Gisteren, donderdag, de Ferry genomen in Wellington voor de oversteek naar het Zuideiland. Zuid klinkt warm maar is hier net als het draaien van de zon omgekeerd. Op de boot stak een forse ijskoude wind op en deed de warmte verdwijnen. De aankomst in Picton blijft hoe dan ook fabelachtig mooi. Je vaart het laatste eind door een web van fjorden. Met onze camper op naar Nelson waar we willen kajakken tussen de robben en dolfijnen?? Het is hier nu uur in de morgen en het zonnetje doet weeral moeite om door te breken. De Jan heeft daar weeral voor gezorgd. Onze planning wordt dagelijks aangepast want hier is gewoon veel te veel schoons te ontdekken. C U later....
Maandag aangekomen aan een of ander idylisch meer in de nabijheid van Tongariro. We slapen op een verlaten weg tussen de eerste sandflys en trekken er dinsdagmorgen op uit om de Tongariro-crossing te doen. We houden halt in het visitor center om een topokaart te kopen. We vertrekken met mooi weer op de prking voor een tochtje van enkele uren. Op de col gekomen valt ons meteen een pijl op richting Mount Ngauruhoe (lees Mount Doom)... Dit kunnen we toch niet laten liggen. We zetten de tocht aan en merken al snel dat er geen enkele bewegwijzering is.. We gaan verder op onze bergervaring en klauteren over de lavavelden, langs een rotskam naar boven. Allemaal geen probleem ware het niet dat de mist snel kwam opzetten. We belandden voor we het wisten in een heus erwtensoep. Ik markeerde enkele punten op mijn GPS om de terugweg zeker terug te vinden. Na een 4-tal uren klimmen kwamen we op de kraterwand van de Mount Doom. We horen nog net hoe Sauromon zijn adem inhoudt. Smeagle krijgt de poepers en verdwijnt in de mist. Als in een film verdwijnt nu de nevel en maakt plaats voor een adembenemd uitzicht in het hol van de vulkaan. We ruiken de zwaveladem van deze berg waarin de ring verdween... Saraumon nam wraak en stuurde een dichte nevel op ons af. We waren gedwongen om snel af te dalen naar onze camper... Dagresultaat: 20km met 1430 hoogtmeters, goed om onze Iron-knieen nogmaals goed te treiteren.. Moe maar voldaan overnachten we in het Tongariro National park om vandaag langs de Wanganui-river te cruisen, te zwemmen, te genieten...
Tijd voor emoties was er niet op de dag van onze Ironman. The day after echter kwamen ze als een storm over mij... Na een rustige nacht op een parking in Taupo ging ik 's morgens op een bank langs het meer zitten mijmeren. Een gevoel van ongeloof maakte zich van mij meester ... Yes we did it!! Een dikke dank u wel voor al degenen die dit mee mogelijk maakten. Michel voor de schitterende trainingen, Peter voor de companie tijdens de lange "Hageland trainingen", Den hoop van de Duvellovers voor de looptrainingen... De TriaMo-leden voor de zwemtrainingen en last but not least mijn vrouwtje en mijn kindjes voor het vele geduld als ik weer eens zat te zagen over de zware voorbereidingen,,, Dank u, dank u, dank u....
Jan en de Lucky's in Nieuw Zeeland
