Ik zit ondertussen alweer thuis voor mn computer en wil vlug nog een beetje bloggen. De laatse volledige dag vrijdag werd er nog heel hard gewerkt door Jean Pierre en Azis om het tweede poortje aan de marechage er te krijgen. Ondertussen waren Willem en Aag begonnen met de opnames van een film voor onze VZW. We hebben Moussa gebruikt als gastacteur en daar was hij enorm fier op. Het poortje is volledig af, Jean Pierre een hele dikke merci om u daar zo voor te smijten. De vzw Benesa ging dat normaal gezien doen maar met hun praatcultuur geraken ze er niet aan. 's Avonds zijn zowel Maddi als Simon als Moussa bij ons langsgeweest om afscheid te nemen Het deed deugd en langs de andere kant nijpt dat ook. Maar samen een biertje drinken is ook eens plezant. Zaterdag alle valiezen gepakt en dan kwam het moment om afscheid te nemen van de mensen in Sabou. Vooral de kinderen achter laten was voor mij heel zwaar. Ik heb ze allemaal nog een stevige handdruk gegeven, enkelen begonnen te wenen en dan de auto in; Lang door het achterraam zitten kijken naar de zwaaiende kinderen. Tranen kwamen in me op maar ja er is nu eenmaal een tijd van komen en een tijd van gaan. Ik heb me de afgelopen drie weken enorm geammuseerd. Kinderen doen spelen, zingen dansen is blijkbaar mn roeping. Op de luchthaven was het nog tamelijk rustig waardoor we zeer vlot onze bagage konden inschepen. Dan samen nog iets drinken in het cafe aan de overkant. Rond 21u moesten we inschepen en hier was het voor mij een tweede keer zeer moeilijk. Dank u zeggen aan Aag maar vooral n hele dikke merci aan Martine. Een stevige knuffel moest erbij. Martine we hebben in deze drie weken enorm veel bijgebabbeld, er konden wellicht nog gemakkelijk drie weken bijkomen en we gingen nog niet uitgebabbeld zijn. We weten dat we met zowel onze vzw als die van benesa nog een hele weg af te leggen hebben maar het zal en moet lukken. Ik ben heel blij dat ik de kooktaak op mij mocht nemen. Dat was mijn manier om u eens te verwennen. Ik ben enorm dankbaar voor de drie weken heel leerzame weken. Ook de mensen van vzw Benesa dank ik om de kans die ze me gaven om hun cultuur een beetje te leren kennen. Dan t vliegtuig op en de lucht in naar Parijs. Het was een nachtvlucht en ik had gehoopt om toch een beetje te kunnen slapen maar dat is mij niet gelukt. Ik keek door het raampje en zag dat de maan mn vluchtgezel was en bij het staren naar de maan kwamen de vele emoties los, In drie weken tijd zoveel andere mensen en kinderen leren kennen. Gewoon onbeschrijfelijk welk een deugd dat het deed. Een heel eind heb ik ,door het venstertje juist maar naar de maan gekeken en hoopte dat er ergens beneden in Sabou misschien ook iemand naar de maan lag te kijken... Bedankt lieve mensen om mn blogs te lezen en vooral ze van lieve commentaar te voorzien. Een warme knuffel aan allen grt toon
Ja het einde van mn drie weken in sabou nadert met rasse schreden. En ik weet dat Tine enorm naar mn terugkomst uit kijkt. De wasmachine doet het niet meer, de wc moet hersteld worden. Ja ik zal het gauw weer gewoon worden in Rollegem. Ik heb wel nog een weekje verlof om te acclimatiseren. Straks moet ik afscheid nemen van de mensen van hier allemaal lieve brave mensen die enorm opkijken naar n blanke. De kinderen in het dorp roepen op u om een cadeau. Maar Niels heeft me geleerd dat een handje geven het mooiste cadeau is dat je onder elkaar kunt uit wisselen. Morgen nog eerst een film opnemen rond de twee projecten en in de namiddag gaan we nog eens op zn Chiro's erin vliegen met de ganse meute kinderen. Zingen, dansen, spelletjes en voetballen want dat doen zowel de meisjes als de jongens hier heel graag. Warm of niet warm we gaan ervoor zekers weten. Vandaag zijn we naar instituut Mozart geweest zo'n 30km buiten Ouagadougo. Een heel nieuwe school door een duitse architect ontwikkeld. Heel mooi van concept. Heel interessant om te zien hoe men met de materialen van ter plaatse heel mooie dingen kan vervaardigen. Het is in Burkina zo droog dat men minder met roestwerking rekening moet houden dan bij ons. Als je naar bepaalde lassen keek op het dak durf je wel eens de wenkbrauwen fronsen maar het geheel staat er heel sterk dus... het is Afrika. Als er iets is dat ik in Sabou geleerd is dan is het grote frisse pinten drinken. Ik die nooit bier drink, wijn daarentegen, heb hier leren pinten van 65cl achterover te gieten. Het enige dat hier over het algemeen koel gehouden worden ik hun bier. Dus als je bij zo'n warmte iets wilt drinken dat fris is ben je bijna verplicht om zo'n grote fles bier te drinken. Ik moet eerlijk toegeven ik ben dikwijls de eerste om te zeggen dat het stilletjes tijd wordt om 's avonds een Brakina of een Flag te laten komen door Moussa. Die man is overgelukkig dat er hier momenteel zoveel belgen zitten want dan kan hij een biertje meedrinken en het smaakt hem ongelooflijk. Vanaf zaterdag zijn er maar twee mensen meer hier dus t zal anders zijn dan. Aag en Martine zullen het dan met z'n beidjes moeten doen maar dat zal ook wel lukken daar ben ik rats van overtuigd. ik wens hen heel veel sterkte. Zo tijd om mn klamboe op te zoeken want in de do,kerte buiten beginnen de muggen te steken. Slaapwel lieve mensen en tot een volgende blog. Knuffel toon
Opnieuw is het reeds heel warm en t is nog maar 9u45. Vandaag vliegt Niels terug naar Belgie na een verblijf van 3 maand. We waarderen enorm wat Niels in die drie maand gedaan heeft hier in Sabou. Hij kwam eigenlijk om te tolken tussen de Noren en de mensen hier. Maar de Noren kwamen niet maar hij werd aangesteld om de putten op te volgen. En dat heeft hij schitterend gedaan. We gaan met z'n allen mee om hem op de luchthaven uit te zwaaien. Het zal met tranen in de ogen zijn dat we afscheid moeten vieren. Niels bedankt voor alles wat je hier gedaan hebt in Sabou. De mensen hier dragen jou een enorm warm hart toe. Als ik zeg de mensen zijn het niet alleen de mannen maar ook de vrouwen die hem heel graag hadden. Onze Moussa zal hem nog het meest missen, die twee zijn al een week elkaar aan het plagen rond het vertrek dat is niet pesten maar plagen en plagen is liefde vragen... Zaterdag ll ben ik bij het naar de caisse de populair rijden Kongo tegen gekomen. Ik ken het hele verhaal van dat kleine kindje dat in brousse gegooid werd voor de krokodillen maar uiteindelijk niet werd opgegeten. Nu schrijven ze dat kind bovennatuurlijke krachten toe. Martine kreeg dat kind aangeboden om het mee te brengen naar Belgie. Dat kan niet en ze zocht hier een pleegmoeder. Bij mij overviel er enorm veel emotie toen ik dat kindje voor de eerste keer levend gezien heb. Na de kennismaking ben ik verder gereden met de tranen in mn ogen. En nu een week later doet het nog altijd raar als ze op de koer komt. Ze is heel schuw van de blanken maar het begint te beteren. Ze durft al eens mee zingen. Om zeven uur deze morgen stonden ze al aan aan de poort om te zingen maar dat was nog een beetje te vroeg voor mij. Vandaag geen animatie voor de kinderen. Tot een volgende blog. Een dikke warme knuffel aan allen. grt toon
ja de tijd hier in sabou vliegt. Vrijdag was er het optreden van Idac bassave. 'n Heel toffe vrouw om mee te praten. Niels en Aag vonden vooral de twee danseressen leuk om mee te babbelen( lees om naar te kijken). De mensen van de vzw benesa hebben hun best gedaan voor de eerste keer dat ze een optreden organiseren. Er waren nog schoonheidsfouten maar daar moet men uit leren. Het optreden was geslaagd en het bal daarna nog veel meer. Jong en oud staan direct met zn allen op de dansvloer en naar de klok wordt er niet meer omgekeken. De kinderen zitten te loeren wie zn drank laat staan om hem dan zelf uit te drinken. Zelf ondervonden ik moest op de foto met de danseressen en daarna was mn drank verdwenen. Nog een halve fles bier weliswaar van 65cl. Ik heb dien deugniet niet gevonden. We zaten dan ook maar om 3u in bed. De verrassing kwam er drie uur later. Martine had Idac gevraagd om te komen ontbijten. Dus om 6u20 waren ze hier bij ons van een heel korte nacht gesproken. Maar t was heel aangenaam om nog wat te kunnen nababbelen met de meiden. Er waren er bij ons die enorm in de wolken waren met hun bezoek. Onze zaterdag werd verder gevuld met de waterputten opvolgen en wat uit te rusten want het wordt hier stilletjes aan heel warm. In de vooravond hebben Aag en ik eens zelf om water geweest. De grote jerrycans op onze fiets en naar de waterkraan van Sabou. Er uw beurt afwachten immers er kan maar water gekregen worden vanaf 17u. En dan de zware klus terug met dat water op onze fiets. Vrouwen en kinderen doen dat hier dagelijks en zo weten we ook weer eens wat het is voor hen. 's Avonds nog het afscheid gevierd van Stefaan die op zondag terug naar Belgie gaat. Zondag is het Nielsdag. Hij werd er 24 dus moesten we dat vieren. Eerst onzen Pepijn gebeld om ook hem een gelukkige verjaardag te wensen en mn petekind Eva om ook haar een gelukkige 20ste verjaardag te wensen. Rond negen uur kwamen drie djembee spelers op de koer om niels een muzikaal optreden te geven. Direct is er hier volle ambiance en je moet niemand uitnodigen de mensen van de omliggende koers komen vanzelf kijken wat er gaande is. De petflessen die we gespaard hadden werden uitgedeeld aan de kinderen en t was net of sinterklaas geweest was. Jean Pierre en Martine hebben die dan een beetje gevuld met sinaasdrankjes. hun geluk kon niet op. Dan zijn Martine, Jean Pierre en Stefaan vertrokken naar ouaga. Wij hebben hier een beetje opgekuist. Tegen de middag wilde Niels trakteren voor z'n verjaardag met een pintje en eten. Het eten was lekker de drankjes evenzo. 's Avonds had Moussa voor nog een verrassing gezorgd. Hij had enkele van z'n vrienden uitgenodigd om djembee te komen spelen voor Niels. Weeral ambiance. Opnieuw komt het volk zomaar de koer op om mee te vieren. De kindjes dansen mee en de grote drinken mee. we hebben de kindjes zelfs het liedje "en we hebben ne keer naar bissegem geweest tsingterreraboem" geleerd. En plezant dat ze dat vonden. Deze morgen staan ze weer aan de poort te kijken en zingen ze tsingterrarraboem in de hoop om direct met hen weer bezig te zijn. Maar eerst moeten we andere diengen doen. Mn laatste week is begonnen en wat staat er nog allemaal voor de deur. grt tot een volgende blog toon
Hallo, Deze week zijn we wat toerist geweest in burkina. We zijn naar Tiebilé geweest, je kunt dat vergelijken met Bokrijk. Heel oude hutjes die nog op een heel ouderwetse manier onderhouden worden door de grootmoeders. Zij leren de meisjes hoe ze de verschillende tekeningen op de hutten moeten zetten. Zoals je kunt lezen zijn het weer de vrouwen die werken. De mannen zitten ernaar te kijken en commanderen. Heb het daar enorm moeilijk mee. Net zoals je op een bepaald moment een kind van amper 10jaar tegenkomt met een zware kom met water op zijn hoofd, de vader loopt erachter en sakkert op hem. Zowel Martine als ik reageerden dat dit niet kon van zo'n zwaar gewicht op zo'n tenger hoofdje te zetten. Maar ja wij gaan Africa niet veranderen. De nacht hebben we doorgebracht in een kampement. Iets echt leuks en heel primitief. Je betaald amper 3 euro voor een overnachting met ontbijt. Stel daar niet veel bij voor maar je hebt toch verse nescafe en stokbrood met confituur en honing. Vroeg uit de veren om een natuurwildpark te bezoeken. Na drie uur door de brousse te rijden waar zelfs een ervaren rat als Geertje Declercq zou van jaloers worden kwamen we aan bij het reservaat. Daar zijn we met een gids door het oerwoud gereden in de hoop van allerlei wolde beesten tegen te komen. Maar ze waren niet allemaal op het appel. Toen we terug bij het lac waren was onze verbijstering heel groot toen we in het water wel twintig olifanten vonden die op enkele meters van ons in het water aan het spelen waren. Ook apen kwamen zich laven aan het water maar die moesten opletten voor de krokodillen anders waren ze er niet meer. Dan de verre terugrit naar sabou. Er lopen maar enkele asfaltwegen door burkina en alle groot verkeer moet daar over. Met dergelijke warmte zie je enorm veel auto's of camions of taxibrousse of zelfs autocars in panne staan. Alles is overladen en amper onderhouden want het moet bollen. Bij pech zitten de mensen gewoon te wachten naast het vehikel tot er een reparatie komt want ze hebben betaald om er te geraken en er wordt niet gemekkerd. Misschien iets voor de klanten van de nmbs(grapje). Onze woensdag in Sabou was er een opnieuw de putten te gaan opmeten. Ze geven van langs om minder water en toch blijven die vrouwtjes ijverig bezig met water op te halen. Hun opbrengst van hun zelf gekweekte groentjes blijft hen stimuleren. Donderdagmorgen zijn we vertrokken naar de enige watervallen die burkina heeft. Gewoon prachtig om te zien en te genieten van de uitzonderlijke biotoop. Onze kleren waren gauw uit we lieten de kracht van de watervallen op ons verhitte lichaam bonken. Zalig!! 's Avonds opnieuw een kampement gezocht om te slapen en het was er nog primitiever dan in het begin van de week. Maar je moet dat eens meemaken. Op het menu stond pintade en fieten. Het vlees is hier zeer taai en je ruikt er best niet aan anders is je goesting weg. Dus eten met je mond en niet met je neus. 's Anderendaags was er hier en daar wel iemand met een beetje een opspelende maag. Met met de plaatselijke Brakina een pint bier van 65cl los je dat wel weer op. Ja ik moet toegeven ik die nooit bier drink heb al liters bier gedronken simpelweg omdat er hier niet anders deftige te krijgen is en dat bier steken ze wel in frigo's dus lang moet je niet zoeken wat je dan kunt drinken. Vandaag vrijdag is er een optreden van Idac. een gekende zangeres in Burkina. De vzw van hier heeft ze gevraagd om op te treden om hun kas te vullen. Ze verwachten 600 à 700 man en dat aan 500CFA dat is in ons geld uitgerekend: 0,75euro. Wij lachen bij zo'n bedrag maar hier is dat zeer veel. Deze morgen bevoordeeld zijn we naar de markt geweest om verse groenten. 4kg uien, twee kilo tomaatjes, 3 groene parika, 3 aubergines en een grote courgette en 6 kleine komkommers en we lagen aan 1100 CFA zo ongeveer 1,2 euro. Benieuwd wat de avond brengt want we zijn van corveé. Het kan een lange afrikaanse nacht worden tot zelfs ver in de vroege uurtjes.. Allen veel zingenot in het lenterige belgie. tot de volgende blog Liefs toon
Woensdag de putten bezocht en als je daar toekomt kun je enkel enorm veel respect betonen voor ieder die hieraan meegewerkt heeft. In zo'n hitte iedere put 10m of meer dieper maken en dan nog te weten dat de grond hier zo enorm hard is is ongelooflijk. Momenteel geven er nog drie putten van de acht water maar niet voldoende om alle perkjes te begieten. De vrouwen gaan echt om 5u 's morgens naar hun tuintjes en rond 18u terug om hun plantjes water te geven. Respect echt respect voor alles. Ze kweken momenteel tomaatjes, ajuintjes en aubergines. Super als je weet welk een werk ze er moeten voor doen. 's Middags naar de markt geweest om groenten en fruit te kopen. Allemaal vrouwen die op de grond zitten in de schaduw met hun kroost aan de borst en proberen iets te verkopen. De grotere kinderen lopen achter je aan en vragen constant n cadeau svp. Je mag er gewoon geen aandacht aan geven wat in uw hart heel moeilijk is, je geeft ze een handje en ze zijn ook al gelukkig.
Donderdag hadden we aan de kinderen die hier altijd rond de koer hangen animatie beloofd. We zijn begonnen met simpele spelletjes zoals uno, domino en heel eenvoudige puzzels, na een middagpauze hebben we gezongen ik heb ze de bananenrock aangeleerd en het was heel plezant om ze te horen zingen. Dan zijn we gaan voetballen iets verder op een braakliggend terrein, spectaculair met n bende van 40 kinderen van alle grote voetballen in het stof. De match is op 2 tegen 2 geëindigd wat voor iedereen het beste was. Daarna bezoek gebracht aan de barrage met de krokodillen en de traditie wil dat je er op gaat zitten en ze trekken een foto. wel een beetje eng maar ik heb het toch gedaan. Verder potje koken en tegen 21u30 bedje opzoeken want je wordt hier gewekt door de kippen ezels en gieten die overal los lopen.
Vrijdag was het kuisdag, Aag en Niels zijn Koudougou geweest om de dossiers rond de twee projecten verder af te werken en Martine was ziek. Dus Tine heb ik water en dweil genomen en het huis gekuist maar als er dan n uurtje nadat je gedaan hebt een echte windhoos door de tuin raast dan zie je van uw hard labeur niet veel meer. Dus herbeginnen was het enige dat ik kon doen. 's Namiddags de burgemeester bezocht en dat is een echte bezieler van het project. Gelukkig dat we zo'n mensen achter ons hebben. Vanavond vegie avond en n partijtje kaarten. En morgen gaan we terug naar ouagadougou om Charlotte en Jean Pierre op te halen. Daarna bezoeken we twee dagen andere streken efkens de toerist uithangen. Dus wordt vervolgd. Het is al donker maar er hangen hier nog altijd kindjes rond de koer om iets te krijgen niet te geloven. Allen een dikke knuffel en tot gauw grt toon
voor de vijfde maal probeer k een blog bij te schrijven en hopelijk lukt het nu. Na een goede vlucht en een behouden landing hebben we tegen 23u ons hotelleke opgezocht om van een welverdiende nachtrust te genieten. Martine Niels en Aag waren net terug van een 1O-daagse rondreis in Ghana en Togo en Ivoorkust en konden een frisse douche 's morgens goed gebruiken. Daarna geld wisselen in de bank en dan op weg naar Sabou een rit van 90km. Op 1 km van de plaats waar Martine verblijft werden we opgewacht door Moussa en Maddy. Ze hadden een dans en muziekgroep gevraagd om de laatste km mij in optocht te begeleiden. Onder de weg sloten alle kindjes en de vrouwen van het dorp bij de groep aan. Het was ontroerend om te zien. ik kreeg er zowaar een krop van in mn keel. Op de koer waren alle ouderen van het dorp samen om met welkomspeeches mij een hartelijk verblijf toe te wensen. Daarna heeft die groep zekers nog twee uur gedanst en gezongen en dat bij temperaturen van om en bij de 40 graden. Samen met de zowat 100 bezoekers werd het een onvergetelijk moment. 's Avonds zelf ons potje gekookt en enkele partijtjes gekaart maar daar had ik nog geen geluk in maar dat komt nog wel. Lekker mn luchtmatras opgezocht en onder de klamboe mn emoties verwerkt. Slaapwel grt en allen een knuffel toon
Voila alles klaar en nog één keer slapen en Sabou komt eraan. Ik stijg op in Parijs om 16u10 en land in Ouagadougou om 20u45 plaatselijke tijd. Ik wens allen drie weken goed weer toe want ik weet zo al dat het ginds tussen de 33 en de 39 graden zal zijn. Ik hoor dat ik dinsdag op zn afrikaans zal ontvangen worden in Sabou. Ik ben benieuwd. Ik hou jullie allen op de hoogte. grt toon
