Ik zit ondertussen alweer thuis voor mn computer en wil vlug nog een beetje bloggen. De laatse volledige dag vrijdag werd er nog heel hard gewerkt door Jean Pierre en Azis om het tweede poortje aan de marechage er te krijgen. Ondertussen waren Willem en Aag begonnen met de opnames van een film voor onze VZW. We hebben Moussa gebruikt als gastacteur en daar was hij enorm fier op. Het poortje is volledig af, Jean Pierre een hele dikke merci om u daar zo voor te smijten. De vzw Benesa ging dat normaal gezien doen maar met hun praatcultuur geraken ze er niet aan. 's Avonds zijn zowel Maddi als Simon als Moussa bij ons langsgeweest om afscheid te nemen Het deed deugd en langs de andere kant nijpt dat ook. Maar samen een biertje drinken is ook eens plezant. Zaterdag alle valiezen gepakt en dan kwam het moment om afscheid te nemen van de mensen in Sabou. Vooral de kinderen achter laten was voor mij heel zwaar. Ik heb ze allemaal nog een stevige handdruk gegeven, enkelen begonnen te wenen en dan de auto in; Lang door het achterraam zitten kijken naar de zwaaiende kinderen. Tranen kwamen in me op maar ja er is nu eenmaal een tijd van komen en een tijd van gaan. Ik heb me de afgelopen drie weken enorm geammuseerd. Kinderen doen spelen, zingen dansen is blijkbaar mn roeping. Op de luchthaven was het nog tamelijk rustig waardoor we zeer vlot onze bagage konden inschepen. Dan samen nog iets drinken in het cafe aan de overkant. Rond 21u moesten we inschepen en hier was het voor mij een tweede keer zeer moeilijk. Dank u zeggen aan Aag maar vooral n hele dikke merci aan Martine. Een stevige knuffel moest erbij. Martine we hebben in deze drie weken enorm veel bijgebabbeld, er konden wellicht nog gemakkelijk drie weken bijkomen en we gingen nog niet uitgebabbeld zijn. We weten dat we met zowel onze vzw als die van benesa nog een hele weg af te leggen hebben maar het zal en moet lukken. Ik ben heel blij dat ik de kooktaak op mij mocht nemen. Dat was mijn manier om u eens te verwennen. Ik ben enorm dankbaar voor de drie weken heel leerzame weken. Ook de mensen van vzw Benesa dank ik om de kans die ze me gaven om hun cultuur een beetje te leren kennen. Dan t vliegtuig op en de lucht in naar Parijs. Het was een nachtvlucht en ik had gehoopt om toch een beetje te kunnen slapen maar dat is mij niet gelukt. Ik keek door het raampje en zag dat de maan mn vluchtgezel was en bij het staren naar de maan kwamen de vele emoties los, In drie weken tijd zoveel andere mensen en kinderen leren kennen. Gewoon onbeschrijfelijk welk een deugd dat het deed. Een heel eind heb ik ,door het venstertje juist maar naar de maan gekeken en hoopte dat er ergens beneden in Sabou misschien ook iemand naar de maan lag te kijken... Bedankt lieve mensen om mn blogs te lezen en vooral ze van lieve commentaar te voorzien. Een warme knuffel aan allen grt toon
Reacties op bericht (1)
04-04-2012
AFSCHEID
Toon, ge zijt een goed mens! eenvoud siert je... kmoest ik al blèten bij het lezen van je laatste mail op je blog!!! Blijf maar iedere avond naar de maan kijken en hou die gevoelens maar nog lang vast! Groeten en we kijken nog steeds uit naar de workshop Bananenrock aanleren... Griet
04-04-2012 om 10:36
geschreven door Griet vanneste
