"ik ben misschien te vroeg geboren, of in een land met ander licht." (naar R. Shaffy)
het eerste blogbericht dit jaar en gelijk het uitkotsen van mijn eerste frustratie of gal. als kind kreeg ik een opvoeding waarin eerlijkheid en openheid heel belangrijke waarden waren. vandaag de dag leef ik in een andere wereld, met blijkbaar ook heel andere normen en waarden. toen ik geboren werd, bestond internet nog niet eens, nu is de helft van mijn leven, tijd en wereld cyber: op facebook heb ik meer 'vrienden' dan een mens sociologisch gesproken mensen zou kennen - vraag me niet waar ik het vandaan heb, was best wel een interessant programma, waarin de mens gekwantificeerd werd. ok, ik verkeer veel op het internet. deels uit luiheid, deels uit immobiliteit - veel cafés en resto's hebben trapjes aan de ingang -, deels uit gebrek aan gezelschap, ook uit gebrek aan hobby's of bezigheden naast het werk, als meeting place voor mensen heel algemeen, ergens ook uit gebrek aan guts om op iemand af te strompelen en een gesprek met hem of haar te beginnen. edoch, wat mij frappeert op het internet, is de voor mij hatelijke vrijblijvendheid van de contacten. en dan bedoel ik niet dat ik me gelijk aan iemand wil binden of zo. ik snap maar al te goed dat een eventuele relatie of vriendschap de vrucht is van een lang groei- en rijpproces. wat ik wel bedoel is dat mensen op het internet met elkaar omgaan alsof het een televisie is. ze leren een nieuw iemand kennen, op een bepaald moment zegt die persoon iets wat hen niet bevalt, en de bruggen worden snel en eenvoudig opgeblazen, ze zappen weg. iets wat ik persoonlijk - vanuit mijn opvoeding maar ook mijn persoonlijkheid - vind getuigen van een elementair gebrek aan respect. lieve lezer, ik richt me even rechtstreeks tot jou, omdat jij naar alle waarschijnlijkheid iemand bent met wie ik op een of andere manier in contact ben. als je mij of ons contact op een dag beu bent, zeg het me dan voor je me verwijdert en blokkeert op msn, sms'en en telefoons onbeantwoord laat en mij voor stalker verslijt en mij eventueel ook zo kenschetst in je omgeving. ik ben immers geen stalker, maar - en zeker als ik iemand leuk vind - wel een doorzetter. toch is mijn respect groter dan dat, dus als je zegt dat het contact met mij voor jou genoeg geweest is, respecteer ik je daarin. verder wil ik je toch ook nog even het allerbeste wensen voor het nog ovenwarme jaar 2010. drie kussen en een knuffel.
