Zoals gevraagd ging ik zaterdagochtend nog eens op controle met mijn voet. De dokter wou het voor alle zekerheid toch wat opvolgen, want als zo een infectie in je bloedbaan terecht komt kan daar blijkbaar heel wat gesukkel uit voortkomen. Maar k had er wel vertrouwen in, want de pijn én de zwelling was al véél minder, ik kon al vlot stappen. Enkel gewoon 'stilstaan' deed nog veel pijn. En mijn voorgevoel zat juist: t gaat de goede kant uit. 2 dagen met je benen omhoog liggen duren écht wel lang, maar t is dan toch rendabel geweest. En als er dan toch een positief puntje aan dit verhaal is: voor het eerst in jàren zal ik deze zomer es geen spierwitte benen hebben... 'k heb die 2 dagen namelijk doorgebracht in ne ligstoel op ons terras, dus ondertussen toch es een beetje kleur gekregen
12u - Fietsen: 26.20 km in 44:55
Aangezien het niet om een blessure van spieren of pezen gaat, mocht ik ook beginnen sporten, voor zover de zwelling geen pijn veroorzaakt (wat die zit net op de rand waar je schoen aansluit) én de zwelling niet erger zou worden natuurlijk! Daarom trok ik er op de middag op uit voor een intensieve duurtraining op de fiets. Om es te kijken waar ik sta deed ik het parcours van onze duatlon (4 rondjes van 6.6 km) die volgende zaterdag doorgaat. Daarvan had ik nog rondetijden van vorig jaar, dus ik kon perfect vergelijken. Het resultaat was beter dan verwacht: elke ronde 1 minuut sneller dan in oktober, maar er wel rekening mee houden dat ik nu niet eerst 5 km voluit gelopen had (maar ook niet voluit gefietst heb).
Zeer slecht nieuws! In mijn vorige post had ik al gemeld dat ik een insectenbeet had op mijn voet en dat dit redelijk pijnlijk aanvoelde... Dinsdagavond ben ik daarmee naar de dokter geweest en die had me een zalfje en pillen voorgeschreven. K had er goede hoop op dat het daarmee stilaan zou beter gaan en binnen een paar dagskes zelfs weg zou zijn. Maar... gisteren in de loop van de dag is het steeds erger en erger geworden: mn voet was zowat dubbel zo dik geworden, voelde heel pijnlijk aan en k begon er zelfs wat koorts van te krijgen. Zelfs stappen lukte maar met moeite Daarom bracht ik nog een bezoekje aan de dokter en die heeft me nu cortisone voorgeschreven en k moet 2 dagen plat liggen met mn voet omhoog . Blijkbaar is het een allergische reactie (en ontsteking) op die beet...
Over de halve marathon zal ik dus een kruis moeten maken: k zal overigens al heel blij zijn als ik tegen zondag weer deftig en pijnloos kan stappen!
Nog maar eens een bewijs dat een ongeluk in een klein hoekje schuilt: je bereidt je zo goed mogelijk voor, wordt gespaard van ziekte of kwetsuren, maar dan komt zo een onozel spinnetje (of ander insectje) roet in het eten gooien. Nu ja: als het dan toch moest gebeuren, heb ik het liever nu (voor de halve marathon) dan binnen 3 weken (voor de triatlon) hoor!
De laatste dag van de maand zit er weer op: tijd voor de (o zo onbelangrijke) statistiekjes: Zwemmen: 4.50 km (2u) - 6% van de trainingen Fietsen: 441 km (14u45) - 47% van de trainingen Lopen: 170 km (14u45) - 47% van de trainingen
Maandtotaal: 31u30
Als ik de som maak van de eerste 5 maanden van 2010 kom ik aan volgende totalen: Zwemmen: 20.6 km (10u) - 7% van de trainingen; Fietsen: 1835 km (63u33) - 44% van de trainingen Lopen: 772 km (70u12) - 49% van de trainingen
Jaartotaal: 143u40
Wat erger is: deze ochtend ben ik opgestaan met een serieuze ontsteking op de wreef van mn linkervoet. De reden ken ik niet, maar t lijkt me of ik gebeten ben door een insect (wellicht een spin). Stappen gaat min of meer probleemloos, maar mn voet knelt enorm in mn schoen... Hopelijk krijg ik het met ontstekingsremmer tegen morgen in orde zodat de geplande versnellingen alsnog kunnen afgewerkt worden. Want k zou die toch nog heel graag doen voor de wedstrijd van zondag...
Na de duurtraining van woensdag had ik het gevoel dat de fietsuithouding voldoende op punt staat. Ik kan dus wat meer tijd uittrekken voor het tempo-werk, de zogenaamde intervallen of versnellingen. Maandag had ik al een lange 'tijdrit' afgewerkt, waarbij ik uitkwam op meer dan 33 km/u, dus nu zou het wel handig zijn om die snelheid nog een klein tikkeltje op te voeren. Dit kan best gedaan worden door korte intervallen aan een hogere snelheid dan in wedstrijd af te werken. De vorige weken had ik al eens 4x, 5x en 6x 2'30 gedaan. Die gingen telkens heel vlot, dus wou ik nu eens de duur verlengen tot 3' én toch rond de 35 à 36 km/u blijven rijden. Hiervoor had ik op de Scheldedijk een strook uitgezocht waar er enkel zijwind stond. Blokje 1: 37.9 km/u Blokje 2: 38.3 km/u Blokje 3: 38.5 km/u Blokje 4: 38.3 km/u Blokje 5: 38.7 km/u Blokje 6: 38.8 km/u Blokje 9: 39.5 km/u
Morgen is't weer gedaan met het schoon leven: dan moeten we weer aan het werk... Deze week doe ik nog enkele korte maar intensieve trainingen en dan gaat het zondag richting Nijlen voor de halve marathon (waar ik ga proberen om toch zo dicht mogelijk bij de 1u30 te komen). De week daarna zal het dan vooral recupereren worden om fit te zijn voor de duatlon die we in Berlare organiseren met/voor de collega's. En als dat achter de rug is gaan we nog 1 week stevig doortrainen om daarna een weekske te rusten voor hét grote seizoensdoel: de halve triatlon in Neerpelt. En daarna: ??? Nog geen flauw idee
K had eerlijk gezegd dat t er niet meer ging van komen om die duurloop nog af te werken. Je weet wel hoe dat gaat: net terug van (weliswaar een korte) vakantie, twee uur in de auto gezeten, bij thuiskomst plof je je neer in de zetel enz... Maar uiteindelijk heeft het me geen enkele moeite gekost om mijn loop-outfit aan te trekken voor de duurloop. T moest overigens een hele trage worden: 5:45/km had de coach me opgedragen. En jawel: k heb er me perfect aan gehouden! Meer zelfs: er waren zelfs 3 kms die 'te traag' waren .
Op het einde van de training begon ik zelfs rare gedachtenkronkels te krijgen... Hiervoor efkes terug in de tijd: na de halve marathon van Veltem vond ik deze afstand ideaal. Niet te lang (om te beginnen vervelen), niet te kort (zodat er op uithouding en weinig op weerstand en explosiviteit moet gelopen worden). De marathon: daar voel(de) ik totaal niks voor: meer dan 3u lopen, k mag er niet aan denken... Maar gisteren zat ik zo in een zalig tempo dat ik het gevoel had dat het uren aan een stuk vol te houden is (wellicht een zware overschatting, maar t voelde op die moment toch zo aan)... Dus misschien moet ik voor de lol dan toch maar es een marathon gaan doen!? Desnoods er gewoon op training es 42 km op uit trekken. Maar k heb me voorgenomen om voor de periode na de halve triatlon nog geen (sportieve) plannen te maken, dus we gaan er niet te ver over nadenken
T was efkes 'windstil' op mn blog, maar daar was een goeie reden voor: vakantie Vrijdag heb ik eerst de intervalletjes gelopen en na de doortocht van de Ronde van België door ons dorp(je) zijn we dan tegen 15u naar Nederland vertrokken. We hadden aan de rand van de Oosterschelde een chalet gehuurd zodat we er toch nog efkes konden op uit trekken. Vanavond volgt (als 't droog blijft) nog een duurloop van 18 km en morgen zijn we dan al aan de laatste dag van deze verlofweek bezig...
Nu ik toch verlof heb, wou ik ervan profiteren om nog eens een lange trage duurtraining af te werken. Zo eentje dat je eigenlijk uren aan een stuk kan volhouden. Het 'geheim' om die lage hartslagen aan te houden zit m natuurlijk vooral in het parcours (op heuvelachtig terrein ga je geen 125 sl/min blijven aanhouden), maar ook in de eerste 5 km. Als je die traag genoeg aflegt (en direct je hartslag laag kan houden) zit het er wel in om daarna ietsje sneller te gaan rijden en toch in de lage hartslagen te blijven. En vandaag lukte het gelukkig heel goed: mijn toerke naar de Westerschelde begon ik aan 26.5 à 27 km/u met hartslagen van 110 tot 120. Gaandeweg ben ik dan wat gaan versnellen zodat ik uiteindelijk een gemiddelde slenheid had van 28 km/u en mijn hartslag over de ganse rit: 126 Supergoeie/plezante training gehad!
Vanavond nog es gaan zwemmen (hopelijk de ganse vijver rond ofwel 1.9 km). K hou jullie op de hoogte!
T is een beetje schuiven en puzzelen met de looptrainingen, maar er is telkens een gegronde reden voor: gisteren werden de versnellingen verschoven omdat ik dan een zwemtraining kon doen. Normaal ging ik de versnellingen dan op woensdag doen, maar toen regende het en was het eigenlijk best wel fris. En het probleem situeert zich dan niet zozeer in de versnellingen, maar wel in de herstelperiode tussen de versnellingen. Je koelt dan snel af, staat wat in de tocht en voor je t weet hebt ge n verkoudheid aan je been. Nee, dan wou ik liever de tempoloop doen, zodat ik aan 1 stuk stevig kon doorlopen en geen gelegenheid had om af te koelen (integendeel zelfs )
Toen ik pas vertrokken was, merkte ik dat de Virtual Partner van mijne Garmin niet zoveel zin had om mee te lopen... K had dus enkel de km-tijden als referentie... en wat denk je: die waren allemaal een stukje te snel natuurlijk! Maar het ging echt zeer goed vandaag, dus 'k had geen probleem om de tempo's van ong 4:35/km te blijven aanhouden. De laatste 2 km's gingen zelfs nog wat harder (telkens 4:30/km). In vergelijking met de eerste tempolopen die ik ooit moest doen aan dat tempo is het een wereld van verschil: toen kwam ik redelijk afgepeigerd thuis na 8 km aan 4:45...
Nee, deze dinsdag staan er geen loop-intervalletjes op mn programma. Wel een extra zwemtraining in open water. De vorige trainingen waren resp. 1.250 en 1.500m lang, dus vandaag gingen we voor ongeveer 1.750m plonsen tussen de vissen In tegenstelling tot zondag zat er vandaag wel redelijk wat wind, dus zou ik direct ondervinden of het (zoals dat bij fietsen en lopen het geval is) een verschil maakt. En jawel hoor: de eerste paar honderd meter waren 'tegenwind'. En dan heb je vooreerst al de golfjes die er gevormd worden. Maar daarnaast heb je effectief ook wat meer weerstand (of mn armen waren nog niet goed gerodeerd ) De rest van de training was ook heel plezant: het tempo gaat erop vooruit en 'k begin er zelfs plezier in te krijgen ook!
O ja, die looptraining (intervalletjes uiteraard) wordt natuurlijk niet overgeslagen, maar aangezien ik de rest van de week verlof heb, worden die gewoon één van de komende dagen afgewerkt!
Een van de trainingen die ik absoluut nog wou doen, was een 'tijdrit' over een lange afstand. De reden is simpel: uitzoeken aan welke snelheid ik in Neerpelt ga kunnen/moeten rijden tijdens de 90 km lange fietsproef. 2 zaken zijn belangrijk bij het bepalen van die snelheid: 1. de snelheid moet hoog genoeg liggen, zodat ik toch een deftige fietstijd kan neerzetten (en mijn verloren tijd van bij het zwemmen wat kan goedmaken) 2. na die fietsproef volgt nog een halve marathon... waarvoor er toch nog ruim voldoende energie in de tank moet zitten.
Vooraf dacht ik om zo 32 à 33 km/u te rijden, maar deze training zou me dus wat wijzer moeten maken. Voor de test koos ik een parcours dat wat vergelijkbaar is met Neerpelt: veel lange rechte stukken, maar ook wat 'draaien en keren', stukken in de wind en andere gedeelten dan weer achter een dijk... Uiteindelijk besloot ik om op een stuk van dik 10 km steeds heen en weer te rijden, zodat ik 3 rondjes van 20 km moest afwerken.
De eerste 5 km waren wat 'inbollen': op de binneplaat rijden aan +/- 30 km/u (is me zeer goed bevallen, ga ik ook in Neerpelt doen). Daarna heb ik wat gezocht naar de goede versnellingen, zodat ik met rug- en zijwind een 33 à 34 km/u reed en met kopwind tussen 30 en 32 km/u bleef. Vanaf de tweede ronde kon het in de rugwind zelfs nog 1 en soms 2 tandjes groter, waardoor 35 à 37 km/u makkelijk haalbaar waren.
Met het rustig in- en uitrijden bij kom ik uit op 33.5 km/u, zonder achteraf de vermoeidheid in mn benen te voelen. In wedstrijd gaat het steeds nét een tikkeltje sneller, dus ik denk om in Neerpelt van start te gaan om zo'n 33 à 34 km/u te rijden (wat een tijd van +/-2u40 zou zijn) en evt. tijdens de wedstrijd nog wat aan te passen mocht het nodig zijn...
In elk geval was dit een zeer nuttige oefening die me heel wat wijzer gemaakt heeft. En t heeft me ook veel vertrouwen gegeven, want t ging vlotter dan verwacht
Voor de geïnteresseerden in de cijfertjes: de volledige print-out van de training (km per km) kan je in de afbeelding terugvinden...
In de voormiddag had ik graag een duurtraining op de fiets afgewerkt, maar we moesten de tent van Laura haar verjaardagsfeestje nog afbreken, dus dat zat er dan niet meer in. Als het zo'n schoon weer is, halen alle senioren op zondagmiddag hun velo nog eens van stal, dus dan gaan trainen langs de Scheldedijken is ook geen optie (jawel, ik heb wel een bel op mijn velo, ik bel ook altijd heel goed op voorhand, maar ze blijven klagen en zagen als ze ingehaald worden). Plan B: de intervaltraining (die woensdag in het water was gevallen) gaan afwerken tegen het uur dat het wat kalmer is op de wegen. 6 blokjes van 2'30 aan 35 à 38 km/u gingen hélé goed. K had ook geen hinder van andere fietsers of wandelaars, dus t was een perfecte training!
20u - Zwemmen: 1500m in open water.
Na het fietsen nog wat op het terras gezeten en dan mn spullen bij elkaar gepakt om naar de Nieuwdonk aan mijn zwemachterstand te gaan werken De vorige keer deed k 1250m, dus deze keer wou ik toch rond de 1500m zwemmen. Met een wetsuit was het echt zalig om te zwemmen: t was precies of k lag in mijn bad Van in de eerste meters had ik trouwens schoon gezelschap! Nee, geen zwemster, maar wel een schooltje vissen. T water in dat meer is zo klaar dat je echt een prachtig zicht hebt onderwater. Gans de training heb ik trouwens naar vissen kunnen kijken En t zwemmen zelf: dat ging zeer behoorlijk. De eerste 500m ging het zelfs heel goed. Daarna kreeg ik wat een dipje, maar door gewoon wat 'ontspannender' te gaan zwemmen, kwam het goede gevoel wel terug. Een mooie afsluiter van de week!
Zoals gehoopt heb ik zaterdag toch nog een lange duurloop kunnen afwerken. De enige mogelijkheid was lopen op het warmste moment van de dag, maar met een laagske zonnecrème en voldoende bevoorrading lukte het wel. De eerst kilometers was het weer zoeken naar die 5:30/km, maar eens ik het gevonden had (rond kilometer 3) ben ik er gans de tijd mooi rond gebleven. Wat me wel opviel: de hartslag lag een stuk hoger dan anders. Maar de verklaring is niet ver te zoeken: de warmte! Het hart moet immers veel harder werken (lees: sneller slaan) om je bloed te blijven rondpompen en de lichaamstemperatuur wat op het normale peil te houden. Niks abnormaals dus...
Vanaf kilometer 18 werd het tempo wat opgevoerd , waardoor ik 3.5 km aan ongeveer 5:00/km liep. Hat laatste halve kilometerke werd dan wat losgelopen...
Gisteren moest ik normaal een wisselloop doen, maar op t werk hadden we nog eens een drink (t was al efkes geleden trouwens), dus heb ik deze sessie maar verplaatst naar vandaag. 5x1 kmloslopen gevolgd door 2 km aan 4:30/km. En hoewel ik 2 dagen niet gelopen had, voelden de benen supergoed aan. Het tempo kon ik heel makkelijk aanhouden en ook mn hartslag bleef netjes binnen de perken. Toch raar hoe de conditie kan evolueren: op sommige momenten verwacht je om in goede doen te zijn en dan protesteren je benen, terwijl je je op andere momenten op het ergste voorziet en het dan uiteindelijk heel goed gaat...
Morgen hoop ik om de duurtraining van zondag al af te werken. Ons Laura wordt 2 jaar en dan is er natuurlijk de traditionele familie-bijeenkomst, waardoor een lange fietstraining niet mogelijk is. Als het morgen lukt om dan te gaan lopen heb ik zondag vrij om te fietsen (en misschien zelfs nog te zwemmen!?)
Op dinsdag worden steeds de zwaarste looptrainingen afgewerkt: meestal staan dan immers de intervallen geprogrammeerd. Door de halve marathon en de daarbijhorende recuperatietrainingen (zowel voor als na de wedtsrijd) was 't al efkes geleden dat ik versnellingen afwerkte, maar k had er wel zin in om er weer aan te beginnen. Na de warming-up volgden 4x500m en 2x1000m aan 3:55/km met telkens 500m loslopen tussendoor. Op uitzondering van het eerste blokje (waar ik nog wat moest zoeken naar het juiste tempo) haalde ik overal redelijk vlot de 'limiet'. K trok dus heel tevreden weer naar huis .
Vandaag had ik een intervaltraining op de tijdritfiets voorzien, maar k had bij het plannen een bezoek aan Kind & Gezin over het hoofd gezien... Die training zal dus een van de komende dagen moeten ingehaald worden.
Gans de dag was het hier maar grauw en grijs... tot de zon er rond 16u doorkwam, dus k ben in t zonneke kunnen gaan lopen De voorbije dagen heb ik mn geplande trainingen wel allemaal gedaan (op uitzondering van de zwemtraining in open water - nog iets te koud, maar dat zal de komende week wellicht terug doenbaar zijn), maar vooral gisteren was het gevoel echt niet om over naar huis te schrijven. K had dan ook wat gemengde gevoelens toen ik vandaag vertrok. De zin om te trainen was er wel terug, maar hoe zouden de beentjes (en vooral 't kopke) zijn!? Awel: dat zat eigenlijk allemaal terug goed. K heb nog es mijn 'wintertoerke' (langs de steenwegen, omdat die verlicht zijn) gedaan, kwestie van niet elke training langs de Scheldedijk te lopen en dat werkt blijkbaar ook positief. Op uitzondering van km 1, 2 en 5 heb ik telkens wat te snel gelopen, wellicht door de rugwind die ik na 3 km had en waardoor ik zonder het te beseffen in een iets hoger ritme kwam te zitten. Mijn hartslag lag dan ook wat hoger dan anders, maar niks abnormaals eigenlijk... K ben blij dat ik de laatste training van het weekend met een goed gevoel kon stoppen Volgende week is het een 'normale trainingsweek', maar de week daarna heb ik een weekske verlof voorzien zodat ik nog eens stevig kan doortrainen. Binnen 6 weken is 't immers van datte...!!!
Over 'datte' gesproken. Op een site heb ik gelezen dat ene 'Liz Hatch' wellicht/misschien (afhankelijk van de bron) zal deelnemen in een aflossingsteam. En wie Liz Hatch niet kent moet ze dringend es Googlen... Wedden dat je direct een ander idee gaat krijgen over het vrouwenwielrennen!?
Eindelijk scheen de zon nog eens! T was ook quasi windstil, dus eigenlijk was het een ideaal weertje om een lange duurtraining te doen. Normaal leg ik de duurtrainingen af op een kleine versnelling, maar deze keer wou ik ook een klein beetje op kracht trainen en daarom ging het op een tandje groter. Na een 60 km begon ik dit wel goed te voelen, maar no pain no gain Verder was't een zeer plezante training!
In een eerdere post had ik het al gezet: k heb deze week wat last van een slaaptekort. Ook bij deze training werd ik ermee geconfronteerd: normaal vertrek ik met veel goesting, maar vandaag moest k me al heel erg motiveren om te vertrekken. Uiteindelijk ben ik er toch aan begonnen, maar het draaide echt vierkant: het gevoel was niet goed (precies of ik me moest voortslepen), mn onderbenen deden pijn, k was wat te warm gekleed... De laatste 5 km gingen dan weer wel een stuk beter, maar k zou me weer dringend moeten gewend maken om tegen 21u te gaan slapen. Wat trainen zonder genoeg te rusten loopt op termijn altijd verkeerd af...
Dit werd mijn eerste looptrainingske sinds de wedstrijd van zaterdag. Normaal was die voorzien voor dinsdag, maar door omstandigheden heb k ze een dagske opgeschoven... Maar wat een weertje is me dat!? T is bijna midden mei en k heb zelfs mn dunne handschoentjes terug uit de kast gehaald, want toen k met de fiets van t station kwam waren mn handen ijskoud!
De training zelf verliep niet zo super: ondanks 3 (relatieve) rustdagen waren mn hamstrings nog redelijk stijf. Ook mn scheenbenen waren nog niet voor 100% OK. Blijkbaar vergt zo n 21 km toch wel enig tijd om echt volledig te herstellen... Misschien moet ik ook maar eens bij de podologe langsgaan. Mn steunzolen zijn ondertussen 1.5 jaar oud, maar ik weet niet hoelang die dingen meegaan (zonder hun functie te verliezen).
Nu staan er 4 dagen 'verlof' voor de deur. Gelukkig wordt er vanaf vrijdag iets beter weer voorzien, zodat ik van plan ben om toch wat fietskilometers af te malen. Hopelijk begint ook het water wat op te warmen zodat er 2x per week in het meer kan gezwommen worden zonder te bevriezen
T was al efkes geleden dat ik nog intervallen op de tijdritfiets deed, dus daar moest nog eens dringend werk van gemaakt worden. Na een opwarming van een goede 10 km volgde 5 versnellingen van 30" gevolgd door 30" "rust" (maar wel op een grote versnelling blijven verder rijden - gewoon niet meer versnellen). Deze trainingen zijn eigenlijk heel geschikt om de VO2max te verhogen. Vroeger deed ik die steeds op de ergometer, omdat je daar de weerstanden vooraf in kan programmeren en dus tijdens de training al je aandacht op het fietsen kan richten. Dit was de eerste keer dat ik dit op de weg deed, maar echt vlot gaat dit niet. Het versnellen op de weg duurt te lang, zodat je eigenlijk amper een 10" voluit kan gaan eer het blokje om is. Op de rollen is het ook veel langer uit te houden, waardoor ook het trainingseffect een stuk groter is. Daarna was het tijd voor de eigenlijk intervallen: 5x 2'30 aan 35 à 40 km/u, telkens gevolgd door 2'30 rustig losrijden. Het eerste blokje reed ik aan 35 km/u en elk volgend blokje reed ik ongeveer 1 km/u sneller, zonder echt heel diep te moeten gaan.
K heb 2 rustige dagen achter de rug: maandag was't zwemles/watergewenning voor ons Laura en ben ik voor de gelegenheid eens meegegaan. Om zelf te zwemmen is het bad wat te klein, maar t is wel eens plezant om die gastjes bezig te zien en een handje te helpen!
En vandaag had ik een extra rustdag. T is te zeggen: in onze straat worden er 2 huizen gebouwd die dan verkocht worden. En aangezien we ons beiden heel erg kunnen vinden in het ontwerp van die huizen zijn we wel geïnteresseerd om er eventueel eentje te kopen. Dus vanavond hebben we ons eens beziggehouden met informatie te vergaren enzo... De voorbije dagen heb ik ook heel moeilijk en weinig geslapen, dus k was eigenlijk toch wat te moe om echt te trainen. Maar geen nood: morgen de laatste werkdag van de week en dan kunnen we ons weer 4 dagen sportief volledig uitleven
Hierbij overigens ook nog een paar foto's van de halve marathon...
