Na een rustige dag en nacht op de ferry zijn we aangekomen in de Tanger. Stralende zon, 35° We passeren verbazend snel de haven formaliteiten, na een 30min zijn we al buiten. Ik rijd nu met gert mee om zijn achtergebleven landcruiser op te halen. Daarvoor moeten we eerst naar de luchthaven om de documenten op te halen. Een mierennest van autos en brommmertjes voor ons. Iedereen claxoneerd maar in het rond, ik ben ondertussen die drukte gewend maar kan me nog goed herrinneren hoe het was die eerste keer 's avonds in Marokko. Nu nog wachten in de garage tot ze de landcruiser brengen en dan naar camping Asilah. De rest van de organisatie en deelnemers zijn al hun tentje aan het opzetten!
Het is eens wat anders alle deelnemers uitwuiven en als laatste vertrekken in Tervuren. Ik ga met co piloot Bart begeleiding doen van de geitjes en voor ons staat er een Landcruiser klaar in Tanger. Tot Barcelona rijden we mee met Benny en Daisy die dit jaar met hun 4x4 iveco de keuken voor hun rekening nemen. Onderweg dikke ambiance, goe gelachen en in de late uurtjes zelfs gezongen om wakker te blijven :) Geen grote problemen met de geitjes onderweg. Rond 5u reden we de stad binnen, nu wachten op de 24u durende overtocht: ciao
Na een maand in de geit zwoegen, is het heerlijk om nog een paar daagjes aan een schitterend zwembad te liggen met een cocktail in je hand. Maar ook aan dat komt een einde. We hebben vandaag nog de mangrove bezocht, 2 belgen hebben er een restaurantje aan de rand van het meer. Na 15min varen kom je in een klein stukje paradijs waar je heerlijk kan eten. De plattinnekes zijn met ook mee. Rond 17u reden we samen naar Cotonou waar we verzamelen aan het Marina Beach hotel. Hier laten we onze auto achter en vertrekken naar de luchthaven. Het avontuur zit erop! Bedankt aan al degene die ons avontuur steunden en onze verslagen op de blog volgden.
Alles werd in gereedheid gebracht om onze laatste rit te beginnen. Bandjes opgepompt en de benzinetank gevuld. Nog een laatste keer in het winkeltje van Monique binnen en vertrekken maar. 137km naar Grand Popo. We rijden voor één keer is helemaal alleen, Peter en Tania zijn met met de Engelsen al door en den Bekke en Koen onderhandelen nog over een souvenir. Op 65km van de eindmeet krijgen we nog een lekke band, Kristof komt niet meer bij van het lachen omdat ik met 4 dezelfde velgen wou aankomen. Nu dus met 1 rood wiel. :) De laatste 45km was off road. Net voor de peage van Grand Popo kwamen we terug op tarmac. Zoals steeds verzamelen we aan de peage om dan samen de eindmeet over te rijden. Onderweg wordt er kwistig met water gesmeten, de flessen vliegen van auto naar auto. Aan de finish staat Phillipe van Hotel Awale Plage klaar met frisse pintjes. Bij gebrek aan champagne worden de 60cl bierflesjes gebruikt om elkaar en de auto's te dopen. Iedereen feliciteerd elkaar, de Hardcore Touareg Trail 2009 zit erop! Plots is er opnieuw gejuich, de Platinnekes (Koen, Filip, Ellen en Linda) die met hun geit ongeveer dezelfde route namen als ons maar al een weekje hier zijn, komen ons verwelkomen. Ze krijgen prompt een douche van water en bier! Groot feest! De traditione speechen van de Burgemeester e.d. zijn uitgesteld naar morgen dus vertrekken we direkt naar het strand! Iedereen bereikt zonder problemen het strand en dan is het tijd voor de gezamelijke duik! De rest van de middag liggen we te weken in het zwembad en s'avonds delen we straffe verhalen met de Platinnekes.
Eindelijk terug in een land waar ze internet kennen... Het is sinds Bamako bijna onmogelijk geweest om de blog aan te passen. Ofwel reden we de hele dag in de brousse of geen internetverbinding of geen tijd om te stoppen... Jammer maar helaas! We zijn nu in Benin en alles is in orde! :)
Iedereen is redelijk uitrgelaten bij het ontbijt en wil zo snel mogelijk vertrekken. Vandaag rijden we eindelijk Benin binnen. 145km perfecte rode piste tot aan de grens. We komen samen met Gert aan de grens. Soyez le bienvenu au Benin De rest van de rit gaat over perfecte asfalt tot bij Hotel Chez Monique We bestellen een lekkere portie zelfgesneden fritten , en bij Monique weten ze wat frit bakken is!! J Morgen de koninginnen rit naar the Final destination Grand Popo!!
Woensdag 25 november Jungle camp â Kpalime 195km
Woensdag 25 november Jungle camp Kpalime 195km
Gert heeft ons beloofd dat het vandaag de mooiste rit uit de TT09 wordt. We rijden off road de bergen in en inderdaad het is hier echt magnefiek. Geweldig zicht over een vallei met hier en daar een wolkje mist. Net een decor uit Gorillas in de mist of Out of Africa. Het is klimmen en dalen en we rijden tussen de palmbomen en bananenbomen. Af en toe doorkruisen we een dorpje met joelende kinderen. Deze keer komen we op een deftig uur aan in ons camp op het topje van een berg. Een geweldig uitzicht hier. Geen brokken gereden vandaag dus iedereen geniet van een zwoele zomeravond. De organisatie speelt op groot scherm een film af. Het is vanavond de laatste echte camp avond want vanaf morgen zitten we op hotel.
De organisatie schenktde nonnen een deel van het schoolmateriaal dat mee is in de vrachtwagen. Ze kunnen het materiaal in hun schooltje gebruiken en zij zullen het materiaal hopelijk niet verkopen voor eigen zak zoals sommige schooldirecteurs hier. Vandaag de laatste lange dag van meer dan 400km. Peter en Tania besluiten om vandaag alleen te rijden en het asfalt te volgen om hun auto niet nog meer te belasten. Hun vooras is geplooid en het sturen is geweldig moeilijk geworden. Wij rijden na 60km toch de off road piste op. Een plezante piste met af en toe een hindernis zoals beekjes doorsteken en heuveltjes beklimmen. Alles perfect haalbaar maar wel tijdrovend. We moeten af en toe stoppen voor deelnemers die vast zitten of lekke banden hebben. Wonderlijk rijden wij is niet plat. De vegetatie langs onze route wordt steeds meer tropisch. Bananenbomen met de vleet. We komen pas rond 16U. weer op rotslechte asfalt en nog 200KM te gaan. In het donker rijden met zulke putten betekent superconcentratie. Het tradidionele jungle camp is dit jaar niet in Banté Benin maar in Atakpame, 20km voorbij het dorp komen we aan in het uitgehakte camp in de jungle. Peter en Tania zijn reeds daar maar reden helaas hun Boite stuk. Werk voor de mechaniekers dus den Bekke heeft ook nog werk, een platte band en een gebroken schokdemperplaquet. Wij houden hout vast, we verloren tot nu toe enkel het laatste deeltje van de uitlaat wat maakt dat we net met een v8 rijden..:) Rond het kampvuur worden weer straffe verhalen verteld en een whiskietje gedronken. Blijkbaar hebben de Italianen met de Pentax geit een ongeval gehad, een vrachtwagen is op hen ingereden. Gelukkig hebben ze zelf niets en de schade aan de geit valt ook mee .
We verlaten het olifanten park en zetten koers naar Togo. We rijden op relatief goede red dirt tracks. Wat betekent dat je heel de dag het rood stof van je voorganger vreet. 20KM voor de togolese grens begint het asfalt weer. We moeten 400cfa peage betalen voor een weg die vol putten zit. De grensformaliteiten verlopen zoals gewoonlijk chaotisch.Het is nog 140km over deze weg naar ons kamp. Al slingerend langs de vele putten gaat dit haast niet vooruit. Dit blijkt een handelroute te zijn die van de kust van Togo (Lomé) naar Burkina Faso gaat. De ene overladen vrachtwagen na de andere hebben voor dit slechte wegdek gezorgd. Vermoeid van de concentratie komen we rond 19u aan in Monastery camp. Een klooster bewoont door 8 nonnen en één paterke. J
Safari dag! We bezoeken het Sissili wildlife safari park. Dit is een relatief klein park maar met een grote populatie van olifanten. We rijden nog maar net het park in en we zien al twee bavianen langs een waterplas zitten. Beginnersgeluk want daarna zien we niets meer omdat het gras te hoog staat na het regenseizoen. We rijden echt tussen twee muren van 2m hoog gras. Het gras voor de auto is net platgereden door de jeep van Gert, maar toch is het ploeteren. Hier en daar moeten we door halfdroog staande riviertjes. Wanneer we aan de ingang van park2 komen hebben we geluk, er zijn net twee olifanten een bad/douche aan het nemen in een meertje. Ze rollen en dollen in het water. Na 10min besluiten ze eruit te komen en wandelen rustig tussen de bomen richting de parking van het park. Ze wandelen tussen de Jeeps door en langs de paar hutjes die er staan om zo weer in de jungle te verdwijnen. Ongelooflijk moment, je staat daar in de jungle met je eigen 2cv en er wandelen olifanten op een paar meter van je. Verder zagen we nog een buffel, krokodil en mooie kleurrijke vogels. We slapen in een safari lodge,Campement de lelefant.
