CLODEWIJK XIV

Ja, ik leef als 'n god in Frankrijk
al woon ik in 'n Parijse klotewijk
wellicht klinkt dit gedicht dan ook
wat hoogdravend maar het idee
is hoopgevend en verslavend.

Ik wil de lezer enkel toelichten hoe
een leven zomaar kan ontwrichten.

Want vandaag ben je The King,
morgen misschien 'n mislukkeling.

Laten we onze maskers dus in de
Seine verdrinken en 't gelaatspoeder
van onze gezichten wegschminken.

Alleen zo zie ik je lachrimpels weer.

LA PETITE BOURGEOISIE

Moeders vriendin Marieke komt
vandaag op visite, ze zal bij de
bakker iets halen om straks bij
de thee uit te halen naar de elite
die haar te forse kredieten doet
afbetalen, haar limiet is bereikt
ze kan niet meer ademhalen.

Je moet meer relativeren, raadt
mijn moeder haar aan en de macht
van de hogere klasse accepteren.

Waar is het gebak ? vraag ik Marie
ludiek wijzend naar de salontafel.

Er waren er geen momenteel, veinst
ze met een kleinburgerlijke tactiek.

Ik kijk haar spotziek aan en vraag:
verkochten ze dan ook geen wafels ?