|
Ritverslag 7 van Tomblaine naar La Planche
des Belles Filles:199 km.
Vertrokken
met een grijze en sombere hemel, lag er voor ons allen geen goede
vooruitzichten te bespeuren.
Een
zware tocht zat er voor velen in.
Rond
09.00 u trokken de wolkenvelden open en kregen we een stralende zon geserveerd.
We
waren dus op weg naar de eerste klim op 112 Km. Een col van derde cat. Col de
Grosse Pierre. Voor vele van onze renners was dit al een eerste confrontatie
met de bergstreken. Een kleine, maar echte bergkwelduivel, zoals velen hem
zullen herinneren.
De
groepen waren vlug uiteen gerafeld en als volgwagen wist men niet waar men
moest inpikken.
De
col du Mont de Fourche (620m) werd
volgens mijn mening beter verteerd en deze was reeds na 150 Km. De groepering
liep wat terug en de gedachten werden op col drie geplaatst.
Met
een stralende, maar ook brandende zon gingen de renners de confrontatie aan met
deze col van cat1. La planche des
belles filles zou voor alle renners een enkelvoudige kennismaking worden.
Wegens
de drukte van mobilhomes en verkeer werd de baan volledig afgesloten en moesten
de renners alleen naar boven, zonder begeleiding of volgwagen. Het risico voor
ongevallen was te groot.
Ritverslag
Frederic:
We
zijn gestart met de druk van regen op onze schouders. Al vlug brak de zon door
en eenmaal we de straten van Nancy hadden verlaten, bleef de zon van de partij.
De
eerste col vond ik wel vrij lastig, daar ik al twee keer had ingesprongen om de groep weer samen
te brengen.
In
deze laatste etappes voor de bergen probeer ik zo veel mogelijk renners terug
te halen en het werk te doen van een goede helper (cfr. vorig verslag).
Tweede
col ben ik zonder problemen opgefietst. Had wel een lekke band, maar de
materiaalwagen van pa was niet ver uit de buurt.
En
dan kwam dienen derden, een echte slang om op te rijden .In kronkelslag naar
boven en dan juist om de laatste bocht krijgt men een helling om U tegen te
zeggen. Het venijn zit in de staart, en dit is waar. Met een snelheid van 12
Km/uur en een hartslag van 170 bereikte ik de top. Moe, maar content en voldaan
dat ik het gekund had, ben ik onder gelukwensen van mijn vader en broer naar de
bus gefietst.
Morgen krijgen de profs dergelijke etappe te verwerken, voor
hen misschien niets, maar ik geef het als
waarheid een echte opdoffer. Een prof kon mij bevestigen dat hij meer
dan moeilijk is en dat hij ii stijgingspercentage, wel de moeilijkste van de
tour zou kunnen zijn.
Door deminder goede verbinding sturen we de genomen op names dit weekend door.
Uitkijken dus! Boudewijn.
|
De tweede groep zou nog eens splitsen na een forse plensbui in de laatste fase naar Doornik. 
,,.
14° / 21°
