In het begin van het seizoen hebben wij bij TTC Knal enkele doelstelling naar voor geschoven. Een van die doestellingen was het behoud van het jonge team in Super. Bij het verschijnen van de kalender was het mogelijk om een planning op te maken en een paar wedstrijden met een marker aan te geven. De wedstrijd van Gisteren 22 oktober was er zo eentje. We kregen bezoek van ISO DM Etoile Basse Sambre.
Bij onze interne voorbeschouwingen was deze wedstrijd, mede gezien het thuisvoordeel, haalbaar bevonden.

De prestaties van Cedric Nuytinck en Lucovic Bierny in de voorbije wedstrijden en vooral vorig weekend tijdens het nationaal jeugdcriterium, hadden enkel ons gevoel van haalbaarheid verhoogd. Cedric versloeg op het nationaal jeugdcriterium jan en alleman en dat Ludovic daar niet in slaagde had enkel te maken met Cedric, die ook voor Ludovic een brug te ver bleek. De toon was gezet. Als ze op deze wolk verder konden blijven spelen dan was de winst zeker binnen. Bradley Evans, onze jonge Brit, zat een beetje in een sukkelstraatje en slaagde er maar niet in om een wedstrijd te winnen. Het dreigde een vloek te worden… Voor hem was het nu dus rustig aan de wedstrijd beginnen.
Dinsdagavond, nog even puzzelen aan de opstelling en aantreden. Bradley (As19) op 1, Lucovic (B0) op 2 en Cedric (A19) op 3 tegen Etoile Basse Sambre met Gregory Obert (A8) op 1, Julien Dehaes (B2) op 2 en Maxime Barthelemy (B0) op 3.

Bradley moest de spits afbijten tegen Dehaes en bleek plots uit de doden op te staan, na een spetterende start, wat gemor en gesukkel in de tweede, haalde Bradley zijn eerste overwinning in Super binnen. Lets hope the spell is broken. TTC Knal leidt met 1-0.

Wedstrijd nummer twee werd, ongeacht het verschil in klassering B0 tegen A8, met Ludovic en Gregory Obert een titanenstrijd. Ludo speelde op een wolk, maar dan wel een donderwolk. Hij voerde keer voor keer de druk op Gregory Obert op, die alle moeite moest doen op aan te klampen. Een wedstrijd om in te kaderen, ware het niet dat Ludo spijtig genoeg na vijf spannende set het onderspit moest delven. Een schrale troost voor Ludo, Knal en de supporters was het feit dat Obert de wedstrijd won door ruim een tiental geluksballen, die net de kant van tafel raakten, via de netrand gekke capriolen uitvoerden en Ludo uiteindelijk vloerden. Totaal onterecht, ook voor de neutrale supporter, kwam EBS op gelijke hoogte met Knal (1-1).

Als derde wedstrijd stonden Cedric en Maxime Barthelemy aan tafel. Een supersterke Cedric kon met overwicht de stand op 2-1 brengen.
Het dubbel dan maar, vaak is deze match een keerpunt in de wedstrijd. Bij ploegen die aan mekaar gewaagd zijn is het nogal eens het dubbelspel dat de beslissing bepaald. Met behoorlijk wat vertrouwen konden we Cedric en Ludo naar de tafel sturen. Al geruime tijd zijn zij samen een sterk duo, dat niet alleen op Belgisch vlak maar ook Europees enkele mooie overwinningen op hun palmares hebben. Tegen Gregory Obert en Maxime Bartelemy was het dan ook geen zwaar probleem. ht Knal-duo kweet zich op voortreffelijke manier van zijn taak. We konden een rustpauze nemen bij 3-1 voor TTC Knal.

Met nog drie wedstrijden te gaan, hadden we voldoende aan een overwinning om de twee punten in Deinze te houden.

Bradley, hoewel goed op dreef, bleek toch wel wat te licht voor een geprikkelde Gregrory Obert en ging bijgevolg de boot in met drie sets.

Vervolgens kon Cedric de winst binnenhalen tegen Julien Dehaes, ondanks heftig tegenspartelen niet kon voorkomen dat de twee punten uit handen van EBS vielen. Ook een droge driesetter in het voordeel van Cedric.

Ludo kon nog zorgen voor de kers op de taart. En dat deed hij dan ook met verve. Hij liet weinig over aan de verbeelding van Barthelemy, en haalde met hoge drukspel de 5-2 naar Deinze.

Vier op acht, we hadden het niet beter kunnen plannen…

Het verdere nieuws uit TTC Knal, heeft ook zijn donkere kantjes, want we worden gekweld door heel wat blessureleed. Vooral de mannen van tweede nationale, onze B-ploeg, lijkt eerden op een ziekenzaal dan een tafeltenniszaal. Jean-Francois Denys is al maanden uit met een schouderblessure en zal dat nog voor een hele tijd blijven,  Peter Duyck heeft ook iets aan de hand, of beter zijn pols waardoor hij moet rusten, daarnaast is voor Rudy Doublet de revalidatie nog niet afgelopen en hier en daar loopt er eentje nog te kraken en te piepen, trekt het hier en daar wat tegen. Ondertussen zijn ook de tenen gekruist want met de vingers alleen bleek afhouden van blessure onheid het niet te lukken. Misschien moeten we rood-zwarte kaarsen brand…

Geert Basyn