Dit kun je met recht en reden 'geen weer' noemen : niet goed genoeg om te genieten van een zalige zondagnamiddagtraining, maar ook niet slecht genoeg om diezelfde training uit te stellen : zo ongeveer 8 graden (maar de gevoelstemperatuur lag veel lager), grauw, grijs en bewolkt (behalve het laatste kwartier) en vooral een 4 à 5 beaufort wind. Jakkes! Toch goed getraind
13u BIKE 2:17:27; 65,9 km; 28,8 km/u; gem HSL 121; max HSL 150
Op alle heuveltjes in de buurt van Balegem, Oosterzele, Sint Lievens Houtem intensief naar boven gereden. Al de rest extensief, behalve op de dijk naar huis nog een laag intensieve streep van 20 minuten getrokken.
Zaterdag 14 april : ultieme test geslaagd - terug triatleet
Voor de derde keer een testloop. Direct na het opstaan op een nuchtere maag 8 km extensief lopen. Alles verliep perfect, geen last meer van de blessure.
Dit was een grote opluchting voor mij. Eindelijk ben ik weer klaar om als een triatleet te leven. Deze anderhalve maand zonder echte looptrainingen bleken immers redelijk wat gevolgen te hebben. Ik verloor niet enkel het lopen, datgene waarin ik het meest kan uitpakken, en waar ik het meest van geniet. Ik verloor blijkbaar ook mijn discipline en grinta. Het gestructureerde leventje van een triatleet werd gaandeweg vervangen door een lossere levensstijl, waarbij trainingen makkelijker geschrapt werden en andere wereldse verlokkingen gretig ondergaan werden. Een periode waarin ik bijvoorbeeld meer aandacht had kunnen besteden aan het zwemmen, werd zo eerder een periode waarin ik er eens de riem aflegde. 't Was blijkbaar wel eens nodig, maar vanaf nu wil ik terug aanknopen met een wat meer Spartaanse stijl.
Ondertussen zal ik ook mijn seizoen eens wat moeten herbekijken. Helemaal op mijn scherpst zal ik nog niet kunnen staan op 10 juni in La Roche. Die wedstrijd wordt wel een eerste serieuse test. Ik ga dus zeker op zoek naar een wedstrijd later op het seizoen waarin ik wil pieken. Misschien wordt dat opnieuw Gérardmer op 1 september, maar ik kijk nog eens goed rond.
Opnieuw de mountainbike op, deze keer voor een rit van 10 km met Robben met 250 hoogtemeters en daarna een intiatie voor Jolien van 5 km met 13! hoogtemeters. Twee echte sportertjes: Jolien wist bij haar eerste afdaling al onmiddellijk de fiets goed onder controle te houden en zat duidelijk zeer relaxed op de fiets. een lange klim van anderhalve kilometer was nog iets te lastig voor haar frêle beentjes, maar opgeven stond duidelijk niet in haar woordenboek. Robben zat met serieuse verzuring na de zware tocht van gisteren, maar perste er nog alles uit wat er inzit. Op een lange rechte afdaling haalden we op een bepaald moment 47 km/u. "Net skiën", wist hij me te vertellen.
Vandaag gekozen voor een MTB rit hier in de buurt van de SEmois met mijn zoon Robben. Hij begint dat beter en beter te doen, heeft zijn fiets al goed onder controle in de afdalingen, en kan al serieus op zijn tanden bijten op de hellingen. En klimmen is hier absoluut noodzakelijk : we hadden 531 hoogtemeters.
BIKE (MTB) 1:55:00; 23 km; 12 km/u; gem HSL 91; max HSL 154; 531 hoogtemeters
Het idee was om vandaag direct na het opstaan een 2e keer een testloopje van 6 km te doen, maar het regende pijpenstelen. Dan maar deze namiddag lopen, met het enige verschil dat ik in de namiddag reeds in de Ardennen. Het werd dus een trail run met afdalingen en hellingen, niet echt ideaal voor een testloop. Ik heb het dan ook voorzichtig aangepakt, niet naar boven vlammen en ook afdalend met de rem op. 't Is toch goed gelukt. En kwestie van jullie daar in Vlaanderen wat jaloers te maken, 't is hier mooi en droog weer. En het parcours was zalig - geen mens gezien en continu door het bos.
RUN 0:33:18; 6,35 km; 11,1 km/u; gem HSL 139; max HSL 171; 166 hoogtemeters
Redelijk stijve spieren gisteren en vandaag na de drie testosteron-rijke dagen in de Morvan. Maar enorm aan het nagenieten ook. Eén van de tofste Bikerzz-trips. Vanavond 35 minuten core stability en power oefeningen gedaan ... op het matje thuis dus. Morgen doe ik nog een testloopje van 6 km, en dan vertrek ik voor 4 daagjes chillen met het gezin. De mountainbike is mee, maar zal vooral gebruikt worden om met Robben en Jolien wat tochtjes te doen, en om naar het dichtsbijzijnde dorp om boodschapjes te gaan.
Een schitterende fietsstage gehad in de Morvan. Wat een fantastische fietsstreek! Uitdagend parcours, mooi landschap, en geen -werkelijk - geen verkeer. Super! Het zijn drie heel zware ritten geworden, niet alleen door het parcours, maar ook omdat we met de 4 van den A-ploeg uit ons gezelschap van 8, elkaar regelmatig eens bestookt hebben met splijtende demarrages. Regelmatig werd elkaar beloofd om voor de rest van de dag rustig uit te fietsen, maar ... dat lukte quasi nooit. : )
dag 1 : 3u07m33s - 76,32 km - 24,4 km/u - 1382 hoogtemeters - gem HSL 137; max HSL 184
Ik dacht even uit te pakken op de Mont Beuvray, kwam op mijn eentje boven aan maximum hartslag, maar boven bleek niet boven te zijn, maar een tussenverdieping, daarna volgde nog een muur van een kilometer of 2 waarop ik toch eventjes over het stuur moest hangen om -nou ja, net niet - over te g....
dag 2 : 5u12m44s - 129,35 km - 24,8 km/u - 2049 hoogtemeters - gem HSL 130; max HSL 180
Ik reed goed, maar de laatste 20 km heb ik toch gekozen om me niet te mengen in de debatten van de 3 andere Bikerzzz. 't Vet was van de soep bij mij, en ik reed zo verstandig mogelijk de rit uit.
dag 3 : 3u59m05s - 102,47 km - 25,7 km/u - 1714 hoogtemeters - gem HSL 134; max HSL 175
Ik ben blijkbaar een ronderenner want op dag drie was ik echt top. Ik had superbenen, terwijl de 3 andere zaten te klagen over stijve spieren. Lekker uitgepakt op de Télégraphe, maar zelfs als hij wat minder zit en ik superbenen heb, kan ik David er niet definitief afrijden. Een gat slaan, ja; hem pijn doen, ja. Maar op de top hangt hij er dan toch weer aan. Hij rijdt dit jaar nog sterker dan vorige jaren. En dan met zijn zevenen, den A + den B, een hilarische lokale ploegentijdrit gereden. 3e van 11 deelnemende ploegen. En lachen, man!
9u45 BIKE 2:27:57; 70 km; 28,4 mk/u; gem hSL 118; max HSL 173
Vandaag ong eens de baan op met mijn spiksplinternieuwe racefiets. Ik ben die machine nog wat aan het ontdekken, maar 't is de moeite. Enorm stijf carbon allemaal waardoor ik echt voel dat mijn kracht volledig wordt omgezet in snelheid. Super! De eerste 30 km op mijn eentje gebold aan 30 km/u, meestal rond de LT, op het einde van de extensieve zone dus. Bij David thuis efkes binnengesprongen en daar kwam Biker Peter VDsl nog binnen. Met hem nog 40 km gebold en vooral veel zitten tetteren. Zo passeren de kilometers natuurlijk snel hé. Op 't einde nog twee keer een cartoucheke verschoten : een intensieve op de Betsberg en een alles-uit-de-kast sprint bergop in Gontrode. Cool!
16u15 SWIM 0:45:00; 2000m
Een rare zwemtraining. De eerste 1000 gingen zeer goed en de 2e 1000 ging alles fout: schouderpijn, hoofdpijn, verlies van stijl en weinig fut. Tja....
Donderdag vertrek ik voor een driedaagse fietsvakantie met de Bikerzzzz. Ik hoop daar toch zowat 300 kilometers te kunnen bollen. En avant..
Ik was er een beetje zenuwachtig voor - dat korte loopje van 6 km vandaag. Zou het lukken, of zou de blessure terug opspelen en zou ik dan opnieuw in het sukkelstraatje terechtkomen. En oef ....de test was positief. De stijfte verdween vrij snel uit de pees, en ik kon zorgeloos een extensief loopje uitvoeren van een half uur. Wat ik toen nog niet wist, was dat ik de volgende ochtend zo stijf al een hark uit bed zou kruipen. Zes uttele kilometers lopen, en daar ben ik dan overal stijf van! Door die 5 weken stil te liggen dus. Toch wel confronterend want in februari speelde ik als het ware met afstanden en snelheden.
15u30 RUN 0:30:17; 6,26 km; 12,4 km/u; HSL tussen 131 en 144
't Is een raar seizoen - deze winter was ik zeer goed op dreef. 't Is nochtans een tussenseizoen, maar ik vond zonder eing probleem de goesting en de discipline om te trainen. Maar nu ik door mijn pees-contractuur niet mocht lopen, verloor ik beetje per beetje ook mijn trainingsdiscipline, en kon ik af en toe de lokroep van een paar feestjes niet weerstaan. Zo heb ik eigenlijk telekns periodes van ups and downs. Deze week is daar het schoolvoorbeeld van :
Maandag : 0:45:00 CORE STABILITY + POWER Dinsdag : 0:48:00 SWIM 2 km Woensdag : 1:46:00 BIKE 50,74 km; 28,8 km (met mijn gloednieuwe focus izalco pro 4.0 Donderdag : 0:52:00 SWIM 2,4 km + 30 min shockwave therapie Vrijdag : niks Zaterdag : niks Zondag : niks
Ik moet me dus wel een beetje herpakken. Maar eerst hout vasthouden, want morgen mag ik voor het eerst eens een half uurke rustig proberen lopen.
Eerst 25 km vlak langs de dijk dat net voor Oudenaarde, en dan de Vlaamse Ardennen in met als apotheose de beklimming van Kwaremont en Patersberg direct na elkaar. Weinig volk op de baan (ik ben in de namiddag gaan rijden), maar op die 2 heuvels zat er blijkbaar toch wat fietsverkeer. Ik was super op die 2 klimmetjes en liet iedereen ter plekke. Geen idee of het sterke renners waren natuurlijk, geen idee welk vlees er in de kuip lag, maar het gaf toch een goed gevoel. Na de Vlaamse Ardennen nog 30 km langs de Schelde naar huis. Gans de tijd tegenwind. De eerste 5 km heb i kefkes op mijn klein verzet gereden om wat te recupereren. Daarna rond LT - Laag intensief op mijn groot blad vooraan. Op 't einde zelfs een serieus blokske net onder de overslagpols gereden. Er was een wielertoerist die wou aanpikken, maar die moest er op het einde van mijn blokje toch af blijkbaar. nog eens een goed gevoel! Aan het herdenkingsmonument voor de drie overleden coureurs (Weyland, De Nolf, De Fauw) zette ik me terug recht, en liet ik de geloste kerel weer terugkomen, om dan nog een kilometer of twee in zijn wiel te recupereren, en daarna rustig huiswaarts te rijden. Fantastisch weertje, goeie training. Al meer dan 4 weken niet gelopen (en dat piekt enorm) maar de fietsconditie is gelukkig wel goed.
Daarvoor werd ik door de kinsitherapeut duizenden keren aangeschoten met een shockwave pistool op de zone rond mijn blessure. Dat doet redelijk pijn, vooral een zeurende pijn. Maar het helpt wel, de doorbloeding van de pees en spier wordt bevorderd, en ik voel de dagen erna inderdaad dat die zone minder tegentrekt.
Maandag 19 - Woensdag 21 maart : Riding for the feeling
Een recuperatieweek, een beetje raarm isschien als je toch inet mag lopen : is een recuperatieweek dan wel nodig? Wel ik moet mijn achillespees ook efkes laten rusten op de fiets, dat betekent efkes geen krachttrainingen op de fietsn, vooral extensieve ritjes, ideaal voor een recuperatieweek dus. En zo geschiedde tot nu toe, 3 dagen na elkaar op de fiets, telkens voor vrij korte ritten (en ook toch wel wat kilometers met de stadsfiets : ) ). Zoals Bill Callahan het zo schoon bezingt : "Riding for the feeling" (ook al bedoelt hij iets helemaal anders)
Maandag : BIKE 1:36:12; 45,62 km; 28,5 km/u; gem HS 108; max HSL 129 (vlak) Dinsdag : BIKE 1:14/53; 33,60 km; 26,9 km/u; gem HSL 107; max HSL 146 (vlak) + 20 km stadsfiets Woensdag : BIKE 1:24:30; 37,28; 26,5 km/u; gem HSL 112; max HSL 153 (omgeving Gavere) + 18 km stadsfiets
't Is misschien raar om te zeggen, maar nu ik niet loop (eigenlijk niet mag lopen), voel ik me geen triatleet. Dat lopen maakt voor mij blijkbaar toch het verschil. Af en toe een fietstraining, wat oefeningen thuis op de mat, en af en toe eens zwemmen.... het lijkt wel alsof ik het gevoel heb dat iedereen dat kan. Maar daartussen dan ook nog eens 3 à 4 looptrainingen per week degelijk afwerken, dat maakt voor mijn gevoel blijkbaar een groot verschil. Dan worden de sissy's onderscheiden van de echte kerels!!
Ik heb vandaag nochtans goed getraind, en heb deze week 12 uur getraind, maar toch.... nee, ik voel me geen triatleet nu.
10u BIKE 1:00:37; 31,17 km; 30,9 km/u; gem HSL 126; max HSL 156
Kunnen genieten van rugwind, maar na 15 minuten opwarming, toch sterk uit mijn sloffen geschoten : 3 intensieve blokjes van 10, 17 en 5 minuten.
13u30 SWim 0:57:00; 2400m
Een goede zwemtraining met David.
1000 IN 600 met telkens 150 op stijl letten en 50 versnellen 200 pull buoy 200 swim 200 pull buoy 200 swim
17u BIKE 0:58:43; 25,33 km; 25,9 km/u; gem HSL 115; max HSL 132
Nu had ik tegenwind , maar moest ik toch binnen de extensieve zone blijven. Mooi gelukt!
Vandaag wilde ik eens op verkenning gaan in de Vlaamse Ardennen - eens wat andere stukken leren kennen dan altijd weer de Zwalmstreek, de streek rond de Berendries en Bois de la Houppe. Ik bereidde een ritje voor met daarin de Oude Kwaremont en de Patersberg. IK gebruikte hiervoor de knooppuntenroute. Een goed systeem om nieuwe wegen te leren kennen, maar je moet wel regelmatig in de remmen omdat de pijltjes zo klein zijn, de richting die je moet ingaan ontdek je meestal te laat als je aan 30 km/u rijdt.
Schone rit die ik zeer nog een paar keer ga doen. ik rij eerst warm langs de dijk tot in Ename, om dan te kronkelen en draaien, en te klimmen en dalen gedurende een goede 40 km. Ook Kwaremont en Patersberg gingen vlot. Ik heb zeker aan fietspower gewonnen door mijn krachttraining deze winter, en door wat meer INT blokjes in te bouwen in mijn trainingen. Maar de panache die mis ik nog, die moet nog aangescherpt worden. In het terugkeren langs de dijk van Oudenaarde naar huis, ben ik rond LT en in de laag intensieve zone blijven toeren. En ondertussen maar blijven knipogen naar dat eerste echte lentezonnetje.
9u BIKE 102,68 km; 28,1 km/u; gem hSL 125; max HSL 174, 371 hoogtemeters
En daarna naar de sportdokter. Eerst onder zijn martelvingers om de juiste lokatie van het euvel te ontdekken , en dan onder de echo. Wel, ik heb geen achillespeesontsteking, maar ik heb wel het begin van een contractuur iets hoger, nl waar de pees overgaat in de kuitspier. Begin van een contractuur, dat betekent dat de vezels lichtjes beginnen los te komen. Ik werd door de dokter gecomplimenteerd met mijn verstandige beslissing om mijn looptrainingen 20 dagen geleden stop te zetten. Verder trainen had kunnen leiden tot een scheur, en dan zijn we veel verder van huis (4 maanden revalidatie bijvoorbeeld). Tot zover de diagnose, dan nu de remedie : magnesium-kuur, excentrische oefeningen, looptrainingen doen met compressiekousen, .... tot daar geen vuiltje aan de lucht. Maar nu komt het : nog twee weken geen looptrainingen, daarna 1 (één!?!?) duurloopje van een half uur in de eerste week, oplopend naar drie korte duurloopjes op één week. Kortom 't is al snel midden april alvorens ik weer van gestart kan gaan met echte looptrainingen. Merde! Dat komt efkes als een domper aan. Dat loopvormpeil zal tegen dan serieus verloren gegaan zijn.
In mijn hoofd moet mijn seizoen dus een nieuwe wending nemen. La roche op 10 juni wordt een serieuse test, maar helemaal top zal ik dan nog niet kunnen zijn. Mijn echte piek zal ik proberen halen op 1 september in Gérardmer. Daar wil ik abosluut onder de 6 uur duiken dit jaar. En toch is er ook een gevoel van opluchting. Ik weet eindelijk wat er aan de hand is, ik heb erger kunnen voorkomen, en er valt ook een beetje een last van mijn schouders. Efkes kalmer aan dan maar de volgende weken. En daarna van april tot september de pees erop leggen (al is dat misschien een foute woordkeuze )