De moeder van Olga belde me vandaag. Olga heeft een hersentumor en ligt in het ziekenhuis! :'(
Het is hopeloos. De tumor is al zo ver vertakt dat deze het einde betekend van Olga.
Ik blijf haar opzoek tot het einde!
Ik koop haar Turks fruit. Olga denkt dat haar tanden los zitten en durft daardoor alleen maar Turks fruit te eten. Een rode pruik, om haar kale schedel te bedekken. Hier was ze heel blij mee.
Olga stierf niet veel later.
Ik vroeg de dokter of ze samen met haar pruik zou gecremeerd kunnen worden. Ze zou het zelf ook zo gewilt hebben.
"Mijn tanden zitten los, ik durf niets anders meer te eten dan dat zoete Turkse fruit" (p.170)
Op een van de eerste voorjaarsdagen toen ik s middags kwam was ze dood. Ze was de avond ervoor gestorven. (blz. 189)
Ik probeerde het nog één keer! Ik ging naar huis huis van Olga om met haar te praten. Ik mocht binnen, wat met sterk verwonderde. Maar het gesprek werd terug onderbroken door haar rotmoeder. Ik moest het huis verlaten, maar het was intussen alweer zo laat geworden dat ik er mocht blijven slapen op de sofa. Ik werd s'ochtends wakker en sloop naar Olga's kamer. Ze lag er zo vredig en sexy. Ik maakte haar wakker en had seks met haar. Toen Olga's moeder dit hoorde gooide ze me meteen buiten.
Ik kwam Olga de week nadien tegen in de winkel, ze zag er zeer slecht uit. Ze vertelde dat ze opnieuw getrouwd was. Al voor de 2de keer na mij...
Ik trok terug naar huis. Ik heb een zieke meeuw binnengenomen, maar deze was ondertussen alweer genezen en vertrok terug.
Met andere woorden... Ik ben terug alleen...
En met mijn smoel strak van het huilen heb ik hem in een doos naar de Dijk aan de Amstel gereden. Daar, op die opgespoten zandvlakte, met in de verte boven de plassen water de meeuwen, deed ik de doos open. Hij vloog meteen omhoog de ruimte in. En zoals het hoort bij het afscheid van een vogel cirkelde hij een paar keer boven mijn hoofd. Toen was hij ineens opgenomen in een hele vlucht schreeuwende en krijsende soortgenoten. Ik had willen roepen, schreeuwen, maar ik kon geen geluid uitbrengen. Het was of iemand van achteren zijn handen om mijn nek had gedaan en met zijn vingers uit alle kracht mijn strot dichtkneep. (blz. 161)
Ik kan het echt niet langer verdragen :( Ik word gek van eenzaamheid! En ik moet seks! Het kan me niet schelen met wie of waar, maar ik moet seks!
Maar langs de andere kant zie ik Olga wel doodgraag! Ik moet haar zien terug te winnen! Dat is mijn enige mogelijkheid! Maar ondertussen wil ik seks! Met iemand anders dan maar!
' Hij naaide de ene meid na de andere. (p.13)
Ik heb zelfs uit pure "eenzaamheid" 2 lekkere studentes in huis genomen, maar die waren er snel weer uit, want zij wouden niet langer... Uihmm ik bedoel, zij hadden lastige parkieten die me op de zenuwen werkten en me stoorden tijdens men werk.
Als ik s'avonds in mijn bed lig blijf ik toch nog steeds staren naar die prachtige naaktfoto's van Olga. Ik heb die genomen om mijn beeldhouwwerken te kunnen perfectioneren. Het wordt prachtig!
Het is haar gelukt! Het is dat kreng van een moeder gelukt! Olga heeft me verlaten! Ik ben nu toch niet zo een vreselijk mens? Ik zie er toch niet slecht uit ook ?
En ik deed mijn beste kleren aan en keek aandachtig naar mezelf in de spiegel. Ik vond dat ik met mijn magere gezicht en wilde krullen, mijn strakke zwarte broek en zwart leren jasje er onsterfelijk mooi uitzag. (blz. 14)
Olga was alles voor mij! Wat moet ik nu beginnen zonder haar? Zonder haar val ik in een zwart gat, een gat zonder einde! Mijn liefde voor haar is oneindig! Ik zal altijd van haar blijven houden! Hoe kan ze me dit nu aandoen? :'(
Ik pakte het papier uit haar handen, leende haar vulpen en schreef erop: WAT JE OOK GEDAAN HEB, WAT JE DOET OF ZULT DOEN, WAAR JE OOK HEEN GAAT, IK BLIJF ALTIJD VAN JE HOUDEN! En daaronder mijn handtekening. (blz. 143)
En seks! Wat nu gedaan! Ze is weg, dus ik ga geen seks meer kunnen hebben! Ik moet seks! Dringend! Seks seks seks seks! Hmmmm! Maar! Ik ben niet seks-verslaaft hoor!
Dat ik veelte vaak met haar naar bed ging. Dat het al begon als ze s ochtends koffie stond te zetten in de keuken. Dan had ze gedacht, daar komt het weer. Ze had uitgerekend, soms zeven keer op een dag. Dat was niet normaal meer. Ik had gewoon satyriasis. Toen ze vroeg of ik dat nog zo had zei ik dat als zij bij me gebleven was wel. (blz. 167-168)
Mijn vrouw! Mijn vrouw! Ze is mijn vrouw! Olga! De prachtige dame met glanzende rode haren, diepe bruine ogen en een schitterende glimlach!
Haar mollige wangen met sproeten. Dat prachtige rooie haar, waarvan ik al gevraagd had of het echt was, en toen ze ja had gezegd, had ik maar zoiets gezegd van dat dat nou Venetiaans blond was. ( ) Prachtige ogen. De mooiste die ik ooit van mijn leven gezien had. Bruin waren ze. Net goud. (blz. 33)
Het is wel een ijdeltuit, zij moet steeds de mooiste zijn, steeds de liefste, aantrekkelijkste...
Weet je wat ze overlaatst heeft gedaan? Ze vindt dat ze te grote voeten heeft, dus dan is haar oplossing kleinere schoenen kopen... Zodat ze zouden verkleinen.. Allé heb je dat nu al geweten?
Ze zaagt steeds maar weer over haar minderwaardigheidcomplex, maar eigenlijk is ze echt nog steeds een prachtige meid! Iedereen wordt nu eenmaal een jaartje ouder, dat is een feit.
Enkel haar angsten... Dat is voor mij wel een struikelblok. Het zijn de dingen in haar jeugd die haar voor het leven hebben getekend. Met haar afgrijselijke moeder! Ze moet me al niet van in het begin, dat kreng! Ze wil mij en Olga alleen maar uit elkaar trekken!
Mijn Olga wilt zelfs geen kinderen, ze is bang om ziek te worden. Het is een angst dat ze heeft opgelopen in haar jeugd. Bij de geboorte van Olga dronk zij van de borst van haar moeder. Even later werd de moeder van Olga dan ziek. Ze had borstkanker gekregen.
Dan kon je praten wat je wilde en zeggen dat die angst om een kind te krijgen kwam omdat die stomme trut van een moeder van haar tegen haar gezegd had, toen ze als kind die plek gezien had waar die verkankerde borst had gezeten, dat zij die eraf gegeten had als kind. (blz. 78)
Jaja, het begin van alles. Ik moest nog heel ver stappen, dus besloot te liften. Een mooie groene auto stopte voor mijn voeten. Het was een vrouw, Olga. Ze vroeg waar ik heen moest. Het was toevallig dezelfde richting als demijne. Ik mocht mee. Het werd meteen duidelijk dat er een spanning hing tussen ons. Een spanning met veel elektriciteit tussen. De autorit eindige dan ook met een hevige vrijpartij! Ik werd plots zo geil als wat!
Maar mooie liedjes duren meestal niet lang. Het einde van het liftverhaal eindige in mineur. We kregen een ongeval en belande allebei in het ziekenhuis.
Toen ik het ziekenhuis mocht verlaten was Olga al weg. Ik probeerde haar op alle mogelijke manieren te bereiken, maar niets werkte. Ze mocht van haar moeder niet eens aan de telefoon komen. Pas 2 maanden later, toen we elkaar plots terug tegen het lijf liepen werd het menes. We gaven ons volledig over aan de liefde!
