Het was alsof ik een privébaan had gereserveerd in Wachtebeke vandaag. Het was er ongelooflijk rustig deze middag. Ik heb een uur op mijn eentje in een 50-meter baan gezwommen. Wel gemakkelijk.
12u SWIM 0:59:00; 2500m
1000 IN
900 zwemvliezen
- 50 afslag 10"L 10" R - 50 SWIM
- 50 hip shoulder hip - 150 swim
- 50 shark 5"" - 250 swim
- 50 one arm - 150 swim
- 50 tropedo rug - 50 swim
400 pull buoy + paddles
200 swim out
Goeie training - ik hou me disciplinair aan de rustige trainingen waarbij de zwemstijl centraal staat. Ik adem sowieso al wat lager dan anders, en begin ook meer te rollen. maar ik heb het gevoel dat links mijn elleboog te laag hangt, waardoor mijn catch-beweging niet optimaal is, zeker niet als ik tegelijkertijd rechts adem. Volgende keer zeker werken aan die catch.
21u CORE STABILITY 0:30:00
Maar ik mis de fiets- en looptrainingen wel enorm. De pijn is zowat weg nu, maar de zwelling niet. Morgen begin ik sowieso te fietsen. qua lopen twijfel ik nog.
Gisterennamiddag met mijn zoon Robben afgezakt naar de Kempen om daar vandaag de landduinenroute te MTB'en. Schitterend uitgestippeld route met zeer weinig en leuke kronkelende bospaadjes. Zoals te voorspellen was, konden we goed doorrijden in de eerste helft van de rit, maar kreeg Robben het lastig tijdens het tweede gedeelte, wat het tempo serieus drukte. Maar het moet niet altijd snel gaan hé, 't was een supertoffe vader-zoon dag.
't Is de laatste weken een parcours met hindernissen. Ik reed deze voormiddag met de stadsfiets naar de voetbalmatch van mijn zoon (bovendien een super wedstrijd gewonnen met 2-0 tegen de leider uit Beervelde), en ik had het op de fiets onmiddellijk door : die ontstoken zenuw komt ook bij het fietsen direct onder druk te staan, de zwelling is te groot. Daar zag ik dus alweer een training (90 km fietsen) door mijn neus geboord worden. ik word er moedeloos van : met de looptrainingen van gisteren en die van morgen zal ik zo een vijftal uur trainingen op drie dagen geschrapt zien worden. Ik word er niet vrolijk van, moet ik zeggen.
Vandaag 2 looptrainingen geschrapt en in de plaats daarvan naar de dokter getrokken. De voetblessure begon uit de hand te lopen. Ik begon te vrezen voor een beentje dat gebroken zat, maar de diagnose was helemaal anders. De pees die over de middenvoet loopt en vandaaruit helemaal over de 2e teen doorloopt, zit volledig ontstoken. Dit is een gevolg van het mes dat vorige week op mijn voet gevallen is, waardoor die pees geraakt is, gecombineerd met het aanhoudende onder druk zetten van deze pees door de dagelijkse training. Ik moet die pees vier dagen de tijd geven om te rusten en de ontsteking laten genezen. Alweer een onderbreking van mijn normale trainingen, maar al bij al valt de diagnose nog mee. Het had erger gekund. IK mag sowieso zwemmen, en ik mag fietsen als ik daarmee die pees niet onder druk zet. Dat gaan we morgen dan ook onmiddellijk eens testen. Maar lopen is nu dus uit den boze. Ik was immers bezig de ontsteking te verplaatsen naar de voorkant van mijn enkel en naar mijn achillespees. Letterlijk citaat van de dokter : "je bent jezelf aan het destabiliseren."
20 minuutjes opwarmen op de ergotrainer in de fitnesszaal. let niet te veel op die 30 km/u. Op zo'n ergotrainer rijd je gewoon vanzelf sneller: nooit remmen, nooit een bocht, nooit op het verkeer letten, nooit een rood licht... gewoon de pedalen ronddraaien. En dat deed ik vandaag opnieuw aan 110 omwentelingen per minuut.
9u30 POWER TRAINING 0:55:00
Opnieuw dezelfde pittige sessie als dinsdag, maar ik heb er 2 oefeningen moeten uithalen omdat ze te pijnlijk waren met mijn voetblessure. Ze dreigden te zorgen voor een overbelasting van de achillespees (waarschijnlijk om de pijn in de voet te compenseren); (Morgen ga ik even langs bij de dokter, maar ik vermoed dat er foto's zullen moeten genomen worden)
10u30 BIKE 0:40:00; 20km; 30 km/u
En dan voor het eerste de power sprints. Een sessie van 40 minuten met opnieuw veel omwentelingen, maar op minuut 5, 9, 13, 17, 21 en 25 telkens een power sprint van 15 seconden ingezet. Dat betekent direct overschakelen naar een weerstand van 600 watt en recht op de pedalen sprinten. Ik kan je verzekeren : 15 seconden is niet altijd even lang. Die eerste keer dacht ik na 15 seconden "allez verdoeme zeg, moet ik nu al stoppen met sprinten.", de laatste keer had ik na 7 seconden al het gevoel een volle minuut bezig te zijn. Ik denk dat ik daar nogal pijnlijke grimassen zat te trekken tijdens die laatste powersprint.
7u40 en 12u45 BIKE (woon-werkverkeer) 0:45:55; 20,2 km; 26,4 km/u; gem HSL 121; max HSL 158
gewoon woon-werkverkeer op de racefiets, maar deze ochtend stond er wel een sterke noordwester in het nadeel; 't Was serieus stampen om vooruit te geraken. Deze middag kon ik dan weer genieten van een duwtje in de rug.
15u50 RUN 1:07:08; 15,06 km; 13,5 km/u (tempo 4:28); gem HSL 151; max HSL 166
Deze namiddag grijs, winderig, lichte regenval .... maar dat waren allemaal slechts voetnoten. Voor mij was het hoogtepunt meer dan een uur genieten van superbenen. Ik heb echt wel met de handrem op moeten lopen, want dat zijn de dagen waarop je jezelf in de vernieling zou lopen. Ik had het gevoel dat i kvandaag evengoed 15 km aan 15 km/u had kunnen lopen. Machtig gevoel. Maar 't was een extensieve loop, ik heb me dus aan een tempo-extensieve loop gehouden. Vijf kilometer moest ik lopen aan de rabd van de extensieve zone (LT = tempo 4:24), maar daar heb ik me niet aan kunnen houden, ik heb 4 van die kilometers gevoelig sneller gelopen, zowat rond de 4:10. Nochtans heb ik ook daar met de handrem op gelopen. Verzachtende omstandigheid voor deze lichte overtreding? Jawel, ik had rugwind tijdens die kilometers
Hier alle details:
km 1 : 4:49
km 2 : 4:35
km 3 : 4:29
km 4 : 4:30
km 5 : 4:30
km 6 : 4:11; gem HSL 156 (LT -> INT)
km 7 : 4:12; gem HSL 159 (LT -> INT)
km 8 : 4:35
km 9 : 4:09; gem HSL 158 (LT -> INT)
km 10 : 4:11 gem HSL 161(LT -> INT)
km 11 : 4:25 gem HSL 157(LT)
km 12 : 4:30
km 13 : 4:35
km 14 : 4:31
km 15 : 4:38
Maar er is ook minder nieuws. Die rechtervoet doet echt wel pijn tijdens het lopen. 't Is pijn die ik makkelijk kan verbijten, maar .... er zit daar iets niet juist. Is het een ontsteking? Zit er daar een beentje gebarsten? is het een cyste? Geen idee... maar als dit aanhoudt, zal ik toch eens foto's moeten laten nemen.
Eén van de mooiste aspecten van deze hobby is dat je zowat alle dagen buiten bent, in elk seizoen. Maar vandaag speelde mijn trainingsarbeid zich om praktische redenen binnen af. Niks aan te doen.
9u20 BIKE 0:20:00; 10,4 km; 31,2 km/u
In de fitness opwarmen op de ergo trainer. Licht verzetje, slechts 160 watt trappen, maar wel 110 omwentelingen per minuut.
9u45 POWER TRAINING 1:10:00
Dan een pittige sessie in de fitnesszaal : beenspieroefeningen, rompstabilisatie-oefeningen, schouderspieroefeningen, buik- en rugspier, .... Zeer gevarieerde sessie.
11u BIKE 0:20:00; 10,1 km; 30,3 km/u
Dan een cooling down, maar opnieuw met hoge rotatiesnelheid (tussen de 100 en 110 rotaties per minuut)
15u BIKE (rollen) 1:00:00; gem HSL 126; max HSL 153
En dan de kroon op het werk. In de namiddag snel nog een uur op de rollen 10 minuten inrijden in de extensieve zone (HSL 110-127), en daarna 3 keer een blok van 10 minuten in de intensieve zone (HSL 127 - 152). Vooral in het tweede en derde blok lange stukken net onder het omslagpunt gereden. Drie pittige blokjes telkens afgewisseld met drie minuten recuperatie. Daarna nog een kwartiertje uitbollen (extensieve zone).
Goede trainingsdag, maar morgen wil ik de buitenlucht weer voelen hoor.
Vandaag heb ik de trainingstrein terug op de rails gezet na een week om snel te vergeten.
12u30 SWIM 2100m; 0:51:00
IK heb deze winter mijn zwemmen een beetje laten aanslepen. Ik heb geleerd om langs twee kanten te ademen, adem nu dus telkens om de drie slagen, maar dat is het zowat. Ik heb gewoonweg veel te weinig zwemkilometers op de teller. Nu bijvoorbeeld was het zowat twee weken geleden dat ik ni het water gelegen had. Ik wist dus op voorhand dat het een ontgoochelende training zou worden. Eens je dat watergevoel kwijt bent, is het echt hard werken in het bad om die stijl terug te vinden. En daar zijn we dus vandaag mee begonnen.
400 IN 400 (50 hip shoulder touch - 50 swim) 300 swim 300 pull buoy and paddles (easy - meer stijloefening dan krachtoefening) 300 swim 200 pull buoy and paddles (idem) 200 swim out
Dat ik nu nog niet goed zwem, is ook geen ramp. Mijn eerste piek moet ik bereiken in La Roche, en da's maar 1000 meter zwemmen. En daarna is het pas begin september dat ik echt een goede zwemprestatie wil neerzetten, namelijk in Gérardmer. Ik heb dus nog tijd om in zwemconditie te komen. Maar vanaf nu moet er zeker 2 of 3 keer per week gezwommen worden (eigenlijk eerder 3)
17u30 RUN 0:34:09; 7,28 km; 12,8 km/u (tempo 4:41); gem HSL 141; max HSL 161
Dit was een kort testloopje in de extensieve zone. In eerste instantie een testje om te kijken of de ziekte volledig uit mijn lijf is. Op één andere manier voel ik dat het best al lopend. Maar er was nog een tweede reden om onzeker te zijn over deze test. Vorige week is er een mes op mijn rechtervoet gevallen. 't Was geen scherp mes, dus er is geen wonde aan de voet, maar het mes moet heel slecht gevallen zijn, want vanbinnen is er wel degelijk iets aan de hand. De bovenkant van mijn voet doet pijn, en hij staat ook wat dik. Op beide tests scoorde ik positief. De ziektekiemen zijn duidelijk weg, en de voet doet wel pijn maar onvoldoende om me echt te hinderen bij het lopen. De pijn is zeker te verdragen en ik heb ook niet het gevoel dat ik er mijn loopstijl voor aanpas. 't Is wel iets om in de gaten te houden.
Maar 't was dus een geslaagde test, en ik voelde me super om weer te kunnen lopen.
Morgen kruip ik nog eens het krachthonk in. Ik zit in de laatste 2 weken van mijn krachtprogramma bij Fitality Merelbeke.
eindelijk .... ik begin me terug wat normaal te voelen. Ik ben vier dagen van de kaart geweest. Vooral veel in de zetel en in bed gelegen. Niks voor mij, maar als je ziek bent, zijn er weinig andere opties. Ik had het mezelf op voorhand voorgenomen, en ik heb me daar vandaag dan ook aan gehouden : de eerste dag waarop ik me beter zou voelen, zou ik NIET trainen. Enkel een korte rustige sessie buik- en rugspieroefeningen (20 minuutjes). voor de rest het lichaam laten recupereren. Morgen staat er dan een zeer rustige training op het programma. En maandag vliegen we er terug in.
Ik ben vandaag wel een tweetal uurtjes zoet geweest met het opstellen van mijn 'battleplan' voor La roche. Da's in grote lijnen een lange termijnplan voor mijn trainingen van nu tot eind mei. Ziet er goed uit. Pretty heavy stuff coming on.
Ook de rest van mijn seizoen begint vorm te krijgen. Ik zou een tweede keer willen pieken begin september : waarschijnlijk terug met de halve van Gérardmer (al zag ik nu vandaag dat er ook in Galway (Ierland) een halve triatlon is op 2 september) en eventueel met nog een marathon in september.
En voor volgend jaar staat er sowieso terug een Ironman op de wish list : Kalmar, Vichy en Kopenhagen zijn mogelijke kandidaten. Klagenfurt zag ik ook zitten, maar is heel moeilijk in te plannen in onze gezinskalender. Die valt dus waarschijnlijk af. En kwestie van onmiddellijk de ambities voor 2013 in de verf te zetten: na mijn 10u57 in Zürich, mik ik voor mijn volgende Iron Man resoluut naar 10u30. De lat hoog leggen, da's altijd een goede motivator.
Dinsdagochtend reed ik met mijn MTB door een ijskoude snijdende lucht naar het werk. Ik voelde toen al dat er iets fout zat. Ik voelde me wat ziekjes. Gans de dag les staan geven, en een groot deel daarvan stond ik hoogstwaarschijnlijk met koorts. 's Avonds moest ik dan natuurlijk nog naar huis met mijn MTB. Dat was echt een calvarietocht, geen enkele energie, alles in mijn lijf deed pijn, en ik rilde als een trilboor ('t is eens iets anders dan het espenblad). Thuisgekomen in de zetel geploft en er enkel uitgekomen om 's avonds in bed te kruipen. Ondertussen is het al woensdagnamiddag en is het verdict van de dokter duidelijk : griep en dus geen sprake van verder trainen deze week. Uitzieken is de boodschap. Ik hou jullie op de hoogte maar tot en met vrijdag zal 't hier sowieso rusten rusten en nog eens rusten zijn.
Het begin van mijn recuperatieweek. Vandaag 's ochtends met de MTB naar het werk en 's avonds terug. Meer zat er vandaag niet in, en meer was ook niet voorzien. Ik voelde vandaag overdag wel dat ik tegen iets aan het vechten ben. Nu en dan een rilling over het lichaam, spieren die wat pijnlijk aanvoelen, en een snipverkouden gevoel. Laten we hopen dat het vals alarm is.
BIKE (MTB woon-werk); 0:46:32; 16,58 km; 21,4 km/u; gem HSL 112; max HSL 140
Een primeur vandaag - ik heb in een vorig leven al in de studio van Terzake gezeten bij Phara De Aguirre, ben al geïnterviewd voor zowat alle Belgische radiozenders, en ben al geïnterviewd voor gazetten over de hele wereld, en in Canada en Nederland bestaan er documentaires waarin ik mijn zegje mocht doen, maar nooit...nee..nog nooit heeft er iemand gevraagd voor een interview .....als TRIATLEET!
Vorige week kreeg ik een telefoontje van een 13-jarige kerel, Arne, die ik ken via Robben, mijn zoontje. Arne is een voetbaltalent hier in Melle, maar ook een redelijk looptalent. Hij had een opdracht voor school: iemand interviewen en dat interview verwerken in een artikel. Of hij mij eventueel kon interviewen, vroeg hij aan de telefoon. 't Zal wel zijn! Helemaal op 't einde vermeldde hij nog snel, "'t is als triatleet dat ik je wil interviewen hé". Awel, op zo'n momenten ben ik nog een klein kind. Dan loop ik hier thuis zo fier als een gieter rond : 'Iemand wil mij interviewen als triatleet. De max!'
Vandaag was het zover: het interview! Arne heeft bij deze dus de primeur te pakken. Hij is de eerste die dit miskende talent interviewsgewijs op de rooster legt. 't Was nog gene gewone interviewer zulle! Hij meed de pittige vragen
niet. "Ben jij aangenaam om mee te leven als je eens geblesseerd bent?",
"Volg jij een dieet?" (een vraag die onvermijdelijk leidde tot één van
mijn zwakheden : graag een wijntje of een pintje consumeren) "Is een
hobby als triatlon makkelijk te combineren met een gezinsleven?" Wat ook bleek, het duurt niet lang voor het woord Hawaïi valt in zo'n interview, en ik kan het niet langer ontkennen : the Hawaïi dream is alive! Na een kwartiertje was het interview gedaan, en ik had nog uren kunnen verder praten. Echt een zeer aangenaam intermezzo was dit tussen die soms wel eenzame trainingsuren.
Maar jullie, trouwe lezers, willen natuurlijk ook weten of er vandaag hoegenaamd ook nog getraind is hé? Jawel! Anderhalf uur losrijden op de rollen (en ondertussen naar de veldrit kijken op TV) en 's avonds nog een half uur rompstabilisatie-oefeningen. maar dat interview, moet ik jullie daar nog eens iets over vertellen? .. Allez, 't is goed, ik ga jullie laten.
Volgende week recuperatieweek - elke dag training, maar wel zonder echt intensieve inspanningen. 't Lichaam tijd geven om eens een week op lager toerental te rijden. Daarna twee redelijk pittige trainingsweken.
Een park, zonovergoten en gehuld onder een dikke laag sneeuw. Een overal kindjes op sleeën, en mama's en papa's die proberen om de allermooiste winterfoto van hun kroost te trekken. Ja 't was best een idyllische looptraining vandaag.
15u30 RUN 1:01:28; 12,8 km; 12,5 km/u; gem HSL 128; max HSL 152
Woon-werkverkeer met de fiets vandaag. Gelukkig had ik het weerbericht goed bekeken en had ik daardoor geopteerd voor de bredere banden, voor mijn MTB dus. 's Ochtends om 7u40 stond ik aan mijn voordeur klaar om te vertrekken, en toen was het gewoon berekoud. Maar 's avonds was er ook nog eens een dikke sneeuwlaag bijgekomen. Zalig met de MTB
BIKE (MTB) 1:01:44; 19,24 km; 18,7 km/u; gem HSL 107; max HSL 135
Berekoud vandaag, dus was niet te voorzien hoe de looptraining me zou afgaan. Ik besloot om niet te veel op voorhand vast te leggen welke tempo's ik zou lopen, ik zou gewoon op het gevoel lopen maar wel binnen de extensieve zone blijven (5:10 - 4:24). Het werd een fantastische training, ik liep vingers in de neusgaten, en klokte blijkbaar af op tempo 4:32, da's 13,2 km/u. En uit verdere analyse van mijn Garmin bleek dat ik 4 kilometer gelopen had aan LT (=4:24), zonder dat ik er ook maar iets van gemerkt had. Sterk! Mijn basistempo bij het lopen ligt dit jaar echt wel hoog.
RUN 0:38:31; 10,7 km; 13,2 km/u; gem HSL 140; max HSL 153
10u BIKE (rollen) 1:30:00; gem HSL 114; max HSL 144
Efkes de puntjes op de i gezet. Anderhalf uur op de rollen, met als kern van de training 4 keer 10 minuten in de intensieve zone, met daartussen slechts 3 minuten recup. Eat this!!
Zelf staakte ik niet, maar moest enkel namiddag en avond werken. Ik had - dacht ik - een lumineus idee. Als het zwembad niet staakt, en de scholen wel, dan is gans dat zwembad in de voormiddag van mij. Ik was echter slechts half geïnformeerd : het zwembad staakte niet, maar de scholen ook niet. Ik heb dus mijn baantjes mogen trekken tussen een horde joelende schoolkinderen. Leuk was het niet, maar ik was er dus ik kon er maar het beste van maken.
Gezien de pittige trainingen gisteren was ik wat onzeker over mijn lange duurloop vandaag. Ik legde mezelf dan ook geen tempodoelen op, en besliste om er vandaag een free run van te maken. Lopen zoals het aanvoelt, zolang het maar in de extensieve zone blijft. Maar buiten alle verwachtingen liep het eigenlijk zeer goed, en liep ik een zeer standvastige duurloop, zonder verval naar het einde toe, aan een vrij stevig extensief tempo. Ik was aangenaam verrast.
11u RUN 1:17:00; 16,7 km; 13 km/u (tempo 4:37); gem HSL 135; max HSL 151
Mooie afsluiter van een pittige 5-daagse. (de eerste 2 dagen van deze week waren maar opwarmertjes.... : ) )
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
