Onze laatste rit! Naast gratis meer gezichtsmassage met vers regenwater dan ons lief is, en de frisse geur van de eucalyptusbossen waar we doorheenrijden, worden we later op de dag getrakteerd op vuile douches veroorzaakt door het vele drukke verkeer bij het naderen van ons einddoel. Als twee weekdieren gaan we moe en vol spanning op zoek naar logies. Niet zo evident! Vervolgens heel geduldig in de rij gestaan om ons "diploma" af te halen. Het is al avond wanneer we eindelijk samen in alle rust op het plein voor de kathedraal toch ontroerd en heel erg dankbaar beseffen dat we Santiago per fiets bereikt hebben. We hebben heel wat gezien, beleefd, ontdekt, geleerd ... Deze tocht blijft op vele vlakken van onschatbare waarde!
Morgen fietsen inleveren voor vervoer naar huis en de stad ontdekken. Zondag de perigino-mis.
Volgende week een heel blij weerzien met allen van wie we houden!
Dit verhaal kunnen en mogen schrijven raakt ons diep!
woensdag 9/06 Triacatela - Ventas de Naron (58 km)
Motivatie om op stap te gaan is niet erg groot: het regent, beter: het giet! Het oudste Monasterio van Spanje in Samos is een enorm gebouwencomplex uit de 6e eeuw, dat we toch even regenvrij kunnen bewonderen. De rest van de dag regent het pijpestelen. De omgeving blijkt heel mooi, doch de lage wolken belemmeren het uitzicht. Vandaag slechts een doel: doorbijten en zo goed mogelijk vooruitgeraken. Ook dat is de Camino ...
donderdag 10/06 Ventas de Naron - Arzua (48 km)
Geen Camino zonder eens een Albergue aan te doen. Als twee totaal uitgeregende, kouwelijke peregrinos strandden we gisternamiddag in een kleine albergue. Kamer voor 2; dat wel, doch douche en toilet met anderen delen is toch echt oninteressant. Goed voor een keer dus. De ganse nacht heeft het water gegoten en voor de derde dag op rij peddelen we zwoegend en klestnat door Galicia; helling op - helling neer. Geen foto's meer, geen zonnige pic-nic plaatsjes meer. Alles wat we bij hebben voelt niet meer echt droog aan - de luchtvochtigheid tast lichtjes ons humeur en de bagage aan. Vanavond slapen we in een pensionnetje. Morgen de laatste etappe. Dan bereiken we Santiago! De laatste loodjes ...
Zonder blikken of blozen durf ik te melden dat we maaar liefst 10 lange uren aan 1 stuk door geronkt hebben. Zelf ontbijt kunnen samenstellen in keukentje van onze gezellige chalet en goed gemutst vertrokken. De lange afdaling richting Ponferrada in het dal is een unieke belevenis: prachtig gewoon. We pikken weer wat kultuur mee vandaag: Tempeliersburcht (zeer goed bewaard) en enkele kerken in barok - en romaanse stijl. We fietsen door het landschap van El Bierzo; heel veel wijngaarden en fruitbomen. Per toeval belanden we vanavond in een kleine Casa Rural die sedert 1 jaar door een Nederlands koppel gerund wordt. Smakelijk gegeten en vooral rustig gegeten! Aangename babbel.
dinsdag 8/06 Trabadelo - Triacastela (48 km)
Het uitpakken 's avonds en inpakken 's ochtends gebeurrt snel en adequaat; zo goed gedrild zijn we na al die tijd op weg. Stipt om 8 uur reeds zijn we de baan op. Met gemengde gevoelens, want het wordt onze koninginnerit: beklimming van O Cebreiro. Zware, laag hangende wolken. We zijn warm aangekleed. De rit is inderdaad zwaar; veelvuldige stops om uit te blazen, doch geen stap te voet moeten doen! Voor de middag nog gaan we letterlijk de mist in - koud en geen schuilplaats voor pic-nic. Op de middag bereiken we de top en gaat het ondertussen ferm regenen. We eten een bord soep in de albergue om op te warmen en dalen (na enkele geniepige klimmetjes) 12 km af. Het giet gewoon en er staat een sterke, gure wind. De regendruppels voelen aan als hagelsteentjes - misschien is het effectief hagel?! Niets gezien van de natuur en als 2 bevuilde en kletsnatte peregrino's (gelukkig zijn we niet de enige) in Triacastela beland. Hopelijk krijgen we tegen morgen alles droog en stijgt de temperatuur een beetje ... Ook dat is Camino ...
Volgens de reisgids is het aangeraden met de bus tot Leon te rijden om de stad te bezoeken want de stad is te druk om erdoor te fietsen. We zijn alweer vroeg op pad en zien veel moois vanochtend! Pas rond 14 uur in de startblokken geraakt om ons geplande fietsprogramma af te werken. Het namiddag - en avondscenario is er een om snel te vergeten! ... Zeer felle wind komt pal uit het westen, wij fietsen die richting uit, dus ´t wordt een heus gevecht. We worden letterlijk van onze pedalen geblazen. Batterij is praktisch plat wanneer we het dorp bereiken waar we logeren. Daar staat alles in rep en roer ... Grote fiesta in het dorp! Drukte alom! Mogelijkheid om verder te rijden op zoek naar andere slaapgelegenheid zien we niet zitten; is nog te veraf.
zon. 6/06 Hospital de Orbigo - El Acebo (65 km)
Na een turbulente nacht; waar de feestvierders erin geslaagd zijn onze slaap te beperken; vertrekken we al om 7 uur. Frisse stille ochtend. We naderen met rasse schreden de Montes de Leon. De Monte Teleno met besneeuwde top houdt ons constant in de gaten. We beginnen aan een klim van 680 m. Regelmatig rust tussendoor om op adem te komen; maar o zo ongelooflijk mooi! Besneeuwde toppen rond ons; bloeiende heide en lavendel langs de bermen ... Een landschap om U tegen te zeggen! We bereiken Cruz de Ferro en leggen er ons steentje neer (zoals zovelen voor ons). Erg betekenisvol! De afdaling naar ons logeeradres is aangenaam; het Casa Rural waar we terechtkomen nog aangenamer! We wanen ons op vakantie in een chalet in de bergen. Zaaaalig !
vrijd- 4/6 Carrion de los Condes - Manzilla (78 km)
Met wapperende vanen leggen we vandaag ons traject af: over de Terra de Campos; tamelijk vlak en rustige wegen. Voor het eerst kennis gemaakt met de Mudajar bouwstijl. Langs godvergeten dorpjes gefietst; waar nog lemen huizen staan en de ooievaars vanuit hun nest bovenop de kerktoren de camino overzien. We zien heel veel mensen die hun tocht tevoet afleggen; de enen erg energiek, de anderen met duidelijk pijnlijke voeten. Maar allen erg gemotiveerd. Ze zien af can de warmte want de zon is in haar beste doen. Wij daarentegen hebben afkoeling door de wind. Makkelijke, ontspannende dag geweest. Morgen staat Leon op het `programma. Benieuwd!
dond. 3/06 Hontanas - Carrion de los Condes (58 km)
Noord Spanje was ons onbekend doch laat ons een ernorm positieve indruk na. We fiesten rustig langs bermen die km lang een voorjaarsboeket vormen: klaprozen, gele, paarse, violette en witte bloemen. Enorme graanvelden met korenbloemen en rechts van ons in de verte: besneeuwde toppen (van de Picos de Europa?). Prachtig weer - wat zijn we geluksvogels! Mooie Romaanse kerken, een eeuwenoude bijzondere Albergue, resten van burchten, monaterios en oeroude bruggen ... Alles wijst erop dat eeuwen geleden heel wat gerealiseerd werd voor de ontelbare pelgrims die in veel minder comfortabele omstamdigheden de tocht naar Santiago ondernamen. We mogen zoveel ontdekken en ervaren!
Na amper 10 km bereiken we Burgos. Heerlijke stad çmet uitstralimg! Goesting in Belgische krant, doch niet gevonden. Ñissdhien toch beter dat we weinig weten?! We maken ruim de tijd voor een intens bezoek aan de kathedraal. Geen woorden voor: zowel buiten als binnen een overweldigende ervaring. Tegen de verwachtingen in is het toch weer helder zonnig geworden. Opnieuw wordt ons ros uit de schaduw gehaald en peddelen we rustig op en neer; mirt rcht lastig; op het gemak genietend van de natuur. Ons pleisterplaatsje hier is klein en gezellig: een smal straatje in het dorp vol "terasjes" waar vooral peregrinos te voet elkaar hun verhaal doen bij een biertje. Menslief, weer een fijne dag beleefd en daar heel erg dankbaar om.
dinsdag 1/06 Sto. Domingo de Calzada - Castrillo del Val (78 km)
Dat van die morgenstond en goud in de mond ... mama peregrina veegt er vandaag haar (fiets)broek aan! 't Wordt uitslapen tot 7u15! Na een ongelooflijk goeie nachtrust en een ontbijt in aangenaam gezelschap; zijn we'r weer volledig klaar voor! Het wordt gewoonweg een prachtdag! We kunnen rustig en makkelijk fietsen door het dal van de Rio Tiron. We genieten nog maar eens volop. De zon is omfloerst en de temperatuur is prima. Na pic-nic in Belorado volgt weer een prachtig stuk weg door de Montes de Oca. Ontroerend gewoon: twee eenzame fietsers midden die prachtige natuur. Arenden zoeven in al hun grootsheid boven onze hoofden. We maken toch een hoogteverschil van 400 m, doch de klmmers zijn slechts 5% en voor ons hoeft dat echt niet meer te zijn. We logeren op 6 km voor Burgos en bereiden ons voor op enkele culturele hoogstandjes die daar morgen op ons programma staan. De vraag dringt zich op: hoe gaan we 't leven thuis ooit nog gewoon worden?
Heel veel warme groeten aan allen die we graag zien en dank voor de opkikkertjes!
Prachtig weer! De fietsroute echter valt tegn: we rijden praktisch de hele dag op druk bereden autowegen; over autostrade, onder autostrade, parallel aam autostrade ... die drukte doet ons geen deugd. Een paar culturele stops maken een en ander goed (Puemte Reina). Tegen de middag bereiken we het Monasterio de Irache: oudste klooster van Navarra dat onderdak bood aan pelgrims. Pic nic ter plaatse in schaduw blijft steeds de zeer welkome stop. Na de middag: felle zijwind (NW) volle zon en een zeer lastig parcours tot in Viana. We vinden goedkoop en bevredigend onderdak. Na douche en wasje dat hangt te drogen op balkonnetje: tijd voor een toertje door de stad. Wie zitten daar, genietend van biertje op terras? Koppel Nederlanders die we sedert donderdag heel toevallig dagelijks ontmoeten. Zonder afspraak kiezen we dezelfde plaatsjes om te overnachten en komen elkaar elke keer opnieuw tegen. Onwaarschijnlijk! Het wordt vanavond een terrasje met zijn viertjes. Heel gezellig en bij het afscheid vragen we ons af of het blijft lukken om mekaar tegen het lijf te lopen tijdens onze tocht.
maandag 31/5 Viana - Sto Domimgo de Calzada (68 km)
Vroeg vertrokken. Opnieuw drukke wegen - warm en sterke wind op kop ... Stijgen, dalen, zweten. Kerk bezocht in Logroño. Stijgen, dalen, zweten. Schaduwrijk plekje gevonden voor picnic. Geert beslist het parcours te wijzigen (in te korten) en daar heb ik alles behalve problemen mee! De weg is zeer lastig, doch vooral rustig in een heel mooi landschap. We hebben Navarra verlaten en rijden volop in de Rioja: wijnvelden vooral, olijfbomen en graan. Pas om 18 ur bereiken we eindbestemming. Zijn nogal versleten! Na opfrisbeurt bezoeken we de katedraal: prachtige barokke toren en binnenin overladen rijk versierd hoofdaltaar. Kippehok met levende haan in kerk refereert naar legende. Verre van smakelijk gegeten en vroeg slapen want het is meer dan nodig.
