbeke hingen affiches: "verboden toegang" ...
Eenmaal aangekomen aan Rhodesgoed sloot ik m'n fiets en trok te voet verder door het domein. Er hing een heerlijke stilte over het moerasachtige gebied. De helderblauwe hemel weerkaatste in de waterplas. Een waterhoen dobberde richting rietkraag. Hier en daar wat wandelaars al dan niet met hun trouwe viervoeter(s) wandelden rustig op de paden. Ik genoot, fotografeerde wat bloemen, landschap, blaadjes, bloesems... De tjif tjaf floot zalig, maar deze fotograferen, ... neen, dat lukte me niet!
Zoals vorige dagen fietste ik mijn terugweg vlotjes! Ik had de wind "van achteren"! Bijna 25 km op de teller!
Een heerlijke zonnige lente-zondag! Wel een frisse nacht, maar heldere blauwe lucht gedurende de dag.
Vroeg uit de veren en vroeg een fiets-toertje inlassen!
Meestal hou ik rekening met de windrichting! Ik start het liefst tegen wind, om op de terugweg mee te waaien met de wind in m'n rug!!!
Deze keer had ik twee caches op het oog richting "Beveren - Ardooie". De afstand onderling van elkaar was niet zo groot en ook de afstand van thuis viel behoorlijk mee. Ik reed wel dwars door Roeselare centrum. Deze was nagenoeg "LEEG"! Oké, 't was zondagmorgen vroeg, meestal wandelen en fietsen er dan minder mensen, maar deze keer was het EXTRA LEEG! Je kon op het stationsplein met je "g*t" bloot rondrijden, niemand zou het zien, want er was gewoon NIEMAND! De extra maatregelen ten gevolge van het Corona-virus deden hun werk. Ik zag geen enkele bus, geen treinverkeer, alle zaken om en rond het stationsplein waren dicht, geen terrasjes, geen winkels open... Hoe lang dit zo verder moet, weten we nog niet ... Alle festiviteiten, activiteiten, reizen, optredens, gebeurtenissen, (sport)bijeenkomsten, bezoekjes, ... zijn opgeschort. Grenzen zijn afgesloten, restaurants, hotels, B&B's, winkels zijn gesloten. Komt onze Compostela-fietstocht ook in het gedrang? Daar hebben we voorlopig het raden naar. Ook hier is het afwachten ... Ondertussen mogen we (in België) wel fietsen en wandelen - alléén! En dat doe ik dus! Na het stadsgedeelte kwam ik toch ook langs enkele mooie landelijke wegeltjes. Ik vond mijn twee caches heel gemakkelijk. Op de terugweg reed ik eens bewust tot op 't Tassche! Daar vond ik de nieuwe woning van Bert en Soetkin. Zij verhuizen in de 2de week van de Paasvakantie. Hopelijk strooit Corona ook hier geen roet in het eten en kunnen ze vlotjes hun verhuis regelen. We volgen het op. Om toch een beetje in contact te blijven met elkaar "WhatsApp-en" we af en toe en als het even kan, met beeld erbij. Zo zien we elkaar toch ... al is het via het kleine schermpje van onze smartphone. Maar beter dat, dan niets!
Deze voormiddag opnieuw een oefenritje gepland, kwestie van de benen te blijven trainen. Vandaag richting Sint Juliaan. Dààr 3 geocaches opgezocht: eentje bij een klein oorlogsmonumentje, eentje bij de Steenakkermolen en eentje bij de kerk. Moet lukken!
Het weer viel weer prima mee! Mijn sterke schaduw toont ons dat het zonnetje weer heerlijk van de partij was. In de voormiddag waren opmerkelijk minder wandelaars en fietsers. Zonder veel problemen kon ik de route afwerken en de logs invullen. 't Waren trouwens eenvoudige caches!
Zo'n oefenritjes doen deugd en geven me de courage om door te zetten ... want Compostela ligt nog ver!
Mijn ode aan de zon Ik zing een feestlied voor de bron Van licht en warmte Ik omarm je
...
Met dit stukje tekst uit een lied van Bart Herman breng ik inderdaad mijn loflied aan de zon!
Ze was er voor ons! Eindelijk, dat lentegevoel! ZALIG!
Een heerlijk tochtje langs een fantastisch fietspad: "Het Stroroutje", (de oude spoorweg Ieper-Roeselare). Een pad recht door wei- of akkerland, tussen struiken en bomen, natuurlijke begroeiing. Regelmatig kwam ik andere fietsers of wandelaars tegen. Iedereen wilde toch wel genieten van dit heerlijk weertje. Ondanks dat coronavirus, ... of misschien net daardoor! Want tussen die vele natuur-genieters ontdekte ik tal van gezinnen met kinderen. (Op dinsdagnamiddag zou dit in normale situaties niet kunnen hé!) De bloesems, de eerste bloempjes, de weiden, alles kleurt weer mooi! Hier en daar merkte je zelfs vlinders. (Tot 3 x toe fladderde een citroengeel vlindertje rond.) Mijn fietstocht liep tot het kasteelpark in Zonnebeke. Een prachtig domein, een uitgestrekt park met het museum "Passchendaele 14-18", de moeite om eens te bezoeken! Ik wist daar opnieuw een geocache te strikken! Nog wat verder gefietst tot het bos van "Den Doel".
Toch vreemd dat alle cafeetjes en restaurants gesloten zijn, zeker nu die eerste lentedag iedereen naar buiten lokt! Terug thuis stond de fietsteller op 30 km. Het was een aangenaam tochtje, ... zo'n trainingen verlopen zalig!
... !!! met de fiets over een voetgangersbrug !!! ...
15 maart 2020
Om 8:15 zat ik opnieuw in het zadel, richting Ingelmunster. Daar lag een geocache, langs de vaart.
Zo'n 14 km van onze deur, ... dus da's haalbaar!
Richting 't Sterrebos, langs Berts eerste huisje in Rumbeke, door het industrieterrein en achter de gas-terminals om zo via het jaagpad langs de vaart verder te fietsen tot mijn eindbestemming. Er waren veel wielertoeristen, wandelaars en lopers op m'n pad. Het Corona-virus houdt zo'n sportievelingen toch niet thuis zie ik. M'n route vlotte goed. Bij de laatste brug in Ingelmunster moest ik de overkant bereiken. Deze was echter aan vernieuwing toe en stond volledig in de stijgers en afgezet. Ernaast was er voorlopig voor wandelaars en fietsers een voetgangersbrug voorzien! ...Daarover dus ... met de fiets in een velo-gleuf vooruit duwend geraakte ik behoorlijk naar omhoog. Maar nu was m'n fiets nog niet geladen!!!! Het dalen was echter véél moeilijker. Een e-bike weegt behoorlijk veel en ik had alle moeite om die tegen te houden! Wat als die dan nog volgeladen zal zijn, eenmaal we op weg zijn naar Compostela??? Iets om toch serieus over na te denken!!!
Maar 't is me gelukt. Ik bereikte veilig de overkant en dan ook vrij vlug bij mijn eindbestemming. Het vogelkooitje van de koolmees (de cache) vond ik heel gemakkelijk, maar open krijgen, ... nee, dat lukte me niet. En ik wilde geen brokken ...
Dus na wat te drinken om m'n vochtgehalte op peil te houden, fietste ik gezwind terug naar huis...
28 km staan opnieuw op m'n teller. Toch meld ik hier eventjes mijn (kleine) ongemakken: een pijnlijk gevoel (slijtage) aan mijn rechterknie, m'n poep begint me ook parten te spelen en m'n rechterarm heeft ook al betere tijden gekend. 'k Wil niet klagen, maar 't zijn toch detailtjes die in het oog moeten gehouden worden. Misschien met wat smeren en inwrijven, ... hà, moet lukken, we blijven er voor gaan!
... eventjes alles op een rijtje ... samen brainstormen ...
Nu we er voor 100% voor gaan, moeten we de koppen toch even samen steken en wat brainstormen: wat, hoe, wanneer, waar, ...
We spraken af bij Annemie, rond 14:00.
Ik fietste ernaartoe. Maar wat een sterke wind! Zuid-Wester wind 6 Beaufort met af en toe rukwinden van 60 tot 70 km per uur! En ik heb het gevoeld! Wees daar maar zeker van! Meestal pal op kop, af en toe van de zijkant ... en ook dan was het van ... "hou-je-stuur-maar-goed-vast".
Na een uurtje werd ik warmpjes ontvangen door Annemie en dat maakt veel goed. We zochten op internet de website van het Vlaamse Compostelagenootschap op. Daar konden we reeds veel info opsnorren. Bovendien is er op 21 maart een infodag in Brugge van dit genootschap van en voor pelgrims naar Compostela. (Dit stond reeds in onze agenda aangestipt.) We noteerden alle opkomende vragen, er borrelde heel op ...
Bij een potje koffie en wat wafeltjes verliep de namiddag op een aangename manier. Het voelde goed aan, er was een positieve klik! De praktische afspraken voor 21 maart werd genoteerd. We zouden met de fiets deze afstand overbruggen. Dit wordt voor mij een serieuze volgende training: heen en terug naar Brugge!
De terugweg verliep veel vlotter! Annemie besliste nog even met me mee te fietsen. De strakke wind hielp ons! We kregen een degelijk duwtje in de rug! Eenmaal bij ons thuis, nam Willy van ons twee nog een fotootje. Wat napraten met een potje koffie en koekjes (- dat blijkt ons toch wel goed te bevallen hé -) en rond 18:00 trok Annemie huiswaarts. Op naar onze volgende ontmoeting!
