:cry: ik voel me megaslecht na woorden met mijn vriend...en hierbij moet ik ook mijn eerder geplaatst berichtje herzien want wat ik dacht goed deed om zelf op de kindjes te letten word me blijkbaar stilletjes verweten. Avondwerk avondschool alles ok en wil ik ook maar 't moet toch ook met mijn goesting zijn en haalbaar qua uren en bereikbaarheid om dan nog maar te zwijgen over mijn rug? Ben ik dan zo onredelijk en slecht? 'K voel me nogthans zo ... ik zoek en sta open voor werk of een goede intressante cursus maar blijkbaar zien ze maar wat ze willen zien en snappen ze niet dat ook best frusterend voor mij is want ik wil zo graag een steentje bijdragen in het gezin al werd altijd gezegd dat ik goed help op andere vlakken en dat even belangrijk is ... nu weet ik het allemaal niet meer ... zo'n reactie krijgen pffff wat een klap in mijn gezicht , wat een deuk in mijn zelfbeeld , wat een streep door mijn geluk ... Het voelt voor mij zwaar al lijkt het misschien voor een buitenstaander iets kleins en stoms om daar zo van aangedaan te zijn maar het gaat dan ook over het gevoel en gevoelsmens ik ben ben ik even geraakt en komen heel wat onverwerkte dingen naar boven voor dat extra duwtje in de grond. Ik doe mijn best maar dat is blijkbaar niet genoeg ... voor niemand niet :cry:
