|
Dit jaar had ik gekozen voor Ironman Lanzarote , volgens velen een van de zwaarste en mooiste wedstrijden in omloop .
Na een goede vlucht en alles bij ( behalve CO2 patronen die ik in Brussel moest uit de valies halen ) waren Fons en ik goed aangekomen in Arecife om ons naar ons hotel Beatriz Playa te brengen . Vlug fiets checken en uitpakken en kijken of hij nog heel was . Gelukkig wel .
Dag van de wedstrijd :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
s morgens vroeg om 4:30 uit de veren om vervolgens om 5:00 in ons hotel te ontbijten .
Ik kreeg geen hap door mijn keel door de zenuwen die me nu al parten begonnen te spelen .
Vervolgens zette de Fons me aan de wisselzone af en kon ik mijn banden nog oppompen en bussen weg steken . Klaar om te starten vertrok ik naar de start vlak achter de pros waar diegene onder de 1:05 kon zwemmen . Vorig jaar Zurich 1:08 maar zou dit jaar onder 1:05 moeten geraken . Startschot werd gegeven en iedereen het water in , de 1ste boei ging goed daar deze vrij in rechte lijn van de start lag . Er moesten 2 ronden van 1900m gezwommen worden met daartussen een loopje over het strand terug voor 2de ronde .
Aan de 2de boei waar links omkeer moest gemaakt worden kreeg ik een slag of stamp op mijn linker kuit waar een kramp in schoot . Tijdens zwemmen geen hinder van gehad en was op 31min klaar met mijn 1ste ronde en haastte me terug via het strand in het water voor de 2de ronde . Toen voelde ik de kramp nog zitten in de kuit . Na een goed tempo dat ik kon aanhouden kwam ik zonder problemen op 1:04 uit water en haastte me naar de wisselzone die zeer ver was om me zo om te kleden in de tent . In de tent werd ik dan ingepapt met zonnecréme en ik gaf mijn fietszak af aan een vrijwilliger en haastte me naar mijn fiets . Chit mijn nummer vergeten , deze zat nog in mijn bikezak waar ze al mee weg waren . Ik liep terug via de tent naar achteren om alle zakken uit bak te kipperen om mijn bikezak 635 te zoeken . Tevergeefs zonder nummer op de fiets en 4 min kwijt om naar dat stom nummer te zoeken .Na een lange wissel 10min de fiets op en proberen de kramp uit mijn kuit te krijgen . Ik had me voorgenomen om ongeveer 6:00 te fietsen en krachten te sparen voor de marathon om deze in 3:40 -3:45 te lopen . Het fietsen ging vrij vlot maar er zat enorm veel wind , meer dan in de week en ik had natuurlijk de Xentis wielen gestoken wat later een verkeerde keuze bleek te zijn vooral in de afdaling . Tijdens de beklimmingen (2500 hoogte meters ) had ik wel weer last van die kramp in de kuit . Na 6:14 kwam ik in de fietsenstalling aan . Ik had mijn HS gemiddeld op 155 kunnen houden en krachten gespaard . Mijn schoenen liet ik op de pedalen hangen en liep over het verschroeiende asfalt wat leek op gloeiende kolen naar de tent om mijn runnerszak op te halen en me om te kleden in de tent . Vlug werd er een nummer geschreven daar ik de mijne niet meer had en werd deze op de skinfit gespeld . Al vlug tijdens het lopen voelde ik dat dit niet ging goed komen met die verdomde kramp . 1 ste ronde gelopen en pijn werd steeds erger , dacht toen aan opgeven maar daar waren we niet voor gekomen , 2de alternatief was lopen /wandelen . Ronde 2 en 3 zo gedaan met telkens ( 1u30 voor ronde 2 en 3 ) . Nog 1 ronde en was 4uur bezig aan de marathon , zij tegen mezelf nu enkel nog lopen en pijn verbijten en voor 5uur finishen . Na de 4u59 dan toch eindelijk aangekomen met dubbel gevoel ( pijn :-x, teleurstelling , en toch blij dat ik doorgezet heb ).
Een ding zal me altijd bij blijven , alles moet in zon wedstrijd mee zitten . Waar ik het meest op getraind had is uiteindelijk flink mis gelopen . Bijkomend was het tijdens fietsen zeer koud aan Haria en enorm warm tijdens lopen in Puerto del Carmen . Finishtijd was 12u34 wat 11u15 had kunnen zijn als ik niet 1u30 had moeten wandelen . Toch blij dat ik hem gedaan heb en doe hem zeker nog terug . Tot de volgende J :lol:
Uitslag : http://www.ironmanlanzarote.com/documents/IM2008_overall_men.pdf
Bip: 635 Cat H35-39
Plaats 570 overall
|
