Ik ben Kirsten Dewaelheyns, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Kiki.
Ik ben een vrouw en woon in Malle () en mijn beroep is Ambtenaar .
Ik ben geboren op 29/12/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Maatschappij - Economie - leefmilieu - mobiliteit - participatie.
sterk betrokken op de onmiddellijke omgeving, het samenleven
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Beoordeel dit blog
vanzelfsprekend van de straat
10-10-2018
Blancoblad
Alles begint met een blancoblad. Een pen, een idee of misschien juist teveel ideeën waardoor het allemaal wat ongeordend in je hoofd blijft ronddwarrelen en niet wordt neergeschreven. Alleszins, vorige week lukte het goed. Dan rolden de letters uit mijn hand.
Ik vond ook dat ik best wel kon vertellen over de manier waarop ik tracht creatief om te gaan met mijn omgeving. Waarbij ik zelfs na het volgen van 2 jaar kleuradvies en interieurdesign - in tegenstelling tot vele andere medestudenten - niet op zoek ging naar wat in de boekskes voorgekauwd werd gepresenteerd, maar met volle overgave net naar die meubels en aankleding zocht die het uniek maken... Veelal botste ik hierbij op dingen met een verhaal, een geschiedenis, doorleefd, in handen geweest van een voorouder...
Ik vond dat ik best wel kon vertellen dat mijn eigen interieur bestaat uit 90% gerecycleerd materiaal, doorheen de jaren verzameld. Enerzijds was het in het begin eerder om economische redenen dat de tafel van "tanke Marie" mijn huis werd binnen gesleurd. Of dat het shell bestek (met roos), door mijn mams nauwkeurig bijeengespaard met de gelijknamige zegeltjes, in mijn lade terecht kwam. Alles 1 grote Kringwinkel van afdankertjes. Maar de shellmessen sneden, mijn tafels stonden op 4 poten, mijn bed was warm... vele jaren na elkaar. Meer heeft een mens eigenlijk niet nodig.
Toch werkt de menselijke geest onverwoedbaar verder. Staat niet stil, wil het steeds beter, coherenter, rustiger... en vooral naar de hand zetten. Een eigen creatieve stempel drukken. Ook in het interieur. De tafel van "tanke" verdween op zolder, wegens te klein. Oude kasten kregen een goede plek in het tuinhuis. En er werd gepimpt! Want er ontpopte zich in mij een ecologische visie op gebruik van materialen, waardoor ik nu nog steeds het hergebruik eerder hanteer dan de nieuwkoop.
En ook durfde ik zonder blikken of blozen vertellen dat De Kringwinkel mijn woonwinkel is, zo ook de online veiling www.uwkringding.be, die al mooie unieke pareltjes opleverde. Voorwerpen en meubels met een verhaal. Die mooi zijn, of zó lelijk dat ze weer super mooi zijn! En ik doe aan slow shopping. Een meubel snel gekocht, zal zijn werk wel doen, maar zal vaak niet de waauww! zijn in je interieur.
En ik wou ook nog vertellen hoe leuk het is om op zoek te gaan naar je eigenheid in je interieur, zonder veel geld uit te geven. Mits je heel eenvoudige interieurregels volgt. Maar aan dat laatste kwam ik niet meer toe...
Er verscheen een blancoblad. Een kans om opnieuw te beginnen. Bij deze dus de poging.
ps: Bij de shellmessen horen nu ook de shellglazen ;-)
