Na een zeer stille nacht wachtte een groot ontvangstcomité ons op in Huldenberg.
Nu iedereen terug lekker thuis is en eindelijk de berichtjes kan lezen op deze site, kunnen we een punt zetten achter de sneeuwklassen 2008.
Jullie waren (en zijn) een zeer leuke bende!!!!!
Tot dinsdag!
16-03-2008 om 11:56
geschreven door De Letterboom
15-03-2008
Minder dan 24 uren
De skiles stond vandaag in het teken van de wedstrijd. Elk kind kreeg een nummer en moest op een slalompiste bewijzen wat het kon. De poortjes werden aangesneden onder de aanmoedigingen. Sommigen belanden door hun overmoed of de zenuwen wel naast de piste, maar iedereen raasde door het elektronische oog aan de finish.
De rest van de skiles bestond er in van bang af te wachten naar 14u, het moment van de prijsuitreiking. Iedereen kreeg een medaille , maar dan was het afwachten wie van elke groep de drie beste tijden had en wie dus op het podium mocht. Het werd een zeer sportieve happening met veel applaus en nog meer sportiviteit. Iedereen had gewonnen! Het vrije skien stond in het teken van het nemen van spectaculaire foto´s. We vlogen door de lucht en sloegen bij momenten te pletter, maar de foto´s zijn mooi.
De visstick en de chocomousse luidden de laatste avond in. De afscheidsfuif! Iedereen had zich mooi gemaakt want nu moest er gedanst worden met deze jongen of dit meisje. Deze sneeuwklassen klikte het geweldig goed tussen de jongens en de meisjes en vele nieuwe koppeltjes werden gevormd bij het dansen van een slow. De fuif duurde wat langer en dan mochten ze nog niet naar bed want buiten hadden we een spectaculair kampvuur voorzien met warme choco. En terwijl de warme gloed van de vlammen de gezichtjes verwarmde, was het moment daar dat we voor de laatste maal ons bed in trokken. Rond elf uur viel de laatste kamer stil... (denken we)
Met het schrijven van dit laatste relaas komt ook voor ons het einde nabij. De week waar we toch al weken en maanden naar toe hadden geleefd, is nu bijna voorbij. De vermoeidheid verraadt dat het een bewogen week is geworden waarbij elke dag zijn verrassingen had. Onze groep werd geteisterd door sneeuwstormen, oorontstekingen, wilde Oostenrijkers, keelontstekingen, pijnlijke ledematen, verloren tandvullingen, verloren ski´s,... maar deze groep stond steeds opnieuw recht. Het is een sterke en helemaal geen saaie bende! Het was fantastisch om met deze jongens en meisjes in de witte bergen te zitten. Als het aan hun lag, bleven we hier nog een tijdje, want heimwee dat kent er geen enkele!
Via deze weg willen wij ook iedereen bedanken die van kort of veraf heeft bijgedragen tot de organisatie van en het welslagen van Tröpolach 2008. Uit naam van alle kinderen en leerkrachten van het 5de en het 6de, dank u!
15-03-2008 om 01:30
geschreven door De Letterboom
14-03-2008
Morgen, morgen en vandaag
De zon braandde de nevels in het dal weg terwijl Mika met zijn ode aan de "mooie girls" probeerde de gasten uit hun bed te krijgen. Maar het opstaan wordt een duidelijk teken van de vermoeidheid die nu begint te wegen. Niet getreurd: een lach en het juiste woord van de juf krijgt de kinderen weer op de rails. De berg op voor een heerlijk dagje skien in lekkere verse sneeuw onder een lekker zonnetje.
We zouden jullie verder kunnen blijven jaloers maken hoe prachtig het hier is, hoe rood de gezichtjes van de Letterboompjes zien, hoe de aftersun van juf Ria na 1 avond al op is of hoe de spafhetti smaakte na zo´n dag in de buitenlucht. Maar julie zullen het al doorhebben dat dit een heerlijke week aan het worden is en dat wij hier op stap zijn met een bende die niet van ophouden weet: Er is hier zelfs iemand die met een gebroken duim blijft skien.
Maar zoals het cliche zegt:"Aan alle schone liedjes komt..." En zo ook aan deze sneeuwklassen: Vanavond op de vergadering werd al vooruitgeblikt op morgen en de laatste dag: het wedstrijdskien, de afscheidsfuif, het vaarwelkampvuur, ...
Maar genoeg over morgen, dat leest u morgen. Tot morgen!
14-03-2008 om 00:42
geschreven door De Letterboom
13-03-2008
juffen gevonden
Op donderdag 13 maart omstreeks 10u32 werden de juffen gesignaleerd op de top bij een temperatuur van -1 en een licht windje terwijl het zonnetje scheen. ( Kijk bij photopoint op www.nassfeld.at en bekijk ze)
13-03-2008 om 11:34
geschreven door De Letterboom
terugkeer van onze sportieve helden!!!
Beste ouders, broers en zussen,...
Nog 4 keer slapen en jullie kunnen jullie schatjes alweer in de armen sluiten. Vanuit Tropolach werd ons gemeld dat de terugkeer wordt voorzien tussen 8u30 en 9u00 ('s morgens), dus toch wat later dan vooraf gemeld in de briefwisseling!!! Ook niet vergeten dat de bussen toekomen op de parking in Huldenberg-centrum, aan het gemeentehuis.
Aan alle skiërs: nog veel plezier en tot zondag!!!
juf Patricia
13-03-2008 om 00:00
geschreven door De Letterboom
12-03-2008
de dag waarop we rustten (op papier)
We gingen er mee slapen en we stonden er mee op en dat voor de eerste keer deze week: de zon. Spijtig dat we niet de berg op gingen vandaag, maar in het dal scheen het zonnetje even lekker. Het werd een dag waarop we onze spieren wat gingen laten rusten. Na het ontbijt trokken de kinderen naar hun kamer om voor de eerste keer deze week eens terug wat orde te scheppen. De een deed het al wat vindingrijker en vulde zijn valies met alles wat er op de grond te vinden was. Anderen deden het zoals hun mama het zo graag zou hebben. Het resultaat was echter hetzelfde: De kuisvrouw kon terug kuisen en niet alleen de vuilbakjes leegmaken. Na deze karwei trokken we per klas het dorpje in op zoek naar een souvenirwinkeltje. Op onze tocht zagen we hoe mooi een typisch Karintisch dorpje wel kan zijn: boederijtjes, schuurtjes, kerkjes, maar geen souvenirwinkeltje te zien. Maar met een beetje verbeelding kon het lokale supermarktje er wel voor doorgaan. En met nog meer verbeelding en fantasie werden er de meest typische Oostenrijkse spulletjes gekocht. We durven niet in detail treden, maar origineel zijn ze wel!
Na de pannenkoeken met rozijnen, zure appelmoes en bloemsuiker trokken we verder het dal in met de bus. De namiddag werd er eentje vol leute in het zwembad. Twee uurtjes ravotten in het water zorgde voor veel ambiance en veel ontspanning voor de spieren. De plaatselijke redder hield het voor bekeken wanneer we met ... personen op de glijbaan scheurden in plaats van een voor een. Het werd een welgekomen afwisseling!
Na de lekkere brochette met provencaalse saus en kroketjes trokken we in onze avondkledij naar het casino. Met enkele honderden euro´s werden ettelijke spelletjes gespeeld. Winst of verlies? Het was weer een plezierige afsluiting van een toffe dag!
Morgen terug de berg op! En af natuurlijk... Geniet van jullie voorjaarsstormen in Belgie, wij verwachten het zonnetje.
Groetjes, De Letterboompjes
12-03-2008 om 23:41
geschreven door De Letterboom
11-03-2008
Wat een dag!
Het opstaan gebeurt moeizamer en moeizamer. Zeker als de regen nog steeds met bakken uit de heel valt en alle sneeuw in het dal heeft opgelost. Maar de sneeuwgrens blijkt maar een paar honderd meter boven ons te liggen. Dus de skibus in en op naar de skilift. (Voor diegene die hun skipas niet vergeten waren) Live konden we meemaken hoe de regen overging in sneeuw en we terecht kwamen in een postkaart waar er echte kerstmis-sneeuw viel. De omstandigheden om te skien waren niet al te goed, ook was het echt koud. De sneeuw was echter meer dan perfect. Maar na de middag gebeurde het. Het silhouet van de zon kwam door de wolken. De zichtbaarheid werd met de minuut groter. Plots werd voor de eerste keer het gebied duidelijk. een warme gloed viel op de gezichtjes. Een blauwe hemel met een stralende zon boven een wit besneeuwd berglandschap. Daarin skien en op elk Letterboompje verscheen een lach. Deze weersverandering zorgde voor het eerste uur vrij skien. En gelukkig niet voor de eerste zwaar gekwetsten, maar wat hebben we ons geamuseerd. Het kon niet snel genoeg gaan, de jumps konden niet hoog genoeg zijn en als een sneeuwwolk optrok bleek er weer een gestrand Belgje te liggen. Met veel voldoening de berg verlaten en een heerlijke warme douche genomen.
Een lekker kipje met gebakken aardappeltjes gaf ons kracht om zonder begeleiding de Oostenrijkse bossen in te trekken op zoek naar warme chocomelk. De uitgezette lichtjes deden hun werk en wanneer de juffen de tocht tot een goed einde hadden gebracht, zagen ze dat er geen enkel kind verdwaald was in het woud. De modderschoenen trokken een spoor door het hotel naar hun slaapkamer. Sommige vindingrijke kerels wilden eerst nog in de douche hun schoenen kuisen zodat de meester eerst nog een afvoer kon ontstoppen voordat hij ook, net als de juffen, de deugnietjes met een knuffel en of of nachtzoen in dromenland stuurde.
Saai is het hier in geen enkel geval...
11-03-2008 om 23:48
geschreven door De Letterboom
een witte dag
Bij het ochtendgloren was het dal in de mist gehuld. Ontbijten, lunchpakket maken en met de bus naar de lift. Op 1500m uitgestapt en het sneeuwde. Het sneeuwde hard. Het waaide, het waaide hard. Twee weken geleden op een toets woordenschat nog een andere naam gevraagd voor sneeuwstorm en nu zaten we in een blizzard.
Maar niet getreurd. De skilatten aan en de berg af. Het werd een fantastische dag: koud bij momenten, maar perfecte sneeuw. Na twee dagen kan iedreen skien en neemt iedereen vlot de lift, ook M., T., L.,G.,... Kortom iedereen, maar dan ook iedereen was fantastisch fier op zichzelf. Een sterke bende plantrekkers die niet vlug opgeven! Er was zelfs een groep die op skifietsen de bergen aanpakten. Kortom tussen de miljarden sneeuwvlokjes stonden 93 gelukkige en fiere kinderen.
De sneeuw in de bergen was evenwel regen in het dal en regen is zwak uitgedrukt. Onze geplande avondlijke zoektocht naar de verschrikkelijke yeti moest worden afgelast en werd vervangen door een keuze menu van extreme skibeelden, macramee of gezelschapsspelletjes. Een iets wat rustiger programma, maar dat kon geen kwaad. Het skien in zware omstandigheden begint een beetje zijn tol te vragen: keelpijn, oorpijn, spierpijn, ...pijn. Maar een zalfje, pilletje, een knuffel van de juf is op dit moment nog altijd een afdoend medicijn.
We kunnen ook nog melden dat de voetbalwedstrijd tuusen ons Belgisch schooltje en een Oostenrijks ploegje is moeten gestaakt worden wegens te hoog oplaaiende emoties. Bemiddeling en verbroedering tussen de desbetreffende leerkrachten heeft een diplomatiek accident tussen beide landen voorkomen.
Kortom de sfeer is meer dan seeeeer koet, tanke bitte, ich liebe dich (ons Duits)
Tropolachse groeten!
PS: De organisatie van het internetgebeuren maakt het echt onmogelijk dat we jullie berichten kunnen doorspelen aan de kinderen. Tot onze grote spijt, maar blijf maar reageren. De Letterboompjes zullen ze thuis graag lezen.
11-03-2008 om 00:03
geschreven door De Letterboom
10-03-2008
een harde dag
Mika maakte ons wakker. Het ontbijtbuffet wachtte. Skikelder in om het gevecht aan te gaan met de skibotten. Juffen en meesters met achtergelaten handschoenen hollend achter kinderen. Vijf minuten bus naar de skilift. Duizend meter stijgen. "Waar staat mijn groep?" En dan moest de dag nog beginnen...
Iedereen had zalig geslapen, maar het dal was in de mist gehuld. Zon hebben we vandaag niet gezien. Wel sneeuwvlokjes! Maar skien in de wolken is zeer vermoeiend, plus de kou en de sneeuw maakte het hard vandaag. Sommige jassen leken wel van glas! Niet getreurd en het vrije skien afgelast en wat vroeger naar het hotel. Een lekker warm douchke bracht het leven al snel terug in de brouwerij. Hopelijk is alles droog tegen morgen, maar het weerbericht voorspeld een zelfde scenario, dus...
Na de heerlijke preiroomsoep en de pizza trokken de klassen zich terug om kaartjes naar het thuisfront te sturen. Een uurtje lekker dansen sloot de avond af. Het laatste lampje doofde tegen 22u. Een lange, zware, koude, natte, uitbundige dag loopt op zijn einde. Maar iedereen heeft het overleefd.
De bedoeling was de kindereen ook berichtjes te laten schrijven, maar praktisch (tijd en de computer zelf) maakt het bijna onmogelijk. De berichtjes van de ouders kunnen we de kinderen ook niet laten lezen, maar bij thuiskomst zullen ze met veel plezier gelezen worden.
Van iedereen aan iedereen: "Daaaaaaaaaaaaaaaag!"
10-03-2008 om 00:00
geschreven door De Letterboom
08-03-2008
moe maar voldaan
Oostenrijk binnengereden terwijl de sneeuwvlokken de vooruit van de bus bestookten. Na een tunnen kwamen we in een andere vallei met ander weer. Het waterzonnetje begeleidde ons tot in Tropolach. Het was 10u30. Een lange maar vlotte reis waar niet veel op geslapen is of helemaal niet volgens sommige dapperen. Het is een leuk hotel dat zijn deuren voor ons openzette want in plaats in de namiddag mochten we om 11u al op de kamers en voor 12u moesten we ons materiaal gaan huren en om 12u moesten we aan tafel zitten en om 13u30 pakten we de lift de berg op voor de eerste skiles. Tijd om te rusten, laat staan aan mama, papa, oma, ... te denken was er nauwelijks. Eten om 18u met een lekker bord Belgische frieten. Na het eten hebben we elkaar met enkele wilde spelletjes wat beter leren kennen en dan om 21u15 de pyama aan. Waarna de lichten voor het eerst uitgingen in Tröpolach. Maar ons kaarsje is nog niet uit...
Iedereen stelt het goed, iedereen is de lift op gegaan naar 1600m, iedereen heeft al geskied, iedereen is al moe behalve de kinderen, iedereen is met een lach gaan slapen.
Groetjes vanuit de Karinthische Alpen
08-03-2008 om 23:35
geschreven door De Letterboom
06-03-2008
Opgelet!
Gelieve geen e-mails te sturen naar het hotel!
Dank bij voorbaat.
06-03-2008 om 23:50
geschreven door De Letterboom
27-09-2005
aangekomen!!!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
27-09-2005 om 16:32
geschreven door De Letterboom
Wij vertrekken!
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
