Vrijdag 25 april 2014. Het weer is niet goed, iedere toerist klaagt over de aanhoudende regen, en er is geen betering op komst zo te zien. Zelfs de Kroaten vinden het weer niet aangenaam. Ik heb de stad verkend en veel met de tram de stad doorkruisd, met een dagkaart voor de tram is een ideale manier voor mij om een stad te verkennen, je stapt uit waar je wil en gaat weer verder of een andere richting uit als je het gezien hebt.

De vorige nacht al kennis gemaakt met mijn kamergenoten, en een zeer kleurrijk gekleed koppel, die het niet belangrijk vonden om te vertellen van waar zij waren, zouden vandaag uitchecken en naar zonnigere oorden gaan. Zij verdienden hun inkomen daar op straat te musiceren en circus acts op te voeren. Hij had aan eenwieler fiets, jongleer kegelen en een heel grote zak met kleren en andere kleurrijke spullen bij. Zijn oor was ingepakt met een grote polijster, ik dank dat deze ontstoken was door de grote ring in zijn oren, zoals nu de mode is onder de jeugdige mensen met tattooes en piercings. Voor de meeste Mensen zijn dit mensen die hun lichaam verminken om er specialer, mooier, stoerder, unieker of rebelser uit te zien, voor hun is dit kunst, mooi, aantrekkelijk, zeer speciaal.

Dit art-koppel, als zij een koppel waren, sliepen beide op de kamer, kwamen zeer luidruchtig slapen en kropen samen in een klein eenpersoonsbed, alhoewel ze twee bedden hadden. 

Het is geen slecht gegeven dat zij verhuizen, dit zal meer rust op de kamer brengen, het is zelfs een kleine opluchting voor de sfeer in de kamer.

S, avonds in de bar van mijn hostel met de naam chillout nog een wijntje gedronken en wat gepraat met andere gasten. Om 24 naar mijn acht persoons kamer om onder te slapen. Het was rustig op de kamer waar jongen man van zuid-Korea, een Argentijn, een Chinees, een meisje van zuid-Korea, en nog een azieatisch meisje, waar ik geen kennis mee gemaakt heb, en ja zelfs een Belg slapen. Die Belg dat ben ik. Twee bedden waren nog onbemand, maar die zullen later wel komen. Twee nieuwe gasten.

Om 4 u in de nacht een geklop op de kamer deur, een luider geklop, en na tien minuten een hard geboenk op de deur, iedereen is in de midden van zijn slaap gewekt. Ik slaap op het bovenste bed van een van de vier stapelbedden, anders had ik hem niet zolang laten kloppen op de deur, maar voor mij, als oudere man was het te moeilijk om naar beneden te gaan! Iedereen heeft een elektronisch kaart, de grote van een bankkaart, om de deur te open. En soms vergeet iemand zijn kaart wel eens en klopt dan op de deur en een kamergenoot laat deze dan binnen. en ik denk dat het Aziatisch meisje dat het dichts bij de deur lag, deze heeft opengedaan.  Met veel kabaal in een kwade bui komt de kleurrijke artiest binnen gestormd. Kruipt op een bovenbed, en 10 seconden later begint hij te snurken. Na ongeveer 20 minuten begint het gesnurk mij te irriteren, ik kan de slaap niet meer vatten, maar ik was niet alleen. Ik ben naar beneden naar de receptie gegaan en heb vriendelijk uitgelegd wat er aan de hand was en gevraagd hoeveel bedden er vrij zouden zijn vannacht. Alles was volzet.maar ik dacht dat deze artiest zo vertrekken? Ja maar hij heeft nog een nacht meer geboekt. De receptionist heeft zich meerdere malen verontschuldigd voor het voorval. Aan het snurken kunnen wij niets doen, en hijgaf mij oordopjes tegen het snurken.Ik heb meerdere paren oordopjes meegenomen voor mijn kamergenoten. Op de kamer hing een sterke alcohol geur van de snurker. Tegen hem duwen om het snurken te stoppen hielp niet. Zelfs met oordopjes was het irriterend. Rond 4u45 opnieuw geklop op de deur, zijn vriendin, die weer bij hem op bed kroop. Zij ook dronken , kroop ook met kleren aan en zelfs haar platte zomerschoenen aan op hetzelde bed van haar vriend.

Rond 5 u in de morgen ging de deur open met de elektrische kaartsleutel, en twee jonge mannen van Duitsland kwamen de kamer op. Ik vroeg of zij hier ook op de kamer sliepen. En ja hoor het koppel was in de Duiser zijn bed aan het slapen. 

Waar zijn mijn spullen zij hij, en deze waren niet direct te vinden.

A.U.B. Ga naar de respectieve vroeg ik vriendelijk aan de Duitser die wat in paniek was en leg daar uit wat er aan de hand is.

De receptionist samen met de twee jonge gasten terug op onze kamer, lichten aan op zoek naar zijn spullen, het koppel was gewoon aan het slapen in het bed van een van de jongens, op zijn kleren, handoek rugzak en persoonlijke spullen. Het meisje was uit het bed gekomen, maar de bijna in coma gedronken man was niet uit het bed te krijgen. 

Ik heb de Duitser gerustgesteld dat er niets zou gestolen zijn, dat was zijn grootste vrees, ik sliep namelijk op 1 meter op dezelfde hoogte en zag dat ze bijde onmiddelijk in slaap vielen als een blok. 

De man van het hotel had als spoed oplossing. Iedereen de keuze gegeven om naar een andere kamer te gaan, er waren nog twee vierpersoonskamers vrij. 

Ik ben verhuisd samen met de twee lieve Duitsers, de argentijn was zeer boos en is uit het hotel vertrokken en hij wou zijn geld terug. Ik weet niet hoe het geregeld is met hem, maar ik heb hem niet meer gezien. De vier Aziaten sliepen samen op de andere kamer.

Ondertussen is het zes uur in de morgen, ik heb een fijn gesprek met de man van zuid Korea mat een moeilijke naam, maar zeg maar John tegen mij. Ik heb een gesprek gevraagd met de manager van het hostel. En ik kreeg een gesprek met de eigenaar. Ik wou een compensatie voor de ongemakken die er zich voorgedaan hebben. Hij zou iedereen van de kamer de nacht vergoeden. Dat vondt ik ok, maar  Ik wou wel iets meer en vroeg wat hij mij voorstelde? Hij bood mij ontbijt gratis, drinken gratis, een tour vanacht in de vijf dansclubs wat het hostel als uitstap heeft. Ik heb bedankt voor dit voorstel. Maar ik heb liever een nacht extra in uw hostel met ontbijt. Geen probleem. Hij was vriendelijk, begrijpend, en excuseerde zich meerdere malen voor het voorval.

Of de andere gasten ook vergoed zijn, dat weet ik niet, de Duitsers heb ik gezegd dat ze er moesten achter vragen. Wie er niet achter vraagt of reklameerd, zal met lege handen blijven staan.

Zaterdag nacht goed en lang geslapen. Zij zijn heel rustig en stil geweest ik heb ze zelfs niet horen de kamer uitgaan om te douchen. Wel licht geklop op de deur, maar ik was al wakker.

Jij hebt wel veel geluk, want ne het voorval van vorige nacht doe ik de deur niet meer open als ze kloppen. :)      De Duitsers gaan terug naar huis. 

Voor alle zekerheid toch maar gaan vragen op de receptie of alles in orde is voor mijn kamer voor zondagavond. Sorry, maar wij zijn volgeboekt, wij hebben geen enkel bed meer vrij. Dat kan niet in heb persoonlijk met de eigenaar gesproken voor een extra nacht. Kijk maar eens of ik niet op een andere kamer lig? Sorry, wij zijn volgeboekt.

Dan wil ik graag de eigenaar spreken. Na een telefoontje, kwam deze er aan. En hij dacht dat ik de voorbije nacht extra wou. Dat is dan een vergissing. Ik zal een oplossing voor u zoeken. Geef me enkele minuten de tijd. En na enkele minuten kwam hij met een voorstel. Het spijt me ontzettend voor de vergissing, als je wil kan ik een extra bed laten klaarmaken in mijn kantoor, kom maar eens mee kijken, wat je er van vindt, het enige is dat je morgen voor 9u van de kamer moet, je kan erna wel nog in het hostel verblijven, maar niet meer in het kantoor. Dit is voor mij ok, voor goede duidelijke afspraak, wil ik deze nacht wel gratis. Ok geen probleem.

Ik moet wel vertellen dat dit een zeer aangenaam hostel is met heel behulpzaam en vriendelijk personeel, niet ondanks het voorval, dat versterkt het wel, maar dat gevoel was er  onmiddellijk al  bij aankomst.

Het voorval maakt ook wel een iets hechtere band met de ex kamergenoten, wij hebben hetzelfde meegemaakt, en als je er optimistisch mee omgaat dan komt er wel een oplossing voor, die zelfs beter kan zijn.

Vanacht gaat dus een zeer rustige nacht worden. Alleen in een grote kamer. En morgen ga ik Rosa uit de kelder halen en richting de kust in Kroatië. Dat zal twee of drie dagen fietsen zijn. Ik moet wel de bergen over, maar ik ben uitgerust en heb terug energie. Mijn Rosa zal wel een energiebom zijn na die rustdagen.

En hopelijk hebben de postbodes beter weer de volgende dagen, dan heb ik dat ook.

Grensovergang van Hongarijen naar Kroatië. Er is maar een grensovergang op mijn route, een rode weg op de michelinkaart de nr 7. Deze nr 7 had ik ook al stukken genomen naast het Balatonmeer en dat was geen probleem. Maar vandaag woensdag de 24e stond er steeds een verbodteken voor fietsers tractors en paard met kar. Ik heb deze borden moeten negeren omdat dit de enige weg op mijn route was. Zonder dat ik tientallen kilometers moest rondrijden. De route 7 passerd ook dorpjes en daar mag je dan wel weer fietsen, maar soms is er enkel deze route 7 van het ene dorp naar het andere dorp. Hoe moet dat dan? Moet je dan wandelen naast je fiets? Aan het laatste dorpje voor de grens met Kroatië in het dorpje Letenye, mijn Hongaars kleingeld opgekocht in een plaatselijk winkeltje. Vanaf Letenye naar de grens weer deze verbodsborden met o.a. Een fiets op, genegeerd en maar door. Maar dan de laatste 500 m voor de grens, opnieuw een heel groot verbodsteken met fiets, tractor en paard met kar op. Er moet toch een andere weg of een pad zijn voor fietsers. Ik maar rechtsomkeer gemaakt, eigenlijk heb ik links omkeer gemaakt naar het dorpje. Ik heb in het dorp het 3 maal op verschillende plaatsen gevraagd en 3 maal richting grens wijzend naar de weg met verbodsteken. 

Ja maar mijn fahrad. Bicicleta. En mijne velo dan?

Dan zal ik het toch maar wagen en met mijn fietske over de expresweg de grensoversteken. Aan de grens deed de politie mij stoppen, en oei oei dacht ik, alsof ik van niets wist, met een onschuldig poker-face al knikkend hello gezegd.

Passaporte. Ik mijn pas gezocht en overhandigd en hop de vrouwelijke politieagent weg met mijn Belgische paspoort. Na 5 minuten was deze terug met mijn pas en alles was ok. Ik was welkom in Kroatië.

Boedapest was een zeer mooie stad zeer mooie oude gebouwen, anders dan Praag. Praag vond ik gezelliger, alles korter bij elkaar in Praag, en een aangename drukte, wel geen stad om in te fietsen. Boedapest daarentegen lagen de bezienswaardigheden verder uit elkaar, maar Boedapest was het wel heerlijk om in rond te fietsen. Ik ben drie nachten verbleven in een hostel met zeer vriendelijke en behulpzame jongen en meisje die er 24 op 24 waren, de tijd dat ik er verbleef. De rustdagen hebben mij goed gedaan. Dan ben ik richting Balatonmeer gereden en ik heb gelogeerd in Szekesvehervar in een hotel dat 2 dagen open was. Zij hadden ook goedkope kamers voor backpakers met 3 bedden, die je moest delen. Maar ik had geluk en lag alleen op de kamer. Woensdag 23 april van Shekezvehavar tot aan het einde van het Balatonmeer ( ongeveer 80 km lang en 10 km breed) gefiets tot in Balatonmariafurdo. Mooi meer met groen blauw water en veel vissen in het meer. Heel toeristisch gebied, maar het toerisme moest nog beginnen, bijna alles was nog gesloten. Ze waren er overal aan het werken om alles weer klaar te maken voor de zomer.

Donderdag 17 april in Bratislava (Slovakijen) aangekomen.

Ik maar een halve dag gefietst. Hier zijn wasmachines en een droogkast ter beschikking voor de backpakers. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.

Het weer is beter, het is zonnig, maar koud. Verwachting is warmer tot 18 graden met af en toe een bui. Morgen fiets ik verder richting Boedapest (Hongarijen). Vanavond de stad bezoeken en iets eten en drinken.

Mijn conditie is goed aan het beteren. Ik heb wel last van mijn zitbeenderen op mijn fiets. Hopelijk gaat dit ook beteren. 

Een zalig verlengd paasweekend.

Op woensdag 16 april de grens Tsjechie met Oostenrijk overgestoken. Geen grens te zien maar zag wel de grens stenen en van de andere zijde stond een bord met Tsjechie. Ik heb Wenen bezocht, en enkele foto's genomen. Maar had besloten om nog wat verder te fietsen nu het droog en zonnig was. IK heb vandaag 132,9 km gefietst in 8u48 gem. 15,1/ uur. Ik zal goed slapen deze nacht in een warm bedje in Ort am Donau op Oostenrijkse bodem.

Ik heb in totaal al 19 reeën gezien. 11 in Tsjechie (1+1+2+2+5) en een groep van 8 in Oostenrijk

Heerlijke asperges met hollandaise saus en natuur aardappelen en peterselie gegeten, met een plaatselijk wijntje uit Oostenrijk.

Morgen voorzie ik om Bratislava in Slovakijen bezoeken. Daarna gaat het naar Boedapest in Hongarijen.

Pokertoernooi in Praag.

Wat technische details voor mijn pokervrienden.

Ik heb deelgenomen aan een site event toernooi in Card Casino in Praag. Buy in van 1200 krone is 40 euro (5000 chips) met een re entry van 1000 krone (7000 chips)

Start toernooi was om 18 uur met 144 spelers en ik geloof meer dan 120 re entrys

Na half uur blind 50/100 . Ik heb poket boeren. Ik raise naar 400 ik heb 4 callers. Op de flop ruiten boer, klaver tien en koeken zes.  Iemand bet 400, fold en fold en ik raise naar 1150. De better calt mij. Op de turn koeken zeven. Hij bet opnieuw 400. ik denk, denk en denk.  hij zal kan niet meer dan mij hebben. Twee paar, een over paar of flash draw. Denk, denk. Ok ik heb de winning hand reraise naar 1200. Hij gaat all in. Ik call hem.  Hij heeft wel meer chips dan mij, dus hij kan mij al verdubbelen. Ik kan onmiddellijk callen. Joepie geen flush draw, maar hij heeft schuppen negen en acht. Hij heeft een zeven of een dame nodig op de turn. Hij heeft dus acht outs om de straat te maken en te winnen van mij. Ooh ooh toch niet schuppen dame op de river. Wat een geluk heeft die speler. 

Ok dan maar een re entry en toen ging het goed, heel goed zelfs. Ik heb vier spelers uit het toernooi gespeeld. Rond 1uur snachts, heb ik  90.000 chips en av. Is  iets meer dan 60.000 nog 25 spelers in. Ik heb besloten om minder handen te spelen dan zit ik zeker in de prijzen (15 eerste). Joepie extra vakantiegeld. 

Ik ben big blind met 3.000. Voor mij een raise naar 6.500. 

In het hele toernooi heb ik niet 1 maal een gewone call ( altijd minimum een min raise) gezien.

Ik heb klaveren negen en boer. En ik weet dat die caler altijd de blinds wil stelen. Ik heb samen met hem aan meerdere tafels gezeten. En weet hij dan niet dat ik dat call? Misschien heeft hij een goede hand. Maar ik wil de flop zien, ik heb nog chips genoeg. En yes op de flop een boer en een negen in de koeken en klaveren zes.

Yes 2 top paar. Hij gaat all in met een stack van 60.000. Wat heeft hij dan. Een over paar. Flush draw in de koeken. Een poket zessen in de hand en trip gemaakt dat kan mij verslaan. Ik kan niet folden en weet dat hij veel bluft. Ik denk weer een bluf en ik call hem. Hij heeft koeken koning en koeken zes. Ik blij dat hij geen twee zessen heeft. Maar hij heeft wel flush draw in de koeken. Heel spannend nu. Geen koeken meer draaien please. Op de turn klaveren twee. Yes nu heb ik ook zelfs een flushdraw in de klaveren. Zenuwen geen koeken op de river please. Och nee het is toch niet waar zeker. Koeken twee op de river. Had ik toch maar niet gecalt.

Heb maar een kleine 30.000 meer over en blinds nu 2.000/4.000 laat mijn blinds stelen en moet nog steeds bekomen.

Nog twee tafels met nog achttien spelers. Ik ben nu short stack aan de tafel. Ik heb maar 24.000 niet meer blinds 3.000/6000 de enige move nu is all in. 

Ik heb goede hand met schuppen boer en schuppen koning. Ik zit ditmaal ook op de bigg blind. Big stack raist naar 12.000 ik ga all in met maar het dubbele van zijn raise. Hij callt onmiddelijk. Hij heeft poket tienen. Ok ik sta achter maar toch twee over kaarten. Flop geeft een boer een negen en een acht. Joepie ik sta voor nu wel voor op hem. Hij heeft open ended voor een straat. Hij heeft een zeven of een dame nodig voor de straat. Lage kaart op de turn en een tien op de river. L

Toernooi op de 18 e plaats geëindigd. Het zag er 45 minuten voor ik er uit lag nog zeer goed uit. Ik dacht mijn vijfde speler er uit te spelen. Maar dat was even anders.

1u45 naar mijn hostel gewandeld. Niet kunnen inslapen. Wat heb ik fout gedaan.

Om vijf uur heb ik de laatste maal mijn klok gezien. Zeven uur liep de wekker af.

Er staat een zware bergrit voor de boeg. Ik was zeer vermoeid na mijn fiets tocht en ben zeer vroeg in slaap gevallen. Ik had 115 km gefietst in de bergen (kleine bergjes)

Cykloservexstribro

Dinsdag van Bor naar Zdice in Tsjechië gefietst.

Gisteren avond gezocht naar een fietsenmaker in Bor, maar niet gevonden. 

Dan beslist om in een groter dorp of een stad onderweg maar uit te kijken en zelfs te vragen om een fietsenwinkel. Maar hoe is dat in het Tsjechisch, gebarentaal dan maar. Vertrokken met enkele kleine technische problemen, schroefje van het achterste spatbord verloren, bevestigingsschroef van mijn voorste baggagehouder verloren, en daardoor hangt deze samen met de bagage wat los te bengelen. Tijdens het afdalen van de heuvel moeten stoppen om hem met een koord vast te binden, en maar rustig naar beneden. In het dorpje Stribro via het centrum gereden en ja hoor een fietsenmaker. En hij is zelfs nog open. De eigenaar was een heel vriendelijk jonge man, die maar graag wou helpen. Mijn Rosa met haar dik gat (de baggagezakken) naar binnen geduwd door de voordeur, en begonnen met de voorste bagagedrager. Ook aan de praat geraakt in gebroken Engels, Duits, Nederlands en vooral gebaren. Oooh jou from belgie, blankenbergen. I mekaniek stybar. Stybar hier wonen, geboren deze dorp. Zelf enkele Vlaamse woordjes. De lieve helpende man is blijkbaar een mekanieker van De huidige wereldkampioen veldrijden Denek Stybar.

Zondag Parijs-Roubaix. Dus zondag ga ik voor Stybar supporteren.

De haperingen hersteld en Hij heeft dan de hele fiets maar nagekeken, versnellingen goed afgesteld, luchtdruk in banden bijgedaan. En toen ik mijn geldbeugel bovenhaalde. No, no, no. Ik mocht niet betalen. En met een grote glimlach op de mond moest ik meekomen naar vanachter in de mekaniek ruimte. Daar stonden drie gevulde glazen met meditceen. Eentje voor hem, een klant of collega en eentje voor mij.

Een medicijn voor de bacteriën in uw lichaam te doden. Schol, en hop in een keer naar binnen dat medicament van ongeveer 40% alcohol.

Dus mijn Rosa is wel bij de beste fietsendokter van heel Tsjechië op onderzoek geweest. 

Ik heb het wel gemerkt aan Rosaatje, ze voelde haar in haar nopjes, want ik heb die dag 101,5 km afgelegd in maar 5u31 fietsen, dat is 18,4 gemiddeld.

Ik had wel de wind in de rug en het waaide goed hard. Maar ook wel 846 meter hoogteverschil gemaakt. Schouderklopje voor de lieve fietsenmaker.