's ochtends in den donker en tussen het verkeer aan 25 km/u naar het werk. 's middags met een korte omweg naar huis met daarin 2 keer 5 minuten goed doorgeven aan hartslag 137 - 145 (tussen 30 en 35 km/u)
15u30 RUN 0:33:39; 7km; 12,5 km/u; gem HSL 130; max HSL 147
Een loopje dat als vanzelf ging. Blijkbaar stond mijn radar goed ingesteld, want was een zeer gelijmkatige loop : eerste 3 km tussen 4:50 en 4:53; de 4e km aan 4:40 en dan 3 identieke kilometers (elk aan 4:44).
14u BIKE 2:13:33; 60 km; 26,9 km/u; gem HSL 110; max HSL 159 (laatste stuk vals plat opgevlamd als een gek)
Een schone rit in een zonovergoten landschap. Geen grootse dingen, gewoon de pedalen rondtrappen op een klein verzet.
21u30 CORE STABILITY TRAINING 0:20:00
En .... de eerste inschrijving voor een wedstrijd in 2012 is een feit : 111 triatlon La Roche-en-Ardenne, een speciale wedstrijd op een zeer lastig parcours in de Ardennen : 1 km zwemmen, 100 km fietsen en 10 km lopen. Niet zo'n voordelige formule voor mij omdat het lopen relatief gezien kort is en het fietsen lang. maar dit past wel in mijn plan om dit jaar extra veel aandacht te besteden aan het fietsen. De wedstrijd gaat door op zondag 10 juni, de dag voor mijn verjaardag. IK kijk er nu al naar uit, want ik ben zot van d'Ardennen.
De oefeningen die een goeie week geleden nog zeer lastig waren, zijn nu bij de vierde sessie al zeer vlot verteerbaar. Verbazingwekkend hoe snel de pezen reageren op wat aangepaste krachttraining
18u RUN 0:35:25; 7 km; 11,9 km/u; gem HSL 125; max HSL 144
14u30 BIKE 2:22:35; 63,62 km; 26,8 km/u; gem HSL 121; max 149
In deze langere fietstraining heb ik 6 keer een prik uitgedeeld van 4 minuten. Telkens op een paar seconden de hartslag opdrijven naar 137 - 145, en dat 4 minuten uithouden. Na een kwartiertje heb ik zo 2 sessies gedaan, en na één uur nog eens 4 (telkens met 4 minuten recup ertussen). Dat ging goed, maar bij de laatste prik voelde ik toch dat de benen hier en daar pijn begonnen te doen. Super gevoel : echt aan het trainen! de max! Maar wat daarna volgde was heel wat minder : mijn kwetsbaarste punt begon op te steken - mijn vingerkootjes. Die hebben de eigenaardige eigenschap dat het niet onder de nul graden moet zijn om te bevriezen. Elke winter heb ik het vlagge - ik kan goed tegen de koude, behalve aan mijn vingers. Ik had vandaag een dubbele laag handschoenen aan, maar na 2 uur rijden was dat onvoldoende. Thuisgekomen begint dat dan te ontdooien, en da's eigenlijk het pijnlijkste. Soit, 't is een soort orakel die vingertop(pen) van mij, en ik kan jullie nu voorspellen : de winter is op komst
15u20 RUN 0:52:41; 10,75 km; 12,2 km/u; gem HSL 125; max HSL 152
mooie duurloop met 2 keer een iets snellere kilometer: één aan 4:38 en één aan 4:31. Hartslagen blijven mooi onder controle. De basisconditie is toch redelijk goed heb ik de indruk. Het gevolg van al een paar jaar dagelijks trainen, denk ik dan
11u15 RUN 0:52:10; 10,92 km; 12,6 km/u; gem HSL 138; max HSL 163
De bedoeling was gemiddeld 12 km/u te lopen (kilometers aan 5:00) en 2 keer een kilometer aan 4:40. Maar de benen waren goed (al waren de eerste 2 kilometers niet al te vlot), en zonder dat ik het besefte liep ik nog een derde keer een snellere kilometer.
km 4 in 4:29 km 7 in 4:27 km 9 in 4:35
15u POWER TRAINING 0:40:00
In de namiddag thuis nog eens het matje uitgerold en buik- en rugspieroefeningen gecombineerd met een paar versterkende oefeningen voor de schouderspieren.
't Was een goeie trainingsweek van een kleine 10 uur. IK heb het gevoel dat ik nu na 3 weken training opnieuw gelanceerd ben.
16u BIKE 2:16:32; 62,2 km; 27,3 km/u; gem HSL 116; max HSL 147 (35 hoogtemeters)
Fantastisch fietsweer in deze novembermaand. Dringend tijd om ook eens langer dan 2u op de fiets te zitten. Eerst naar Deinze (waar ik een kort bezoek bracht aan de nieuwe boekenwinkel annex koffiebar van Chris en Lies, Letters & Co. Daarna naar Zomergem, waar ik eventjes passeerde in café 't Oud Liefken, om dan terug te keren langs het smalle pad aan de Lieve in den pikkedonker. Bill Callahan en Feist op de iPod en tussen de velden op een onverlicht jaagpad: speciaal sfeertje. De snelheid zakt natuurlijk omdat je moet uitkijken voor mogelijke obstakels op de weg die je pas opmerkt als ze in het bereik van je LED lichtje verschijnen, minder dan 10 meter dus. En dan gestopt in Mariakerke, waar we uitgenodigd waren bij familie.
00u BIKE 0:35:00; 14 km; 24,8 km/u; gem HSL 113; max HSL 134
En dan 's nachts van Mariakerke naar huis opnieuw langs heel wat onverlichte stukken langs de Ringvaart.
76 kilometer op de fiets vandaag, en er enorm van genoten.
11u30 BIKE 1:13:52; 34,40 km; 28 km/u; gem HSL 127; max HSL 162; 117 hoogtemeters
Vandaag op de fiets voor het eerst echt geprikt. Ik had een rit uitgekozen met veel vals plat in de omgeving van Moortsele en Gavere. Op elk vals plat heb ik de hartslag in de hoogte gejaagd. Aan mijn hartslagcurve kan je het mooi zien : twaalf keer 't gashendeltje open getrokken. De hartslag reageerde zeer alert op elke prik, ging vlot naar omhoog dus; en zakte ook makkelijk in de tussenstukken. Mooi pittig ritje.
16u RUN 0:32:30; 6,56 km; 12,1 km/u; gem HSL 125; max HSL 137
Na het geweld in de voormiddag op de fiets, heb ik mezelf in de namiddag getrakteerd op een rustig kort loopje. Niks forceren, gewoon een half uur de benen loslopen. Lekker frisjes buiten, een zacht muziekje in de iPod en de zon die door de half-kale bomen prikte : de herfst kan schoon zijn.
In de fitness vandaag 50 minuten power training gedaan en 25 minuten gefietst op de ergo trainer. Op de fiets tussen de 90 en 110 omwentelingen per minuut getrapt.
Vandaag power training in de zaal met het nieuwe schema van Bart. De eerste 2 weken moet ik de pezen versterken. Er zitten duidelijk veel meer oefeningen voor de benen in deze keer. Da's goed, want ik moet een sterkere fietser worden.
19u SWIM TRAINING 0:48:00; 1800m
En 's avonds na het werk en voor een lange avond verder werken, nog eens naar de Mr T zwemtraining gegaan. zoals altijd veel drills daar, en veel aandacht voor vormspanning (je buikspieren gebruiken dus).
Ik was ziek - 2 dagen in de touwen gehangen en dan 2 dagen mijn lichaam toegelaten om volledig te recupereren. Nu sta je jezelf dat nog toe, verder op het seizoen is dat al heel wat moeilijker.
Ik ben ziek vandaag, mottig, geen sjieke toebak weerd, .....
Uitgelezen moment om jullie iets meer te vertellen over Kona 2015, die droom. Wel, als je zo dag in dag uit met deze sport bezig bent, dan droom je natuurlijk heel veel. Eerst was de droom om een kwart triathlon te finishen, dan een halve, dan een Ironman worden, daarna werd het een snellere Ironman (onder de 11 uur). Al die dromen leken op 't eerste zicht quasi onhaalbaar, maar met toewijding en keihard trainen heb ik ze allemaal waar gemaakt.
ZOT!!!!! En nu is er zo een droom in mijn hersenpan geslopen, die misschien nog gekker is dan alle vorige. Zou ik mij ooit kunnen kwalificeren voor het Wereldkampioenschap in Kona, Hawaïi? Het antwoord van iedereen die iets kent van triatlon is zo klaar als een klontje : "Nee, dat lijkt me niet haalbaar." Wel,dat zou wel eens heel goed kunnen, maar wie niet probeert, komt het nooit te weten hé. Dus wil ik wel eens poging wagen.
Hoe kom je in Kona? Er zijn in grote lijnen 4 manieren om in Kona te mogen deelnemen: 1. Meedoen aan een loterij en heel veel geluk hebben dat jouw naam er uit gekozen wordt (de weg van de gelukzakken) 2. Meedoen aan een e-bay veiling voor de laatste tickets en zeer veel geld neerleggen (de weg van de rijken) 3. Een deelname-ticket veroveren door aan 12 Ironman triathlons deelgenomen te hebben in je carrière (de weg van de atleten met eindeloos veel geduld) OF....zoals het hoort in een wereldkampioenschap ...... 4. Door bij de beste te zijn en je te kwalificeren.
Het is vanzelfsprekend die 4e weg waar ik van droom. In elke leeftijdscategorie worden er een aantal Qualification Slots uitgereikt na een Ironman-wedstrijd. Zo zijn er bijvoorbeeld 10 Slots te winnen in mijn leeftijdscategorie 40-44 jaar in Zurich. Dat wil zeggen dat de 10 beste finishers van die categorie in de Ironman van Zurich gekwalificeerd zijn. Is één van die 10 niet geïnteresseerd of al gekwalificeerd in een andere wedstrijd, dan gaat de Slot naar de 11e, enzoverder enzoverder tot alle 10 de slots uitgereikt zijn.
Hoe sta ik in mijn categorie? In Zurich was ik in mijn categorie de 85e van 350 atleten. Da's dus nog een redelijke afstand verwijderd van de 10 eerste, me dunkt. Hoe veel trager was ik dan vergeleken met de laatste die zich nog kwalificeerde : ... uhum ... uhum .... 1u05 minuten. Slik..... Nu begrijpen jullie waarschijnlijk waarom die droom op zijn zachtst gezegd moeilijk te realiseren is. Onmogelijk! Onhaalbaar! Te gek om los te lopen! ZOOOOOOT! ...... Awel, en dan? 't Is een soort van luchtspiegeling daar ergens heel ver, en het motiveert me..... ook als ik het niet zou halen. En zeg nu zelf ....je kwalificeren voor een wereldkampioenschap in ....aloha .... Hawaïi, dat moet toch de max zijn hé?
The plan Of ik een plan heb, zal je vragen. Niet gedetailleerd maar toch wel al een klein beetje. Kijk, één uur sneller worden dat zal niet makkelijk worden, maar sommigen zeggen dat ik zeker nog sneller kan dan die 10u56 in Zurich. In 2014 kom ik in de leeftijdscategorie 45-49, en daar gaat het al iets trager aan toe. Misschien heb ik met wat geluk daar voldoende aan een 10u, 10u05 of 10u10 als eindtijd. Nog altijd mijlenver af van mijn huidige niveau natuurlijk, maar ... wie weet.
Wacht even dus....ikzelf moet sneller worden, en ik moet sneller blijven terwijl mijn concurrenten de tand des tijds beginnen te voelen en trager worden (en ikzelf die tand des tijds dus niet zou mogen voelen). Makkie toch?
Soit, that's the plan. En hoe ga ik sneller worden? Fietsen fietsen fietsen fietsen.... ik ben een middelmatig tot zwakker zwemmer in het peloton, ik ben een beter fietser en een goede loper. De grote tijdswinst zit hem in het fietsen, niet alleen in tijdswinst maar ook in frisser van de fiets komen en dus nog beter mijn loopkwaliteiten kunnen uitspelen. Da's het plan.
In trapjes Ik ga in trapjes werken. Dit seizoen ga ik enkel op de kortere afstanden deelnemen, en echt werken aan snelheid. In 2013 zou ik dan terug een volledige Iron Man willen doen, met de bedoeling toch rond 10u30 te kunnen eindigen. En dan maak ik een tussentijdse evaluatie of de droom ondertussen geëvolueerd is tot "iets dat misschien wel eens haalbaar zou kunnen zijn". En of ik echt wil doorgaan met KONA 2015...
Een klinkklare baaldag vandaag : deze ochtend vertrokken met mijn kids naar Walibi. Nog geen 10 kilometer ver en auto begint raar geluid te maken. Even verder gewoon moeten stoppen en europ assistance bellen. 't Verdict is hard : motor kapot en gezien leeftijd van onze bolide heeft het geen enkele zin om een nieuwe motor te zoeken. Een streep door een superdag voor mijn kinderen en een dikke streep door onze rekening.
Awel, mijn looptraining was een schaars lichtpunt vandaag. Ik liep zeer relaxed en frisjes, en ondertussen liep ik te mijmeren over een leven waarin alles trager verloopt, en alles zich afspeelt rond de kerktoren.... kortom een leven zonder auto. Thuisgekomen bracht mijn vrouw me echter snel terug uit mijn dagdromen: een nieuwe 2de hands auto moet er gevonden worden.
16u15 RUN 0:43:42; 9 km; 12,4 km/u; gem HSL 127; max HSL 143
Een goeie zwemtraining vandaag. Om onderstaand schema te lezen : vkz = ademen langs voorkeurzijde (links); nvkz = ademen langs niet-voorkeurzijde (rechts)
Na de test van gisteren zaten er ongetwijfeld wat afvalstoffen in mijn spieren. Ik had kort na de test ook wel gevoeld waar de verzuring in de spieren had toegeslaan. Vandaag was het dus gewoon de bedoeling om een half uurtje los te rijden, zonder echt kracht te zetten. Veel omwentelingen op een klein verzetje.
Bij het zwemmen wel wat averij opgelopen. Geen idee hoe het gebeurd is, maar mijn linkeroog zat ontstoken na het zwemmen. Vervelend. Maar het meest opvallende euvel na 9 dagen, is de last in mijn onderrug. Mijn rugspieren zijn duidelijk verzwakt uit het tussenseizoen gekomen (en uit de heel drukke oktobermaand), en hebben wel wat last van het dagelijkse trainen. In principe zouden de rompstabilisatie-oefeningen mijn rug snel weer sterker moeten maken. Voor de rest is het zaak in de gaten te houden dat ik niet te hard van stapel loop, gewoon rustig opbouwen.
Vandaag stond mijn fietstest gepland. Dat speelt zich binnen af op een ergoracer. Na een lange opwarmingsronde, werd de fiets zo geprogrammeerd dat hij beetje per beetje het wattage verhoogde. Het grootste gedeelte van de tijd fiets je vrij ontspannen, beetje per beetje wordt het lastiger, en tegen het einde hang je dubbel-geplooid tussen het kader. Maar de resultaten zijn mooi : mijn start-fysiek is beter dan vorig jaar bij de start van het seizoen. Dat deed me echt wel deugd, want mijn perceptie was dat het eigenlijk wat minder was. Het enige dat tegenvalt (maar dat wist ik al) zijn mijn gewicht en mijn vetpercentage. Ik heb in dit tussenseizoen blijkbaar wel iets zwaarder gezondigd dan vorig jaar. Daar ga ik dan nu onmiddellijk iets aan doen: niet schransen, geen chocolade en koek-uitbarstingen, en matiger met drank. En meer dan ooit : fruit en groenten.
20u30 CORE STABILITY 0:30
.... en alweer rompstabilisatie-oefeningen maar nu iets anders ....
Over ambitie en dromen
Gevoelsmatig vind ik dat er een groot verschil is tussen de woorden 'ambitie' en 'droom'. Een ambitie heeft iets dwingenders, het is alsof het doel kost wat kost moet behaald worden. Het gaat om slagen of falen. Een droom is dan weer iets moois om na te jagen, maar je bent je er ook van bewust dat het een luchtspiegeling kan zijn. Het lijkt wel alsof bij een droom de weg die je aflegt belangrijker is dan het doel. 't Is een puur gevoelsmatig en persoonlijk, maar toch wel wezenlijk, verschil. Ik droom de laatste tijd nogal veel, ....overdag ....steeds diezelfde droom....en die droom voelt onbereikbaar en toch aangenaam aan, geen dwingende afjager, maar een schone weg om in te slaan. De droom wordt ook steeds meer concreet. Ik heb hem ook al een naampje gegeven : KONA 2015.
Ik laat jullie even op jullie honger. Verder deze week neem ik jullie verder mee in dromenland. Slaap zacht.
Dedoeme toch....
Soit, 't is een soort orakel die vingertop(pen) van mij, en ik kan jullie nu voorspellen : de winter is op komst 
