Telt zo'n 3,5 miljoen inwoners en moet het dus duidelijk afleggen tegen zusje Saigon met haar 7,5 miljoen inwoners. Proportioneel zal het aantal brommers wel ongeveer hetzelfde zijn.
Hoan Kiem Lake kun je het centrum van Ha Noi noemen. Ten noorden ervan heb je de interessante "Old Quarter", door de Fransen "cité indigène" genoemd. Een wirwar van straatjes die vroeger de naam kregen van de ambacht die er uitgeoefend werd. Vandaag zit er toch wel een behoorlijke mix in de straten: de bekende backpackers-touroperators (waar ik trouwens vandaag - gevonden in de Lonely Planet - een dagrip naar Halong Bay boekte én een dagtrip naar Tam Coc in de streek van het karstgebergte; beiden stonden op mijn verlanglijstje). In het hotel hier is er ook een tourdesk, uitgebaat door exotissimo. Je begrijpt: exotische prijzen. Voor een tiende van de prijs (écht) die zij vragen ga ik (hopelijk op stap. Touroperators, schoenen, rugzakken, een markt, lokale verkopers van "noem maar op"... Een dynamische buurt met tegen de avond toch wel véél brommertjes-walm...
In het midden van Hoan Kiem Lake staat Thap Rua, een toren ter ere van de de gouden schildpad die het meer deed ontstaan (de legende wil dat een magisch zwaard die gebruikt werd om de Chinezen in de 15de eeuw uit Vietnam te verdrijven. Een dag nadat de oorlog gedaan was, nam de gouden reuzeschildpad het zwaard mee naar de diepte van het meer en gaf het op die manier terug aan zijn rechtmatige goddelijke eigenaars. Sindsdien noemt het meer "het meer van het teruggegeven zwaard".
Met de nodige vertraging weliswaar: Vietnam Airlines (bij deze omgedoopt tot Vietnam Maybe) vond het nodig een hele airbus 321 vol te laten wachten op één passagier die van Shangai moest komeN.
En traffic jam op 20km van Hanoi: men herstelt er een brug over de Rode Rivier. Twee uur vastgezeten. Niet zo erg, 't was toch ik niet achter het stuur!!!
Het is nu 17u30 in HK; ticket op zak om morgen naar de luchthaven te gaan en dan voorgoed bye bye Hong Kong.
Hong Kong was voor mij letterlijk en figuurlijk een verstikkende stad. Dit is geen stad meer op mensenmaat: busy, busy, money, money en zo verschrikkelijk gepollueerd.
De keren dat ik buiten Hong Kong ging heb ik wel het geluk gehad gewone Chinese mensen te ontmoeten. De taal was een barrière, maar het voelde helemaal goed en doet verlangen naar méér authentiek China.
Ik ben blij hier morgen te vertrekken, ook blij van het gezien te hebben.
Ben heel benieuwd naar Hanoi! Is er een verschil merkbaar,voelbaar tussen noord en zuid vietnam?
Vanaf morgen mag ik weer dingedongs gebruiken! Hoera!
ps: de dong is de officiële Vietnamese munteenheid.
Vanuit mijn kamer heb ik zicht op de rivier en de lichtjes van Hong Kong. Helaas kan ook hier het raam niet open. Ben daarnet foto's gaan maken van de lichtjes van Hong Kong vanop "the avenue of stars" - loopt langs de rivier.
Vandaag gebruik gemaakt van de dubbeldektram die dwars door Hong Kong rijdt. Ongewoon voor ons.
Bedacht dat het een goed idee was om helemaal tot het ene eindpunt te rijden en te zien waar ik dan terecht kwam. Het ene eindpunt noemt Kennedy town en ik ben daar uitgestapt met de bedoeling enkele zeer lokale foto's te kunnen nemen. Onder meer gedroogde slang in winkeltjes gezien, maar het voelde niet zo fijn om daar uitgebreid met een camera rond te lopen, ben dus netjes naar een eerdere halte gestapt, een plekje bovenaan gezocht en vanuit een open raam van de dubbeldektram wat foto's gemaakt...
Frontpaginanieuws: de South China Morning Post, een krant die hier iedere morgen voor mijn deur ligt, meldt dat het "Mainland bans private websites". Het Mainland geeft als reden voor deze "ban" zijn bezorgdheid over de wijdverspreide porno die op deze persoonlijke websites te vinden zou zijn. In hetzelfde artikel wordt melding gemaakt van ene William Holden, auteur van het boek "how to make your blog famous", die alvast iedereen oproept om gewoon hun basis te verleggen naar de Verenigde Staten.
Vandaag met metro en bus 23 naar Lantau Island. 's Werelds grootste bronzen zittende Boeddha bevindt zich hier op de top van het Ngong Ping plateau tussen heuvels en bergen. 200 trappen leiden er naar toe. Prachtige busrit! Je kan er ook met een kabelbaan naar toe, maar als ik kan kiezen zit ik liever tussen autochtonen dan tussen toeristen. Ik was inderdaad de enige toerist...
Ook hier weer verschillende trails mogelijk, echt wel de moeite om naar hier te komen - eindelijk adem en natuur!
Een pad van zo'n 15 minuten (Wisdom Path) leidt naar een replica van de eeuwenoude Hart Sutra, een van 's werelds best gekende gereciteerde sutra's door zowel Boeddhisten als Taoisten. De metershoge houten pilaren zijn opgesteld in de vorm van het teken omega (die ik niet op mijn pc vindt)
In het Po Lin Monastery serveren ze heerlijke vegetarische schotels. Wie geen volledige maaltijd wil kan ook terecht in het vegetarisch café.
Het metronet in Hong Kong is zéér goed uitgebouwd, zeer goed georganiseerd en alles staat biezonder goed aangeduid. Zowel in het Engels als in het Chinees. Ik vind het echt biezonder knap dat ze erin slagen niemand verloren te laten lopen. Dit geldt even zeer voor de aanduidingen in de straten als je iets wilt bezoeken. Geen kans om je te vergissen. De trails om te stappen zijn een ander verhaal, die zijn niet altijd even duidelijk welke richting je uit moet, dus best een kaart mee. De Hong Kong Tourism Board (op verschillende locaties in de stad, onder meer aan de Star Ferry) zijn zeer efficiënt met hun hulp. Ik kreeg onder meer een lijst mee van alle bussen die door Hong Kong en aanverwanten rijden, met daarop, alweer gedetailleerd, waar je voorbij komt en wat je er kunt zien.
Hong Kong is méér dan de stad alleen. Het strekt zich uit over 206 eilanden, de bekendste zijn Lamma en Lantau. Binnen de Chinese Volksrepubliek heeft HK het statuut van "Special Administrative Region" of afgekort "SAR". Je hebt naar het noorden toe, ik geloof op zo'n 40km de eigenlijke grens met China, het "mainland". Tussen Hong Kong en China heb je ook nog de New Territories. Deze behoren eveneens bij Hong Kong.
Opvallend is dat er in Hong Kong toch wel gewezen wordt op de gevaren van dengue en van ongedierte in het algemeen. Ik zie het ze in Den Haag, waar net als in alle grote steden regelmatig muizenplagen zijn, nog niet zo snel doen... Over de rattenplaag die de Gentse Sint-Pietersstation buurt teistert, hoor je toch ook nauwelijks iets? (door de grote werken die daar aan de gang zijn werden verschillende gangen blootgelegd en zijn de beestjes op de vlucht geslagen - alle kanten uit natuurlijk).
Het valt mij als vrije democraat toch op dat er hier verschillende dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn, niet mogen. In een park mag je noch eten noch drinken. Toen ik vandaag geïnterviewd werd door 2 HK-meisjes vroeg ik hen naar het waarom. Hun verklaring: als mensen mogen eten en drinken in het park dan laten ze hun vuil achter en wordt het park vuil.
Met de nodige heimwee denk ik aan onze Brusselse "Boterhammetjes in het Park" met muziekoptredens en alles erop en eraan. Toch verteld dat het in onze cultuur helemaal anders is...
En nog even over verschil in culturen: Chinezen smakken. Niet één keer, maar continu: smak smak smak smak. Het went niet. Chinezen laten luidruchtig boeren. Niet één keer maar... Het went niet. Chinezen spuwen. Niet één keer, maar... het went niet. Dan moet je weten dat het hier in HK eigenlijk nog meevalt. Ik heb onze Chinese medemens vooral bezig gezien in Cambodja, Vietnam én er zat er eentje achter me in het vliegtuig van Saigon naar HK die de hele vlucht gesmakt heeft. Zou wel graag van hen eens horen wat zij vinden van onze vieze gewoonte om onze neus in onze zakdoek te snuiten en die dan terug op te bergen. Dat doen zij namelijk ook niet...
