Vrijdagavond en zaterdag was ik nog oververmoeid van de zware werkweken en het slaaptekort, maar tegen zaterdagnamiddag (na een super middagdutje - iets wat ik normaal nooit doe) voelde ik me terug kiplekker. En op zondag straalde ik 's ochtends van de goesting om te racen. Er lag geen enkele druk op mijn schouders, want de voorbereiding was allesbehalve ideaal. Genieten en hard gaan!
ER was geen tijdsopname na het zwemmen, dus ik moet op mijn Garmin rekenen en die werkt niet tijdens het zwemmen.
SWIM 1000m; 0:22:00
Het zwemmen ging door in de Barrage van Nisramont. Redelijk fris water, ideaal om te zwemmen met een pak. In het zwemmen had ik niet zo veel zin, want met 570 atleten in zo'n klein waterke, we hadden allemaal veel schrik dat het een vechtpartij zou worden. Maar ik had me blijkbaar goed gepositioneerd want ik kon van bij het startschot vrij rustig doorzwemmen. Maar 't zou sowieso geen sterke zwembeurt worden. Ik mis echt snelheid in het water dit jaar. Alles liep vlot, tot aan het keerpunt, maar net voorbij het keerpunt kreeg ik een serieuze vuistslag in mijn aangezicht. Onbedoeld veronderstel ik, maar ik moest toch even bekomen, en ietske verder besefte ik dat er water begon in te sijpelen in mijn zwembrilleke. Ik besloot om toch zo verder te zwemmen, en tegen dat ik uit het water kwam, zat mijn linkerglas vol met water (wat mijn zicht redelijk beperkt had). Spijtig genoeg geen vis gevangen. EEn blik op mijn horloge deed me vermoeden dat ik een beschamende 22 minuten gezwommen had op die 1000 meter. ZWakke start. David was ook niet meer te bekennen in de wisselzone. Dzuje!!
BIKE 3:30:00; 98 km; 28 km/u; 1700 hoogtemeters; gem hSL 149; max HSL 172; max snelheid 75,5 km/u (= lekkere afdaling )
Dan maar over naar het onderdeel dat de meeste fun zou worden, 100km fietsen met daarin 14 (!!!!) hellingen, goed voor 1800 hoogtemeters. Het parcours was ronduit fantastisch. Ik had op 't eerste zicht superbenen bergop en vond heel goed mijn draai in de afdalingen. Ik startte redelijk furieus en pas na 20 km op de tweede helling kon ik mezelf inprenten dat David de piste in was, en dat ik hem vandaag niet meer zou terugvinden. Maar toch bleef ik elke helling zeer veel atleten voorbijsteken. Zalig gevoel en echt goeie benen. Toen we echter de laatste ronde ingingen met als start de 3E keer de Col de Cielle merkte ik voor 't eerst dat de tank aan het leeglopen was. Efkes een tandje kleiner schakelen en iets inhouden was de boodschap. Toch bleef het redelijk gaan, zeker vergeleken met de meeste andere fietsers in mijn omtrek. Later zou blijken dat ik inderdaad aan het fietsen gestart was met 4 minuten achterstand en .... dat hij na 75 km nog geen seconde verder was uitgelopen. Maar in die laatste 25 km zou hij niet minder dan 8 minuten nemen op mij. OP het moment dat ik moest terugschakelen, kon hij nog een tandje bijsteken. Vree coureurke.
RUN 0:49:30; 9,7 km; 11,8 km/u; 180 hoogtemeters; gem hSL 157; max HSL 169
Normaal moet het lopen mijn sterkste discipline zijn. Geen idee wat dat zou geven met de weinige trainingskilometers en de blessure. De start was veelbelovend. Mijn handelsmerk : na het fietsen stevig uit de startblokken vertrekken. De eerste 2 kilometer waren vlak en ik startte aan 14 km/u. Ik kon zeker sneller maar had een beetje schrik van de zware klimpartijen die zouden komen. Maar ik liep op wolkjes. Mijn schrik was niet ongegrond, want bij de eerste klim schoten onmiddellijk de krampen van boven mijnk nieën in mijn bovenbenen. IK ben dan maar gans die klim blijven doorlopen met een pijnlijke grimas op mijn gezicht. Door de krampen blijven lopen, ik weet niet of jullie dat kennen, maar da's verschrikkelijk pijnlijk. Soit, bij het eerste stukje bergaf ging het la veel beter en de volgende klim was de pijn ook veel draaglijker. maar ik kwam nooit meer in mijn tempo. Achteraf gezien kan ik niet echt detecteren waaraan het lag : was het schrik voor de krampen of voor mijn blessure, kon ik niet rapper door de weinige loopkilometers, was ik te hard van stapel gelopen bij het fietsen, vond ik de panache en de grinta niet meer om door die muur te lopen, wou ik vooral mijn finish vrijwaren en geen risico's nemen? Ik weet het niet, ik denk dat het een combinatie van bovenstaande was. Ik ben achteraf toch redelijk ontgoocheld van mijn lopen, ondanks de blessure-achtergrond en het lichtjes sadistische parcours. Slechts 5 minuten goedgemaakt op DAvid ook, da's te weinig.
Maar ik was wel heel tevreden met Robben en Jolien aan de hand aan te komen. Wat hadden die supporters vandaag kabaal gemaakt zeg! Denk niet dat ze ooit al zoveel decibels geproduceerd hebben. : )
TOTALE TIJD 4u47
Een schone wedstrijd, een heel schone wedstrijd. En ik kom hier zeker terug. Maar als ik terug kom is het wel om mijn tijd grondig te verbeteren. 4u47 dit jaar, 198e op 570. Volgende keer is 4u30 de doelstelling (3 minuten minder zwemmen, 6 minuten minder fietsen, 8 minuten minder lopen). Voila. Nu ga ik het 2 weken rustig aan doen. Recupereren en de loopblessure laten rusten. Dan bouw ik terug op voor een mooi najaar.
Maandag 04 juni - Donderdag 07 juni : tussen de soep en de patatten
De drukte blijft aanhouden en 't is dus echt trainen tussen de soep en de patatten. En zo kwam het dat ik plots 3 trainingen in de 3 disciplines afwerkte binnen de 14-15u
Maandag 22u : RUN 0:35:39; 8 km; 13,5 km/u (tempo 4:27); gem HSL 131; max HSL 161 : eens een tempoloopje uit mijn benen geschud en de benen riepen : hoera!!! Dinsdag 8u : SWIM 0:53:00; 2300m; met 3 snelle 200's die helemaal niet snel waren - slechte training ; 11u BIKE 2:01:52; 56,62 km; 27,9 km/u; gem HSL 116; max HSL 162 met eerste deel met wat hellingen, daarna vlak uitgereden Woensdag 22u : CORE STABILITY 0:30:00 Donderdag 21u : RUN 0:26:04; 5,35 km; tempo 4:52; gem HSL 121 was een rustig recup loopje met 4 korte versnellingskes van 100m, maar de benen waren slecht en riepen : AUUUW
De vermoeidheid (niet van het trainen) slaat toe. Ik zou nog eens goed moeten kunnen slapen voor La Roche, maar 't zal alweer niet voor deze avond zijn.
't Is verschrikkelijk druk op het werk, ik probeer er toch mijn trainingen nog tussen te gooien en dat betekent dus inboeten op slaaptijd. En dat is natuurlijk nefast voor een atleet. Dat ik wegens een blessure niet kan trainen zoals hoort, dat weten jullie al. Maar voldoende rusten is minstens even belangrijk in aanloop naar een wedstrijd. Dat is op dit moment niet mogelijk, en da's dus een goeie les : met mijn huidige job is pieken in het midden van juni sowieso onbegonnen werk. Augustus of september blijven volgend jaar dus de aangewezen maanden voor een Ironman.
't Werd dus een week met 2 snelheden : nog redelijk veel trainingen kunnen inlassen in het begin van de week, maar in het 2e deel was dat nauwelijks nog mogelijk
Maandag : RUN 0:30:44; 6,18 km; 12,1 km/u; gem HSL 127; max HSL 145 rustig ochtendloopje + SWIM open water 0:15:00 efkes tijdens gezinuitstap maar zonder wetsuit Dinsdag : BIKE 2:29:45; 70 km; 28,1 km/u; 271hoogtemeters; gem HSL 111; max HSL 155 Woensdag : BIKE 3:33:50; 104,63 km; 29,4 km/u; gem HSL 115; max HSL 171 met 30 km heuvelachtig en 20 minuten een enorme streep in 't rood langs de dijk Donderdag : noppes Vrijdag : BIKE 0:44:08; 19,22 km; 26,1 km/u; gem HSL 99; max HSL 149 woon-werk easy + RUN 0:33:00; 7,1 km; 12,9 km/u; gem HSL 136; max HSL 167 rustig aan, dan lichtjes tempo opbouwen en op einde een helling op vlammen aan 16-17 km/u Zaterdag : noppes Zondag : SWIM 0:45:00; 1800m technische training
En La Roche volgende week? Ik sta niet op mijn scherpste dat mag duidelijk wezen, maar mijn vizier staat helemaal op "vergeet de worries, ga je daar gewoon maar eens goed gaan amuseren." En met amuseren bedoel ik dus : afzien. Gogogo!! Ik ga er het beste proberen uithalen wat op dit moment in mijn lijf zit.
Nu ik niet mag lopen deze week, en eigenlijk ook niet zwaar mag klimmen of grote force mag steken op de fiets, heb ik er dan maar een punt van gemaakt om elke dag op de fiets te zitten. Het weer leent er zich ook ongelooflijk toe. Maar ik mocht niet de fout maken om de blessure weer te forceren. Na de 105 km van woensdag, de volgende 4 dagen dus kortere (en ook rustigere) ritten:
DONDERDAG BIKE 1:38:02; 43,7 km; 26,7 km/u; gem hSL 106; max HSL 141 in de buurt van Balegem, Dikkele, Gavere - dus wel 128 hoogtemeters, maar kalmpkes aan. Extensief VRIJDAG BIKE 0:46:05; 18,9 km; 24,6 km/u; gem HSL 98; max HSL 117 fluitend op het klein verzet; woon-werk verkeer ZATERDAG BIKE 2:08:00; 60 km; 28,1 km/u; gem HSL 113; max HSL 151 easy going met op einde een inspanning van Wetteren naar Heusden op den dijk aan 38-40 km/u, met een andere triatleet in duo. In Melle hem er medogenloos afgereden. ZONDAG BIKE 1:55:42; 57,57 km; 29,9 km/u; gem HSL 118; max HSL 145 rustige rit naar den Donk. Na het zwemmen naar David en 's namiddags met rugwind goed doorgereden terug naar huis
Met de lange rit van woensdag meegerekend, heb ik dus 5 dagen op rij op de fiets gezeten. Ik moet het nu daarvan hebben, in plaats van van de klim- en snelheidstrainingen die voorzien waren, maar heb me best wel geamuseerd.
En dus op zondag.... de eerste open water training van het seizoen in Nieuwdonk. Heerlijk, het water is echt al redelijk warm.
ZONDAG SWIM 2.1 km 6 * 350m waarvan 2 keer wedstrijdsimulatie!
De eerste 2 trainingsdagen in het nieuwe wat rustiger regime, mogen er toch wel wezen : een nuchtere ochtend-zwemtraining en een zonovergoten lange extensieve duurtraining op de fiets
Oh ja, en maandagavond nog met een triest gevoel : CORE STABILITY 0:30:00
Maandag 21 mei : hoe een licht verdict toch hard kan zijn
Oké, na een rustige week, en drie weken voor La Roche stond ik vandaag aan de start van 2 keiharde trainingsweken, die nodig zijn om de puntjes op de i te zetten. Klimtrainingen met onder andere zondag Tilff-Bastogne-Tilff, lange tempoblokken op de fiets en in het lopen, pittige zwemtrainingen, 2 koppeltrainingen, het zag er mooi uit.
Maar first things first, eerst een afspraak met de sportdokter. IK had geluk, er viel deze voormiddag een afspraak weg, dus voor de week goed begonnen was, lag ik al onder de echo. Weinig verrassends en niks echt dramatisch : een verstarring van de kuitspier en een lichte ontsteking van de achillespees. Dzuje! Volgens de dokter heeft het te maken met net iets te hard van stapel lopen bij de trainingsopbouw na de vorige blessure. Niet echt grote fouten gemaakt, maar toch ...het hangt soms van kleine dingen af. Het advies liet niks aan duidelijkheid : 1 week niet lopen, daarna enkel korte trage loopjes, geen zware klimtrainingen op de fiets -omwentelingen maken. La Roche mag ik meedoen, dat houdt geen risico in, maar dokter Praet drukte me op het hart me er nu eindelijk definitief bij neer te leggen dat ik daar een eerder zwakke looptijd zal neerzetten. "Zie het als een lastige training, Christophe, de enige lastige training van de volgende 3 weken." Na La roche zal i kwel even wat meer last hebben, rustig aan daarna dus, o mdan in de zomer weer zachtjesaan op te bouwen. Ok, case closed, dacht ik. Fair enough! Nieks ernstigs, efke slikken en dan knop omdraaien. Maar verdoeme seg, dat heeft me wel een dag gekost om die pil te slikken hoor. 't Was toch een tik met de hamer. Maar o phet einde van de dag was al bezig met mijn seizoen helemaal opnieuw in te schatten, en de verwachtingen af te slanken. DE trail run in augustus (25 km) heb ik laten vallen, die zou me te veel onder druk zetten om snel zware looptrainingen te doen. Berlare (begin augustus wordt een wedstrijd midden in de opbouw, dat wordt dus geen hoogvlieger. De kwart van Hoei en Limburg 111 in september zouden al wat beter moeten gaan, in die laatste zou ik zelfs al eens mijn duivels willen ontbinden. Maar de Reuzen van Wetteren, een duatlon begin oktober, staat nu met ster aangeduid. 12 km RUN - 50 km MTB - 8 RUN. Dat lijkt me wel iets. Allez, we zien wel.
Om niet te veel te zagen over mijn frustraties qua blessures ga ik bovendien maar 2 (max 3) keer per week meer bloggen. 't Zullen toch geen grootse trainingen zijn de volgende weken, en ik kan me niet voorstellen dat het voor jullie op deze manier boeiend genoeg blijft.
Vandaag snelheidstraining met als conclusie dat er voorlopig nog weinig explosivieve snelheid in mijn zwemmen zit. Daar is nog werk aan. Maar een goeie training
500 IN en dan 10 * 200 met afwisselend trage en snelle 200, waarvan de laatste 4 met zwemvliezen
de tijden van de snelle 200m zijn: 1 : 3:50
2 : 3:56
3 : 3:57
4 : 3:19 (met zwemvliezen)
5 : 3:19 (met zwemvliezen)
Nee, geen hoera stemming nodig, maar wel zo ongeveer wat ik verwacht had. Tegen begin van de zomer zou ik daar graag 5 keer 3:40 zien verschijnen. zou dat haalbaar zijn? We zien wel. Ik heb alleszins deze week mijn goesting in zwemmen teruggevonden.
De volgende 2 dagen worden trainingsloos want lentefeest van Robben, dus handen uit de mouwen nu...
In plaats van een intervaltraining een extensieve run vandaag, om de achillespees te sparen. Lekker tempo'tje uiteindelijk. Ging me goed af. De pees steekt af en toe inderdaad eens op, niks dramatisch, maar ik heb vooral schrik om mezelf een chronische blessure te doen oplopen, en met in het achterhoofd mijn leeftijd (nog een paar weken 42 en dan onherroepelijk 43), en mijn plannen voor 2 straffe Ironman jaren in 2013 en 2014, moet ik echt wel voorzichtig zijn. Mmmmm....volgend week toch een echo laten nemen bij mijn sportdokter...
Ik voelde het al voor de start van deze training - ik was eigenlijk heel moe. Geen echte reden te bedenken, want de vorige 2 trainingsdagen waren absoluut niet zwaar. Ik had echt een energie-dip. Dat werd bevestigd op de fiets - ik startte tegen de 4 beaufort-wind en mijn hartslag reageerde slecht zeer summier op deze prikkel, kortom hij bleef uitzonderlijk laag. Ervaring leert mij dat dit het moment is om je trainingsplan te wijzigen. Er was een 60km-rit voorzien met 2 intensieve blokken van niet minder dan 30 minuten elk. Dat had nu dus geen enkele zin. Ik besloot dan maar om de intensieve blokken te laten vallen, maar anderzijds wel wat meer volume te rijden. Het werd uiteindelijk een goede recup/extensieve training, en ik heb 3 uur onder een blauwe hemel gereden, met de zon continu als compagnon - lang geleden zulle.
17u15 BIKE 2:52:38; 83,86 km; 29,1 km/u; gem HSL 107; max HSL 139
Om 8u lag ik deze ochtend al in Wachtebeke in het water. Zalige 50 meter baan. Spijtig genoeg moest ik 52 minuten later al stoppen, omdat de scholen het zwembad bestormden voor de zwemlessen. Vandaag stond er een technische training op het programma. Dat zijn meestal vrij trage trainingen omdat die technische oefeningen meestal redelijk traag vooruit gaan. Zo ook vandaag, maar ik moet zeggen dat ik zeer gefocused gezwommen heb vandaag en op een heel goede training kan terugkijken. Ik heb er ook enorm van genoten, vandaag had ik wel anderhalf uur willen zwemmen.
Nog efkes wat uitleg bij de 2 oefeningen met vreemde namen:
Torpedo rug = armen naast de oren helemaal uitgestrekt boven het hoofd, handen over elkaar op de rug zwemmen, enkel voortdrijving door benen dus
UNCO = 1 arm stijf naast het lichaam, 1 arm uitgestrekt naar voren, die houding vast houden en op je zij zwemmen, ook enkel voortdrijving door benen (in dit geval met zwemvliezen), na 25m veranderen van zijde
Torpedo = goede oefening voor core stability, vormspanning en kick-techniek
UNCO = goede oefening voor core stability, vormspanning en rollen (na een 50m UNCO hou ik vooral de aandacht op het goed rollen in de volgende 50 m)
18u30 RUN 0:44:59; 9,5 km; 12,7 km/u; gem HSl 125; max HSL 140
Heel voorzichtig kort loopje met de bedoeling de achillespees wat te sparen. Maar vandaag was het dan weer de rechter-kuitspier waar er duidelijk een pijnscheut in zat. Godverdoeme seg .... ik kan wel wat pijn verbijten, en da's nu zeker geen probleem want echt veel pijn doet het eigenlijk niet. Maar er is daar in dat rechteronderbeen toch wel iets dat echt fout zit. Wat me vooral bezig houdt, is dat het wel niet ernstiger mag worden. Ik word volgende maand 43, wil graag nog zeer lang actief van deze sport genieten, en ik wil er de volgende 2 jaren op de Ironman-afstand een enorme lap op geven. En dan kan je natuurlijk dit soort aanslepende blessures vermijden, want ik kan op deze manier nooit ten volle trainen zoals het hoort. 9,5 km aan een relatief slakkengangetje...pfff.... dat zou toch niet meer dan een occasioneel recuperatieloopje mogen zijn in deze periode.
13u BIKE 3:16:00; 93,03 km; 28,5 km/u; gem HSL117; max HSL 162; 619 hoogtemeters
Vandaag een rit door de Vlaamse Ardennen. Redelijk wat klimwerk dus met als uitschieters Berendries, Bois de l'Houppe, Muziekbos en Ladeuze. Had goede klimmersbenen vandaag. Op de terugweg langs de dijk van Oudenaarde naar Merelbeke een tempo net boven de 30 km/u aangehouden.
Aan mijn klimmen zal het in La roche niet liggen volgende maand, dat gaat zeer goed.
EEn stevige ochtendprik vandaag. Op een nuchtere maag wat snelheid ingebouwd in mijn training. Bij de laatste 50 snelle meters zat ik redelijk morsdood, maar blij met het geleverde werk! Ik heb ook gemerkt dat ik snelheid kan halen door meer aandacht te besteden aan mijn kick. Niet door als een gek met mijn benen zoveel mogelijk snelheid te maken, maar door de kick uit mijn heupen te laten komen en niet uit mijn knieën. ( Kortom nog iets om op te letten ) Daardoor kantelt mijn ganse lichaam lichtjes naar voor, lig ik dus wat hoger, en kan ik krachtiger door het water klieven. Allejup - we zijn weer een stapke verder
500 IN
pyramid
- 100 fast
- 100 easy
- 200 fast
- 200 easy
- 300 fast
- 300 easy
- 200 fast
- 200 easy
- 100 fast
- 100 easy
Ik laat de benen deze dagen wat rusten. Na de achillespeesopstoot op het einde van mijn looptraining woensdag, is dit een ideaal moment om nog even wat rust in te bouwen voor de benen. Vandaag dus een rustige fietstraining, wat kilometers bollen; En morgen preventief een looptraining schrappen. Zondag ga ik dan terug wat benenwerk doen met een lange Vlaamse Ardennenrit, maandag zou ik dan weer een laag extensieve looptraining moeten kunnen afwerken.
BIKE 1:49:00; 49,94 km; 27,4 km/u; gem HSL 106; max HSL 133
Ook vandaag eerst simpel losrijden, want er stond later op de dag nog een stevige intervalloop op 't programma
BIKE (woon-werk) 0:46:24; 19,2 km; 24,8 km/u; gem HSL 96; max HSL 123
En dan de hoofdtraining van de dag
17u15 RUN 0:56:01; 12,22 km; 13,1 km/u; gem HSL 140; max HSL 172
Eerst 5,6 km opwarmen aan tempo 4:44 (in 't midden van de extensieve zone dus) - die lange opwarming was nodig. Ik liep niet vlot, vond ik. Waar ik vorig jaar rond deze periode vloog over de macadam, voel ik nu precies alsof het allemaal wat meer bonkt en botst; Ik vind ide vlotte tred hele moeilijk de laatste tijd. Soit eens opgewarmd stonden er 5 snellere 400 meters op het programma, afgewisseld met 200m recup. Samen is dat dus goed voor 2 snelle kilometers. Net zoals tien dagen geleden, maar toen waren die 2 kilometers onderverdeeld in 10 keer een 200m. En da's toch makkelijker dan die 400 meters van vandaag hoor. Hier ging ik toch iets dieper in de tank. Maar alweer een zeer bevredigende test. Vrij eenvoudig liep ik volgende tempo's :
- 1 : tempo 3:40 (16,3 km/u)
- 2 : tempo 3:31 (17,1 km/u)
- 3 : tempo 3:27
- 4 : tempo 3:28
- 5 : tempo 3:23 (17,6 km/u)
Opvallend : alweer een licht aarzelend eerste interval, om daarna 4 echt snelle te lopen, met alweer geen terugval in de laatste interval, integendeel. Mooi zo.
Daarna cooling down aan tempo 4:47, ook mooi in de extensieve zone, maar ... alweer een knagende achillespees in de laatste kilometer. Verdoeme toch, het begint toch wel wat op mijn zenuwen te werken. Echt pijnlijk is het niet, maar 't is anderzijds ook duidelijk dat de signalen niet te ontkennen zijn. Pfff.... Mijn vrouw bracht bij thuiskomst voorzichtig het thema 'ouderdom' ter sprake. Daar geloof ik voorlopig niet in. Vorig jaar liep ik nog zonder verpinken de ene lange looptraining na de andere. Nu blijf ik hangen rond de 10-12 kilometer, terwijl ik voor het onnozele mesincident in februari aan het spelen was met tempo's en afstanden tot 15 km.
Pittige en geslaagde eerste koppeltraining vandaag.
12u BIKE 1:42:06; 53,05 km; 31,2 km/u; gem HSL 120; max HSL 147
Eerst de dijk op richting Oudenaarde - 20 minuten opwarmen en daarna 2 lange laag-intensieve blokken van 25 minuten met daartussen 10 minuten recup. Na de blokjes extensief uitrijden. De intensieve blokjes worden beetje per beetje langer - van 12 naar 15 naar 20 en nu dus naar 25 minuten. Voelt goed, al heb ik het vandaag wel op laag intensief gehouden, omdat er nog iets volgde, namelijk ....
13u45 RUN 0:26:19; 6 km; 13,7 km/u; gem HSL 145; max HSL 159
De bedoeling was om de eerste 2 kilometer snel uit de startblokken te schieten (ik had zoiets van een 4:15 tempo in mijn achterhoofd) en daarna nog 4 kilometer uit te lopen. Het werd een zeer bemoedigende vaststelling : mijn handelsmerk, na het fietsen direct in een pittig tempo het lopen aanvatten, is intact. Ik zat eigenlijk onmiddellijk in een zeer goed kwarttriatlontempo en dat was beter dan verhoopt. Ik had geen enkel moment het gevoel te forceren. Integendeel, na 2 km de rem er op zetten voelde wat onnatuurlijk aan.
km 1 : 4:04 (14,7 km/u)
km 2 : 3:53 (15,4 km/u)
km 3 : 4:43
km 4 : 4:29
km 5 : 4:31
km 6 : 4:37
Vandaag 10 keer een 200 meter gezwommen, met telkens afwisselend een hele trage met aandacht voor een lange afgewerkte slag, een gewone met aandacht voor een goeie catch (schouders laten werken) en dan een snelle. Die snelle lijken me nog vee lte traag, maar ik ben vergeten om naar de tijd te kijken.
14u45 RUN 0:50:34; 11 km; 13,1 km/u; gem HSL 134; max HSL 153
Elf kilometer waarvan er vier in een versnelling hoger (4:24) mochten gelopen worden. 't Werden echter 2 versnellingen hoger.
km 4 - 4:11
km 5 - 4:09
km 7 - 4:10
km 9 - 4:12
Allemaal aan 14,3 - 14,4 km/u
De motor was in topvorm vandaag, en dat stemt me blij zeker na toch wel een pittige fietstraining gisteren. Maar er is een maar - op het einde van deze training begon de achillespees toch weer lichtjes te zeuren, en nu een paar uur na de training zijn er allerlei beenspieren redelijk stijf. Da's niet normaal - meestal loop ik in deze fase van het seizoen dit soort trainingen ook qua carrosserie zeer vlot, en vraagt het lichaam eerder om er nog een kilometer of tien bij te lappen. Ik realiseerde me vandaag dat ik heel erg mijn best doe om me klaar te stomen voor La Roche op 10 juni. Mijn hart (motor) kan dat ook, maar mijn loopspieren hebben te lang stilgelegen door de blessure en kreunen en kraken. Ik ben het dus wat aan het forceren. IK zal me dus waarschijnlijk toch een klein beetje moeten inhouden, en helemaal top zal ik waarschijnlijk niet zijn in La Roche. Die laatste percentjes zullen mankeren. Bovendien zal ik na La Roche de carrosserie wat rust moeten gunnen, zal ik me geen onmiddellijke doorstart naar het zomerseizoen kunnen permitteren. Ik vrees dat ik dan recht in de blessure-val trap. Ik heb dus vandaag mijn seizoen eens heringedeeld. IK ga wat meer pieken naar het late seizoen. (bovendien laat ik Gérardmer dit jaar eens voor wat het is - een verdomd schone wedstrijd maar dan nu eens zonder mij - omdat mijn vrouw dat niet echt ziet zitten zo 500 km van huis begin september)
Voorlopig is dit een soort van voorlopig vers strijdplan :
10 juni La Roche 111 (1 km zwemmen - 100 fietsen - 10 lopen) - zeer zwaar parcours 4 augustus Berlare - voormiddag trio triatlon met de broerkes Decoster; ik loop me 3,5 km compleet te pletter) 4 augustus Berlare - namiddag kwarttriatlon (1,5 zwemmen - 45 fietsen - 10,5 lopen) 19 augustus La Roche - Trail des Fantômes - 25 km trail run (optioneel) - zeer zwaar parcours 9 september Huy - kwarttriatlon (1,5 zwemmen - 40 fietsen - 10 lopen) - zwaar parcours 22 september Limburg 111 (1 km zwemmen - 100 fietsen - 10 lopen) 17 oktober duatlon Reuzen van Wetteren (12 lopen - 50 MTB - 8 lopen)
Eigenlijk doe ik vooral wedstrijden die me niet echt liggen, want veel te weinig loopkilometers in die wedstrijden. Maar eigenlijk past dat wel in het plan om de achillespees in de gaten te houden, en om dit jaar hard te werken aan snelheid op de fiets.
Morgen zwemtraining. Ook voor zwemmen kan ik me nu een beetje gaan concentreren op het kweken van wat snelheid, want er zit geen enkele wedstrijd in met veel zwemkilometers.
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
