Weer langs mooie dorpen of steden heb ik gefietst, mooie baaien.
Ik heb weinig te vertellen vind ik nu, ik word er stil van.
Een blij weerzien met Greta, dank je wel Greta.
Morgen ga ik op ziekenbezoek bij Nina, de dame die Noorwegen helemaal doorkruist heeft, meerdere malen zelfs. Nina heeft een ongeval gehad en heeft een breuk opgelopen. Dus morgen met de bus naar Arendal.
Ik heb het weer gedaan, een ritje van 90 km langs mooie bossen, uitgestrekte landschappen, baaien, meren, te veel om op te noemen. En ja, soms eens met een hoge snelheid. Kwestie van me even te laten gaan hé.
Deze morgen vertelde Christian me langs waar ik best zou fietsen. En inderdaad, het was de moeite.
In Horten aangekomen nam ik de tijd om wat rond te fietsen, er was zelfs een marktje en animatie voor de kinderen. Twas er heel gezellig.
Horten heeft een overzet naar Moss. Dit was oorspronkelijk mijn bedoeling geweest om in Moss de overzet te nemen naar Horten maar dan moest ik over Oslo fietsen.
Van Horten naar Tømsberg langst de kust. Route nr 1 voor fietsers. Een stevig windje van er zee deed mijn trapfrequentie de hoogte in. 110 omwentelingen was aan te raden.
Tømsberg, daar heb ik tot boven aan het kasteel geweest, wat er nog van overblijft tenminste. Wel de moeite om tot boven te gaan. Ik denk dat er een festival door ging, ze waren voorbereidingen aan het nemen.
Van Tømsberg ging het in één lijn naar Sandefjord, veel was er niet te zien. Ik bedoel van dorpjes hé, qua natuur kon het me wel bekoren.
Morgen, mijn laatste fietsdag in Noorwegen denk ik. Laat ons hopen dat alles goed gaat.
Na enkele km kwam ik aan in Drammen. Een moderne stad dat in nog geen 10 jaar uitgebreid is. En ze zijn nog bezig met nieuwe wegen aan te leggen. De houten huizen moeten plaats ruimen voor moderne gebouwen met veel glas.
In Drammen, aan het station kwam een fietser naar me, met veel ervaring. Samen wisselde we onze plannen uit. Zijn naam was ook Peter, toevallig he. Hij ging naar Kongsberg voor 4 dagen. Daar in Kongsberg gaat een jazz festival door , 4 dagen lang.
Verder ging het weer door de mooie natuur van Noorwegen. Ook met zijn klimmetjes, kuitenbijtertjes zoals ze zeggen. En morgen? We zullen wel zien. Happy Peter.
Een bewolkte start met dreigende luchten. Na zo'n 20 km besloot ik te stoppen voor een toilet stop. Een geluk dat ik dat gedaan had. Enkele km verder had het reeds flink geregend, de weg had een wasbeurt gekregen. Dus, niet te snel rijden en op tijd pauzes houden. Het heeft geholpen want even later brande de zo'n zich een weg door de wolken.
In Krøderen stond een hele oude locomotief, en ja, een piep klein museumtje, gratis. Altijd een goede reden om de wolken verder te laten drijven hé.
In Sysle, ging ik over een brug van 1909, de doorgang was uit dikke blokken rots, en dit aan beide kanten.
De weg draaide en keerde, glooiend door de natuur. Op mijn rechter kant stonden aarbeien waar ze met ongeveer 50 mensen zaten te plukken.
Zo zijn we dan aangekomen op een mooie dag in Hokksund.
Één ding vandaag. Rond de middag stopte ik aan een camping voor Nesbyen om er te eten en naar het toilet te gaan.
De nieuwe uitbaters hebben in Mei die camping overgenomen en hopen op een groeiend leven. Ze hebben reeds veel meegemaakt. Haar mama was maar 62, haar vader heeft nu darmkanker en is zo goed als genezen verklaard. Nog in haar familie heerst er kanker, dus onze gesprekken gingen zeer diep. Dank je.
De trein vanuit Myrdal naar Geilo genomen. En inderdaad er lag nog veel sneeuw in Finse se.
Het grote verschil is nu, de natuur, totaal anders. Weg met de sneeuw. Analisten Geilo loop de weg 7 richting Oslo, maar ik fietste meestal langs de rivier richting Gol toe. Net voor Gol ben ik op een camping beland.
Van 900 naar 1100, naar 40 en terug naar 900 meter.
Gefietst tot Hallingskeld, iets meer dan 1100 meter hoogte. Een hele mooie rit maar op het einde kreeg ik veel wind en zelfs regen. Maar de prachtige natuur krijg ik nooit meer uit mijn hoofd, hier moet ik zeker nog eens terug komen.
Daarna terug afdalen naar Flåm. Tot op 40 meter boven de zeespiegel. Ik merkte meteen dat de baan van Myrdal naar Flåm een piste was met 90% asfalt tegenover de rallervegen.
Er stopt in Myrdal een trein die van van Flåm komt en terug gaat. Er worden meer dan 1 400 000 mensen vervoerd. Sommige wagen zich met de fiets naar Flåm toe. Ik moet zeggen dat de eerste meters slalom stijl naar beneden gaan op een nogal ongelijke grintweg.
Wist je dat Myrdal het 3 e grootste station is van Noorwegen als het op reizigers aankomt na Oslo en Bergen.
Van Flåm heb ik dan mijn neus terug richting Myrdal gezet. Geen sinecure.
Vanavond tortilla met vlrrs en vele groentjes mmmmmm.
Ik heb het weer gedaan, een ritje van 90 km langs mooie bossen, uitgestrekte landschappen, baaien, meren, te veel om op te noemen. En ja, soms eens met een hoge snelheid. Kwestie van me even te laten gaan hé.
Vandaag fiets ik richting Holmestrand.
Een bewolkte start met dreigende luchten. Na zo'n 20 km besloot ik te stoppen voor een toilet stop. Een geluk dat ik dat gedaan had. Enkele km verder had het reeds flink geregend, de weg had een wasbeurt gekregen. Dus, niet te snel rijden en op tijd pauzes houden. Het heeft geholpen want even later brande de zo'n zich een weg door de wolken.
