Tot slot moet ik van mijn baasjes nog een laatste blogje toevoegen speciaal voor de mensen die mij en mijn baasjes heel goed hebben geholpen. Wally en Dominique, de baasjes van mijn mama, hadden me dan ook al heel veel geleerd. Dankzij hen loop ik al zo vlot aan het lijntje, ga ik zitten voor ik een snoepje krijg, kom ik als de baasjes mijn naam roepen, doe ik mijn plasjes en hoopjes netjes buiten, ga ik altijd lekker vanzelf in mijn benchke slapen,... Kortom, dankzij hen kan ik alles wat ik nu al kan. Mijn baasjes zijn hen dan ook ontzettend maar dan ook ontzettend dankbaar. Zij hebben waarschijnlijk behoorlijk wat slapeloze of korte nachten gehad om mij dit allemaal te leren en daardoor hebben mijn baasjes het nu zo gemakkelijk! Het zijn en blijven ook mijn grote Hechtelse vrienden! En ik hoop natuurlijk dat ik nog eens bij hen mag gaan spelen en dat zij ook eens naar mij komen. Dus, grote vrienden, bij deze zijn jullie uitgenodigd!!!!
Dikke dikke dikke knuffels, lekken, pootjes, knuffels, lekken, pootjes, ... van mij!!!! (en de baasjes)
Ik wil jullie ook nog vertellen hoe mijn aankomst thuis verlopen is. Nadat ik lekker had geslapen in de auto, heb ik eerst nog over het gras gelopen en een plasje gedaan en dan mocht ik
met de baasjes naar binnen. Daar heb ik eerst een toertje gemaakt door
de keuken en de living. Even mijn omgeving verkennen. Ik herkende meteen
mijn knuffel 'Wubba' en mijn groene balletje. Die hadden de baasjes al
eens meegebracht toen ze op bezoek waren. Ik ben meteen beginnen spelen,
maar al snel was ik doodmoe van de uiterst vermoeiende dag en kroop ik
uit eigen beweging mijn nieuwe bench in bij mijn T-shirt. En mijn
knuffel mocht natuurlijk ook mee.
Mijn baasjes hebben de eerste nacht bijna geen oog dichtgedaan. Maar dat
lag niet aan mij hoor! Ik heb vijf minuutjes mijn wolvenstem laten
horen toen ik ging slapen, maar daarna heb ik zoals 'doornroosje'
geslapen tot half 7. Zelf toen één van mijn baasjes om kwart over 5 op
moest om te gaan werken, keek ik even op, maar knorde dan rustig door. Ook op mijn eerste dagje heb ik eigenlijk zeer veel geslapen in mijn bench. Wisten jullie dat ik al kan apporteren, dat vind ik zelfs superfijn. Ik ga al fijn zitten voor ik een snoepje krijg en als mijn baasjes mijn halsbandje aandoen. Ik heb ook al een heel klein beetje gewandeld, aan mijn bullenpeesje geknabbeld, de tuin verkend, tv gekeken (kijk maar naar de foto waar ik onder het salontafeltje lig), ... Ik speel ook veel met mijn baasjes en voor een snoepje doe ik werkelijk alles! Ik heb het hier goed naar mijn zin. En laat je niet misleiden door de foto's, ik ben niet gevaarlijk maar superlief!
Op dinsdag 10 juli 2012 was het voor mij de grote dag! Ik mocht naar huis samen met mijn baasjes. Ze waren lang op bezoek bij mijn mama en haar baasjes en aan het einde van het bezoekje mocht ik met hen mee naar huis. Volgens mij waren mijn baasjes nog een stuk zenuwachtiger dan ikzelf. Ik heb eerst nog eens goed met mijn mama en zus geravot en geposeerd voor de foto's. Het was nog een heerlijke namiddag. Mama, zus en ik hebben nog goed achter mekaar aan gerend en gespeeld en aan het eind van de middag was ik dan ook doodmoe. Ik ben in de auto dan ook vrijwel meteen in slaap gevallen en heb de hele weg lekker rustig gelegen. Als dat niet flink is!
Ik ben inmiddels zeven weken oud en gisteren zijn mijn baasjes voor de laatste keer op bezoek geweest. Wat wordt het allemaal spannend (vooral voor de baasjes ). Mijn baasjes hadden gisteren weer een speeltje bij dat ze voor mij hebben gekocht. Wat vond ik dat groene balletje toch geweldig en naar het schijnt kunnen daar soms ook nog snoepjes uitvallen. We zijn gisteren ook een heel lekker ijsje gaan eten (allé de baasjes dan toch), maar zus en ik mochten mee een terrasje gaan doen. Ik mocht zelfs bij mijn toekomstige baasjes in de auto. Wat was dat vreemd, zo voor de eerste keer zonder mama en zus in een vreemde auto. Maar ik ben heel dapper en flink geweest. Ik heb heel even gepiept omdat ik het allemaal wat eng vond, maar de rest van de rit heb ik lekker rustig gelegen. En ook op het terras zelf was ik heel flink. Ik heb heel netjes aan de leiband gelopen. Ik heb me lekker laten aaien door een aantal kindjes, ik heb de kippen eens grondig bestudeerd (wat een rare beesten) en ik bleef lekker rustig liggen toen er een musje een paar meter voor me landde. Zus en ik hebben wel wat achter mieren gevangen, de kleine rare zwarte kriebelbeestjes. We hebben met andere woorden weer vanalles ontdekt in de grote wereld. Volgende week wordt het DE grote dag. Mijn baasjes kijken er enorm naar uit, maar wat zal het ook raar zijn om mijn Hechtelse grote vrienden en familie achter te laten. Gelukkig zullen ze mij nog zeker twee keer per week zien in de hondenschool, dus we zullen mekaar niet veel moeten missen. En mijn baasjes hebben ook beloofd dat ze altijd op bezoek mogen komen! Dat moeten ze zeker doen!!!! Geniet nog van de foto's en tot volgende week!
week 6: ik ben straks definitief Tsuyoki van het Kerselereke
Woef iedereen
Vandaag waren mijn baasjes weer eens bij me op bezoek en nu waren ze hun fototoestel niet vergeten . Deze avond werd ik ook ingeënt en officieel gechipt en dus heet ik vanaf nu officieel Tsuyoki van het kerselereke. Tsuyoki is Japans en betekent 'dapper, sterk, vol zelfvertrouwen, stoutmoedig,...' en geloof me: dat is een omschrijving die echt wel bij me past. Ik ben een echte durfal en ben zeker niet te verlegen om mijn mening te laten blijken. Op de eerste foto hieronder zie je me duidelijk in beeld. Ik ben een rood-sesam shiba inu. Ik draag een zwart bandje en heb een donkerder snoetje. Het knappe meisje met het rode halsbandje is mijn zusje, of beter gezegd zus, Yuujin van het kerselereke. Verder was het vandaag een verschrikkelijk warme dag, maar dat kon de pret echt niet bederven. Ik heb fijn gespeeld met mijn toekomstige baasjes en mijn mama en zus. Bovendien heb ik vandaag ook voor de eerste keer mogen kennismaken met een zwembadje (een beetje een geïmproviseerd puppybadje). Hierin konden zus en ik lekker pootjebaden, rondspetteren, de pootjes verfrissen, mekaar lekker nat maken,... Het was heerlijk. We hebben genoten van het dagje prachtig weer, maar we waren toch ook blij dat we samen lekker fris onder de kast in slaap konden dommelen. Een lieve schattige afsluiter van een geweldige namiddag.
Inmiddels zijn mijn zusje en ik al vijf weken oud. We huppelen vrolijk rond in de tuin, testen onze nieuwe tandjes uit ( en proberen af en toe wat gras en bloemetjes te verorberen), snuffelen er lustig op los en hebben volgens sommigen meer energie dan bepaalde voetbalploegen op het EK (we zullen geen namen noemen). Vorige week (toen we nog net geen vier weken waren) zijn mijn baasjes nog eens op bezoek geweest en hebben ze nog enkele leuke foto's gemaakt van onze avonturen buiten. We genieten echt van het spelen en willen soms niet meer terug mee naar binnen. Ja, onze baasjes gaan zeker nog plezier aan ons beleven. Het voordeel is natuurlijk wel dat we onze behoefte al netjes buiten doen. En ook al ravotten we nu wat meer, ik heb nog steeds de allerliefste zus van de wereld. Samen eten, slapen en spelen is fantastisch! Kijk maar naar de foto's.
Omdat we zo fotogeniek waren heeft baasje zelfs twee blogjes nodig om foto's van ons tweede weekje in te zetten. Hieronder vind je mijn avonturen uit week 2 (in het andere blogje) en de rest van de foto's.
Mijn zusje en ik zijn inmiddels 2,5 weken oud. We zijn nog steeds knappe toetjes, ook al zijn we al fel veranderd. We kunnen bijvoorbeeld de wereld rondom ons eindelijk zien en horen en dat maakt de verkenning natuurlijk gemakkelijker. We kunnen ons al heel goed voortbewegen en dat levert natuurlijk knappe plaatjes op. Mijn toekomstige baasjes zijn gisteren weer eens op bezoek geweest, maar omdat we zaterdag zo genoten hadden van het laatste dagje mooi weer, waren we gisteren echt uitgeput. We hadden echt zin in een superluie zondagnamiddag. We hebben dan ook voornamelijk gesnurkt op de schootjes van mijn toekomstige baasjes. Daar was het lekker warm. Ze moesten zelfs heel erg moeite doen om ook maar enige vorm van beweging in ons te krijgen en om onze oogjes heel even open te krijgen voor een foto. En toen mama's baasjes mij van het warme schootje wilde nemen, liet ik zelfs een grommetje horen omdat het mij niet beviel. Het voordeel was natuurlijk wel dat we ons volledig lieten doen. We waren veel te moe om te protesteren tegen al het geknuffel en gefotografeer. Maar we zullen de schade ongetwijfeld achteraf nog wel eens inhalen. Hieronder zie je een aantal van die leuke foto's die mijn baasjes hebben gemaakt. Geniet ervan!
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
