"This is crazy", was het eerste dat ik kon zeggen tegen de zeer rondborstige Maori-moeder, nadat ik haar stevig had omhelsd. Gewicht bij start: 72.5. Gewicht na aankomst: 72.5. Verbruikte calorien volgens Polar: 8760. Daarvoor onderweg bij benadering 3 trossen bananen, 3 liter cola, enkele bekers zoute sticks en chips, enkele liters sportdrank en evneveel plat water. Onderweg 3 x geplast (neen, niet in mijn broek), steeds mooi (?) helder. This is crazy. Aan een marathon beginnen na 180 km fietsen. Gelukkig waren er die duizenden supporters: "looking good, Luke", en in de laatste K's: "you are going home, Luke". FANTASTIC EXPERIENCE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! But don't try this at home....
Veel geinvesteerd op alle gebieden maar het is er niet uitgekomen, zo kan je het samenvatten. Nochtans ben ik niet ontgoocheld, de club heeft er 2 IronMan'nen bij en dat was mijn voornaamste wens. Kwalificatie heeft er nooit ingezeten, na het zwemmen zat ik op plaats 11. Ik heb 3km meer gereden door het nemen van een verkeerde richting. De seingever stuurde mij erheen, maar ik had het bord moeten zien. Uiteindelijk maakt het niet zoveel uit. Ik wist genoeg na het fietsen en ik heb in de marathon op behoud gespeeld. Er waren gewoon teveel betere talenten dan ik, Hawaii is niet mijn ding. Mogelijk doe ik nog 1 poging als ik 60 wordt. Genieten nu!!! Tot blogs, Jan.
Klinkt dat stoeferig? Zeker, maar dat mag wel na een avontuur als dit! We dachten dat we het parcours redelijk hadden ingeschat, maar dat was er ferm naast gepakt. Zo zag de dag eruit van deze 3 Ironman:
4.40uur: Opstaan, muessli koken, toilet, drinkbussen en foodbags prepareren, alles insmeren (alles...) 5.30 uur: Drank en food naar de fietsen brengen, nummers op armen en benen laten zetten door een inlandse schone... 6.30 uur: Wetsuit aan en wandelen naar het meer voor de zwemstart. 7.00 uur: Een kanonschot doet de adrenaline een laatste maal (dachten we toen) stijgen naar ongeziene hoogtes. En daar gingen ze. SUPER, FANTASTISCH, HEERLIJK, LEKKER zwemwater. Dit is puur genieten. Onderweg tijd zat om verwonderd te kijken naar de zandtekeningen op de bodem van dit kraakheldere meer. Hier tegen is het Zilvermeer een modderpoel... 8.20 uur: Begeleid door een vriendelijk New Zealander omkleden en de fiets op voor een ritje in de openlucht van 180 km. De zon is van de partij maar de wind blaast ze gewoon van de baan. Dit is geen kop of rugwind maar een dekselse zijwind waar je dus nooit plezier van hebt. Bij momente zo sterk dat hij enkele triatleten in de gracht doet belanden. Ook de heuvels zijn venijniger dan we verwacht hadden. Na 90 km zit alles goed. Jan is niet te houden en rijdt de wind gewoon aan flarden. Hij heeft dan ook een top10 tijd bij het fietsen (ware het niet dat hij een missing maakte en een stuk de verkeerde weg insloeg). Na 180 km zat ik kapot, mijn benen, mijn nek, mijn gat...alles deed pijn. Ik wil van die verdomde fiets af en rustig een rondje gaan joggen..... rond 15.10: Start van de marathon. Rustig een toertje joggen? Vergeet het man... Direct weer bergop en af en nu wel degelijk een kopwind van eerste kwaliteit. We beuken tegen de wind in 10 km aan een stuk. Gelukkig plakte ik mijn petje vast met 'superglue' of ik was het kwijt gespeeld. De adrenaline wordt weer meermaals de hoogte ingeslingerd bij het supportersgeweld van de Kiwi's (zo noemen New Zealanders zich) langs de kant. Na 20 km wil ik naar os moe... Oh my God, waar ben ik aan begonnen... Je zal het afmaken ook Luc. Wat die volgende 10 km door mijn kop spookte ga ik hier niet allemaal vertellen... Bij een marathon staat de man met de hamer rond de 30km maar ik had die gast al 3 keer gezien en hij sloeg er niet naast, dat kan ik je verzekeren... Eindelijk het 32km punt. Het laatste stuk moest ik van Michel mijn hartslag niet meer laag houden en snorde ik de laatste 10 km windaf richting finish! WE MADE IT!
19.42: Aankomst in Taupo, medische controle, zitten, bijna kotsen als je iets wilt eten, niet meer recht kunnen, toch recht moeten.... 21.00 uur: Vlug naar een camping om te douchen 22.00 uur Piza eten met een lekker glaasje wijn 23.30 uur: Naar de Irish pub om wat los te dansen.. 1.00 uur: Champagne drinken in de camper 2.00 uur SLAPEN
Ann, Lies, Lukas, Tom, Saar, Kevin, Karen, Mats, Guy (jammer van moemoe, condoleer je ouders van me) en al de leden van TriaMo, heel veel dank voor alle steun. Met jullie in gedachten moet het zeker lukken!!!!!
Lekker weertje in Taupo, stralende zon en stralend kiwi's. Allemaal geweldig vriendelijke mensen en fantastische organisatie. We hebben juist onze fietsen en bike- en runbags ingeleverd, Ook even naar het zwemparcours gaan kijken: nooit gezien kraakhelder water, omgeven door vulkanische bergen. Nu nog lekker eten naast onze camper, die uiteraard op een idyllisch plekje staat geparkeerd...Vandaag zullen we voor de verandering doorspoelen met plat water.Moet kunnen! Morgenvroeg om 7 uur beginnen we er aan, begeleid door tromgeroffel en Maori-boten.Dat wordt kippenvel in het kwadraat.
Dinsdag hebben we genoten van de Coromandel, waar we zwommen en sliepen aan de `Fisherman`s grave`. Een heerlijk verlaten plek aan het subtropische strand van de Bay of Plenty. Buiten de inheemse surfers, die voor en na hun werk hier hun hart komen ophalen, zie je hier enkel prachtige zeezichten. Woensdag richting Roruroa. Daar vonden we weer een schitterende slaapplaats aan Lake Titikapu. Een track rond het meer was de ideale mogelijkheid om een laatste keer los te lopen. Vandaag, donderdag, hebben we onze nummers afgehaald, fiets, wetsuits en helmen laten checken en nog wat losgefietst. We kwamen met de camper over het fietsparcours naar Taupo. OOOhhh my God!!! Wat een prachtige track!! Door de schitterende natuur, mooi glooiend met toch redelijk wat vals plat. De zenuwen beginnen door mijn lijf te razen. Shit, heb ik wel genoeg getraind?? Het is vandaag `real hot`in Taupo. Zeker 28 graden. Zaterdag zou het een beetje frisser worden met een bries [we rijden dus altijd in open terrein]. Nog twee dagen eten we onze kas vol met volle rijst en ander `good stuff`.
Als het bij jullie vrijdagavond 19.00 uur is, starten wij hier. Het is hier dan 7.00 in de morgen.
Dank u voor jullie aandacht....
Je kan reageren door te klikken op het blauwe (reageer) rechtsonder deze kader.
Jetlag...wat is dat? Wij hebben hem gewoon genegeerd. Een goed pilleke van onze prive dokter en we ruilden gewoon de dag met de nacht. Heerlijk geslapen in het Copthorn hotel in Auckland. Om 9.00 uur worden we opgepikt om onze camper op te halen. Daar zullen we dan de volgende dagen en weken New Zealand mee verkennen. Gisteren onze laatste zonde voor de wedstrijd...namelijk mosselen met friet en stella in het Belgian beer cafe in Auckland.. Dit waren geen jumbo mosselen maar GIGA-mosselen, minstens 100 gr/stuck. Ze in een keer in je mond krijgen was een hele opgave.... Normaal gezien moesten we van trainer Michel op zondag nog 80km fietsen, maar dat stond de crew op het vliegtuig niet toe. Dan straks maar een rondje joggen langs de heerlijke kust van Coromandel..
Jan en de Lucky's in Nieuw Zeeland
