|
tekst
1. Het ik en de aura
De menselijke aura Sinds duizenden jaren zijn er mensen geweest die beweren dat ze rondom het lichaam van ieder levend wezen, zoals mensen, dieren en planten, kleuren zien die bij de mens ongeveer een meter buiten het lichaam uitsteken. Deze uitstraling bestaat uit een energieveld, dat waarschijnlijk nauw verwant is aan een elektromagnetisch veld, maar er niet geheel gelijk aan is. Dit energieveld hoort bij het lichaam en niet bij de geest, maar wordt er wel door beïnvloed. Mensen die slecht in hun lichaam zitten, hebben toch een uitstraling of aura die zich rondom het hele lichaam bevindt. Uit andere informatie blijkt dat wezens of geesten zonder lichaam geen aura bezitten, maar wel een goudgeel licht uitstralen. Sommige mensen zien af en toe iets, vooral als ze erg ontspannen zijn en er niet te veel licht is. Een enkeling is in staat die uitstraling of aura te zien, wanneer hij dat wil. Die mensen noemt men wel eens helderziend. In feite is het zien van de uitstraling een heel bepaald soort helderziendheid, wat niet wil zeggen dat een persoon die af en toe kleuren om iemand ziet, ook andere paranormale vermogens bezit. Het wil ook niet zeggen dat zo iemand superieur is; het tegendeel kan juist het geval zijn. Een simpele vrouw vertelde dat ze gek werd van de kleuren, die ze om mensen zag. Het was een vrouw, die erg gespannen en moe was, koude voeten had, zeer ernstige problemen met haar ouders had, het leven totaal niet aan kon, het erg moeilijk vond haar kinderen op te voeden en enorm emotioneel was. Ze had geen flauw idee wat die kleuren betekenden. Tot nuchter obser
|
